Πώς ο ‘Bale law’ αλλάζει τον τρόπο που θα γίνονται οι μεταγραφές

Ο Γκάρεθ Μπέιλ έχει καταφέρει να απασχολεί την ειδησεογραφία τους οκτώ τελευταίους μήνες. Ο Θανάσης Κρεκούκιας είχε περάσει, πρώτη φορά, από κόσκινο την περίπτωση του και την εξέλιξη της σχέσης του με τη Ρεάλ Μαδρίτης στις αρχές του περασμένου Μάρτη. Fast forward στο σήμερα, ο 30χρονος επιθετικός είναι ακόμα στη Μαδρίτη και εξακολουθεί να απασχολεί, για λόγο που πλέον δεν αφορά μόνο τους ‘μερένγκες’, αλλά όλα τα σπορ, όλων των χωρών της ηπείρου.

Στην τελευταία διακοπή για τα UEFA European Qualifiers, o Μπέιλ φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο της Ουαλίας. Στο παιχνίδι της 13ης Οκτωβρίου, με την Κροατία υπέστη μυικό τραυματισμό. Παρ’ όλα αυτά συνέχισε να παίζει. Από την επομένη άρχισε αμέσως θεραπεία, εκεί όπου βρισκόταν. Οι διεθνείς της Ρεάλ καλούνταν να επιστρέψουν στη Μαδρίτη την Κυριακή 27/10. Και επέστρεψαν. Ο Μπέιλ όμως, δεν πάτησε γήπεδο. Κάπως έτσι, άρχισε ένας νέος κύκλος φημολογίας που είχε στο επίκεντρο τραυματισμό του.

Ο τελευταίος τραυματισμός ήταν ο έκτος σε 15 μήνες. Επισήμως, έχει υπάρξει ενημέρωση για την κατάσταση του μόνο δυο φορές. Η πρώτη ήταν στις 30 Σεπτέμβρη του 2017 και η δεύτερη στις 5/1 του 2019. Δεν θα γίνουν ποτέ τρεις, καθώς ο παίκτης έχει απαγορεύσει την όποια δημόσια διάθεση στοιχείων αφορά την κατάσταση της υγείας του, πατώντας στο νόμο για τα προσωπικά δεδομένα και φυσικά, το ιατρικό απόρρητο.

Ο Μπέιλ δεν είναι ο πρώτος που έθεσε το σχετικό -ας πούμε- αίτημα. Είναι όμως, ο πρώτος που δημοσιοποίησε την απαγόρευση. Η Marca αποκάλυψε πως έχουν προηγηθεί αρκετοί, οι οποίοι δεν συναίνεσαν στην παροχή ιατρικών πληροφοριών, είτε γιατί το μέλλον τους ήταν αβέβαιο, είτε επειδή δεν ήθελαν να επηρεαστούν οι διαπραγματεύσεις για το νέο συμβόλαιο, είτε γιατί απλά ήθελαν το προσωπικό αυτό θέμα να μείνει προσωπικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πληροφορίες δημοσιοποιήθηκαν. Σε σοβαρά θέματα (κατάθλιψης, όγκων) επικράτησε η λογική -και ο νόμος. Να δούμε όμως, τι λέει ο νόμος.

Τα προσωπικά δεδομένα

Η νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα υπάρχει στην Ευρώπη, από το 1995. Στην Ελλάδα έφτασε δυο χρόνια μετά και το βασικό αξίωμα ήταν πως ουδείς έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί στοιχεία που έχουμε δώσει σε συγκεκριμένη επιχείρηση, για συγκεκριμένο σκοπό για άλλους λόγους, χωρίς τη ρητή, ειδική και σαφή συγκατάθεση μας. Εν τούτοις, πολλοί χρησιμοποιούσαν τα στοιχεία μας χωρίς τη ρητή, ειδική και σαφή συγκατάθεση μας (εξ ου και τα τηλέφωνα ‘χτυπούσαν’ μανιασμένα, για να ενημερωθούμε για προσφορές και νέα προϊόντα -μεταξύ πολλών άλλων). Για αυτό ήλθε ο νέος ευρωπαϊκός κανονισμός (2016/679), ο οποίος τέθηκε σε ισχύ από τις 25/5 του 2018 και έγινε γνωστός ως GDPR (General Data Protection Regulation). Έκτοτε, το πλαίσιο αυστηροποιήθηκε στο βαθμό που αν κάποιος μας ενοχλεί, χωρίς τη συγκατάθεση μας, με μια αγωγή αφενός σταματά, αφετέρου μας αποζημιώνει. Είχε εκτιμηθεί πως τα πρόστιμα μπορούσαν να φτάσουν στο 4% του παγκοσμίου τζίρου μιας εταιρίας (20 εκατομμύρια ευρώ). Ο Νικόλαος Νικολαΐδης, δικηγόρος ειδικός επί των προσωπικών δεδομένων είχε αναλύσει, ενδελεχώς, το θέμα στο News247. Στον ίδιο απευθυνθήκαμε για να μάθουμε τα βασικά του ‘Bale Law’, που πέραν των προσωπικών δεδομένων αφορά και το ιατρικό απόρρητο. Πρώτα όμως, αν εξηγήσουμε τι θεωρείται ως ιατρικό απόρρητο.

Το ιατρικό απόρρητο

Σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ελλάδας ‘ως ιατρικό απόρρητο θεωρείται κάθε γεγονός που είναι γνωστό σε περιορισμένο, μόνο κύκλο προσώπων, τα οποία έχουν συμφέρον ή επιθυμούν να παραμείνει αυτό γνωστό μόνο σε αυτά’.

Στη λίστα περιλαμβάνεται

➜ Καθετί που ο ασθενής εμπιστεύτηκε στο γιατρό ή το νοσηλευτή.

➜ Καθετί που ο γιατρός ή ο νοσηλευτής πληροφορήθηκε, συνήγαγε, υπέθεσε ή αντιλήφθηκε κατά την άσκηση των καθηκόντων του ή επ’ ευκαιρία αυτής.

➜ Καθετί που είπε είτε είναι μειωτικό, είτε όχι.

➜ Η θετική ή αρνητική ακόμη διαπίστωση του γιατρού ή του νοσηλευτή.

➜ Κάθε πληροφορία που ο ασθενής επιθυμεί να θεωρείται ως απόρρητη, ακόμη και αν αυτό ήδη φημολογείται.

➜ Ακόμη και η είσοδος στο ιατρείο ή τη νοσηλευτική μονάδα.

Οι αθλητες ειναι δημοσια προσωπα και η υγεια τους ενδιαφερει το ευρυ κοινο

Ο κ. Νικολαΐδης ενημέρωσε πως πρόκειται για ένα περίπλοκο θέμα, που εν συντομία μπορεί να εξηγηθεί ως εξής: “Προφανώς και οι παίκτες έχουν δικαίωμα προστασίας των προσωπικών τους δεδομένων, ειδικά των δεδομένων υγείας που απολαύουν αυξημένης προστασίας. Από εκεί και πέρα, αυτό το δικαίωμα τους θα πρέπει να σταθμίζεται με το γεγονός ότι ως δημόσια πρόσωπα ενδιαφέροντος, το ζήτημα της υγείας τους ενδιαφέρει και το ευρύτερο κοινό. Σε αυτή τη στάθμιση μπορεί, παραδείγματος χάριν, να κριθεί ότι μπορεί να δημοσιοποιείται το διάστημα απουσίας τους, αλλά όχι λεπτομέρειες που αφορούν στην υγεία τους. Αυτά ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στις ΗΠΑ η πραγματικότητα είναι διαφορετική, καθώς υπάρχει διαφορετικό θεσμικό πλαίσιο προστασίας των προσωπικών δεδομένων”.

Στις ΗΠΑ ενημερώνουν για όλα

Στις ΗΠΑ η κουλτούρα που αφορά τα σπορ είναι άρδην διαφορετική, με τους οργανισμούς να πιστεύουν πως οι φαν πρέπει να ‘χουν πρόσβαση σε όσες περισσότερες δυνατές πληροφορίες αφορούν τους αθλητές. H National Football League (NFL) έχει ειδική σελίδα, στην επίσημη ιστοσελίδα του, με πληροφορίες για τραυματισμούς και ενημερώσεις για την επιστροφή στις προπονήσεις, σε ποιο βαθμό ‘έβγαλαν’ την κάθε εκγύμναση και πότε εκτιμάται ότι θα επιστρέψουν. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο Major League Baseball (MLB), ενώ τo NBA δεν έχει ειδικό link για τους τραυματίες, έχουν όμως, οι ομάδες την υποχρέωση να ενημερώνουν για την κατάσταση όλων των παικτών, πριν τα ματς. Βέβαια, στα πιο δημοφιλή sites, όπως το Rotoworld υπάρχουν όλες οι πληροφορίες.

Οι συγκεκριμένες επαγγελματικές λίγκες -οι πιο επικερδείς του πλανήτη- παρέχουν όσα περισσότερα στοιχεία μπορούν, κατ’ αρχάς για να διαφυλάξουν την αξιοκρατία (για να μην μπορούν οι ομάδες να ξεκουράζουν όσο θα ήθελαν παίκτες, με ένα απλό DNP δίπλα στο όνομα τους) και μετά για το fantasy, συνήθεια που εμπνεύστηκε ο δημοσιογράφος Ντάνιελ Όκρεντ, αφότου συνήθιζε να συναντιέται με φίλους και να παίζουν το παιχνίδι εκ του σύνεγγυς στο MLB. Ένα άρθρο του, το Μάρτιο του 1981 στο Inside Sports έγινε η αρχή του ντόμινο που από το 1995 αφορά το χόκεϊ, από το 1999 έγινε link στο Yahoo!Sports, από το 1999 αφορούσε 29.6 εκατομμύρια ανθρώπους και μετά την είσοδο του internet στις ζωές όλων (2001) έγινε παγκόσμια λατρεία.

Να γυρίσουμε όμως, στην Ευρώπη, όπου είχε προκύψει και άλλη μια ανάγκη για αδιάλειπτη ενημέρωση: το online στοίχημα, το οποίο επετράπη πρόσφατα -σε αθλητικά γεγονότα- στις ΗΠΑ.

Το Transfermarkt είναι φίλος μας, θέλει το καλό μας

Όχι ότι δεν το ξέρεις, αλλά το Transfermarkt έχει εξελιχθεί στον απόλυτο προορισμό για όποιον θέλει να ενημερωθεί επί του όποιου θέματος αφορά παίκτη, προπονητή ή ομάδα του ποδοσφαίρου. Η ιστοσελίδα που υπάρχει από το 2000 και εδράζεται στη Γερμανία ήταν ιδέα του Matthias Seidel, ενός τύπου που αναζητούσε στο διαδίκτυο ειδήσεις για την ομάδα του, τη Βέρντερ Βρέμης και δεν έβρισκε αναφορές. Όπως είπε τον Αύγουστο του 2018 στο OMR, αποφάσισε να κάνει κάτι για αυτό. Αρχικά μπήκε σε forums οπαδών διαφόρων clubs για να ενημερώνεται. Έπειτα, έριξε την ιδέα στους -νέους, διαδικτυακούς- φίλους, να δημιουργήσουν μια ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική κοινότητα. Η διαδικασία ξεκίνησε με την database παικτών, προχώρησε με την εκτιμώμενη αξία του καθενός ‘το Google έγινε ο καλύτερος μας φίλος και ο τρόπος που λειτουργεί το Wikipedia, αυτός βάσει του οποίου θα ‘χτίζαμε’ το site’. Δηλαδή, όποιος ήθελε να προσθέσει κάτι, γινόταν μέλος, η πληροφορία περνούσε από έλεγχο και μετά έμπαινε -ή όχι. Το 2008 η Alex Springer SE (μεγαλύτερη εταιρία digital publishing της Ευρώπης -το 2015 είχε έσοδα 3.3 δισεκατομμύρια ευρώ) εξαγόρασε το 51% του Transfermarkt, που από το 2009 άρχισε να αποκτά εκδόσεις και σε άλλες γλώσσες και πλέον έχει περισσότερους από 4.000.000 χρήστες το μήνα.

Μεταξύ των links που υπάρχουν σε κάθε παίκτη είναι και ένα με τίτλο “injury history”. Σε αυτό του Μπέιλ μπορείς να διαβάσεις πως η κνήμη και ο αστράγαλος τον ταλαιπωρούν χρόνια. Οι back to back τραυματισμοί άρχισαν το Σεπτέμβρη του 2018 και συνεχίζονται έως τώρα. Τι ακριβώς έχει ο παίκτης; Δεν θα το μάθεις ποτέ και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που δεν πήγε κάπου αλλού, το περασμένο καλοκαίρι -ο πρώτος ήταν ο παχυλός μισθός του. Έλα τώρα, να δούμε πώς ο ‘νόμος του Μπέιλ’ θα αλλάξει τον τρόπο που υπογράφουν οι ομάδες, παίκτες.

Έως τώρα, η τάδε ομάδα ήθελε τον δείνα παίκτη. Συζητούσαν, τα έβρισκαν, ο παίκτης υπέγραφε, στο συμβόλαιο υπήρχε όρος πως αν δεν ‘περάσει’ τις ιατρικές εξετάσεις η συμφωνία ακυρώνεται αυτόματα και η ζωή συνεχιζόταν. Σημείωση: ο παίκτης και η ομάδα συμφωνούσαν να προχωρήσουν μαζί ας πούμε, Δευτέρα και ο παίκτης πήγαινε για εξετάσεις μετά. Σε κάποια αθλήματα, όπως το μπάσκετ η συμφωνία μπορεί να αποτελούσε πραγματικότητα Ιούνιο και οι εξετάσεις να γίνονταν Αύγουστο. Αυτό πια, το ξεχνούν όλοι.

Με αφορμή των Μπέιλ, καμία υπογραφή δεν θα μπαίνει σε συμβόλαια, αν δεν περνά ο όποιος παίκτης από εξονυχιστικό έλεγχο. Όπου ‘εξονυχιστικός έλεγχος’ είναι χρήσιμο να λάβεις υπ’ όψιν σου τις οικονομικές δυνατότητες του κάθε club. Θέλω να πω, άλλα κάνουν οι της ελίτ, άλλα οι υπόλοιποι -τα βασικά τα κάνουν όλοι.

Στο εξής οι πληροφορίες θα πληρώνονται χρυσές, είτε προέρχονται από ‘άνθρωπο του κύκλου’ (όπως καταλαβαίνεις παντού υπάρχει κάποιος που θα είναι διαθέσιμος να μιλήσει -ανθρώπινη φύση λέγεται), είτε από τη μελέτη του ιστορικού κάθε παίκτη (σε πόσα ματς έχει παίξει, χρόνο συμμετοχής, ταξίδια, καταπόνηση κλπ). Το κυριότερο βέβαια, είναι πως στο εξής αυτοί που ανήκουν μεταξύ των καλύτερων θα έχουν ένα πλεονέκτημα, σε κάθε διαπραγμάτευση.