Στον ΠΑΟΚ ο Σάστρε θα βγει εντελώς από τα ρούχα του

Sastre, είτε στα ισπανικά είτε στα καταλανικά (που μιλούν στη Μαγιόρκα), σημαίνει ράφτης. Αυτό που πρωτίστως ζητά ο ΠΑΟΚ από τον Γιοάν Σάστρε είναι να κόβει. Τους αντιπάλους που αλωνίζουν ανενόχλητοι από τα δεξιά της άμυνάς του και προκαλούν διαρκώς ρήγματα. Από τη μία ο Ροντρίγκο που δεν υπολογίζεται (αναζητώντας ομάδα) κι από την άλλη ο Τέιλορ που κάνει τη μισή δουλειά, το κενό είναι μόνιμο. Γι’ αυτό έγινε προτεραιότητα η απόκτηση ενός τέτοιου παίκτη και γι’ αυτό ήρθε άρον-άρον στη Θεσσαλονίκη, πριν καν συμπληρωθεί η δεύτερη εβδομάδα του Γενάρη.

Αν ράβει κιόλας ο 24χρονος Ισπανός, ο συνδυασμός, θα είναι ο ιδανικός προκειμένου ο αρχικός εξάμηνος δανεισμός του από τη Ρεάλ των Βαλεαρίδων Νήσων να μετατραπεί σε αγορά και μόνιμη συνεργασία στο τέλος της τρέχουσας σεζόν. Σίγουρα πάντως (την) ιδρώνει (τη φανέλα) ανεβοκατεβαίνοντας.

Ο χρόνος θα είναι αυτός που κρίνει την επάρκειά του. Ως δεδομένο αξιολόγησης λαμβάνεται σε πρώτη φάση πως μέχρι σήμερα δεν βγήκε ποτέ από το προστατευμένο περιβάλλον της ομάδας που τον μεγάλωσε ποδοσφαιρικά, τον ανέβασε στη μεγάλη σκηνή και του έδωσε έναν από τους βασικούς ρόλους της διανομής στις πτέρυγες της άμυνας.

Βέρος νησιώτης

Σε αυτό το πολύγωνο κομμάτι γης των 3.640 τετραγωνικών χλμ. η απόσταση που χωρίζει την πρωτεύουσα Πάλμα από την πόλη (της ενδοχώρας) Πορέρες, στην οποία γεννήθηκε ο Σάστρε την τελευταία ημέρα του Απρίλη του ’97, είναι μικρότερη των 50 χιλιομέτρων. Άρα η ένταξή του στα τμήματα υποδομής της Μαγιόρκα ήταν η λογική επιλογή ενός παιδιού που έψαχνε ν’ ασχοληθεί ολοκληρωτικά με το ποδόσφαιρο και ν’ αφήσει οτιδήποτε άλλο. Ως μια μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση.

“Ήρθα πολύ μικρός με πολλά όνειρα και στόχους”, σημείωνε σε μια πρώτη απολογιστική συνέντευξή του ο νέος πλάγιος αμυντικός του “Δικεφάλου”, ο οποίος στα μόλις 4,5 χρόνια της επαγγελματικής πορείας του στους “Μπερμεγιόνες” και παρά το νεαρό της ηλικίας του πρόλαβε να συμπληρώσει τριψήφιο αριθμό συμμετοχών (129). Κάτι που -για τον ίδιο τον Σάστρε- κουβαλά “μεγάλη αξία”, μιας και όπως συμπλήρωνε επεξηγηματικά στην ίδια αποστροφή του λόγου του “μερικές φορές ο σύλλογος δεν εκτιμά τα παιδιά που έρχονται από την ακαδημία”.

Τον Σάστρε αντίθετα τον ξεχώρισαν από νωρίς. Έφηβος ήταν ακόμη (Δεκέμβριος του 2014) όταν αποτελούσε μέλος της δεύτερης ομάδας και άρχιζε δειλά-δειλά να γεμίζει με ποδοσφαιρικές εικόνες τον άδειο έως τότε σκληρό δίσκο του.

Τράβα σκανδάλη

Το επαγγελματικό ντεμπούτο ήρθε λίγους μήνες αργότερα, στις αρχές της σεζόν 2015-16. Τα 90 λεπτά στο παιχνίδι κυπέλλου με την Ουέσκα δεν συνδυάστηκαν με νίκη-πρόκριση, αλλά ήταν το βάπτισμα του πυρός για έναν άγουρο πρωτάρη που πειραματιζόταν σε θέσεις. Ο Αλμπέρτ Φερέρ (παλαίμαχος μπακ της Μπαρτσελόνα στα χρόνια του Γιόχαν Κρόιφ) τον είχε χρησιμοποιήσει ως δεξιό εσωτερικό μέσο, αλλά η καθιέρωσή του ήρθε μέσα από τη μετατόπισή του στα φτερά της άμυνας, κυρίως δεξιά.

Η ταχύτητα ήταν το βασικό προσόν για τον Σάστρε. Σφαίρα τον ονόμασε κάποιος κάποτε και του έμεινε. Μια σφαίρα που από τον Αύγουστο του 2017 είχε πλέον μόνιμη θέση στη θαλάμη του όπλου του Βαλενθιάνου Βιθέντε Μορένο. Επρόκειτο για τον προπονητή που μόνο αν υπήρχε σοβαρός λόγος τον άφηνε εκτός αρχικού σχήματος, ποντάροντας στην ευχέρειά του να καλύπτει τη θέση με τα γρήγορα πόδια του. “Είχε βασίσει πολλά επάνω μου και με βοήθησε”.

Η Μαγιόρκα συμμετείχε τότε στο πρωτάθλημα της τρίτης κατηγορία και η έλλειψη εμπειριών δεν έγινε ανασταλτικός παράγοντας για τον πιτσιρικά. Ο 20χρονος μάλιστα ήταν ο τρίτος σε συμμετοχές ποδοσφαιριστής στον δρόμο για την άνοδο στη Segunta Division μέσα από τη διαδικασία των πλέι οφ. Ήταν το διάστημα που άρχισε να εμφανίζεται στον ισπανικό Τύπο ενδιαφέρον από τη γερμανική Σάλκε και την αγγλική Γουέστ Χαμ. Πολύ πρόωρα όμως.

Οι τέσσερις μήνες της αμφισβήτησης

Φρένο στην αγωνιστική εξέλιξη του Σάστρε έβαλε ένα αναπάντεχο πρόβλημα στο γόνατο που εμφάνισε στις πρώτες ημέρες της προετοιμασίας για την επόμενη χρονιά. Η μόνιμη τενοντίτιδα στο γόνατο αποδείχθηκε ένα μυστήριο, η αποθεραπεία που επελέγη ως λύση για ν’ αποφευχθεί η χειρουργική επέμβαση άργησε πολύ να φέρει θετικό αντίκτυπο και ο νεαρός όχι μόνο έχασε την προετοιμασία, αλλά δεν έπαιξε μπάλα ως τις αρχές Νοεμβρίου.

Ήταν μια χρονική περίοδος τεσσάρων μηνών στην οποία ο νησιώτης μπακ ήταν αναπόφευκτο να φοβηθεί για την καριέρα του. Παράξενες σκέψεις διέσχισαν το μυαλό του κι έκοβαν σαν λεπίδα την ελπίδα του, αφού κάθε φορά που επιχειρούσε να ζορίσει το πόδι του, οι πόνοι επανέρχονταν και δεν τον άφηναν να γυμναστεί κανονικά. Ένα βήμα μπροστά προσπαθούσε, δύο βήματα πίσω αναγκαζόταν να κάνει στο τέλος. Η αμφιβολία έφτιαξε φωλιά μέσα του.

Χρειάστηκε ψυχική δύναμη και υπομονή έως ότου επανέλθει. Ήταν ανθεκτικός. Είναι ακόμα. Σ’ αυτήν την περίπτωση οι γιατροί αποδείχθηκε πως είχαν δίκιο. Το χειρουργείο δεν ήταν αναγκαίο. Γιατί ο Σάστρε επέστρεψε σαν να μην είχε λείψει από το γήπεδο. Επανεμφανίστηκε στις 4/11 του ’18, στο 1-1 με την Οβιέδο, και μέχρι το τέλος της σεζόν μέτρησε συνολικά 27 συμμετοχές 90 λεπτών, μία 87 κι άλλη μία τεσσάρων.

Αν και πέμπτη στην κανονική περίοδο, η Μαγιόρκα απέκλεισε διαδοχικά Αλμπαθέτε και Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, με αποτέλεσμα να συμπληρώσει την τριάδα της ανόδου και να κερδίσει δεύτερο προβιβασμό σε μία διετία. Με τον Σάστρε σταθερό στέλεχος.

Όσο δεν ανανέωνε, υπέφερε

Προφανέστατα οι ανάγκες της πρώτης κατηγορίας ήταν εντελώς διαφορετικές και τη θέση του βασικού δεξιού μπακ χρειάστηκε να τη μοιραστεί με τον Φραν Γκάμεθ. Ωστόσο η βασική αιτία του ενίοτε παραγκωνισμού του στο δεύτερο μισό της χρονιάς ήταν η έλλειψη συνεννόησης με τη διοίκηση στο ζήτημα του συμβολαίου του και όχι τόσο η επάρκειά του.

“Η γεύση ήταν πικρή στο στόμα και με πονούσε”, θα εκμυστηρευόταν αργότερα. Δεν δείλιασε να το παραδεχθεί ότι αυτό ήταν το εμπόδιο για την παρουσία του. Ο Σάστρε είχε πρόταση ανανέωσης, αλλά όχι αυτήν που θα ήθελε. “Είναι ξεκάθαρο ότι ο καθένας κοιτούσε το συμφέρον του”. Υπήρξαν και στιγμές έντασης στη συνεχιζόμενη διαπραγμάτευση που σχεδόν έσπασαν το ραγισμένο γυαλί. Η διοίκηση έβγαζε προς τα έξω έντονη δυσαρέσκεια, γιατί αν δεν υπέγραφε τον παίκτη, θα τον έχανε όπως και να ‘χε χωρίς κάποιο αντίτιμο.

Τον στρίμωξε αλήθεια είναι. Πρώτα με διαρροές στον Τύπο και κατόπιν με συμπεριφορά (αποκλεισμός από τις εκδηλώσεις της ομάδας) που τον λύγισαν. Όταν βρέθηκε η φόρμουλα στο οικονομικό, οι σχέσεις αποκαταστάθηκαν. Μέλι – γάλα. Το παρελθόν σβήστηκε σαν να μην υπήρξε και η νέα σύμβαση ως το καλοκαίρι του 2023 χάρισε (αβέβαιο) μέλλον στη (διαταραγμένη) σχέση. Βέβαια η Μαγιόρκα (στη μετά πανδημίας περίοδο) έχασε την κατηγορία (τερμάτισε προτελευταία στη LaLiga) και μπήκε σε νέα εποχή.

Το νέο κεφάλαιο και το αίτημα αποχώρησης

Ο Μορένο παρέδωσε τα κλειδιά στον Λουίς Γκαρσία και ο Σάστρε θα έπρεπε να πείσει από την αρχή ότι αυτός είναι ο κατάλληλος για τη θέση. Δεν κόπιασε πάρα πολύ. Είχε πειραχτεί, αλλά δεν επέτρεψε στο γινάτι να τον παρασύρει. Δεν ήταν εκδικητικός.

“Είναι σπουδαίος προπονητής και ειλικρινής άνθρωπος”, θα έλεγε για τον νέο προπονητή του αφού πρώτα είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του με τον επαγγελματισμό του. Οι νησιώτες είχαν την αποτελεσματικότερη άμυνα της κατηγορίας και τούτο έφτανε για να βρουν 24 νίκες σε 42 ματς, να τερματίσουν δεύτεροι και να επανέλθουν άμεσα στην ελίτ παρέα με την (ισόβαθμη) Εσπανιόλ και τη Ράγιο (από τα πλέι οφ).

Στη νέα απόπειρα να δείξει ότι είναι παίκτης κλάσης Α, τα πράγματα τα περιέπλεξε η έλευση του Πάμπλο Μαφέο με δανεισμό από τη Στουτγκάρδη. Ο συνομήλικος δεξιός μπακ κέρδισε γρήγορα τον χώρο του Σάστρε και η έλλειψη χρόνου συμμετοχής άρχισε να γεννά νέα ερωτηματικά στο μυαλό του. Από τον Νοέμβριο έχει αγωνιστεί μόνο σε δύο ματς κυπέλλου και αυτό είναι φυσικό να μην του αρκεί. Βαδίζει από τα 24 στα 25 και αξιώνει κάτι παραπάνω. Ζήτησε να φύγει, δύσκολη απόφαση αλλά επιβεβλημένη. Τουλάχιστον η κουβέντα για την εκδοχή της αποχώρησης συνάντησε πρόσφορο έδαφος.

Στον ΠΑΟΚ παίρνει ένα ρίσκο του: να βγει από τα ρούχα του και να δοκιμαστεί γυμνός σ’ ένα περιβάλλον πρωταθλητισμού με κοινό που απαιτεί και δεν συγχωρεί εύκολα. Βελόνα και κλωστή χρειάζεται πια ο Σάστρε για να ράψει πάνω του το καλό του το κοστούμι.