Σκέφτεται σοβαρά πλέον το 3-5-2 ο Μαρίνος!

Η κίνηση του Μαρίνου Ουζουνίδη να τροποποιήσει στο τελευταίο 20λεπτο του σαββατιάτικου (3/2) αγώνα με τον Παναιτωλικό το σύστημα του Παναθηναϊκού σε 3-5-2, τούτη τη φορά δεν ήρθε… συμπτωματικά, ούτε έγινε για να διαχειριστεί την πίεση του παιχνιδιού, όπως έκανε π.χ. λίγο πριν τα Χριστούγεννα, στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Ξάνθη στα Πηγάδια.

Ο 49χρονος τεχνικός δεν ήταν ποτέ ως τώρα στην προπονητική του καριέρα… φαν των σχημάτων με τριάδα στην άμυνα, εντούτοις πλέον αρχίσει να το σκέφτεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Η 5η (!) αλλαγή δεδομένων στο "πράσινο" ρόστερ και η βίαιη αποψίλωση που έγινε τις τελευταίες εβδομάδες, τον οδηγούν εκ των πραγμάτων σε ακόμη μία αναπροσαρμογή του τρόπου παιχνιδιού και του συστήματος του Παναθηναϊκού. Το είδαμε άλλωστε, σε μεγάλο βαθμό και στον αγώνα με τον Παναιτωλικό, όπου η έλλειψη "χημείας" και ομοιογένειας… φώναζε από χιλιόμετρα! Κάτι που παραδέχθηκε κι ο ίδιος ο Ουζουνίδης στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς.

" Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα σπουδαία πράγματα σήμερα αλλά σίγουρα λίγο καλύτερα. Οι απαιτήσεις δεν ήταν μεγάλες όμως σίγουρα κάποια πράγματα τα περίμενα καλύτερα. Αλλά όταν αλλάζεις την ομάδα για ακόμη μια φορά είναι δύσκολα τα πράγματα. Πρέπει να προσαρμοστούμε σε νέα πραγματικότητα. Όποιος δεν το καταλαβαίνει κάνει λάθος. Να δουλέψουμε και να προσπαθήσουμε να γίνουμε ξανά ομάδα. Έχουν φύγει ποιοτικοί παίκτες αλλά το γκρουπ είναι καλό. Δυστυχώς είμαστε στον Φλεβάρη και λέμε να γίνουμε ξανά ομάδα. Όλα αυτά που έχουν γίνει βίαια δεν βοηθούν…".

Το μεγαλύτερο "αγκάθι" αυτή τη στιγμή για τον τεχνικό του Παναθηναϊκού, είναι η τεράστια έλλειψη ποιότητας στο κομμάτι της δημιουργίας και εν συνεχεία στην εκτέλεση. Η πώληση του Βιγιαφάνιες και η φυγή του Χίλιεμαρκ που "έσπασε" τον δανεισμό του και γύρισε… τρέχοντας στη Τζένοα, μετέτρεψαν τους "πράσινους" σε μία ομάδα με ελάχιστα ψήγματα ποιότητας στη δημιουργία. Η μπάλα δεν φτάνει μπροστά ούτε με… αίτηση, η φαντασία και το "απρόβλεπτο" έχουν… εξαφανιστεί από το παιχνίδι του Παναθηναϊκού και η εξουδετέρωση του όποιου επιθετικού πλάνου γίνεται πολύ πιο εύκολη από τον εκάστοτε αντίπαλο. Φάνηκε στη Ριζούπολη, φάνηκε ακόμη περισσότερο στον αγώνα με τους Αγρινιώτες, τα δύο πρώτα ματς δηλαδή που δεν υπήρχαν πλέον οι "Βίγια" και Χίλιεμαρκ.

Δίχως υπερβολές, ο πιο ποιοτικός και "μπαλάτος" παίκτης που διαθέτει αυτή τη στιγμή δημιουργικά ο Παναθηναϊκός στο "8" και στο "10", είναι ο 19χρονος Μπουζούκης που έκανε το ντεμπούτο του ως αλλαγή το Σάββατο στο ματς με τους Αγρινιώτες.

Ετσι όπως έχει διαμορφωθεί λοιπόν το υλικό του, ο Ουζουνίδης προσανατολίζεται στο να "γυρίσει" το σύστημα σε 3-5-2, για δύο σοβαρούς λόγους:

1) Για να "μεγαλώσει" το γήπεδο και να "απλώσει" περισσότερο την ομάδα του, "ανοίγοντας" αντίστοιχα σε μεγαλύτερο χώρο τις άμυνες των αντιπάλων που θα έρθουν στα ματς της Λεωφόρου (Λαμία, Αστέρας Τρίπολης, Ατρόμητος, ΠΑΟΚ, Ξάνθη).

2) Για να «κερδίσει» έναν επιπλέον παίκτη στη μεσαία γραμμή.

Με τον Ινσούα και τους Γιόχανσον ή Κουλιμπαλί να «παίρνουν» τις πτέρυγες (και οι τρεις μπορούν να το υπηρετήσουν αυτό, ο καθένας με τις αδυναμίες και τα προτερήματά του) και ταυτόχρονη ενεργοποίηση (και) του Αυλωνίτη για την αμυντική τριάδα, μέχρις ότου επιστρέψει απ’ τον τραυματισμό του ο Κουρμπέλης. Κοντολογίς ο Ουζουνίδης βλέποντας πως η ποιότητα του ρόστερ του είναι πλέον κάτω από τη… βάση, οδηγείται αναγκαστικά στην αναδημιουργία ενός πολύ πιο "σφιχτού" σχήματος, με βασική προτεραιότητα πλέον τον περιορισμό της δημιουργίας και της επιθετικότητας του αντιπάλου. Με έξτρα παίκτη στη μεσαία γραμμή (Τζανδάρη, Κάτσε, Λουντ ή Κουρμπέλη όταν επιστρέψει) και τον Μυστακίδη σε πιο ελεύθερο ρόλο πίσω απ’ τον Μολίνς, που επίσης βρίσκεται σε διαδικασία επιστροφής.

Ολο αυτό βεβαίως για να αποκτήσει μία στοιχειώδη ομοιογένεια, απαιτεί χρόνο, αγωνιστική ηρεμία και διαθεσιμότητα όλων των παικτών στο καθημερινό πρόγραμμα της ομάδας. Στοιχεία που επί του παρόντος δεν… περισσεύουν σ’ αυτό τον Παναθηναϊκό…