Ranking: 27 Αφρικανοί του Παναθηναϊκού από τον χειρότερο στον καλύτερο

Θα ‘ταν παράδοξο ο Πιέρ Ντρεοσί και ο Λάζλο Μπόλονι να μην απευθυνθούν σε μια οικεία σε αυτούς αγορά, όπως η γαλλική, στην ύστατη προσπάθεια που κατέβαλαν για την ενδυνάμωση του ρόστερ του Παναθηναϊκού, τη στιγμή που ο Βασίλης Ζαγαρίτης προτιμούσε την πρόταση της Πάρμα, βγαίνοντας από τη δύσκολη θέση, ο Δημήτρης Εμμανουηλίδης έφευγε γι’ αλλού υπό μορφή ξεπουλήματος και κάποιοι άλλοι, εξ όσων δεν είχαν χώρο στα αγωνιστικά πλάνα (Αντονίτο, Μαυρομμάτης, Κονάν), αποχωρούσαν επίσης.

Κατά σύμπτωση πάντως ο κεντρικός χαφ Γιουνούς Σανκαρέ, ο πλάγιος επιθετικός Γενί Ενγκμπακοτό και ο μεσοαμυντικός Σεχ Νιάς, με (μακρύτερη ή συντομότερη) θητεία σε ομάδες της Ligue 1 ‘κρατούν’ από την Αφρική. Αν και μόνο ο Νιάς, ο 21χρονος δανεικός από τη Λιλ, γεννήθηκε στα εδάφη της δεύτερης μεγαλύτερης ηπείρου του πλανήτη (Σενεγάλη), τόσο ο Σανκαρέ όσο και ο Ενγκμπακοτό όχι μόνο δεν απαρνήθηκαν την καταγωγή τους, αλλά φόρεσαν την εθνική περιβολή της Σενεγάλης και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό σε διαφορετικές περιστάσεις.

Με αυτούς τους τρεις, που μάλιστα συμπεριελήφθησαν στην αποστολή για τη σαββατιάτικη αναμέτρηση με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι, οι Αφρικανοί ανεξαρτήτως ρίζας που έχουν αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό έφτασαν αισίως τους 30. Θυμηθήκαμε κάμποσους, ψάξαμε τους άλλους και αφού τους μαζέψαμε τους τοποθετήσαμε αναλογικά με την αγωνιστική παρουσία τους στο ‘τριφύλλι’.

27. Τζόσεφ Ενακαρίρε – Νιγηρία

Δανεικός στόπερ από την Ντιναμό Μόσχας για λίγους μήνες, θα έχει να θυμάται το 0-0 με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο, τον Σεπτέμβρη του 2007, όταν γλίτωσε κατά λάθος τον τίτλο του μοιραίου. Ότι είχε εκ γενετής σκελετικό πρόβλημα στα κάτω άκρα ανακαλύφθηκε εκ των υστέρων.

26. Κριστοφέρ Σαμπά – Κονγκό

Τα μυϊκά ζητήματα ήταν πολλαπλάσια των έξι εμφανίσεών του. Αναπόφευκτο το ‘διαζύγιο’ ύστερα από 5 μήνες συνεργασίας για έναν στόπερ που είχε κοστίσει 10 εκατομμύρια ευρώ στην Ντιναμό Μόσχας.

25. Γιακούμπα Σιλά – Μάλι

Τον Αύγουστο του ’17 ήρθε, τον Γενάρη του ’18 αποχώρησε. Η παρουσία του (επιεικώς) σκληροτράχηλου αμυντικού χαφ συνοψίζεται στις 6 κάρτες (5 κίτρινες και 1 κόκκινη) που μάζεψε στα μόλις 11 παιχνίδια του.

24. Μάικλ Εσιέν – Γκάνα

Θαύμα θαυμάτων το γεγονός ότι στην τρομερά σύντομη διαδρομή του στο ελληνικό ποδόσφαιρο άφησε μια κληρονομιά 15 συμμετοχών από τον Οκτώβρη του ’15 ως τον Μάρτιο του ’16. Καρικατούρα της ποδοσφαιρικής οντότητας που σκορπούσε τρόμο στα χρόνια της Λιόν και της Τσέλσι, πήραν απόφαση ότι ξοδεύονται άσκοπα οι απόψεις υπεράσπισής του ύστερα από τους αγώνες με Ατρόμητο (αποκλεισμός στο κύπελλο) και Ολυμπιακό (ήττα στο πρωτάθλημα). Βαρύς, ράθυμος και δυσκίνητος, η θορυβώδης απόκτησή του κατέληξε σε φιάσκο.

23. Γιασίν Αγιούμπ – Μαρόκο

Πολύ θα ‘θελαν οι άνθρωποι των ‘πρασίνων’ να έχουν ήδη απαλλαγεί από το αβάσταχτο συμβόλαιο του (400.000 ευρώ) που του χάρισε τον Γενάρη του 2020 ο Τσάβι Ρόκα. Με την πρόσφατη συμμετοχή του στο 0-0 με τη Λαμία, τη 13η του στο αθηναϊκό κλαμπ, εξέθεσε άλλη μια φορά τον εαυτό του και μαζί τον Λάζλο Μπόλονι που του χάρισε άλλη μια ευκαιρία.

22. Ουασίμ Μπούι – Μαρόκο

Ως απόφοιτος των ακαδημιών του Άγιαξ, με ολλανδική παιδεία δηλαδή, και στέλεχος της Γιουβέντους θα περίμενε κανείς πως θα έκανε τη διαφορά στον άξονα. Γρήγορα του είπαν μπάι-μπάι (καλοκαίρι του ’14), καθώς η παρουσία του περικλείστηκε στα 1072 λεπτά των 21 συμμετοχών του. Εκ των λιγοστών αποτυχημένων επιλογών του Νταμπίζα.

21. Νιόγκου Ντεμπά Νιρέν – Γκάμπια

Η σαλβουταμόλη, απαγορευμένη ουσία που είχε ανιχνευθεί στο δείγμα του υψηλόσωμου επιθετικού χωρίς να κριθεί πάντως ένοχος λόγω δηλωμένου φαρμάκου, απασχόλησε εκείνο τον καιρό περισσότερο από την επαφή του με τα δίχτυα. Ο κάτοχος σουηδικού διαβατηρίου φορ κουβαλούσε τη φήμη του γκολτζή από την επιτυχημένη θητεία του στον Άρη, μόνο που με τα πράσινα δεν την επιβεβαίωσε. Μία ασίστ σε 14 παιχνίδια κατάφερε να δώσει. Ήταν πάντως μέλος του πρωταθληματικού ρόστερ του 2004.

20. Ανουάρ Τουχαμί – Μαρόκο

Ένας μόνιμος πολεμιστής που στον Παναθηναϊκό έλαβε μέρος μόνο σε 17 μάχες κατά το 6μηνο του δανεισμού του από τη Βαγιαδολίδ, αφού δεν βρέθηκε φόρμουλα παραμονής.

19. Μπράις Μουν – Νότια Αφρική

Πορεία ανάλογη του επωνύμου του, η παρουσία του στον Παναθηναϊκό διήρκησε για ένα… φεγγάρι (2007-08). Στις 21 συμμετοχές του έζησε τα πάντα (διπλό στη Βέρντερ) και το τίποτα (αποκλεισμός στο κύπελλο από τον Πανσερραϊκό).

18. Ολιβιέ Μπουμάλ – Καμερούν

Πρωτόπαιξε επί Στραματσόνι στις 7 Γενάρη του 2016, σε αγώνα Κυπέλλου με τον ΠΑΣ Γιάννινα, και σε 20 ημέρες μέτρησε 6 συμμετοχές. Δεν ήταν όμως πάντα τ’ Αγιαννιού. Αυτοτραυματίστηκε πέφτοντας πάνω στο χέρι του, υπέστη εξάρθρωση κλείδας και έμεινε εκτός για 45 ημέρες δίχως έκτοτε να βρει ρυθμό. Ο Ουζουνίδης τον ενεργοποίησε ξανά, αναζητώντας λύσεις στα άκρα, έως ότου το καλοκαίρι του ’17 φύγει μια και καλή για την Κίνα.

17. Παπέ Σο – Σενεγάλη

Λέγεται πως είχε πάρει στο κυνήγι τον δον Φάμπρι. Κατά τ’ άλλα με το δυναμικό παιχνίδι του στο άξονα κάλυπτε τις άλλες ποδοσφαιρικές ατέλειές του. Σε 21 παιχνίδια σκόραρε 4 φορές!

16. Μουμπάρακ Ουακάσο – Γκάνα

Η συμβολή του αριστεροπόδαρου χαφ προκειμένου στην έναρξη της σεζόν 2016-17 να εξασφαλιστεί η συμμετοχή του ‘τριφυλλιού’ στους ομίλους του Europa League υπήρξε καταλυτική. Πέραν τούτης βέβαια λίγα πράγματα λόγω αδάμαστου χαρακτήρα. Από τις 8/12 το όνομά του αναφέρθηκε μονάχα όταν λύθηκε το συμβόλαιό του.

15. Μανούτσο Γκονσάλβες – Αγκόλα

Το deal του δανεισμού του από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έκλεισε τον Γενάρη, για το β’ μισό της σεζόν 2007-08, αλλά κατά διαβολική σύμπτωση πρωτόπαιξε τον Μάρτιο! Σκόραρε στο 2-0 επί της ΑΕΛ, προτού κάνει αισθητή την παρουσία του στα παιχνίδια των πλέι οφ με τρία γκολ στις νίκες επί του Πανιωνίου.

14. Ζοέλ Επαλέ – Καμερούν

Δεν άντεξε να σηκώνει περισσότερο από 1,5 χρόνο το βάρος του ’10’ στην πλάτη. Δεν έφταιγε αυτός, αλλά όσοι συναίνεσαν στο αίτημά του. Πελέ δεν ήταν, ούτε έγινε ποτέ. Έχει να λέει πάντως ότι στο δρόμο για το νταμπλ του 2004 συνέβαλε με 1 γκολ και 1 ασίστ. Αλλά και ότι έγινε αλλαγή στο 0-1 του Πύργου, που κλείδωσε τον τίτλο ύστερα από 8 χρόνια, για να μπει ο χρυσοδάχτυλος Ολισαντέμπε.

13. Πολ Ζοζέ Εμποκού – Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό

Ο ψηλόλιγνος και δαιμόνιος εξτρέμ με τον άριστο χειρισμό της μπάλας που ως δανεικός από την Κιέβο Βερόνα ενθουσίασε κατά διαστήματα τη σεζόν 2016-17. Με 4 γκολ και 4 ασίστ ήταν από τις επιλογές του Στραματσόνι που άξιζαν τα λεφτά τους, συγκριτικά τουλάχιστον με άλλους. Εξ ου και τον εμπιστευόταν ο Ουζουνίδης.

12. Ιμπραΐμ Σισοκό – Ακτή Ελεφαντοστού

Από Αύγουστο… χειμώνα για τον εξτρέμ που ήρθε από τη Βόλφσμπουργκ, αλλά έμεινε στις ντρίμπλες των αγώνων με τη Μάδεργουελ για τα προκριματικά του Champions League (ασίστ στο 0-2 και γκολ στο 3-0)! Από τότε μόνο εκλάμψεις στην απόδοσή του (δύο γκολ με Αστέρα), του έλειψε η σταθερότητα στις 39 συμμετοχές του. Οριακά περνά τη βάση ο Ιβοριανός εξτρέμ.

11. Ντέρεκ Μπόατενγκ – Γκάνα

Παρά το γκολ στο ντεμπούτο του, για το 2-1 επί της Παναχαϊκής στο 92′ τον Γενάρη του 2001, στα 18 του ήταν ακόμη ποδοσφαιρικά άγουρος για να κερδίσει τη μονιμότητα σε μια ομάδα πρωταθλητισμού. Βέβαια η εκτόξευση της αξίας του μέσα στα επόμενα χρόνια εξέθεσε όλους εκείνους που τον απέρριψαν ύστερα από μόλις 18 μήνες.

10. Νταμ Εντόι – Σενεγάλη

Από τις περιπτώσεις εκείνες που γεννούν σοβαρές και δικαιολογημένες αμφιβολίες για την επάρκεια επιτελαρχών σ’ ένα κλαμπ. Στα 22 του ίσως να μην ήταν ακόμη ένας ολοκληρωμένος επιθετικός (6 γκολ, 2 ασίστ σε 32 παιχνίδια), η πορεία του ωστόσο αφότου έφυγε από τον Παναθηναϊκό απέδειξε ότι ουδείς επεξεργάστηκε ένα ποδοσφαιρικό διαμάντι. Η Κοπεγχάγη έβγαλε 5 εκατομμύρια πουλώντας τον στη Λοκομοτίβ Μόσχας. Ένα από τα υπέροχα τελειώματά του στο 1-1 με τον Ολυμπιακό, τον Γενάρη του ’08 στο Φάληρο – είτε είχε βγει η μπάλα στο γύρισμα του Σαλπιγγίδη είτε όχι.

9. Πιέρ Εμπέντε – Καμερούν

Υπέγραψε το καλοκαίρι του 2005, ως το Νο1 της Χαλκηδόνας, και τη σεζόν 2006-07 ήταν ο βασικός γκολκίπερ του Παναθηναϊκού με περισσότερα από 3.000 λεπτά συμμετοχής σε 34 παιχνίδια. Κράτησε ανέπαφη την εστία του σε 9 εξ αυτών, αλλά ο χαμένος τελικός με την ΑΕΛ (2-1) στον Βόλο τον (κατα)δίκασε. Όπως και άλλους.

8. Ουσμάν Κουλιμπαλί – Μάλι

Ποιοτικός και ταχύς στην σκέψη, πλην αψυχολόγητος στην πράξη δεξιός μπακ που ενίοτε έπαιζε ως δεξιός στόπερ σε άμυνα των τριών. Στα τρία χρόνια που έμεινε στον Παναθηναϊκό (2016-2019) έφτασε τις 66 συμμετοχές μοιράζοντας 4 ασίστ. Νταμπίζας και Δώνης τον ήθελαν με νέο συμβόλαιο, αλλά αυτός προτίμησε να φύγει αναζητώντας καλύτερα χρήματα.

7. Σεντρίκ Καντέ – Μάλι

Παραδόξως το πώς, είναι μια πραγματικότητα πάντως ότι ο γαλλοθρεμμένος στόπερ έβγαλε τρεις ‘γεμάτες’ σεζόν στον Παναθηναϊκό, ήταν σχεδόν αναντικατάστατος στο πολυμετοχικό νταμπλ (2009-10) και δεδομένα θα έφτανε σε τριψήφιο αριθμό συμμετοχών με τα πράσινα, εφόσον δεν είχε λείψει για διαδοχικές εβδομάδες τον Νοέμβριο του ’11 και τον Φλεβάρη του ’12 εξαιτίας τραυματισμών. Τεν Κάτε, Νιόπλιας και Φερέιρα τον χρησιμοποίησαν 88 φορές, γιατί προφανέστατα δεν είχαν καλύτερους.

6. Κουίνσι Αμπέιγ – Γκάνα

Ως δανεικός προσέφερε πολλά περισσότερα απ’ όσα μετά την αγορά του έναντι 600.000 ευρώ. Χάρη στην ταχύτητα και τον χειρισμό της μπάλας άνοιγε χώρους για τον Σεμπαστιάν Λέτο, με τον οποίο και συνεργάζονταν άψογα. Κατά την πρώτη σεζόν του (2011-12) σκόραρε 4 γκολ και έφτιαξε άλλα 11 σε 35 αγώνες. Νούμερα εντυπωσιακά που δεν επιβεβαιώθηκαν στο πρώτο μισό της επόμενης. Αντιθέτως επιβεβαίωσε την ‘αλλεργία’ του σε προπόνηση και πειθαρχία. Μόλις 19 οι συμμετοχές του τη δεύτερη και τελευταία χρονιά του στο ‘τριφύλλι’.

5. Μεχντί Αμπέντ – Αλγερία

Αδιαμφισβήτητη η συνεισφορά στον τελευταίο, έως σήμερα, τίτλο του Παναθηναϊκού, στην κατάκτηση δηλαδή του κυπέλλου το 2014, θα ‘ναι πάντα ο ‘τοξοβόλος’ που κάρφωσε το βέλος στην καρδιά του Ολυμπιακού πετυχαίνοντας το τρίτο γκολ στο θρίαμβο του Φαλήρου (3-0). Επέστρεψε με διάλειμμα ενός έτους, πέτυχε άλλα 4 γκολ σε 34 παιχνίδια, αλλά δεν ήταν το ίδιο ορεξάτος και θεμελιώδης.

4. Αμπντούλ Ατζαγκούν – Νιγηρία

Ακούραστος μέσος που όσο τέχνη του έλειπε τόσο σθένος έβαζε στις εμφανίσεις του. Σκοράροντας στο ντεμπούτο του (15/9 του 2013) απέκτησε γρήγορα την εμπιστοσύνη του Γιάννη Αναστασίου και έφυγε αφήνοντας ως ανάμνηση πίσω τα 14 γκολ και τις 3 ασίστ σε 85 αγώνες. Κερδισμένο στοίχημα δίχως κόστος.

3. Νασίφ Μόρις – Νότια Αφρική

Με προδιαγραφές και προσόντα που παρέπεμπαν σε στόπερ/λίμπερο κλάσης, αγωνίστηκε σταθερά για πέντε σεζόν (2003-08) προσφέροντας ανεκτίμητες υπηρεσίες στο νταμπλ του 2004, και αποχώρησε οριστικά το 2010, αφού τις προηγούμενες δύο είχε παραχωρηθεί δανεικός σε ισπανικές ομάδες. Πλήρωσε τη φθορά των όσων ακολούθησαν μετά το χαμένο πρωτάθλημα του 2005 και την αμφισβήτηση που διογκώθηκε από χρονιά σε χρονιά. Χωρίς να διαγραφούν οι 173 συμμετοχές του σε όλες τις διοργανώσεις.

2. Σιμάο Μάτε Ζούνιορ – Μοζαμβίκη

Προϊόν σκάουτινγκ και διασυνδέσεων η ανακάλυψή του, ένας εργάτης στο χώρο της μεσαίας γραμμής που με τα σωματικά προσόντα του ανταμείφθηκε με μονιμότητα στην 11άδα ανεξαρτήτως προπονητών (Πεσέιρο, Τεν Κάτε, Νιόπλια, Φερέιρα). Προτού αποχωρήσει συμπλήρωσε 167 παιχνίδια σε μια 5ετία με νταμπλ και λαμπρές ευρωπαϊκές βραδιές (πρόκριση στη Ρώμη).

1. Εμάνουελ Ολισαντέμπε – Νιγηρία

Το πολωνικό διαβατήριό του δεν αναιρεί την αφρικανική καταγωγή του. Χωρίς αυτόν στο δυναμικό του ο Παναθηναϊκός δεν ‘χε φτάσει μερικά εκατοστά μακριά από την πρόκριση στα ημιτελικά του Champions League το 2002, πολύ περισσότερο δε, δεν θα είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα του 2004 σημειώνοντας τα τρία νικητήρια τέρματα σε Τούμπα (1-2), Κορυδαλλό (0-1) και Πύργο (0-1), όταν όλα έμοιαζαν χαμένα. Ναι μεν το ευάλωτο κορμί του δεν του επέτρεψε να έχει διάρκεια στην απόδοσή του, αλλά τα 36 γκολ σε 110 αγώνες 4,5 ετών αντανακλούν με πιστότητα την ικανότητά του να εκτελεί με τη συχνότητα σπουδαίων γκολτζήδων.