Τα 'εγκλήματα' της Μάντσεστερ Σίτι εύκολα παραγράφηκαν
Μετά από μήνες άγχους, στρες και αγωνίας, το CAS αποφάσισε ότι η Μάντσεστερ Σίτι δεν 'αξίζει' το διετή αποκλεισμό που της είχε επιβάλει η UEFA. Μηδέ τα 30 εκατομμύρια ευρώ πρόστιμο. Το 'γιατί' μάλλον ήταν πάρα πολύ απλό για να είναι αληθινό.
Από την περασμένη εβδομάδα οι άνθρωποι της Μάντσεστερ Σίτι δήλωναν αισιόδοξοι, για την έκβαση της έφεσης που 'χαν καταθέσει στο Court of Arbitration for Sport, ώστε να ξεφορτωθούν το διετή αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και το πρόστιμο των 30 εκατομμυρίων ευρώ -που 'χε επιβάλει η UEFA. Τότε θα έπρεπε να μπουν ψύλλοι στα αυτιά σου, για αυτό που έγινε σήμερα, με το 'γιατί' να έχει από μόνο ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Οι 'Πολίτες' θα πληρώσουν πρόστιμο, το οποίο μειώθηκε στα 10.000.000 ευρώ, αλλά 'έσβησαν' τον αποκλεισμό και άρα θα μετάσχουν στο UEFA Champions League της νέας σεζόν. Η UEFA είχε έτοιμη την ανακοίνωση, στην οποία διάβασες ότι "η UEFA σημειώνει πως το πάνελ του CAS (βλ. τρεις δικαστές) κατέληξαν στο ότι δεν υπήρχαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν όλα τα συμπεράσματα της Club Financial Control Body -αρμόδιοι για τις άδειες και το Financial Fair Play-, για τη συγκεκριμένη υπόθεση και πως πολλές από τις φερόμενες παραβιάσεις είχαν παραγραφεί, καθώς είχαν παρέλθει πέντε χρόνια". Ναι, η προθεσμία της πενταετούς παραγραφής -που αναφέρεται στους κανονισμούς της UEFA- έκανε την περισσότερη δουλειά, με τις παραβάσεις που 'χαν διαπιστωθεί να γίνονται από το 2012 έως το 2016.
Κατά συνέπεια, ο σύλλογος τιμωρήθηκε για την παρεμπόδιση των ερευνών. Η UEFA κατέληξε στο "τα τελευταία χρόνια το Financial Fair Play έχει παίξει σημαντικό ρόλο, στο να προστατεύει τα clubs και να τα βοηθά να γίνουν οικονομικά βιώσιμα, όπως η UEFA και η ECA παραμένουν συνεπείς στις αρχές τους. Η UEFA δεν θα κάνει περαιτέρω σχόλια επί του θέματος".
Για το 'μάρμαρο' δεν γράφτηκε λέξη. Δηλαδή, για το αν μπορεί να πάει κάπου αλλού να διεκδικήσει το δίκιο που πιστεύει ότι έχει.
Η UEFA μπορεί να εφεσιβάλλει την απόφαση του CAS στο Swiss Federal Tribunal (το ομοσπονδιακό δικαστήριο της Ελβετίας), με το τελευταίο να μην λειτουργεί ωστόσο, ως το επόμενο βήμα από το Ανώτατο Αθλητικό Δικαστήριο. Αν κινηθεί η UEFA προσφύγει στο πολιτικό δικαστήριο, η υπόθεση δεν θα παρουσιαστεί ενώπιον δικαστή έως την εκκίνηση της σεζόν 2020-21 του Champions League.
Πάμε τώρα, και λίγο προς τα πίσω για να δεις πώς χειρίστηκαν οι δικηγόροι της Μάντσεστερ Σίτι την ιστορία. Κατ' αρχάς, βάσει των στοιχείων η ομάδα είχε κατηγορηθεί για δυο πράγματα.
✍ σοβαρές παραβάσεις των κανονισμών του Financial Fair Play 'διογκώνοντας τα νούμερα από τα έσοδα των χορηγιών, τα οποία κατέθεσε στην UEFA από το 2012 έως το 2016' και
✍ την ανεπιτυχή συνεργασία στην έρευνα που αφορούσε την υπόθεση της, από το Club Financial Control Bοdy της UEFA.
Η τιμωρία ήταν 2 χρόνια αποκλεισμού από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και πρόστιμο 30 εκατομμυρίων ευρώ. Οι 'Πολίτες' είχαν αντιδράσει σε μηδενικό χρόνο, στην ανακοίνωση της UEFA, λέγοντας πως 'η διαδικασία είναι προκαταρκτική' και ενημέρωναν πως θα ζητούσαν την αμερόληπτη κρίση του CAS. Συνέχισαν να αρνούνται κάθε αδικοπραξία και να ισχυρίζονται πως έχουν στη διάθεση τους πολλά αδιάψευστα αποδεικτικά στοιχεία, για να υποστηρίξουν τη θέση τους.
Είχε προηγηθεί η απόπειρα να σταματήσουν την πειθαρχική διαδικασία της UEFA, πριν την ανακοίνωση της απόφασης (ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου). Η πρώτη έφεση που κατέθεσαν στο CAS κρίθηκε ως 'απαράδεκτη'. Ως κεντρικό θέμα είχε το γεγονός ότι κατά την έρευνα διέρρεαν διαρκώς απόρρητες πληροφορίες -κάτι που απαγορεύεται αυστηρά στο Άρθρο 10 του καταστατικού (εκεί αναφέρεται η υποχρέωση του Club Financial Control Body στην απόλυτη εμπιστευτικότητα). Το CAS συμφώνησε πως αυτό είναι ένα ανησυχητικό γεγονός, αλλά δεν δικαίωσε την ομάδα.
Η αμυντική της γραμμή, στην τελική ευθεία της υπόθεσης (βλ. τρεις μέρες ακροάσεων) στηρίχτηκε
✍ στη χρήση εγγράφων που ήταν προϊόν hacking -της σειράς των Football Leaks-, ως αποδεικτικών στοιχείων,
✍ τη νομιμότητα του ίδιου του Financial Fair Play και
✍ το χειρισμό της πειθαρχικής διαδικασίας από την UEFA.
Στην ερώτηση 'μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε δικαστήριο έγγραφα που είναι προϊόν ηλεκτρονικής υποκλοπής' η απάντηση είναι 'ναι', καθώς υπήρχε πλήθος άλλων υποθέσεων, στις οποίες το CAS έκανε αποδεκτά αποδεικτικά στοιχεία που δεν είχαν αποκτηθεί με τον πλέον νόμιμο τρόπο -παραδείγματος χάριν, στοιχεία που αποκτήθηκαν με 'κοριούς' και συσκευές παρακολουθήσεις τηλεφωνικών συνομιλιών. Επιπροσθέτως, η υπόθεση της UEFA εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι δεν βασιζόταν μόνο σε στοιχεία του Football Leaks.
Η Σίτι είχε το δικαίωμα να αμφισβητήσει τη νομιμότητα του Financial Fair Play, το οποίο δεν συμφωνεί στο 100% με τις οδηγίες για τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό. Κι άλλοι (πχ Γαλατασαράι και Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς) είχαν επιχειρήσει να αποδείξουν πως το FFP περιορίζει τον ανταγωνισμό, αλλά απέτυχαν, με τους καθ' ύλην αρμοδίους να καταλήγουν στο ότι οι κανόνες δεν αποτελούν παραβίαση του δικαίου περί ανταγωνισμού.
Σημείωσε και ότι μέσα στις γενικές ενστάσεις που 'χε ο βρετανικός σύλλογος ήταν και η απόφαση του Club Financial Control Body να επιστρέψει στις παραβάσεις που 'χαν αναφερθεί στην υπόθεση του 2014 -όταν η Μάντσεστερ Σίτι είχε προχωρήσει σε συμφωνία με την UEFA. 'Υπερέβη τη δικαιοδοσία της'΄επισημάνθηκε στην τελευταία επίσκεψη στο CAS. Η UEFA αρκέστηκε στο να θυμίσει ότι παρά τη συμφωνία, η Σίτι συνέχισε να μην είναι συνεπής.
Στα του αποκλεισμού των δυο χρόνων, ανάλογη τιμωρία είχε επιβληθεί το 2018 στη Μίλαν -για παραβίαση κανονισμών του Financial Fair Play- και στην έφεση μειώθηκε στον ένα χρόνο. Προφανώς και οι 'Πολίτες' το χρησιμοποίησαν και αυτό -παρ' ότι μπροστά στα όσα είχαν κάνει εκείνοι, η Μίλαν δεν είχε κάνει τίποτα. Aλλά όλα αυτά μικρή σημασία έχουν -πια.
