Τα αστέρια του Ιωνικού: Η κορυφαία 11άδα που είδαμε στη Νίκαια

Ας αρχίσουμε το κείμενο με μια ένσταση για το γεγονός ότι μια legend ενδεκάδα δεν χωρά 13 ή 14 παίκτες. Με βάση μαθηματικό μοντέλο είναι αδύνατο. Ποδοσφαιρικά θα έπρεπε, με κάποιον μαγικό τρόπο, να επιτρέπεται. Θα είχαμε γλιτώσει αμέτρητα διλήμματα. Σαν κι αυτά που συναντήσαμε συνθέτοντας το 3-5-2 του Ιωνικού, με αφορμή την επάνοδό του, ως πρωταθλητή στη Super League 2, στην κορυφαία κατηγορία της χώρας ύστερα από απουσία 14 ετών!

Η ομάδα της Νίκαιας είχε αρχίσει τη σεζόν 2006-07 με 7 βαθμούς στα πρώτα τρία παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένου του 2-0 επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ, αλλά έχασε 6 συνεχόμενα και δεν συνήλθε ποτέ. Οι μόλις δύο ισοπαλίες και η αφαίρεση 5 βαθμών την καταδίκασαν από νωρίς σε υποβιβασμό κι έκτοτε πάλευε με τα φαντάσματα του (ένδοξου) παρελθόντος της. Το 2-1 της Τετάρτης επί του Εργοτέλη, εν μέσω έντονης αμφισβήτησης από τους αντιπάλους για τη διαιτησία και την φιλοξενία, συνδυάστηκε με την ήττα 1-0 του Λεβαδειακού στην Ξάνθη και του χάρισε την πρωτιά, χωρίς να χρειαστεί την έξτρα διαδικασία του μπαράζ για να επιστρέψει στην ελίτ του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Εκεί που είχε πρωτοεμφανιστεί το 1989 και ανήκε μόνιμα από το 1994, καταφέρνοντας πέντε χρόνια αργότερα να εξασφαλίσει ευρωπαϊκή συμμετοχή για πρώτη φορά στα χρονικά και στο τέλος της επόμενης σεζόν να φτάσει ως τον τελικό του Κυπέλλου (χάνοντας από την ΑΕΚ).

Η διετία 1998-2000 ήταν μακράν η πιο επιτυχημένη της ομάδας από της γειτονιές του Πειραιά, συνδεδεμένη πάντα με ποδοσφαιρικές φιγούρες που άφησαν το σημάδι τους στο γήπεδο της Νεάπολης. Και κέρδισαν δικαιολογημένα μια ξεχωριστή θέση στην κορυφαία, δική μας, ενδεκάδα των 'αστεράτων' Νικαιωτών. Ο Φώτης Στρακόσα αντιμετώπισε τον έντονο ανταγωνισμό του Βαγγέλη Πουρλιοτόπουλου, την ίδια στιγμή που η αρχηγία-legacy του Γιάννη Ξανθόπουλου, συνοδευμένη από την απαράμιλλη εμπειρία του Θόδωρου Παχατουρίδη και την αυταπάρνηση διαρκείας του Σωκράτη Οφρυδόπουλου, άφησαν αναγκαστικά εκτός τον Σέρβο Μιλιβόε Κλιάεβιτς.

Η καίρια τοποθέτηση στα δεξιά του 'αμφιδέξιου' Γιώργου Νταρακλίτσα (έτσι μας τον είπαν, έτσι σας τον λέμε) χαρίζει οντότητα σε όλη την πτέρυγα, ενόσω ο Σάββας Καπαγερίδης και μαζί η χαίτη του φροντίζουν για την ισορροπία στ' αριστερά.

Ομολογουμένως ο Αφάς δεν είναι ένα καθαρόαιμο 6άρι, άλλος χώρος όμως δεν υπήρχε από τη στιγμή που έπρεπε να παίξει μαζί το αλληλοσυμπληρούμενο βραζιλιάνικο ντουέτο των Αντρεόλι και Κομπαγιάσι. Δυστυχώς για τους φαν του Μοσιμάνε Πίτσο ή του Ντάριο Μουτσοτρίγκο, η παρουσία του Νίκου Φρούσου και του Κρεγκ Μπρούστερ στην αντίπαλη περιοχή ήταν αδιαπραγμάτευτη, δεδομένης της επαφής αμφότερων με τ' αντίπαλα δίχτυα. Κατά την θητεία τους στον Ιωνικό είχαν μαζί 99 γκολ!

Η δική μας συγγνώμη απευθύνεται κυρίως σε φυσιογνωμίες όπως ο Νίκος Ουσταμπασίδης ή ο Μιχάλης Γρίμπιλας. Αλλά, αλήθεια είναι ότι, όλοι οι καλοί δεν χωράνε τελικά.

Αναπληρωματικοί: Πουρλιοτόπουλος (και μια συγγνώμη στον Νίκο Κουρκούνα), Κλιάεβιτς, Ουκάρ, Μακόρ, Βιλανάκης, Γρίμπιλας, Μουτσοτρίγκο