Τα ντέρμπι είχαν τις δικές τους ιστορίες
Κάθε μεγάλο ντέρμπι ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, κρύβει μέσα του σπουδαίες ιστορίες που μένουν ανεξίτηλες στο χρόνο. Και μνημονεύονται για πάρα πολλά χρόνια… Υπάρχουν εντούτοις, κι άλλες –μικρές ή μεγάλες- ιστορίες, που δεν είδαν το ίδιο φως της δημοσιότητας κι έμειναν ξεχασμένες μετά από λίγο καιρό στο… ντουλάπι.
Το Contra.gr ανασύρει διάφορες τέτοιες στιγμές από το παρελθόν, λίγες ώρες πριν από την πρώτη «μητέρα των μαχών», την πιο μεγάλη κόντρα του ελληνικού ποδοσφαίρου εδώ και 92 χρόνια!
ΤΟ ΠΡΩΤΟ 3-3 ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ
Κι αν αναρωτιέστε γιατί αναφέρουμε πιο πάνω γιατί αναφέρουμε τον αριθμό «92», ενώ τα επίσημα παιχνίδια ανάμεσα στους δύο «αιώνιους» αντιπάλους, χρονολογούνται από το 1930, η απάντηση είναι πολύ απλή. Μα, διότι το 1925 καταγράφηκε η πρώτη, έστω και ανεπίσημη, αναμέτρηση ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό.
Ηταν την Κυριακή 28 Ιουνίου 1925, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας που μετρούσε μόλις ένα χρόνο «ζωής» και είχε λήξει ισοπαλία με 3-3 και πάρα πολλά σκληρά μαρκαρίσματα, όπως ανέφεραν οι μαρτυρίες της εποχής. Η κόντρα είχε μόλις… ξεκινήσει και «απογειώθηκε» πέντε χρόνια μετά, τον Ιούνιο του 1930, σ’ εκείνο το ιστορικό 8-2 των «πράσινων», όπου μετά το τέλος του αγώνα καταγράφηκαν και τα πρώτα πολύ μεγάλης έκτασης επεισόδια, ανάμεσα σε οπαδούς των δύο ομάδων, μετά την πορεία φίλων του «τριφυλλιού» με… φέρετρο, που είχε πάνω το όνομα του Ολυμπιακού!
“ΓΛΕΝΤΙ” ΤΙΤΛΟΥ ΣΤΗΝ… ΚΑΣΤΕΛΛΑ
Θεωρείται από τους περισσότερους (κι όχι άδικα) ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών για τον Παναθηναϊκό. Ο Μίμης Δομάζος (υπ)έγραψε ολόχρυσες σελίδες στο βιβλίο της ιστορίας του “τριφυλλιού” τιμώντας όσο ελάχιστοι την πράσινη φανέλα για δύο δεκαετίες. Πριν από τον Δομάζο ωστόσο, υπήρξε κι ένας άλλος… Μίμης, που λατρεύτηκε από τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Ο λόγος για τον Μίμη Μπενάρδο, τον σκόρερ του πρώτου “πράσινου” γκολ στην Α’ Εθνική (2-1 επί του Παναιγιάλειου τον Οκτώβρη του ’59), ο οποίος σημείωσε και το πρώτο γκολ του “τριφυλλιού” σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη μεγάλη κατηγορία. Στο φινάλε εκείνης της σεζόν (1959-60), ο Παναθηναϊκός -σε ματς που είχε περισσότερο χαρακτήρα… φιέστας, καθώς είχε διασφαλίσει τον τίτλο- νίκησε τον Ολυμπιακό με 1-0, χάρη σε δικό του τέρμα. Γκολ που μπήκε με διπλή προσπάθεια, πρώτα σουτ και μετά κεφαλιά, ύστερα απ’ την αρχική απόκρουση του τερματοφύλακα Τσανακτσή. Οι τότε πρωταθλητές Ελλάδος μάλιστα, δεν έκαναν γλέντι τίτλου όπου κι όπου, αλλά μέσα στον Πειραιά! Στην… Καστέλλα συγκεκριμένα και στο κέντρο “Σπηλιά του Παρασκευά” με Μανώλη Χιώτη και Μαίρη Λίντα, που ήταν τα πρώτα ονόματα της εποχής. Άλλες εποχές…
Ο… ΗΡΩΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ
Τη σεζόν 1977-78, ο τότε Παναθηναϊκός θύμιζε σε πολλά τον… σημερινό Παναθηναϊκό. Είχε τρομερά οικονομικά προβλήματα, το ρόστερ του είχε χάσει πολλά βασικά στελέχη και οι Μίμης Δομάζος και Αντώνης Αντωνιάδης, που όδευαν προς τη “δύση” της καριέρας τους, είχαν τσακωθεί με την τότε διοίκηση του “τριφυλλιού”. Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό όμως όλα ήταν… διαφορετικά στη Λεωφόρο. Παρά το γεγονός ότι οι Πειραιώτες ήταν καλύτεροι στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, ο Παναθηναϊκός έφτασε στη νίκη, με έναν… ήρωα από το πουθενά.
Τον Κώστα Βαλλίδη, έναν εξτρέμ που είχε αποκτηθεί από τον Αχαρναϊκό και ήταν περισσότερο «ρεζέρβα» εκείνη την εποχή. Μπήκε στην ενδεκάδα και στο 79ο λεπτό της αναμέτρησης βρέθηκε στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή, εκμεταλλευόμενος το λάθος του Καραβίτη, για να σπρώξει τη μπάλα στα δίκτυα. Δύο γκολ πέτυχε στην τετραετή, “πράσινη” καριέρα του ο Βαλλίδης και το ένα εξ’ αυτών έκρινε τον νικητή ντέρμπι…
ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ “2 ΣΤΑ 2”!
Τι έχει πετύχει μόνο μία φορά ο Παναθηναϊκός σε ντέρμπι “αιωνίων” με τον Ολυμπιακό; Οσο απίστευτο κι αν ακούγεται, μία και μοναδική φορά έχει φτάσει δύο συνεχόμενες εντός έδρας νίκες! Το πέτυχε τις σεζόν 1976-77 (2-0, με γκολ των Δομάζου στο 55’ και Άλβαρες στο 74’) και 1977-78 (1-0, με γκολ του Βαλλίδη στο 79’). Ποτέ ξανά, διότι πάρα πολλά απ’ τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, διακόπτονταν με κάποια ισοπαλία ή με κάποιο “διπλό” των Πειραιωτών. Το βράδυ του Σαββάτου, το “τριφύλλι” θα έχει την ευκαιρία να το κυνηγήσει εκ νέου αυτό, αφού την περσινή σεζόν το “clasico” είχε πάει στον “άσο”, χάρη στο γκολ του Μπεργκ στο 15’.
“ΣΤΡΑΒΟ ΠΟΔΙ, ΣΤΡΑΒΟ ΚΕΦΑΛΙ”
Ο Σέρχιο Μαρκαριάν έμεινε στην ιστορία για τις ατάκες του στα “clasico” της Λεωφόρου με τον Ολυμπιακό και πολύ περισσότερο για εκείνο το ανεπανάληπτο “τι μ…α είναι” που τον είχε συλλάβει ο τηλεοπτικός φακός να λέει, μετά το πέναλτι του Κωνσταντίνου στον Βενετίδη στο ντέρμπι του Ευθυμιάδη. Είχε πει ωστόσο, κι άλλες μεγάλες ατάκες που… έγραψαν κι εσωτερικά στον Παναθηναϊκό. Σ’ ένα άλλο σπουδαίο ματς ανάμεσα στους δύο “αιώνιους”, αυτό της 12ης Ιανουαρίου 2003 στο “Απόστολος Νικολαΐδης”, οι “πράσινοι” επικράτησαν με 3-2, με τρομερή ανατροπή στο τελευταίο 20λεπτο. Το απίστευτο ήταν πως και τα πέντε γκολ της αναμέτρησης προήλθαν από παίκτες του Παναθηναϊκού, αφού τα “ερυθρόλευκα” τέρματα ήταν… αυτογκόλ του Χένρικσεν (9’ με κεφαλιά προς τα πίσω) και του Κυργιάκου (55’, κόντρα στο δεξί μπούτι).
Στο τέλος ωστόσο, το “τριφύλλι” που είχε ισοφαρίσει αρχικά με τον Ολισαντέμπε στο 18’, έφτασε στη νίκη χάρη σε δύο γκολ των Μπασινά (72’, φάουλ) και Κόλκα (77’, σουτ). Μετά το τέλος του ντέρμπι κι αφού είχαν καταλαγιάσει λίγο οι… παλμοί και η ένταση, ο Μαρκαριάν γύρισε προς τον τότε συνεργάτη του Τάκη Οικονομόπουλο και του είπε “…κύριο Τάκης, αύριο σοβαρό ντουλειά στο προπόνηση. Πολύ σοβαρό. Ντιορτώσουμε… στραβό κεφάλι και στραβό πόντι”, εννοώντας βεβαίως τα αυτογκόλ των δύο κεντρικών αμυντικών του από το κεφάλι του Χένρικσεν και το πόδι του Κυργιάκου.
Ο ΨΗΛΟΣ, Ο ΚΟΝΤΟΣ ΚΑΙ Ο… ΓΚΟΡΝΤΟΝ ΜΠΑΝΚΣ
Τη δεκαετία του ’70 ο Παναγιώτης Κελεσίδης είχε πάρει παραμάζωμα τον Αντωνιάδη, αλλά και τη μισή… ερυθρόλευκη άμυνα και ο Θόδωρος Νικολαϊδης τον είχε βαφτίσει «Γκόρντον Μπανκς».
Όσοι είχαμε την τύχη να ζήσουμε δίπλα στον τεράστιο Θόδωρο Νικολαϊδη, τον εκδότη της εφημερίδας «ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ», είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε διάφορες ωραίες ιστορίες του Ολυμπιακού. Ιστορίες που δεν βγήκαν προς τα έξω, που δεν είχαν κυκλοφορήσει ούτε καν στις εφημερίδες της εποχής.
Για παράδειγμα σε ένα ιστορικό παιχνίδι των «ερυθρολεύκων» στην Λεωφόρο με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό τη σεζόν 1972-73, ο Αργυρούδης με ένα εκπληκτικό τακουνάκι χαρίζει τη νίκη στον Ολυμπιακό. Σε εκείνο το παιχνίδι όμως πέρα από τον Αργυρούδη και μία ντρίμπλα – πιρουέτα του Υβ, έμειναν στην ιστορία το εκπληκτικό παιχνίδι του τερματοφύλακα των Πειραιωτών, Παναγιώτη Κελεσίδη, αλλά και όλα όσα γράφτηκαν για αυτόν!
«Γκόρντον Μπανκς», ήταν το ψευδώνυμο που του είχαν «κολλήσει» μετά από εκείνο το ματς οι ρεπόρτερ του Ολυμπιακού, θέλοντας να παρομοιάσουν την εμφάνισή του στην Λεωφόρο με τον συγκλονιστικό Άγγλο γκολκίπερ της εποχής.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Το… ωραίο ήταν αυτό που συνέβη κατά τη διάρκεια του αγώνα και το είχε αποκαλύψει ο ίδιος ο Κελεσίδης. Ο Παναθηναϊκός έψαχνε συνεχώς το κεφάλι του Αντωνιάδη. Η συνεργασία του κοντού (Δομάζου) και του ψηλού (Αντωνιάδη) έχει μείνει στην ιστορία των «πρασίνων». Σε εκείνο το ματς όμως τους «καθάρισε» μόνος του ο Κελεσίδης.
Ο Δομάζος αγριεμένος έβαλε τις φωνές στον Αντωνιάδη και του έλεγε «μα δεν έχεις πάρει ούτε μία κεφαλιά από τον Παναγιώτη; Τι κάνεις;». Κι εκείνη τη στιγμή ο Αντωνιάδης απάντησε στον Μίμη: «Αδερφέ, έλα εσύ να του πάρεις κεφαλιά. Μπορείς;».
ΤΟ ΕΛΕΝΑΚΙ ΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ
Πολλές ιστορίες μπορεί να διηγηθεί και ο παλαίμαχος άσος του Ολυμπιακού, Ηλίας Υφαντής. Τα παλιά ωραία χρόνια η καζούρα έμενε στους παίκτες και δεν «άγγιζε» ούτε μανάδες, ούτε πατεράδες, ούτε οικογένειες όπως συμβαίνει τώρα.
Η αλήθεια είναι ότι τον Υφαντή δεν τον γούσταραν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τη δεκαετία του ’60. Ξέρετε τι του έκαναν για να τον… βρίσουν. Όσες φορές έκανε ένα λάθος στα ντέρμπι, μία λάθος πάσα, ένα κακό σουτ ή έτρωγε μία ντρίμπλα, ορισμένοι οπαδοί του φώναζαν: «Ελενάκι που είναι το νυφικό σου, που είναι το φουρό σου;»!
Το «Ελενάκι» δεν ήταν καθόλου τυχαίο όνομα. Ήταν το όνομα της τότε κοπέλας του και μετέπειτα συζύγου του.
ΛΕΣ ΚΑΙ ΖΟΥΣΕ ΣΕ ΘΡΙΛΕΡ
Για να μην πάμε τόσο πίσω, ας έρθουμε στα πιο πρόσφατα, όπως για παράδειγμα στα όσα είχαν γίνει στο περιβόητο ντέρμπι της Λεωφόρου με τον Βίτορ Περέιρα και τον έλεγχο που έκανε στα δίχτυα της εστίας μπροστά στη «Θύρα 13». Ο Πορτογάλος δεν έκανε κάτι επίτηδες. Το τσεκάρισμα των διχτυών που έκανε, αλλά και της μεγάλης περιοχής, το έκανε πράγματι σε όλα τα γήπεδα. Ακόμα και στο Καραϊσκάκη!
Ο Περέιρα αυτό που έλεγε στα αποδυτήρια μετά το «ντου» που έκαναν και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού που κυνηγούσαν τον ίδιο, τον Νικοπολίδη και τους παίκτες έως τη φισούνα, ήταν ότι… ένιωσε σαν ένα παιδάκι που μπροστά του βλέπει ταινία θρίλερ! Το είπε και στη συνέντευξη Τύπου λίγο αργότερα, αλλά μέσα στα αποδυτήρια έλεγε ότι εκείνη τη στιγμή ένιωσε ότι συμμετείχε σε μία ταινία θρίλερ!
Βλέποντας όλους αυτούς τους μασκοφόρους με τα καδρόνια και τις ζώνες ανά χείρας, είχε πάθει τέτοιο σοκ που του πήρε μερικά λεπτά για να συνέλθει. Και μεταξύ μας, δεν μετάνιωσε ποτέ για το γεγονός ότι έκανε νόημα σε έναν οπαδό που ήταν πίσω από την εστία να έρθει προς το μέρος του. Το έλεγε και το ξανάλεγε ότι «εγώ ήθελα να του δείξω ότι δεν τον φοβάμαι και για αυτό τον προσκάλεσα να έρθει να με βρίσει κατάμουτρα». Εν μέρει είχε δίκιο, γιατί ο συγκεκριμένος μασκοφόρος δεν είχε καμία δουλειά να βρίσκεται πίσω από την εστία…