Στον Ζιντάν έδειξαν συμφωνίες, δεν του έδωσαν μπάτζετ

Υπάρχει η γνώμη ότι ο Ζινεντίν Ζιντάν δεν έκανε καλά που επέστρεψε τόσο σύντομα στη Ρεάλ Μαδρίτης. Έχει τύχει, σε μία περίπτωση που στο Youtube τα στιγμιότυπα του Ρότζερ Φέντερερ έκαναν την ώρα να περνάει σαν το νερό, οι σχολιαστές να αναρωτιούνται για ποιον λόγο ο Ελβετός άλλαζε τη ρακέτα του ένα game πριν αλλάξουν τα μπαλάκια. Ο ένας από τους δύο σχολιαστές έδωσε την πρέπουσα απάντηση: “Ο Ρότζερ Φέντερερ ξέρει περισσότερα από όλους μας μαζί”.

Ο Ζινεντίν Ζιντάν ξέρει περισσότερα από όλους μας μαζί. Στην κλίμακα που ένας προπονητής νιώθει προνόμιο να δουλεύει σε μία ομάδα, ο Γάλλος βρίσκεται σε χαμηλή κλίμακα. Δεν μοιάζει καν ένας από αυτούς τους ποντικούς των πάγκων, που θα πάθει κατάθλιψη αν δεν κοουτσάρει μία ομάδα. Και ασφαλώς δεν είναι ένας υπηρεσιακός προπονητής, που η καριέρα του καθορίζεται από το πόσο ωφέλιμος καθίσταται για μία μεγάλη ομάδα.

Ο Ζιντάν είναι ένας από τους 10 καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ένας αρτίστας του ποδοσφαίρου, ένα σύμβολο της σύγχρονης εποχής, υπό την έννοια ότι η καταγωγή από το Αλγέρι ήταν ένα επιχείρημα υπέρ των Αφρικανών της Γαλλίας, ένας παίκτης που σημάδεψε το ακροδεξιό κόμμα του Λε Πεν, ένα σοφό παιδί το οποίο υπερασπίζονταν οι συμπαίκτες του χωρίς να αισθάνονται ότι του κάνουν χάρη, ένα εξοργισμένο παιδί, που σταμάτησε το ποδόσφαιρο με τον πλέον παρανοϊκό τρόπο, και, ασφαλώς, τελευταίο μα όχι έσχατο, παγκόσμιος πρωταθλητής και πρωταθλητής Ευρώπης, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής.

Συν τοις άλλοις, είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος. Είναι αδιανόητο, λίγο να υποπτεύεσαι πώς λειτουργεί το σύστημα Ρεάλ, τον τρόμο στα όρια της γελοιότητας και τις υστερικές καταστάσεις που συμβαίνουν, να σου λείψει.

Ο Ζιντάν πήρε τη Ρεάλ από τον Ράφα Μπενίτεθ, αντικατέστησε πρωτίστως την αισθητική και, όταν την άφησε, είχε πάρει ήδη τρία Champions League

Στη μακρόχρονη, πια 64, ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τρεις ομάδες έχουν πάρει από τρία διαδοχικά τρόπαια με τα μεγάλα αυτιά, η Ρεάλ με τα πέντε από το 1956 έως το 1960, ο Άγιαξ από το 1971 έως το 1973 και η Μπάγερν αμέσως μετά (1974-76). Αυτό το κατόρθωμα της Ρεάλ, από το 2016 έως το 2018, είναι ασφαλώς πιο εντυπωσιακό από εκείνα. Περισσότερα ματς, μεγαλύτερος δείκτης δυσκολίας, περισσότερη… Μπάγερν, κυριαρχία Μπαρτσελόνα και δεν συμμαζεύεται.

Ο Ζιντάν, λοιπόν, αποκλείεται να ήθελε τη δουλειά per mare per terram. Δεν υπάρχει περίπτωση να είπε, με τη Ρεάλ σε αυτό το χάλι, “μου έλειψε” και να επέστρεψε για να δουλέψει. Μπορεί να είναι ακόμη νέος, όμως την αγρανάπαυση του ενός έτους την δικαιούνταν. Για να πάει στη Ρεάλ από τώρα, χωρίς να έχει διαπιστώσει ποιους παίκτες έχει πάρει, σημαίνει ότι δεν έχει λάβει απλώς διαβεβαιώσεις για τα χρήματα που θα ξοδέψει η Ρεάλ, αλλά κάτι πολύ περισσότερο: τελικές συμφωνίες.

Είναι αντιληπτό ότι τα ρεπορτάζ μιλάνε για όρους που έθεσε στον Φλορεντίνο Πέρεθ ώστε να επιστρέψει και προφανώς οι ρεπόρτερ του διεθνούς ποδοσφαίρου και φυσικά της Ρεάλ Μαδρίτης ξέρουν περισσότερα, όμως αυτό το κείμενο αποτελεί μία αίσθηση περισσότερο, που δεν βασίζεται παρά στο ενστικτώδες, και όχι μία εξακρίβωση στοιχείων. Εξάλλου, με τον πρώτο μόνο όρο, ο Ζιντάν χαράζει μία γραμμή στις μεταγραφές για την ομάδα του, που θα την γλιτώσει από πολλά και θα της δώσει μια κάποια ησυχία.

Η Ρεάλ βγαίνει κερδισμένη αισθητικά από τη συμφωνία με το Γάλλο. Μπορεί πολλοί να εκφράζουν τις αμφιβολίες του για το αν ο Ζιντάν, τόσο γρήγορα, καθιστά επισφαλή την υστεροφημία του, η οποία, ως προπονητή προσεγγίζει αυτή που είχε ο παίκτης, αν αυτό είναι δυνατόν. Είναι έως και βέβαιον ότι, επειδή πρωτίστως πρόκειται για έναν ποδοσφαιράνθρωπο που είσαι σίγουρος ότι δεν έχει απωθημένα και ότι δεν ψάχνει δουλειά για να βγάλει τα προς το ζην, αποκλείεται να αναλάμβανε ξανά χωρίς να πάρει τις απαιτούμενες διαβεβαιώσεις.

Όχι ότι ‘θέλουμε αυτούς τους παίκτες’, αλλά ότι ‘παίρνουμε αυτούς τους παίκτες’. Δεν μπορεί ο Ζιντάν να ανέλαβε τη Ρεάλ χωρίς να ξέρει, επί παραδείγματι, ότι ο Κιλιάν Εμπαπέ θα φορέσει σίγουρα τη φανέλα των ‘μερένχες’.

Η Ρεάλ τώρα, αποκλεισμένη ήδη από το Champions League, νικημένη μέσα στον Μάρτιο δύο φορές σε τρεις μέρες από την Μπαρτσελόνα, πολύ πίσω από την κορυφή του πρωταθλήματος, έδειξε πώς γίνεται η δουλειά. Διότι η Γιουβέντους, με το δεδομένο ότι θα απέλυε τον Αλέγκρι, τον οποίο ο Κριστιάνο Ρονάλντο έσωσε το βράδυ της Τρίτης απέναντι στην Ατλέτικο, ενδιαφερόταν για τον Ζιντάν, στο σημείο να είναι ο νούμερο ένα υποψήφιος για τον πάγκο της. Οπότε η Ρεάλ ουσιαστικά της έκανε επίδειξη δύναμης, υπό την έννοια ότι παρά το γεγονός ότι στο Τορίνο πόνταραν στη φιλοδοξία του Γάλλου να δουλέψει στους δύο πανίσχυρους οργανισμούς, στους οποίους διέπρεψε ως προπονητής, κατάφερε να διατηρήσει και ουσιαστικά να αναδείξει την αποκλειστικότητά της.

Ο ίδιος ο Ζιντάν, από τη μεριά του, θα δουλέψει με μία νέα ομάδα, κάτι που δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει όταν αντικατέστησε τον Μπενίτεθ. Σαφώς θα υπάρχουν στοιχεία γνώριμα στην ομάδα, ουσιαστικά ο μόνος όρος που αναδείχθηκε σε ό,τι αφορά φυσικό πρόσωπο είναι η παραμονή του Μαρσέλο, ώστε να καταφερθεί διπλό πλήγμα στους ‘μπιανκονέρ’, οι οποίοι τους ήθελαν ‘πακέτο’, ωστόσο αυτά τα 300.000.000 ευρώ, που λέγεται ότι θα υπάρχουν ως μπάτζετ, έχουν ήδη ξοδευτεί, ήδη στα δύο τρίτα.

Κι έτσι, για πλάκα, από ανεμελιά και επιπολαιότητα, θα επιχειρηθούν οι προβλέψεις για τους παίκτες που έχει… αποκτήσει ήδη η Ρεάλ Μαδρίτης: Κιλιάν Εμπαμπέ, Εντέν Αζάρ, Κρίστιαν Έρικσεν, Νταβίντ Νερές, Ματίας ντε Λιχτ. Αν, με προπονητή ξανά τον τελευταίο χορευτή μπαλέτου του ποδοσφαίρου (τέλος πάντων, των Μπαλσόι, ενώ ο Αντρές Ινιέστα ανήκει στα Μαρίνσκι), η Ρεάλ κάνει καμιά… στραβή του χρόνου, η υπόκλιση στον τεχνικό της θα είναι παγκόσμια.

Μέχρι τώρα, πάντως, δεν υπάρχει κάποιος που να ορκίζεται ότι δεν θα κάνει. Στον πάγκο της, υπάρχει ο Μέγας Αλέξανδρος, αήττητος στρατηγός. Είπαμε: ο Ζιντάν ξέρει περισσότερα από όλους μας μαζί.

(κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Bernat Armangue)