"Τα ντέρμπι δεν είναι για φοβητσιάρηδες"

Δεν είναι και πολλοί οι διαιτητές στην Ελλάδα που μπορούν να σου μιλήσουν για ένα ντέρμπι "αιωνίων". Ο Γιώργος Κασναφέρης είναι σίγουρα ένας από αυτούς. Με τέσσερα τέτοια ντέρμπι στο βιογραφικό του και άλλα πολλά μεταξύ των μεγάλων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, ο παλαίμαχος διεθνής ρέφερι ήταν ίσως ο καταλληλότερος για να μας μιλήσει για την προετοιμασία του διαιτητή, το άγχος και το έντονο στρες, τις τελευταίες επαφές πριν το ματς, τις πιέσεις που του ασκούνται και πολλά ακόμη. Από εμπειρίες, ευτράπελα και ιστορίες, άλλο τίποτα...

- Τι σημαίνει για ένα διαιτητή να οριστεί σε ένα τέτοιο ματς;

Σημαίνει καταξίωση και ευθύνη. Καταξιώνεσαι στη συνείδηση του κόσμου σαν ικανός διαιτητής και ευθύνη γιατί στην Ελλάδα, σε ένα τέτοιο ματς μπορεί να γίνει μέχρι και η συντέλεια του κόσμου...

- Ο διαιτητής θέλει να οριστεί σε τέτοιο παιχνίδι ή προτιμά να το αποφύγει;

Υπάρχουν δύο κατηγορίες διαιτητών: αυτοί που αν θέλουν να λέγονται διαιτητές επιζητούν έναν τέτοιο ορισμό και οι ευθυνόφοβοι, οι φοβητσιάρηδες που θέλουν να το αποφύγουν.

- Από τη στιγμή που μαθαίνεις ότι ορίστηκες στο ντέρμπι, αισθάνεσαι φόβο ή άγχος;

Άγχος πολύ. Φόβο όχι, αν πράγματι ήθελες να σφυρίξεις τέτοιο ματς. Το άγχος σου είναι να πετύχεις και να βρεις τρόπο να φέρεις σε πέρας το παιχνίδι. Πρέπει να δείξεις ότι μπορείς να το διαχειριστείς. Αν οριστείς, σημαίνει εξ ορισμού ότι είσαι καλός. Αλλά το θέμα είναι να δείξεις ότι θα τα καταφέρεις. Όπως ένας στρατηγός σε μια δύσκολη μάχη. Από τη στιγμή που είναι στρατηγός, είναι βέβαιο πως είναι ικανός. Το θέμα είναι να μπορεί να διαχειριστεί και μια δύσκολη μάχη.

- Είναι έντονο το στρες πριν το ματς; Πώς το αντιμετωπίζεις;

Κάθε διαιτητής διαφορετικά. Εγώ προσπαθώ να ασχοληθώ με το παιχνίδι για να είμαι έτοιμος στο τι θα μου τύχει. Να μελετήσω τους αντιπάλους και να εξασκηθώ σε όλα τα σενάρια που μπορεί να τύχουν.

- Πώς προετοιμάζεται ο διαιτητής που έχει κληθεί να σφυρίξει ένα ντέρμπι "αιωνίων";

Η σωματική προετοιμασία είναι ελάχιστη. Περισσότερο προετοιμάζεσαι πνευματικά. Εγώ έβλεπα παιχνίδια των δύο ομάδων. Ήθελα να δω την τακτική τους και τα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών. Πρέπει να προετοιμάσεις τον εαυτό σου ώστε μέσα στο παιχνίδι να επιβληθείς, όχι με τις κάρτες σου, αλλά με τη χροιά της σφυρίχτρας σου και με τη γλώσσα του σώματος. Πρέπει να βάλεις όρια. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα από παιχνίδι ΑΕΚ-Παναθηναϊκού. Ήξερα ότι ο Φερέρ και ο Μουνιόθ γκρινιάζουν και διαμαρτύρονται συνέχεια. Εγώ είχα φτιάξει σενάριο στο μυαλό μου ώστε μέχρι το πέμπτο λεπτό να τους έχω ήδη φωνάξει για να τους παρατηρήσω. Έδωσα λοιπόν σκοπίμως δύο φάουλ μπροστά τους, ένα για την κάθε ομάδα, ώστε να τους αναγκάσω να φωνάξουν και να τους πω νωρίς-νωρίς ότι την επόμενη που θα διαμαρτυρηθούν θα φύγουν από τον πάγκο! Δημιούργησα ένα τεχνητό πρόβλημα ώστε να τοποθετήσω από νωρίς τη διαχωριστική γραμμή.

- Όλοι ξέρουμε ότι ο διαιτητής δέχεται πίεση, είτε από παράγοντες, είτε από τα ΜΜΕ. Πώς το αντιμετωπίζεις;

Από τα ΜΜΕ και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι η μεγαλύτερη πίεση. Όχι από τους παράγοντες. Την πίεση την ξεπερνάς με το να πετύχεις στο παιχνίδι. Η πίεση σου δίνει μεγαλύτερο κίνητρο. Για μένα η πίεση ήταν πρόκληση. Από τους παράγοντες δεν έχεις μεγάλες πιέσεις σε αυτά τα ματς. Ο διαιτητής σφυρίζει στο ντέρμπι για την υστεροφημία του. Όχι ότι δεν γίνονται αυτά στο χώρο. Φυσικά υπάρχουν και παράγοντες που μπορεί να πιέσουν. Σε μένα όμως δεν υπήρχαν τέτοια πράγματα.

- Πριν το ματς ή και στο ημίχρονο, το κινητό τηλέφωνο είναι ανοιχτό ή κλειστό;

Στη δική μου περίπτωση, πάντα ανοιχτό! Μόνο όταν φοβάσαι το κλείνεις. Εσύ επιλέγεις με ποιον θα μιλήσεις. Άλλωστε, κάποιος που θέλει να σε βρει, να είσαι σίγουρος ότι θα σε βρει είτε με κλειστό κινητό, είτε ακόμα κι αν... έχεις φύγει από τη χώρα!

- Ποιοι ήταν οι τελευταίοι άνθρωποι που μίλαγες στο τηλέφωνο πριν από ντέρμπι;

Το τελευταίο τηλεφώνημα ήταν στη γυναίκα μου. Ήταν το γούρι μου και είμαι και προληπτικός. Το πρότελευταίο ήταν στη μάνα μου για να με σταυρώνει την ώρα του ματς.

- Έχει τύχει να κάνεις εσκεμμένα λάθη σε ένα ντέρμπι, ώστε να αποφύγεις το να μπουκάρει μέσα μια κερκίδα που βράζει;

Εσκεμμένα λάθη, όχι. Όμως στο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 0-1 με το γκολ του Παπαδόπουλου στο τέλος, το είχα λήξει νωρίτερα, νομίζω στο 91'. Φαινόταν ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού είχε αγριέψει, άρχισαν να πετούν φωτοβολίδες και έπρεπε να προλάβω δυσάρεστες καταστάσεις. Ο έξυπνος διαιτητής προλαβαίνει καταστάσεις χωρίς να παραβιάσει τον κανονισμό.

- Κάποιο ευτράπελο από ντέρμπι "αιωνίων" θυμάσαι να μας πεις;

Σε ένα 0-0 στην επιστροφή του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο, μήνα Αύγουστο, θυμάμαι ότι κανείς δεν ήθελε να οριστεί σε αυτό το ματς και έβαλαν εμένα. Ήταν πολύ ζεστές μέρες και την προηγούμενη του ντέρμπι πήγα οικογενειακώς σε μια πισίνα για μπάνιο. Σε κάποιο σημείο στη πισίνα πέφτω και χτυπάω βγάζω ένα τεράστιο αιμάτωμα στο πέλμα. Κούτσαινα και δεν μπορούσα ούτε παπούτσια να φορέσω. Ο γιατρός, ο Καρβουνίδης θυμάμαι, μου έδωσε κάτι ειδικούς πάτους, ενώ πριν το παιχνίδι έκανα ένεση ξυλοκαϊνης. Κανονικά δεν έπρεπε να παίξω, αλλά αν έβαζα κώλυμα, άντε να πιστέψει ο κόσμος ότι το κώλυμα δεν είναι μαϊμού. Μετά το 80' δεν μπορούσα ούτε να περπατήσω. Περπάτησα ξανά πέντε μερές μετά! Πήγα όμως καλά και αυτό υπερκάλυπτε κάθε πόνο που ένιωθα μέσα στο παιχνίδι.

- Σου λείπουν καθόλου αυτά τα ματς; Σου λείπει η διαιτησία;

Η διαιτησία γενικά δεν μου λείπει. Ένα τέτοιο ματς όμως, μου λείπει. Θα ήθελα να σφυρίξω μόνο ένα τέτοιο παιχνίδι.

*Ο Γιώργος Κασναφέρης έχει διευθύνει στην καριέρα του τέσσερα ντέρμπι "αιωνίων": τον τελικό του Κυπέλλου στη Νέα Σμύρνη τον Μάιο του 2004 (3-1 νικητής ο Παναθηναϊκός), τη νίκη του Ολυμπιακού με 1-0 (Ριβάλντο) τον Δεκέμβρη του 2004 στο Καραϊσκάκη, τη νίκη του Παναθηναϊκού με 1-0 (Παπαδόπουλος) μέσα στο Καραϊσκάκη τον Μάρτιο του 2007 και το 0-0 στη Λεωφόρο τον Αύγουστο του 2007.