Ράιαν Γκιγκς: Μαθήματα ουαλικής ιστορίας

Ο άνθρωπος των αντιθέσεων, ο Ράιαν Γκιγκς, στον τελικό του Champions League το 2008 έφτασε τις 759 εμφανίσεις με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και βρέθηκε στην 1η θέση της σχετικής λίστας, ξεπερνώντας τον Μπόμπι Τσάρλτον. Σαν τον βετεράνο "μπέμπη" δεν θα γίνει ποτέ. Ωστόσο, πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που έχει δώσει τα πάντα στην ομάδα και έχει συνδεθεί με κάθε επιτυχία της τις τελευταίες 2 δεκαετίες. Και δεν είναι λίγες...

Από την γενέτειρά του στο Κάρντιφ της Ουαλίας, στο Μάντσεστερ σε ηλικία 7 ετών. Από εκεί στις ακαδημίες της Μάντσεστερ Σίτι και σε ηλικία 14 ετών, η φήμη του αναγκάζει τον Αλεξ Φέργκιουσον να επισκεφτεί το οικογενειακό σπίτι του, ώστε να τον πάρει στις ακαδημίες της Γιουνάιτεντ. Στόχος επετεύχθη και για 3 χρόνια ο νεαρός Ουαλός εκκολαπτόταν στις εγκαταστάσεις των "κόκκινων διαβόλων", σε μία περίοδο που ο σύλλογος δεν περνούσε και τις καλύτερες μέρες.

Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις 2 Μαρτίου του 1991 (έγινε επαγγελματίας στις 29 Νοεμβρίου του 1990, τη μέρα των γενεθλίων του), ως αλλαγή του Ντένις Έργουιν, σε αγώνα κόντρα στην Εβερτον στο "Ολντ Τράφορντ". Η ειρωνεία της τύχης τον έφερε αντιμέτωπο με την Μάντσεστερ Σίτι στο πρώτο παιχνίδι του ως βασικός και μάλιστα σε αυτό σημείωσε το "παρθενικό" γκολ της καριέρας του (και μοναδικό της αναμέτρησης, μετά από κόντρα στον Κόλιν Χέντρι).

Τα πρώτα τρόπαια

Ο δρόμος είχε ανοίξει διάπλατα και από την επόμενη σεζόν λογιζόταν ως βασικό στέλεχος της ομάδας. Αναδείχθηκε 2 σερί χρονιές κορυφαίος νεαρός ποδοσφαιριστής της χρονιάς (1ος παίκτης που το πετυχαίνει αυτό) και λίγο αργότερα έκανε και το ντεμπούτο του με την εθνική Ουαλίας που προτίμησε αντί της Αγγλίας, ως αλλαγή σε αγώνα κόντρα στην Δυτική Γερμανία τον Ιούνιο του 1991.

Τη σεζόν 1991-1192 κατέκτησε το 1ο τρόπαιο στην καριέρα του, το League Cup με νίκη επί της Νότιγχαμ στις 12 Απριλίου, δίνοντας την ασίστ στον Μπράιαν Μακλέρ για το μοναδικό γκολ της συνάντησης. Την επόμενη σεζόν, όταν και άρχισε η εποχή της Premier League, ήρθε και το πρώτο πρωτάθλημα για τον Ουαλό αριστερό εξτρέμ, ο οποίος πήρε τη φανέλα με τον αριθμό 11 εκείνη τη σεζόν κι έκτοτε δεν την αποχωρίστηκε...

Από τη στιγμή που έγινε η αρχή, ο Ράιαν Γκιγκς δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Είτε με συμπαίκτες τον Ερικ Καντονά, τον Πολ Ινς, τον Αντρέι Καντσέλσκις είτε με τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, τον Πολ Σκόουλς τον Άντι Κόουλ, τα τρόπαια ήταν μονόδρομος. Ως βασικό στέλεχος της αριστερής πτέρυγας της ομάδας, ο Ουαλός συνέδεσε το όνομά του με την "χρυσή" δεκαετία της Γιουνάιτεντ, αυτή του ’90, όπου κατέκτησε 6 πρωταθλήματα και φυσικά το περίφημο treble του 1998-1999.

Πλαστική κίνηση, ασταμάτητος με τη μπάλα, ποδοσφαιρικό μυαλό Βραζιλιάνου, μάτι έτοιμο να κοιτάξει την παραμικρή κίνηση συμπαίκτη για να βγάλει την ασίστ, σκόρερ όποτε χρειάστηκε. Επιτομή των ικανοτήτων του, το γκολ που σημείωσε στο 2ο ημίχρονο της παράτασης του ημιτελικού κυπέλλου με την Άρσεναλ το 1999, ένα από τα καλύτερα που έχουν σημειωθεί στα αγγλικά γήπεδα.

Αντοχή στις αλλαγές

Η νέα χιλιετία δεν συνδυάστηκε με συνέχιση αυτής της ευφορίας. Η γενιά του treble είχε πάρει φθίνουσα πορεία και μαζί της και ο Γκιγκς. Σε σημείο, μάλιστα, που υπήρξαν φίλαθλοι που τον αποδοκίμασαν σε ορισμένους αγώνες του "Ολντ Τράφορντ". Αν και αρχηγός της ομάδας, άρχισε να νιώθει την αμφισβήτηση στο πετσί του, χωρίς να επηρεαστεί ιδιαιτέρως. Χαμηλών τόνων ων, ο Γκιγκς απλώς συνέχισε να δουλεύει και το πρωτάθλημα του 2002-2003 ήταν εν μέρει αποτέλεσμα και της αγωνιστικής ανόδου του.

Ο χρόνος, όμως, είναι αδυσώπητος για όλους και από τη στιγμή που αποφάσισε να παραμείνει για πάντα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (απορρίπτοντας το ενδεχόμενο να συνεχίσει στην Ιντερ) έπρεπε να υποστεί τις συνέπειες του... rotation. Οι συχνοί τραυματισμοί του (ίσως το μοναδικό "μελανό" σημείο της καριέρας του) τον απέτρεπαν από συνεχείς παρουσίες στην ενδεκάδα. Σε συνδυασμό με τις υποχρεώσεις του στην εθνική Ουαλίας, τα πράγματα δεν ήταν και τόσο εύκολα για τον ίδιο.

Χρειαζόταν προσεκτική διαχείριση του εαυτού του, ακόμα κι εντός γηπέδων. Εκτός, ο ίδιος είχε φροντίσει να απορρίψει τον έκλυτο βίο των συμπαικτών του και να ζήσει μία δική του, μυστική ζωή. Ολοκλήρωσε την πορεία του στην εθνική Ουαλίας το 2007. Συμβιβάστηκε με την ιδέα του πάγκου. Μείωσε τις εμφανίσεις του σε κύπελλο και λιγκ καπ. Αναγεννήθηκε. Όταν ο Ζοζέ Μουρίνιο έχασε τον τίτλο του "αυτοκράτορα" με την Τσέλσι, τα σκήπτρα επέστρεψαν στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και φυσικά στον Ουαλό. Γουέιν Ρούνεί και Κριστιάνο Ρονάλντο είχαν κλέψει τα φώτα, αλλά τον ίδιο ποτέ δεν τον ενδιέφερε κάτι τέτοιο.

Όποτε, όμως, κάποιος νεαρός ή νεοφερμένος ποδοσφαιριστής έκανε κάτι έξω από τη λογική του Γκιγκς στα αποδυτήρια της ομάδας, ήταν ο πρώτος που τον άρπαζε και τον... δίδασκε τι εστί Γιουνάιτεντ, τι εστί Μόναχο, τι εστί ποδόσφαιρο, κίνητρο, νίκη και πως φτάνεις σε αυτήν. Με το "ιερό τοτέμ" στις τάξεις της, ακόμα κι αν όχι πάντοτε στο γήπεδο, η Γιουνάιτεντ άρχισε μία 2η εποχή επιτυχιών.

Προσαρμογή στα νέα δεδομένα

Τρία σερί πρωταθλήματα μεταξύ 2007 και 2009, ένα Champions League το 2008 και καθημερινά μαθήματα ποδοσφαίρου σε συμπαίκτες και αντιπάλους. Ο "βιονικός" Γκιγκς γινόταν πρώτο θέμα στις αθλητικές εκπομπές, ως "θαύμα της φύσης", αφού κατάφερνε να προσφέρει ποιοτικές στιγμές του παλιού καλού εαυτού του και να βοηθάει τη Γιουνάιτεντ παρά το προχωρημένο της ηλικίας του.

Για το αριστερό πόδι του (αλλά και για τον Πολ Σκόουλς), ο Φέργκιουσον αψηφούσε το κανόνα να μην εμπιστεύεται παίκτες άνω των 30 ετών. Με τις μονοετείς ανανεώσεις συμβολαίων, διατηρήθηκε και στην 6η σπουδαία ομάδα που έχτισε ο Σκοτσέζος τεχνικός. Η παρουσία του, βέβαια, στη... μετά Ρονάλντο Γιουνάιτεντ δεν θυμίζει σε τίποτα αυτή των πρώτων βημάτων στην καριέρα του. Κεντρικός χαφ τις περισσότερες φορές, δίπλα στον Μάικλ Κάρικ, με στόχο να συνεισφέρει με κοντινές ή βαθιές μπαλιές ακριβείας.

Τη σεζόν 2011-2012, ένα προσωπικό θέμα, η απώλεια του Σκόουλς στο πρώτο μισό της σεζόν και ο ανταγωνισμός από τη Μάντσεστερ Σίτι έφεραν νέους τριγμούς στην καριέρα του. Ο Φέργκιουσον τον χρησιμοποίησε σε αρκετά παιχνίδια, δίνοντάς του πολλά λεπτά συμμετοχής, ίσως περισσότερα από όσα άντεχε το σκαρί ενός 39χρονου ποδοσφαιριστή. Το πρωτάθλημα χάθηκε, αλλά φυσικά ο Γκιγκς είχε το μικρότερο μερίδιο ευθύνης.

Το 2012-2013, οι συμμετοχές του περιορίστηκαν ακόμη περισσότερο. Οι υπηρεσίες των Γκιγκς και Σκόουλς στη Γιουνάιτεντ έγιναν περισσότερο άυλες, αλλά παρέμειναν εξίσου σημαντικές. Ο ίδιος το είχε αντιληφθεί και παρότι αποδέχθηκε το νέο συμβόλαιο, που τον κρατούσε ως παίκτη στο "Ολντ Τράφορντ" μέχρι το καλοκαίρι του 2014, είχε αρχίσει ήδη να βλέπει το μέλλον του. Η ιδέα του προπονητή βρισκόταν βαθιά χαραγμένη στο μυαλό του και δεν δίσταζε να το δηλώσει. Ο Φέργκιουσον τον υπολόγιζε για τις μικρότερες ομάδες της Γιουνάιτεντ, όπου θα μπορούσε να πάρει το "βάπτισμα του πυρός", ακολουθώντας τα χνάρια του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ. Εξάλλου, δεν έχει μείνει τίποτα ακόμα που να μην έχει πετύχει ή κάνει στο ποδόσφαιρο ως παίκτης. Ακόμη και ο μύθος του πέναλτι, ανήκει στο παρελθόν. Στις 24 Απριλίου του 2010 σκόραρε για πρώτη φορά με πέναλτι σε αγώνα πρωταθλήματος απέναντι στην Τότεναμ και διέγραψε το τελευταίο πράγμα της λίστας του...

Ο... προπονητής Γκιγκς

Το όνειρο του Γκιγκς να ξεκινήσει τα πρώτα του βήματα ως προπονητής έγινε πραγματικότητα. Μόνο που κλήθηκε να αναλάβει μια ευθύνη μεγαλύτερη από αυτή που φανταζόταν. Η αποχώρηση του Ντέιβιντ Μόγες από τη Γιουνάιτεντ μετά από μια καταστροφική χρόνια, σηματοδότησε και την έναρξη της προπονητικής καριέρας του Ουαλού, που ανέλαβε να ηγηθεί των "μπέμπηδων" στη μεταβατική αυτή περίοδο μέχρι το τέλος της σεζόν και μέχρι να βρεθεί ο προπονητής που θα τον αντικαταστήσει.

Στις 26 Απριλίου, ο Γκιγκς πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση ως προπονητής των 'κόκκινων διαβόλων". Το ντεμπούτο του μάλιστα, υπήρξε θριαμβευτικό, καθώς συνοδεύτηκε από μια άνετη επικράτηση 4-0 επί της Νόριτς για την 36η αγωνιστική της Premier League, χάρη σε 2 γκολ των Γουέιν Ρουνεϊ και Χουάν Μάτα.

Το τέλος στην ποδοσφαιρική καριέρα του 40χρονου ήρθε στις 6 Μαΐου. Ο άσος των μέχρι πρότινος πρωταθλητών Αγγλίας, έδωσε το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του στο κοινό του "Ολντ Τράφορντ" και μετά το τέλος του αγώνα με τη Χαλ πήρε το μικρόφωνο για να μιλήσει στους θεατές.

Έντεκα πράγματα που δεν γνωρίζετε για τον Ράιαν Γκιγκς

Γκολ, ασίστ, νίκες, ήττες, πράγματα γνωστά στο ευρύ κοινό. Κάποια άλλα, όμως, δεν είναι και τόσο γνωστά και παρακάτω σας παρουσιάζουμε δέκα στοιχεία από την πορεία του Ουαλού μεσοεπιθετικού που έχουν αρκετό ενδιαφέρον...

*** Όταν ήταν στο σχολείο, οι συμμαθητές του τον κορόιδευαν λόγω της ουαλικής προφοράς του, την οποία και προσπάθησε να αποτινάξει.

*** Στην αρχή της καριέρας του μπορούσε να επιλέξει μεταξύ τριών εθνικών ομάδων. Της Ουαλίας, της Αγγλίας, αλλά και της... Σιέρα Λεόνε, από όπου καταγόταν ο παππούς του από την πλευρά του πατέρα του.

*** Στις προπονήσεις στις ακαδημίες της Μάντσεστερ Σίτι φημολογείται ότι φορούσε κάτω από την εμφάνιση, φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

*** Ο άνθρωπος που τον εντόπισε πρώτος το ταλέντο του δεν ήταν ο Αλεξ Φέργκιουσον, αλλά ένας φανατικός φίλαθλος της Γιουνάιτεντ και φύλακας στο "Ολντ Τράφορντ", ο οποίος μπήκε φουριόζος στο γραφείο του Σκοτσέζου τεχνικού μια μέρα και τον παρακάλεσε να κοιτάξει τον μικρό, ώστε να μην τον "δεσμεύσει" η Μάντσεστερ Σίτι.

*** Παρ’ όλα αυτά, ο αρχισκάουτ της Σίτι εκείνη την εποχή είχε ειδοποιήσει τον Γκιγκς ότι το καλοκαίρι θα έπρεπε να βρει άλλη ομάδα!

*** Μέχρι να γίνει 20 ετών ο μάνατζέρ του δεν του επέτρεπε να παραχωρεί συνεντεύξεις για να τον προστατεύσει.

*** Είχε δική του εκπομπή στην τηλεόραση "Ryan Giggs' Soccer Skills" για ένα διάστημα στο δίκτυο "ITV".

*** Η νέα φουρνιά της Μάντσεστερ στα μέσα του ’90 (Γκιγκς, Μπέκαμ, αδερφοί Νέβιλ, Σκόουλς, Μπατ) έκαναν παρέα κι εκτός γηπέδου. Ο Γκιγκς με τον Μπέκαμ, μάλιστα, μία περίοδο έβγαιναν μαζί με τις Spice Girls που άρχιζαν την πορεία τους τότε. Η εξέλιξη... γνωστή.

*** Εν αντιθέσει με τον Μπέκαμ, ο Γκιγκς ποτέ δεν λάτρεψε την λαμπερή ζωή των σταρ και πάντοτε ήταν μετρημένος στις εξόδους του και στους (ελάχιστους) δεσμούς του, τους οποίους ποτέ δεν δημοσιοποιούσε.

*** Πριν την γιγάντωση της φήμης του Μπέκαμ, ο Γκιγκς ήταν ο... Μπέκαμ της εποχής, με παρουσία σε όλα τα εξώφυλλα, αμέτρητες διαφημίσεις και φυσικά τα ανάλογα έσοδα.

*** Το 2002 έγινε πρέσβης της UNICEF σε καμπάνια κατά των ναρκών που σκοτώνουν παιδιά. Γενικότερα ασχολείται με το φιλανθρωπικό έργο και προσφάτως συμμετέχει σε προσπάθεια συγκέντρωσης χρημάτων για την αγορά μηχανήματος ακτινογραφιών στο παιδικό νοσοκομείο του Μάντσεστερ.