Τα συμπεράσματα των επαναληπτικών προημιτελικών
Η... στοιχηματική ήττα του ΑΠΟΕΛ, η λανθασμένη οπτική του επίμαχου πέναλτι, η εθελοτυφλία της Μπαρτσελόνα, η αδικημένη Μπενφίκα, το μοιραίο τέλος της Μαρσέιγ και οι γνώριμοι αντίπαλοι των ημιτελικών.
Τι είδαμε
Την ανάγκη αλλαγής κανονισμών. Τράβηγμα φανέλας=παράβαση. Τάκλιν από πίσω=αποβολή. Διαμαρτυρία στο διαιτητή (πλην αρχηγού)=κίτρινη κάρτα. Διαμαρτυρία αρχηγού στο διαιτητή με τα χέρια όχι πίσω από την πλάτη=κίτρινη. Πόσες φορές έχετε δει τέτοιες περιπτώσεις σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα και πόσες φορές τις έχετε δει να τιμωρούνται, όπως προβλέπουν οι κανονισμοί της FIFA; Τη στιγμή που όλοι κραυγάζουμε για κάμερες στη γραμμή των τερμάτων, για συγκεκριμένες φάσεις που εμφανίζονται 1 φορά σε 100 αγώνες (προφανώς και το στατιστικό δεν βασίζεται πουθενά), ουδείς αναφέρεται σε φάσεις που εμφανίζονται 100 φορές σε 1 αγώνα. Κανείς δεν θέλει ένα παιχνίδι να διακόπτεται επειδή οι 2 ομάδες έχουν μείνει με 6 παίκτες η κάθε μια. Η εφαρμογή των κανονισμών, όμως, ήτοι μία ολόσωστη διαιτησία, αυτό επιτάσσει. Δεν έχει κανένα νόημα όλο το πανηγύρι που έχει "στηθεί" γύρω από την ορθότητα του πέναλτι που κέρδισε η Μίλαν. Νόημα θα είχε μία αναμόρφωση-ξεκαθάρισμα των επίμαχων κανονισμών. Μία εκδοχή που δεν είναι δημοφιλής στα κλιμάκια της παγκόσμιας ομοσπονδίας...
Τη "γύμνια" του βασιλιά. Η καλύτερη ομάδα των τελευταίων ετών είναι ελλιπής. Πέρυσι αριθμούσε μόλις 19 μέλη στην πρώτη ομάδα. Φέτος ο αριθμός μεγάλωσε, αλλά οι αμυντικοί, ελλείψει Ερίκ Αμπιντάλ και Μάξουελ, ακολούθησαν αντίστροφη πορεία. Εάν συνυπολογίσουμε τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του Γεράρδ Πικέ και τις διαταραγμένες σχέσεις του με τον Πεπ Γκουαρδιόλα ελέω Σακίρα, βλέπουμε τον Κάρλες Πουγιόλ αριστερό μπακ, τον Χαβιέρ Μαστσεράνο με τον Σέρχιο Μπούσκετς δίδυμο στα στόπερ και το βιονικό Ντάνιελ Άλβες να μην έχει... δικαίωμα να πάρει ανάσες. Καμία ομάδα δεν μπορεί να διεκδικήσει 6 τίτλους με αυτήν την τρανταχτή αδυναμία να την εμποδίζει. Το 2008-2009, όταν οι Καταλανοί κατέκτησαν τα πάντα, είχαν γεμάτη "φαρέτρα". Τώρα βρίσκονται στην πηγή, αλλά κινδυνεύουν να μην πιουν νερό εξαιτίας της λάμψης από την επιτυχία, που τύφλωσε τη "μπλαουγκράνα" λογική της ισορροπίας μεταξύ των 4 γραμμών. Και ναι, η Μπαρτσελόνα κάποια στιγμή θα χρειαστεί να παίξει άμυνα. Όταν αντιμετωπίσει την καλύτερη επίθεση του κόσμου, που απειλεί να της στερήσει τα πάντα φέτος...
Την κορυφαία επιθετική τριπλέτα της Ισπανίας. Εκατό τέρματα. Τόσα έπρεπε να ξεπεράσουν οι Κριστιάνο Ρονάλντο (49), Γκονσάλο Ιγκουαΐν (24) και Καρίμ Μπενζεμά (28) τη φετινή σεζόν, ώστε να αφήσουν πίσω τους το ρεκόρ των Σαμουέλ Ετό (36), Λιονέλ Μέσι (38) και Τιερί Ανρί (26), που στην οργιώδη σεζόν 2008-2009 συνέθεσαν την πιο παραγωγική επιθετική τριπλέτα του ισπανικού ποδοσφαίρου. Με πολλά παιχνίδια ακόμα για να ολοκληρωθεί η σεζόν, η κατάρριψη του ρεκόρ ήταν θέμα χρόνου κι έγινε εξαιτίας των τερμάτων του Πορτογάλου, που συνεχίζει να ακολουθεί το Μέσι στους πυροβολισμούς κατά ριπάς, φτάνοντας τα 49 φετινά τέρματα (ο Αργεντινός έχει 58) και τα 135 σε 134 αγώνες με τη φανέλα της Ρεάλ.
Τι δεν είδαμε
Το διάδοχο του Αντρέι Σεφτσένκο. Έτσι είχε χαρακτηριστεί ο Αλεσάντρε Πάτο όταν αποκτήθηκε από την Ιντερνασιονάλ έναντι 22.000.000 ευρώ, πριν συμπληρώσει τα 18 χρόνια ζωής. Άγουρος ακόμα, είχε δείξει καλά στοιχεία κι όλοι περίμεναν να "ψηθεί" και να αναλάβει (μαζί με τον Κακά) την επόμενη γενιά της Μίλαν. Τα 50 γκολ σε 102 συμμετοχές στη Serie A στα πρώτα 3,5 χρόνια στους "ροσονέρι" ήταν θετικός προάγγελος. Από τον Ιανουάριο του 2010, όμως, μέχρι και την αντικατάστασή του στο "Καμπ Νου", μόλις 14 λεπτά αφότου πάτησε στον αγωνιστικό χώρο, έφτασε τους 14 τραυματισμούς. Το μέλλον δεν είναι δικό του, πλέον. Αντιθέτως, 28.000.000 ευρώ θα μπορούσαν να είναι της Μίλαν, εάν οι πρωταθλητές Ιταλίας αποδέχονταν την πρόταση της Παρί Σεν Ζερμέν τον Ιανουάριο. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι πείστηκε για τις προτεραιότητες του Βραζιλιάνου συντρόφου της κόρης του, Μπάρμπαρα, και παρενέβη, απορρίπτοντας την πρόταση που είχε κάνει δεκτή το δεξί χέρι του, Αντριάνο Γκαλιάνι. Κι η Μίλαν έμεινε με μόνο έναν αξιόπιστο γκολτζή, τον Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς, για να διεκδικήσει το τρόπαιο σε 3 "μέτωπα". Μηδέν στα δύο μέχρι στιγμής...
Δικαιοσύνη στο ζευγάρι Τσέλσι-Μπενφίκα. Πέρασαν 180 λεπτά και κάποιες καθυστερήσεις. Η Μπενφίκα συνολικά πρέπει να έχασε πάνω από 30 ευκαιρίες, οι 10 εκ των οποίων αρκετά καλές. Και κατάφερε να σκοράρει μόλις 1 φορά. Στον αντίποδα, η Τσέλσι έδειξε ελάχιστα πράγματα κι όμως βρήκε 3 γκολ στο ίδιο χρονικό διάστημα. Μία έκβαση που οφείλεται στην απειρία και την έλλειψη ψυχραιμίας των Πορτογάλων, αλλά όχι στην εμπειρία και τη σωστή λειτουργία των Άγγλων, διότι κανένα από αυτά τα στοιχεία δεν έκανε την εμφάνισή του στους προημιτελικούς. Ή καλύτερα, οι όποιες αρετές των "μπλε" είχαν τόσο αισθητή παρουσία, όσο ο... Φερνάντο Τόρες σε αυτές τις 7 μέρες. Εάν προσθέσουμε στην εξίσωση τον αποδεκατισμό στα στόπερ της Μπενφίκα και το τραγικό διαιτητικό λάθος στο 1ο παιχνίδι (ολοκάθαρο χέρι του Τζον Τέρι), τότε η εικόνα του ζευγαριού είναι διαφορετική από το αποτέλεσμα. Ίσως, όμως, η μοίρα να απαιτούσε επανασύνδεση των "μπλε" με την Μπαρτσελόνα...
Την... ήττα του ΑΠΟΕΛ. "Το επίτευγμα του ΑΠΟΕΛ είναι το μεγαλύτερο στη διοργάνωση φέτος. Η κατάκτηση του τροπαίου από Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης ή Μπάγερν Μονάχου δεν είναι ίδιας αξίας με την παρουσία του ΑΠΟΕΛ στα προημιτελικά". Τάδε έφη Ζοζέ Μουρίνιο κι από τη στιγμή που δεν αναφέρεται σε γεγονότα και καταστάσεις που αφορούν άμεσα είτε τη Ρεάλ Μαδρίτης, είτε την Μπαρτσελόνα, οι δηλώσεις του έχουν σπουδαία βαρύτητα. Δύο γκολ ενεργητικό στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου" δεν συνιστούν ήττα. Πέντε γκολ παθητικό από την καλύτερη ομάδα του κόσμου φέτος και την πιο παραγωγική επίθεση όλων των εποχών δεν συνιστά ήττα. Πόσο μάλλον όταν το συνολικό σκορ είναι 5-2. Πόσο μάλλον όταν όχι μόνο η Ρεάλ, αλλά κι ο ΑΠΟΕΛ αγωνίστηκε με αλλαγές. "Αντίο" με ψηλά το κεφάλι, με 5.000 κόσμο στις εξέδρες και περί τα 20.000.000 ευρώ στην "τσέπη" δεν συνιστούν ήττα. Μόνο... στοιχηματικά οι πρωταθλητές Κύπρου έχασαν στην Καστίλλη.
Τι θα δούμε
Εάν αντέξει η Μπάγερν. Ο Γιουπ Χάινκες έστειλε το μήνυμα. Μάριο Γκόμεθ εκτός, Άριεν Ρόμπεν εκτός, Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ στην εξέδρα. Δεν υπέπεσαν σε κάποιο παράπτωμα, αλλά η ανάγκη του τεχνικού των Βαυαρών να προφυλάξει τα πιο πολύτιμα στοιχεία του ρόστερ του εν όψει των τελικών (εντός ή εκτός εισαγωγικών) που έπονται είναι μεγάλη. Στις 17 Απριλίου, οι πολυπρωταθλητές Γερμανίας υποδέχονται τη Ρεάλ Μαδρίτης στο γήπεδο που θα διεξαχθεί ο τελικός του Champions League. Μία εβδομάδα νωρίτερα, θα έχουν μάθει εάν μπορούν να διεκδικήσουν τη Bundesliga, αφού ταξιδεύουν στη Βεσφαλία για να αντιμετωπίσουν την πρωταθλήτρια Ντόρτμουντ. Μία εβδομάδα μετά τον 1ο ημιτελικό, ταξιδεύουν στη Μαδρίτη όπου λογικά θα κριθεί και το "εισιτήριο" της... επιστροφής στην "Άλιαντς Αρένα". Εάν αυτό "σφραγιστεί", ο τελικός διεξάγεται μία εβδομάδα μετά τον τελικό του κυπέλλου Γερμανίας, με αντίπαλο την... Ντόρτμουντ. Πρόγραμμα τρομακτικό, πρόγραμμα ασφυκτικό, πρόγραμμα πρωταθλητή.
Τα νέα "πέτρινα" χρόνια της Μαρσέιγ. Ο κύκλος του Ντιντιέ Ντεσάμπ στη Μαρσέιγ έκλεισε. Ως ποδοσφαιριστής, πανηγύρισε τα τελευταία τρόπαια της ομάδας, πριν το σκάνδαλο Μπερνάρ Ταπί την καταδικάσει σε 17 "πέτρινα" χρόνια. Ως προπονητής, έδωσε στους Μασσαλούς τους πρώτους τίτλους μετά το 1993 και συγκεκριμένα το πρωτάθλημα του 2010, τα λιγκ καπ του 2010 και του 2011 και τα σούπερ καπ των ίδιων ετών. Μέχρις εκεί, όμως. Οι εμμονές, οι αλχημείες κι οι έριδες πίσω από τις οποίες βρίσκεται ο 43χρονος πρωταθλητής κόσμου του 1998 έκλεισαν την πορεία του στην ομάδα. Η αποχώρησή του μοιάζει ως ο μοναδικός τρόπος η Μαρσέιγ να βγει από το τέλμα στο οποίο περιήλθε τους τελευταίους μήνες. Δέκα ήττες και 2 ισοπαλίες στα τελευταία 12 ματς σε όλες της διοργανώσεις θυμίζουν κατρακύλα ανάλογη της Μπορντό το 2010. Οι "γιρονδίνοι" δεν συνήλθαν ποτέ, έμειναν εκτός Ευρώπης και πασχίζουν να ανακάμψουν δίχως ρόστερ, δίχως αξιόλογο προπονητή. Ανάλογη τύχη διαφαίνεται και για τους Μασσαλούς, από τη στιγμή που η Παρί Σεν Ζερμέν κινείται πλέον σε άλλο επίπεδο, η Λιλ αντέχει με το γκάζι μονίμως στο πάτωμα κι η Λιόν διαθέτει την κεκτημένη ταχύτητα των 7 σερί τίτλων, που διατηρούν το ρόστερ της ένα σκαλί πιο πάνω από αυτό της Μαρσέιγ.
Τους καλύτερους ημιτελικούς που θα μπορούσαμε να έχουμε. Από τη μία το Ρεάλ Μαδρίτης-Μπάγερν Μονάχου, ένα ζευγάρι που έχει εμφανιστεί 18 φορές στο παρελθόν, περισσότερες από κάθε άλλο στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Δύο ομάδες με εκπληκτική επιθετική λειτουργία, οι μοναδικές που έδειχναν από την αρχή πως μπορούν να σταματήσουν την Μπαρτσελόνα. Από την άλλη, οι Καταλανοί απέναντι στον πιο γνώριμο αντίπαλό του στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, την Τσέλσι. Οι 2 ομάδες είναι οι μοναδικές που έχουν 6 προκρίσεις στα ημιτελικά τα τελευταία 9 χρόνια και πρόκειται για ακόμα ένα ζευγάρι με ιστορία και ανοιχτούς λογαριασμούς μετά το 2008-2009. Η 17η Απριλίου είναι κοντά. Ακόμα κι οι επαναληπτικοί, μία εβδομάδα αργότερα...
Διαβάστε ακόμα