Σερ Άλεξ και Βενγκέρ: Η επιρροή δύο θρύλων και η βαριά κληρονομιά, που κυνηγά σαν σκιά το σήμερα
Δύο αλησμόνητες φιγούρες των αγγλικών πάγκων, που η ιστορία και το αποτύπωμά τους ξεπέρασαν φανέλες, σύνορα, χρόνο και ακολουθούν σαν σκιά τις Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ μέχρι και σήμερα.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ διανεύει μία από τις πιο απογοητευτικές της σεζόν στην Premier League, όντας ωστόσο σε αγωνιστική -και όχι μόνο- κρίση την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία, με τον Ρούμπεν Αμορίμ και τη νέα διοίκηση της ομάδας να βρίσκονται ακόμη σε διαδικασία εντοπισμού των παθογενειών του συλλόγου και όχι εύρεσης λύσεων.
Τα πολλά χρήματα που ξοδεύτηκαν το καλοκαίρι, επιβαρύνοντας βάναυσα τον προϋπολογισμό, δεν έφεραν αποτέλεσμα και δύσκολα μπορεί κανείς να μαντέψει τι μέλλει γενέσθαι, πόσω δε μάλλον όταν το αίσθημα της αισιοδοξίας είναι αρκετό αραιό στην ατμόσφαιρα του “Θεάτρου των Ονείρων”, που πλέον οδεύει και επισήμως προς το τέλος του για να κάνει χώρο σε ένα νέο… κτήριο.
Στην αντίπερα όχθη, η Άρσεναλ έχει πατήσει καιρό τώρα το κουμπί της επανεκκίνησης μετά από πολλά χρόνια στασιμότητας και επιχειρεί με επικεφαλής τον Μικέλ Αρτέτα να επιστρέψει σταδιακά και με μεθοδικότητα στην κορυφή της Αγγλίας. Εντούτοις, τα δύο τελευταία χαμένα πρωταθλήματα την έχουν πληγώσει και ελλοχεύει ο κίνδυνος να γίνουν βήματα προς τα πίσω του χρόνου λόγω πνευματικής κόπωσης έπειτα από την υπερπροσπάθεια απέναντι στις πολύ δυνατές Μάντσεστερ Σίτι και Λίβερπουλ.
Οι συνθήκες που επικρατούν αυτή τη στιγμή στις δύο ομάδες είναι μεταξύ τους εκ διαμέτρου αντίθετες, ωστόσο και πάλι δεν θυμίζουν σε τίποτα, για καλώς ή κακώς, τον παλιό εαυτό τους, την ταυτότητά τους, αυτό που υπήρξαν στα χέρια των ανθρώπων, οι οποίοι τις μεγέθυναν όσο κανείς.
Υπό αυτό λοιπόν το πρίσμα λοιπόν, ας θυμηθούμε, ή ας μάθουμε ενδεχομένως, μερικά καίρια, πολύ χαρακτηριστικά σημεία της πορείας των θρυλικών Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και Αρσέν Βενγκέρ στις ομάδες, με τις οποίες έγραψαν ιστορία με ανεξίτηλο μελάνι, όχι μόνο για τους Βρετανούς φιλάθλους, αλλά για ολόκληρο τον φίλαθλο κόσμο ανεξαρτήτως εποχής, ηλικίας και τοποθεσίας.
Ξεκινώντας με τον σύλλογο με τα περισσότερα πρωταθλήματα στο Νησί, στις 6 Νοεμβρίου του 1986 ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον άφηνε την Αμπερντίν για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Πριν όμως αναλάβει τους Μπέμπηδες, είχε κατακτήσει τρία πρωταθλήματα, τέσσερα Κύπελλα και το Κύπελλο Κυπελλούχων με τον σκωτσέζικο σύλλογο. Για χρόνια είχε δυσκολίες και όχι επιτυχίες στον πάγκο των Κόκκινων Διαβόλων. Ανέλαβε την ομάδα το 1986 και κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα το 1993. Το 1990 ήταν ένα βήμα πριν την απόλυση, αλλά κατέκτησε το Κύπελο Αγγλίας σε διπλό τελικό με την Κρίσταλ Πάλας και δεν απολύθηκε.
Μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Γιουνάιτεντ δήλωσε χαρακτηριστικά: “ανέλαβα έναν μεγάλο ποδοσφαιρικό σύλλογο και θα “τρέξω” τα πράγματα όπως εγώ ξέρω και πιστεύω ότι είναι καλύτερα” το έκανε και πέτυχε.
Ο Φέργκιουσον ανέλαβε την ομάδα με 7 πρωταθλήματα στην ιστορία της και το 2013 την οδήγησε στον 20ο τίτλο της, αποχωρώντας από τον σύλλογο ως ο πλέον επιτυχημένος. Εκτός όμως από τα πρωταθλήματα ο Σερ Άλεξ πήρε δύο Champions League, 5 FA Cup, ενώ συνολικά σε 27 χρόνια και 1500 παιχνίδια, πήρε 895 (!) νίκες, έχοντας το απίθανο ποσοστό του 59,7 %. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις…
Πάμε και στον Αρσέν Βενγκέρ.
Ήταν 28 Σεπτεμβρίου του 1996 όταν η Άρσεναλ ήρθε σε συμφωνία με τον Αλσάτο τότε προπονητή της Nagoya Grampus 8 του Ιαπωνικού πρωταθλήματος. Κανένας δε πίστευε πως ο Γάλλος τεχνικός θα έμενε για περισσότερες από δύο δεκαετίες στους Κανονιέρηδες.
Πρώτη του κίνηση να κόψει τις συνήθειες και εξαρτήσεις των ποδοσφαιριστών του από το αλκοόλ και το πρόχειρο φαγητό και την απειθαρχία, βάζοντας τους σε πρόγραμμα επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Ανέλαβε ο ίδιος το τμήμα σκάουτινγκ, καθώς και την επιλογή των παικτών που θα ερχόταν στην ομάδα.
Με πολύ λιγότερα χρήματα σε σχέση με τις ανταγωνίστριες ομάδες έφερε παίκτες στην ομάδα όπως ο Εμάνουελ Πετί, ο Μαρκ Όβερμαρς και ο Πατρίκ Βιεϊρά. Στην πρώτη του σεζόν ως προπονητής της Άρσεναλ, κατέκτησε το νταμπλ με πρωταγωνιστές αυτούς τους παίκτες που επέλεξε ο ίδιος.
Η κορυφαία σεζόν της καριέρας του Αλσατού με τους Λονδρέζους ήταν την περίοδο 2003-2004, όταν η ομάδα του πήρε το πρωτάθλημα αήττητη (26 νίκες, 12 ισοπαλίες). Η βάση της ομάδας οι Ανρί, Πιρές, Άσλεϊ Κόουλ, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Φρέντι Λιούνμπεργκ, οι δικές του επιλογές. Με χαμηλό κόστος αγόραζε ποδοσφαιριστές και κατάφερνε να τους πουλήσει ακριβά με την ομάδα να αποκομίζει οικονομικά οφέλη.
Το ποδόσφαιρο που έπαιξε η Άρσεναλ και σε συνδυασμό με την εικόνα της (και αυτό έργο Βενγκέρ) εκτός γηπέδων, την κατέστησαν ομάδα πρότυπο στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, καθώς ο Βενγκέρ κατάφερε κάτι πολύ σπάνιο και ιδιαίτερο, να δημιουργήσει ουσιαστικά ένα νέο πρότυπο μοντέλο λειτουργίας κορυφαίου ευρωπαϊκού συλλόγου.
Συμπερασματικά, ο Σερ Αλεξ και ο Αρσέν Βενγκέρ άφησαν ισχυρό αποτύπωμα στο σύγχρονο Ευρωπαϊκό, και όχι μόνο ποδόσφαιρο, από διαφορετικές αφετηρίες και προσεγγίσεις ο καθένας, στον ίδιο όμως παρονομαστή το έργο τους και βαριά η κληρονομιά στους επόμενους…
