Στον Παναθηναϊκό πέφτει βαριά ακόμη η ταμπέλα του φαβορί

Οι συνθήκες που προηγήθηκαν για το ματς κυπέλλου με τον ΠΑΣ Γιάννινα έβαλαν τον Παναθηναϊκό σε μία θέση που ακόμα δεν μπορεί να διαχειριστεί: αυτή του φαβορί. Δεν μπορεί να τη διαχειριστεί όχι γιατί δεν μεγαλώνει σαν ομάδα μετά τα τελευταία αποτελέσματα και τη γενικότερη εικόνα του, αλλά δεν έχει φτάσει στο σημείο -τουλάχιστον ακόμα- να κερδίζει με την φανέλα.

Δεν το έκανε στα προηγούμενα παιχνίδια, ούτε σε αυτό με τον Ολυμπιακό. Το έκανε με τακτική και πλάνο από τον Λάζλο Μπόλονι. Στο Αγρίνιο ο Παναθηναϊκός δεν είχε ούτε τακτική ούτε πλάνο. Μα πάνω απ' όλα δεν είχε τη διάθεση για να αντιμετωπίσει μία ομάδα που μπήκε με μεγαλύτερη από αυτή για να πάρει το ματς.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε πριν από τη σέντρα, με τις αναβολές και την αλλαγή έδρας, ίσως να επηρέασε τον ίδιο τον Παναθηναϊκό σαν οργανισμό. Ίσως να δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι μεγάλωσε πάνω από το επιτρεπόμενο -για τη δεδομένη χρονική στιγμή- όριό του. Ίσως να δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι πλέον δεν χρειάζεται να... παίξει για να κερδίσει παιχνίδια.

Τουλάχιστον αυτό θεωρούν οι αντίπαλοι, που αναζητούν χούντες και άλλοθι, αλλά και 'αόρατους' εχθρούς. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν παρά μόνο στον ίδιο του τον εαυτό. Τούτο ισχύει και για τον αγώνα του Αγρινίου. Μία κακή παρένθεση όχι ως προς το αποτέλεσμα, αλλά προς την εικόνα.

Και μη πείτε για δικαίωση του Μπόλονι αναφορικά με τους παίκτες που φαίνεται- να βάζει σε δεύτερη μοίρα πλέον. Ο Μακέντα για παράδειγμα που μπήκε ως βασικός και γκολ έβαλε και μία χαρά τα πήγε. Ο Βιγιαφάνες δεν είναι εκτός πλάνων του Μπόλονι, ενώ Νιάς, Αλεξανδρόπουλος και λοιποί που αγωνίστηκαν κόντρα στον ΠΑΣ δεν τους λες και 'ρεζέρβες'.

Άρα, αυτό που δεν είχαν οι 'πράσινοι' το απόγευμα της Πέμπτης δεν ήταν μονάδες, αλλά το καθαρό μυαλό. Αυτό που είχαν στα προηγούμενα ματς που 'έχτισαν' το σερί, αυτό που είχαν εν αφθονία απέναντι στον πολύ καλύτερο Ολυμπιακό την περασμένη Κυριακή. Και τη μέρα που ο Ολυμπιακός έδινε ευρωπαϊκό αγώνα, Φλεβάρη μήνα, τον μήνα δηλαδή που κάποτε εσύ ήσουν ο εκπρόσωπος της χώρας, η ήττα από τον ΠΑΣ σε μία διοργάνωση που αποτελεί τον ρεαλιστικό σου στόχο, πονάει ακόμα περισσότερο.

Το κύπελλο για τον Παναθηναϊκό δεν πρέπει να αποτελεί αγγαρεία. Αν ο Λάζλο Μπόλονι θέλει να επαναφέρει την ομάδα στην τροχιά της ιστορίας της, αυτό θα γίνει μόνο με την κατάκτηση κάποιου τίτλου και το κύπελλο είναι αυτός ο κάποιος τίτλος. Κάποιος ίσως για τον Ολυμπιακό, για παράδειγμα, που θα τον θυσίαζε για κάτι καλύτερο στην Ευρώπη, όχι όμως για τους λοιπούς και δη τον Παναθηναϊκό που αναζητούν την ευκαιρία τους. Και οι 'πράσινοι' δεν αναζητούν μόνο την ευκαιρία για επιστροφή στους τίτλους, αλλά και το να μικρύνει η ψαλίδα από τον αντίπαλο που κέρδισε την περασμένη Κυριακή, αλλά ακόμα θέλει πολλά... γαλόνια για να τον πλησιάσει όπως στο παρελθόν.

Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχασε στο πρώτο ματς από τον ΠΑΣ Γιάννινα, το θέμα είναι ότι αυτή η ήττα αντιμετωπίστηκε κάπως ως κάτι... κανονικό δείχνοντας ότι χρειάζεται ακόμα δουλειά για να αποτινάξει ο σύλλογος τις παθογένειες που τον έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Και το παιχνίδι αυτό έδειξε για ακόμα μία φορά γιατί ήταν ο Ρουμάνος προπονητής η πλέον κατάλληλη επιλογή για τον πάγκο.

Μόνο με αυτόν μπορεί να συνεχίσει στη διοργάνωση, μόνο με αυτόν μπορεί να κερδίσει κι άλλους πόντους δυναμικής και αξιοπρέπειας ώστε να επιστρέψει στην κανονικότητα που προστάζει η ιστορία του. Κι ας χάνει από ομάδες σαν τον ΠΑΣ, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω μόνο αμελητέα ποσότητα δεν είναι και μπράβο του που η επιστροφή του στη μεγάλη κατηγορία συνοδεύτηκε από μία αγωνιστική εικόνα που δείχνει μέλλον.