Σήμερα είναι η μέρα που η Red Bull Salzburg θα παίξει στην RB Arena με την RB Leipzig

Οι τελευταίες εκτιμήσεις -του Forbes- θέλουν τον Dietrich Mateschitz να είναι ο πιο πλούσιος Αυστριακός και ο 37ος πιο πλούσιος κάτοικος της γης (με “καθαρή” αξία που φτάνει στα 25.8 δισεκατομμύρια δολάρια). Σιγά βέβαια, τον πλανήτη, αν σκεφτείς πως όλα, με κάποιον τρόπο, συνδέονται μεταξύ τους. Για παράδειγμα, ο Mateschitz έκανε την περιουσία του από προϊόν που έχει κάνει άνετο (το πλούσιος, όταν συγκρίνεσαι με έναν δισεκατομμυριούχο είναι υπερβολικό) και τον Pairoj Piempongsant. Ναι, τον άνθρωπο που συζητά να αναλάβει τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό -εδώ και κάποιον καιρό.

Πόσο μικρός είναι ο κόσμος

Ο Piempongsant υπήρξε υπάλληλος του Mateschitz (ήταν Επικεφαλής Σύμβουλος στη Red Bull Group του Πεκίνου και υπεύθυνος για τις γενικότερες συνεργασίες μεταξύ Ταϊλανδών και Κινέζων), πριν πάει στον ανταγωνισμό. Ο “Κόκκινος ταύρος” απέκτησε αντίπαλο δέος τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του (1992). Ήταν το “Κόκκινο νερό βουβαλιού” (Carabao Dang) που ανήκει στην Intercarabao Limited, της οποία πρόεδρος διετέλεσε το δυνητικό αφεντικό των “πρασίνων”. Κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία… σχέσεων. Συνεχίζουμε με το θέμα μας: την πρώτη φορά, στην ιστορία της UEFA, που η διοργανώτρια αρχή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου ήλθε αντιμέτωπη με το φαινόμενο της συμμετοχής δυο ομάδων, που έχουν τον ίδιο ιδιοκτήτη (τον Mateschitz, δηλαδή τη Red Bull που πουλά 6 δισεκατομμύρια “κουτάκια” κάθε χρόνο, σε 171 χώρες), στην κεντρική ευρωπαϊκή σκηνή.

Για να μπορείς να δεις αυτήν την Πέμπτη 20/9, στην πρεμιέρα του UEFA Europa League, το Λειψία-Ζάλτσμπουργκ έγιναν πραγματάκια. Να πάρουμε όμως, τα πράγματα με μια χρονική σειρά, ώστε να μην αφήσουμε κενά;

Ο γεννημένος, στις 20/5 του ’44, στα νοτιανατολικά της Αυστρίας -στα σύνορα με τη Σλοβενία-, Mateschitz πήρε πτυχίο στο marketing, έγινε ο πρώτος υπάλληλος της Unilever (βλ. μεγαλύτερη εταιρία καταναλωτικών αγαθών στον κόσμο και ο μεγαλύτερος παραγωγός τροφίμων, όπως η μαργαρίνη, στην Ευρώπη) και στα μέσα της δεκαετίας του ’80, έπιασε δουλειά στην Blendax, εταιρεία που φτιάχνει οδοντόκρεμες. Σε ταξίδι για προώθηση των προϊόντων της, στη νοτιοανατολική Ασία, έπαθε jet lag. Ο πονοκέφαλος ήταν αφόρητος, έως τη στιγμή που ήπιε ένα “Krating Daeng” (ελληνικά: κόκκινος ταύρος).

Το ενεργειακό ποτό, χωρίς ανθρακικό, άνηκε στην Chaleo Yoovidhya της Ταϊλάνδης, ιδιοκτησίας… Chaleo Yoovidhya. Τον αναζήτησε, τον βρήκε και έγιναν συνεργάτες (έβαλαν από 500.000 δολ.), το 1984. Τρία χρόνια μετά, κυκλοφόρησαν τα πρώτα τσίγκινα κουτάκια με την επωνυμία “Red Bull”. Από την πρώτη ημέρα, ο Mateschitz προωθούσε το προϊόν σε λάτρεις των extreme sports.

Το 2001 πήραν το πρώτο πακέτο μετοχών σε κατασκευάστρια εταιρεία της Formula 1, ακολούθησε το NASCAR και μετά (2005) η είσοδος στο ποδόσφαιρο. Ο Αυστριακός επιχειρηματίας επένδυσε στην SV Austria Salzburg. Δεν περιορίστηκε στη χορηγία. Άλλαξε τα πάντα (logo, χρώματα και γήπεδο) και προχώρησε στη συμφωνία με τη MestroStars (ποδοσφαιρική ομάδα της Αμερικής που έγινε New York Red Bulls), για να προσθέσει το 2007 και μια ομάδα από τη Βραζιλία (Red Bull Brazil). Μέχρι αυτό το σημείο δεν υπήρχε κάποιο ασυμβίβαστο. Με την επόμενη κίνηση του, ο Mateschitz τα διέλυσε όλα.

Το project της Λειψίας

Το αφεντικό της Red Bull είχε κάνει μια ουδόλως ευκαταφρόνητη περιουσία. Δεν είχε όμως, κατακτήσει το ποδόσφαιρο στην ελίτ του. Δεν είχε βάλει, ακόμα το Red Bull στην κεντρική ευρωπαϊκή σκηνή. Και κάπως έτσι φτάνουμε στη Leipzig, την οποία πρότεινε ο φίλος του Mateschitz, Franz Beckenbauer. Για αρχή, η Λειψία ήταν η πόλη όπου ιδρύθηκε η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Γερμανίας και η VfB Leipzig η πρώτη πρωταθλήτρια (1903). Τότε βέβαια, η χώρα ήταν χωρισμένη στα δυο. Με την πτώση του Τείχους, το 1989, όλα άλλαξαν και δη τα οικονομικά των ανατολικών. Εξ ου και δεν είχαν εκπρόσωπο στις υψηλές ποδοσφαιρικές κατηγορίες. Όταν η Red Bull ήθελε να κάνει την αγορά (και είχε τη διάθεση να δώσει 50 εκατ. ευρώ), δεν υπήρχε ομάδα από την πρώην Ανατολική Γερμανία σε κατηγορία που ήταν ψηλότερα από την τέταρτη. Μέχρι εδώ, όλα καλά.

Το εμπόδιο

Το πρόβλημα προέκυψε όταν ο Mateschitz αποκάλυψε ότι θέλει να κάνει ό,τι έκανε με όλες τις άλλες ομάδες: να αλλάξει τα πάντα και να εμφανίσει τον “κόκκινο ταύρο” παντού. Θα έδινε άλλωστε, ένα σκασμό λεφτά. Έλα όμως, που στους κανονισμούς των κορυφαίων λιγκών στη Γερμανία υπάρχει το άρθρο 15 που αναφέρει ρητά πως ένας σύλλογος δεν μπορεί (δεν του επιτρέπεται) να ‘χει το έμβλημα και την ονομασία επιχείρησης. Υπήρχε μια εξαίρεση: οι σύλλογοι που ιδρύθηκαν ως αθλητικές ομάδες εταιριών, τύπου Bayer κλπ.

Η υπερπήδηση

Η Red Bull κίνησε για άλλες πόλεις που ταίριαζαν στα “θέλω” της, συνάντησε αντιστάσεις από παντού και τελικά, επέστρεψε στη Λειψία, που είχε μεγάλο αεροδρόμιο, οδική σύνδεση με όλες τις μεγάλες πόλεις και μεγάλο, σύγχρονο γήπεδο (Zentralstadion) που είχε δημιουργηθεί για το 2006 FIFA World Cup. Έμενε ο σύλλογος. Προτάθηκε η SSV Markranstädt, μικρή ομάδα από ένα χωριό στα 13 χιλιόμετρα δυτικά από τη Λειψία, που αγωνιζόταν στην τέταρτη κατηγορία και είχε τεράστια οικονομικά προβλήματα.

Προφανώς και οι ιθύνοντες δεν αντιστάθηκαν. Έλαβαν για αρχή 350.000 ευρώ και επέτρεψαν το total makeover. Σημείωση: υπεύθυνη για τη διοργάνωση της τέταρτης κατηγορίας είναι η Ένωση της ομοσπονδίας της Σαξονίας και όχι η DFB. Οπότε, δεν υπήρχε θέμα. Κάπως έτσι, στις 19 Μαΐου 2009 ανακοινώθηκε η ίδρυση RasenBallsport Leipzig e.V. Εν συντομία RB Leipzig. Τα αρχικά σου θυμίζουν κάτι άλλο;

Ο Mateschitz δεν έκανε κάτι περισσότερο από το να ακολουθήσει το παράδειγμα ομάδων που συγχωνεύτηκαν το 1996 και δημιούργησαν το “στίβο και άθλημα γρασιδιού”, δηλαδή το Leichtathletik und Rasensport Ahlen, ή εν συντομία LR Ahlen, με τα αρχικά να φέρνουν στο μυαλό την εταιρία καλλυντικών “LR International” -ιδιοκτησίας του αφεντικού του συλλόγου. Οι άνθρωποι του Αυστριακού μεγιστάνα εμπνεύστηκαν τη λέξη “RasenBallsport” που σημαίνει “γρασίδι μπάλα άθλημα”, όλα σε ένα και κράτησαν τα αρχικά. Αφού τελείωσαν με όλα αυτά, πέρασαν στο παρασύνθημα. Για την ακρίβεια, στο να κάνουν πράξεις τις δεσμεύσεις για επενδύσεις πολλών δεκάδων εκατομμυρίων.

Από τότε ρωτούσαν την UEFA για το ενδεχόμενο να συναντηθούν η RB Leipzig με τη Salzburg. Οι αρχές απαντούσαν “αν έλθει ποτέ εκείνη η ώρα, θα αποφασίσουμε σχετικά”.

Γενικά, οι Γερμανοί -υπερασπιστές του πρωταθλήματος της τάξης και της ηθικής, όπως λένε- δεν πέταξαν ακριβώς από τη χαρά τους με τις εξελίξεις. Ακόμα έχουν τα θέματα τους και πολλοί αναφέρονται στη Λειψία με το “πωλητές τενεκέδων”, μολονότι πρόκειται για ομάδα που σε επτά αγωνιστικές περιόδους πανηγύρισε τέσσερις ανόδους.

Όταν πήγε σε λίγκα που ελέγχει η ομοσπονδία, έπρεπε να κάνει κάτι με το όνομα, το έμβλημα και την απανταχού παρουσία του “κόκκινου ταύρου”. Έκανε κάποιες αισθητικές επεμβάσεις και σε ό,τι αφορά στον κανονισμό που ήθελε το 50% συν μια μετοχή -της ανώνυμης εταιρείας- να ανήκουν στα μέλη/φιλάθλους του συλλόγου -ώστε να μη χαθεί το δικαίωμα ψήφου τους.

Ενώ οι υπόλοιπες ομάδες είχαν χιλιάδες μέλη, η RB Leipzig είχε… 9 (ήταν υπάλληλοι της εταιρείας) που στη συνέχεια έγιναν 17. Οι φίλαθλοι της Dortmund δίνουν 62 ευρώ το έτος, αυτοί της Leipzig 1.000 το μήνα -χωρίς να ‘χουν δικαίωμα ψήφου.

Οι μετοχές ανήκουν μεν, στα μέλη του ΔΣ, αλλά… αυτά είναι 17. Θέλω να σου πω ότι σε ό,τι έχει κάνει ο Mateschitz, τυπικά δεν τιμά τους κανονισμούς, όπως χρησιμοποιεί όλα τα “παραθυράκια”. Ένα τέτοιο του έδωσε το δικαίωμα να εκμεταλλευτεί το Zentralstadion (είχε μείνει χωρίς ιδιοκτησία), για δέκα χρόνια, να το εκσυγχρονίσει και να το μετονομάσει σε Red Bull Arena (25/10/2010).

Στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, αναφέρεται ως RB Arena. Είχε δώσει 5 εκατ. ευρώ για το προπονητικό κέντρο και άλλα 30 εκατ. ευρώ, για τη δημιουργία των πιο σύγχρονων προπονητικών εγκαταστάσεων, ενώ γίνονταν επενδύσεις και στα ρόστερ. Ο δήμαρχος της πόλης είχε δηλώσει πως “η ομάδα αυτή είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί για την οικονομική μας άνθηση”.

Η RB Leipzig έφτασε στην Bundesliga τη σεζόν 2016-17 (με επένδυση που είχε ξεπεράσει κατά πολύ τα 100 εκατ. ευρώ και ενώ η Schalke είχε για χορηγό την Gazprom και η Bayer… σχέσεις με τους Ναζί, οι οποίοι είχαν στήριξαν τη φαρμακευτική εταιρεία) και έγινε το μάλε βράσε “γιατί αυτή η ομάδα υπάρχει για να προωθεί ένα προϊόν” έλεγαν οι εχθροί, αγνοώντας τις δεδομένες επιτυχίες -την αγωνιστική συνέπεια.

Την ίδια ώρα, η FC Salzburg συνέχισε να κάνει τη δουλειά της, με καλές (όχι εξαιρετικές, όπως η γερμανική ομάδα) συνθήκες και φέτος η μοίρα το θέλησε να βρεθούν και οι δύο στο UEFA Europa League.

Σύμφωνα με το άρθρο 5 των κανονισμών της UEFA, απαγορεύεται η συμμετοχή ομάδων με ίδιο ιδιοκτήτη στην ίδια διοργάνωση. Άρα πώς θα δούμε το ματς της Πέμπτης;

Οι άνθρωποι της UEFA (ειδικά αυτή της επιτροπής των οικονομικών ελέγχων) ερεύνησαν τα στοιχεία που είχαν στα χέρια τους, με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της αυστριακής και της γερμανικής ομάδας. Είδαν και κάποιες ενέργειες που έγιναν και από τις δυο πλευρές και κατέληξε στο ότι είναι τυπικοί με τις υποχρεώσεις τους. Τι είχαν κάνει; “Αρκετές σημαντικές αλλαγές στη δομή και την ηγεσία που έγιναν και από τους δυο συλλόγους αποδεικνύουν πως δεν υπάρχει άτομο ή νομικό πρόσωπο που να ‘χει αποφασιστική επιρροή και στους δυο”. Ως ιδιοκτήτης και όχι ως χορηγός. Κατά συνέπεια δεν θίγεται η αξιοπιστία της διοργάνωσης.

Άλλο που το ματς μεταξύ της RB Leipzig και της Red Bull θα διεξαχθεί στην RB Arena.

Κάποιοι γερμανικοί σύλλογοι είχαν προειδοποιήσει πως θα τοποθετηθούν σχετικά. Είχαν δέκα μέρες στη διάθεση τους. Δεν έκαναν τίποτα. Αυτό ωστόσο, που έκανε ο Mateschitz ήταν να αποσυνδεθεί από την FC Salzburg, τουλάχιστον στα χαρτιά. Μετά δήλωσε στη Bild πως “είμαι ευτυχισμένος για τη συνάντηση αυτών των ομάδων. Το καλό που έχει να κάνει η Leipzig είναι να νικήσει και στα δυο ματς”, πριν καταλήξει στο “λίαν συντόμως η εταιρεία μας θα λανσάρει τις δικές της μπύρες. Να είστε έτοιμοι”. Ναι, η ετικέτα θα ‘χει τον κόκκινο ταύρο.

Photo credits: AP Photo/Jens Meyer