Τα “διπλά” των ελληνικών ομάδων που σκόρπισαν ανατριχίλα!

Ώρα… Camp Nou, συνεπώς ώρα για… mission impossible! Ο Ολυμπιακός έφυγε με ψηλά το κεφάλι από το Τορίνο πριν από τρεις εβδομάδες αφού ναι μεν έχασε 2-0 από την Γιουβέντους ωστόσο μόνο μοιρολατρικά δεν αντιμετώπισε το ματς με την νταμπλούχο Ιταλίας των τριών προηγούμενων χρόνων και τώρα καλείται να δώσει το… 200% για να φύγει με ψηλά το κεφάλι μετά από ένα 90λεπτο ραντεβού με τον Μέσι και την παρέα του.

Με αφορμή την ποδοσφαιρική μάχη του “Δαυίδ” Ολυμπιακού του Τάκη Λεμονή με την Μπαρτσελόνα του Ερνέστο Βαλβέρδε που έχει το ρόλο του… Γολιάθ στο χορτάρι, το Contra.gr γυρίζει το χρόνο πίσω και στέκεται σε μερικές από τις πιο λαμπρές βραδιές των ελληνικών ομάδων στα Κύπελλα Ευρώπης.

Σε βραδιές που κατέβηκαν ως το αουτσάιντερ στην έδρα των αντιπάλων τους αλλά που έδειξαν στα φαβορί να καταλάβουν πως το ποδόσφαιρο είναι το πιο όμορφο άθλημα γιατί η έκπληξη παραμονεύει σε κάθε παιχνίδι και ο νόμος του ισχυρού (σε αγωνιστικό και οικονομικό επίπεδο) δεν επιβεβαιώνεται πάντα… Πάμε να τις θυμηθούμε λοιπόν:

ΑΓΙΑΞ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 0-1 (1995-96)

Το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να καμαρώνει για πολλές μεγάλες βραδιές των εκπροσώπων του στα Κύπελλα Ευρώπης διαχρονικά, ωστόσο αν ψάξουμε να βρούμε την μεγαλύτερη, την σημαντικότερη, εκείνη που δεν θα ξεχαστεί ποτέ ανεξαρτήτως φίλαθλων προτιμήσεων του καθενός είναι εκείνη του Παναθηναϊκού στο Άμστερνταμ στις 3 Απριλίου του 1996. Ο Άγιαξ κουβαλούσε τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης (κάτοχος Champions League) και κόσμου (κάτοχος Διηπειρωτικού) και προέλαυνε για τον δεύτερο σερί ευρωπαϊκό του τίτλο έχοντας… ξεχάσει τι θα πει ήττα στο “Ντε Μέερ”, αλλά οι “πράσινοι” του Χουάν Ραμόν Ρότσα όχι μόνο κατάφεραν να κοιμίσουν τα μωρά του Λουίς Φαν Χάαλ παίζοντας άμυνα σεμιναριακού επιπέδου (με μονοψήφιο αριθμό φάουλ παρακαλώ…) αλλά στο φινάλε έφυγαν και με τη νίκη. Η τρελή κούρσα του “τρένου” Δώνη και το άψογο πλασέ του κανονιέρη Βαζέχα στο 87′ έκαναν το Άμστερνταμ να… παγώσει και τους οπαδούς του “τριφυλλιού” να ονειρεύονται τελικό Champions League στη Ρώμη για 15 ολόκληρα βράδια. Ήταν μία μαγική βραδιά την οποία έζησε και ως μέλος της βασικής ενδεκάδας ο νυν τεχνικός του Παναθηναϊκού, Μαρίνος Ουζουνίδης…

ΒΕΡΝΤΕΡ ΒΡΕΜΗΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-3 (2007-08)

Η 3η Οκτωβρίου του 2007 είναι μία ημερομηνία που θα φέρνει πάντα γλυκές θύμησες στους φίλους του Ολυμπιακού γιατί είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το σπάσιμο μίας δεκαετούς κατάρας για την ομάδα τους. Από τη σεζόν 1997-98 που δήλωσε για πρώτη φορά “παρών” σε ομίλους Champions League η ομάδα του Πειραιά δεν είχε καταφέρει ποτέ να γευτεί τη χαρά της νίκης μακριά από την Ελλάδα, με το αρνητικό ρεκόρ να έχει φτάσει στα 31 παιχνίδια και στον απολογισμό των 7 ισοπαλιών και των 24 ηττών όμως στο… “32” εκείνος που “κάηκε” δεν ήταν οι πρωταθλητές Ελλάδας αλλά η Βέρντερ. “Αυτή η νύχτα μένει” ήταν τίτλος σε πρωτοσέλιδο ελληνικής αθλητικής εφημερίδας που ουσιαστικά κουνούσε μαντήλι στον Τάκη Λεμονή σε περίπτωση ήττας ενώ και ο χώρος για αισιοδοξία ήταν μηδενικός μιας που οι “πράσινοι” της Βρέμης περίμεναν τους “ερυθρόλευκους” με την ψυχολογία στα ύψη από το αστρονομικό 8-2 επί της Αρμίνια Μπίλεφελντ στην Bundesliga. Και όμως, κόντρα σε εκτιμήσεις, προγνωστικά και αναλύσεις, κόντρα στην κακή του μοίρα που τον βρήκε για μία ακόμα φορά πίσω στο σκορ στο ημίχρονο (από γκολ του μετέπειτα παίκτη της ΑΕΚ Ούγκο Αλμέιδα), ο Ολυμπιακός έκανε επική ανατροπή με τρία γκολ σε 15 λεπτά στο δεύτερο μέρος (73′ Στολτίδης, 82′ Πατσατζόγλου, 87′ Κοβάτσεβιτς) και γκρέμισε την κατάρα. Ήταν το θαύμα της Βρέμης!

ΙΝΤΕΡ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 0-1 (2008-09)

Τη σεζόν 2002-03 που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA ο Παναθηναϊκός έχασε μία χρυσή ευκαιρία να παίξει τελικό αφού αν και νικήσε την Πόρτο του Ζοζέ Μουρίνιο με 1-0 (Ολισαντέμπε) στο “Ντας Άντας”, δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί εκείνο το αποτέλεσμα χάνοντας (στην παράταση) με 2-0 στη ρεβάνς της “Λεωφόρου”. Σε εκείνο το ματς στην Πορτογαλία οι παίκτες του Σέρχιο Μαρκαριάν φρόντισαν ώστε ο Ζοζέ Μουρίνιο να θυμάται για καιρό το όνομα Panathinaikos και μερικά χρόνια μετά φρόντισαν να του το… φρεσκάρουν. Ο “special one”, μετά από ευρωπαϊκούς τίτλους με την Πόρτο και εγχώριους με την Τσέλσι, είχε μετακομίσει στο Καμπιονάτο και στην Ίντερ, με τους “πράσινους” ωστόσο να καταφέρνουν ξανά να του κάνουν.. χουνέρι στο Champions League. Στην 5η αγωνιστική της φάσης των ομίλων η ομάδα του Χενκ Τεν Κάτε παρατάχτηκε στο “Μεάτσα” έχοντας λίγες πιθανότητες επιτυχίας απέναντι στην Ίντερ του Ιμπραχίμοβιτς, του Σανέτι, του Καμπιάσο, του Αντριάνο, του Φίγκο, του Μπαλοτέλι και των άλλων αστεριών, ωστόσο το φινάλε βρήκε την ελληνική ομάδα να πανηγυρίζει έναν ιστορικό θρίαμβο. Ο Γιόσου Σαριέγκι με γκολ στο 69′ υπέγραψε τη χρυσή νίκη μέσα στο Μιλάνο απέναντι στην ομάδα του Μουρίνιο (ουσιαστικά και της πρόκρισης στους “16”) και οι 4.000 οπαδοί των “πρασίνων” που είχαν πάρει θέση στο απέναντι πέταλο (Curva Sud) από εκεί που μπήκε το γκολ, παραληρούσαν. Λίγο πριν αρχίσουν τα περίφημα “όλε”!

ΑΡΣΕΝΑΛ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-3 (2015-16)

Εάν η νίκη επί της Βέρντερ στη Βρέμη το 2007 έφερε εξιλέωση και λύτρωση στον Ολυμπιακό, εκείνη του 2015 κόντρα στην Άρσεναλ στο Λονδινο ήταν για την καταξίωση, την εκτόξευση. Το Νησί ήταν τόπος καταραμένος για τους Πειραιώτες αφού όχι μόνο δεν μπορούσαν να πάρουν κάποιο θετικό αποτέλεσμα για δεκαετίες αλλά είχαν υποστεί μερικές από τις πιο βαριές ήττες της ευρωπαϊκής ιστορίας τους όμως το πρώτο εκτός έδρας ματς του Μάρκο Σίλβα στην Ευρώπη ως τεχνικός του Ολυμπιακού συνδυάστηκε με έναν ανείπωτο θρίαμβο. Οι “ερυθρόλευκοι” κοίταξαν στα μάτια την ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ, δεν την φοβήθηκαν ούτε στιγμή, απέδωσαν ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε. Προηγήθηκαν μία φορά, ισοφαρίστηκαν, προηγήθηκαν δεύτερη, ισοφαρίστηκαν ξανά, όμως η τρίτη ήταν και… φαρμακερή, με τον Φινμπόγκασον να περνάει αλλαγή στο 46′ αντί του Ιντέγε και είκοσι λεπτά αργότερα να νικάει τον Οσπίνα με ένα μαγικό άγγιγμα της μπάλας για το τελικό 3-2. Νίκη δίκαιη και μάγκικη για τον Ολυμπιακό που εκείνο το βράδυ στο “Εμιρέιτς” είχε στο χορτάρι 14… καμικάζι που κατάπιναν χιλιόμετρα και έτρωγαν σίδερα.

ΡΕΙΝΤΖΕΡΣ – ΑΕΚ 0-1 (1994-95)

Η ΑΕΚ έγραψε ιστορία από το 1991 μέχρι το 1994 κατακτώντας τρεις σερί τίτλους στην Ελλάδα παίζοντας πολύ θεαματικό ποδόσφαιρο, ωστόσο το ευρωπαϊκό προφίλ της έγινε πιο ισχυρό λίγο αργότερα και συγκεκριμένα τη σεζόν 1994-95 όταν βρέθηκε στον ίδιο όμιλο στο Champions League (στην παρθενική παρουσία της σε φάση ομίλων) με τους μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης Άγιαξ και Μίλαν. Βέβαια, για να φτάσει ως εκεί, έπρεπε πρώτα να δώσει δύο συγκλονιστικές μάχες με την Ρέιντζερς, όπου όχι μόνο πανηγύρισε την πρόκριση αλλά το έκανε με εμφατικό τρόπο: νικώντας τόσο στη Φιλαδέλφεια όσο και στην Γλασκώβη. Στο πρώτο ματς εκείνος που έριξε νοκ-άουτ τους (μόνιμους εκείνους την εποχή) πρωταθλητές Σκωτίας ήταν ο -προερχόμενος από τον Παναθηναϊκό- Δημήτρης Σαραβάκος σκοράροντας και τα δύο γκολ των “κιτρινόμαυρων”, ενώ η ρεβάνς στο “Άιμπροξ” είχε την υπογραφή του Τόνι Σαβέβσκι. Η Ρέιντζερς πίστευε πολύ στην ανατροπή έχοντας τη βοήθεια 45.000 οπαδών της όμως στο 44′ η ΑΕΚ τους… καληνύχτισε, με τον Κωστή να βγάζει σούπερ κάθετη στον Τσιάρτα, εκείνον να “ταΐζει” μέσα στην περιοχή τον Σαβέβσκι που είχε… τρυπώσει και τον Σκοπιανό άσο να νικάει τον Άντι Γκόραμ για το ιστορικό 1-0. Και να σκεφτεί κανείς πως ο εμβληματικός άσος της Ένωσης είχε κάνει ένεση για να παίξει και η συμμετοχή του αποφασίστηκε μόλις δέκα λεπτά πριν την πρώτη σέντρα!

ΤΟΤΕΝΑΜ – ΠΑΟΚ 1-2 (2011-12)

Λένε πως το Λονδίνο είναι μουντό λόγω του καιρού όμως αν φέρουμε στο μυαλό μας αυτά που έχει πετύχει στην αγγλική πρωτεύουσα ο ΠΑΟΚ, μπορούμε να το βαφτίσουμε… ασπρόμαυρο. Πριν από 20 χρόνια (1997) είχε αποσπάσει ισοπαλία από την Άρσεναλ στο “Χάιμπουρι” με το αλησμόνητο γκολ του Ζήση Βρύζα και είχε πάρει την πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου UEFA στέλνοντας… σπίτι για τσάι τους “κανονιέρηδες” του Βενγκέρ ενώ πριν 6 χρόνια (2011) είχε κάνει το ίδιο και στην Τότεναμ του Χάρι Ρέντναπ αλλά με ακόμα πιο εμφατικό τρόπο. Ο Σαλπιγγίδης στο 6ο λεπτό με κεφαλιά και ο Αθανασιάδης στο 14ο με σουτ φρόντισαν να αποτρελάνουν τους ήδη τρελαμένους οπαδούς του “Δικεφάλου του Βορρά” που είχαν κάνει απόβαση στο Λονδίνο και στο “Γουάιτ Χαρτ Λέιν”, με την Τότεναμ να προσπαθεί αλλά πέρα από το γκολ του Μόντρις με πέναλτι, τίποτα άλλο. Ούτε το γεγονός πως έπαιζε με παίκτη παραπάνώ από το 37′ (αποβολή Σταφυλίδη) μπόρεσε να βοηθήσει τα “σπιρούνια” να αποφύγουν το κάζο του αποκλεισμού, με τους παίκτες του Μπόλονι να πανηγυρίζουν ιστορικό θρίαμβο με συγκλονιστική απόδοση και να προκρίνονται για δεύτερη διαδοχική σεζόν στους “32” του Europa League.

ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ – ΑΡΗΣ 2-3 (2010-11)

“Άρης και δεν είμαι καλά” λέει ένα από τα πλέον γνωστά συνθήματα των φίλων του Άρη και η ομάδα της Θεσσαλονίκης φρόντισε να δώσει ακόμα μεγαλύτερη υπόσταση σε αυτά τα λόγια μέσα από δύο επικές μάχες και ισάριθμες ιστορικές νίκες απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Οι “κίτρινοι” του Έκτορ Ραούλ Κούπερ νίκησαν με 1-0 στο “Βικελίδης” το σύνολο του Κίκε Σάντσεθ Φλόρες με γκολάρα του Χαβίτο, με την υπέρβαση ωστόσο να γίνεται στην ισπανική πρωτεύουσα. Εκεί, ο Κόκε τους έβαλε μπροστά στο σκορ μόλις στο 2′, ακολούθησε η ανατροπή για τους “ροχιμπλάνκος” με το σούπερ δίδυμο Αγουέρο-Φορλάν, για να γίνει τελικά η ανατροπή στην… ανατροπή για τον Άρη με το πέναλτι του Κόκε στο 51′ και το άπιαστο σουτ του Λαζαρίδη στο 81′. Ήταν μία απο εκείνες τις βραδιές που ο Άρης όχι μόνο έκανε υπερήφανους τους οπαδούς του (με άκρως δυναμική παρουσία στο “Καλδερόν”) αλλά και που έγραψε χρυσή ιστορία αφού έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που νίκησε στην Ισπανία σε συλλογικό επίπεδο μετά από 6 ισοπαλίες και 41 ήττες στις 47 επισκέψεις που είχαν προηγηθεί!

ΣΕΡΒΕΤ – ΑΕΛ 0-1 (1984-85)

Η δεκαετία του ’80 ήταν κάτι παραπάνω από μαγική για τους φίλους της ΑΕΛ, με την ομάδα του θεσσαλικού κάμπου να κάνει… ειρηνική επανάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο κατακτώντας πρωτάθλημα (μοναδική επαρχιακή ομάδα που το έχει πετύχει μέχρι τώρα), Κύπελλο και συμμετέχοντας στα Κύπελλα Ευρώπης. Μάλιστα τη σεζόν 1984-85 (τότε που στο φινάλε συνέτριψε με 4-1 τον ΠΑΟΚ στον τελικό Κυπέλλου στο Ολυμπιακό Στάδιο) η ΑΕΛ τα πήγε εξαιρετικά και εκτός συνόρων, με αποκορύφωμα την εκτός έδρας νίκη επί της Σερβέτ για τον 2ο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Μετά το 1-0 στην Ελλάδα οι “βυσσινοί” πανηγύρισαν τη νίκη και στη ρεβάνς, στην παγωμένη Γενεύη, με γκολ του Γιάννη Βαλαώρα, και έγιναν έτσι η μοναδική επαρχιακή ομάδα που αγωνίστηκε σε προημιτελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης.