Βασιλάκης: “Οι διαιτητές δεν ξέρουν τους κανονισμούς”

Η ώρα για το ντέρμπι «αιωνίων» έφτασε… Η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας όρισε τον Γιώργο Κομίνη από την Θεσπρωτία που θα παίξει για πρώτη φορά σε παιχνίδι ανάμεσα στις δύο ομάδες.

Το Contra.grζήτησε από τον καθηγητή διαιτησίας Περικλή Βασιλάκη να κάνει μία σύγκριση την εποχή που αυτός ήταν διαιτητής (1983-1995) με το τώρα… Ως ρέφερι του συνδέσμου Αθήνας, λόγω εντοπιότητας (που στις μέρες μας έχει καταργηθεί), ο πρώην διαιτητήςFIFA,είχε σφυρίξει μόλις σε ένα ντέρμπι «αιωνίων», στις 23/5/1990 στο Ολυμπιακό Στάδιο όπου οι δύο ομάδες είχαν αναδειχθεί ισόπαλες με 2-2 στον αγώνα ρεβανς της ημιτελικής φάσης για το Λιγκ Καπ που λίγο αργότερα καταργήθηκε…

Ο Περικλής Βασιλάκης, τηλεκριτικός διαιτησίας για λογαριασμό της «Αθλητικής Κυριακής» στην ΕΡΤ υποστηρίζει μεταξύ άλλων, ότι δεν υπάρχει σεβασμός από την πλευρά των ποδοσφαιριστών προς τους διαιτητές, φέρνει στο μυαλό του την εποχή που είχε αυτός, κρεμασμένη την σφυρίχτρα από το λαιμό και θυμάται τι έλεγε προς τους ποδοσφαιριστές πριν από την σέντρα του αγώνα. Προς γνώσιν τους και συμμόρφωση…

“Οι ποδοσφαιριστές τότε ήξεραν με ποιον διαιτητή έχουν να κάνουν, τους το είχαν μεταφέρει οι παράγοντες. Τους έλεγαν… «Σήμερα, κοιτάξτε να δείτε, αυτός ο διαιτητής που είναι μέσα, δεν σηκώνει και πολλά από κάρτες». Ήταν άλλη τότε η προσωπικότητα, όχι σε όλους τους διαιτητές, στους περισσότερους μπορώ να πω και ήταν άλλη η αντιμετώπιση, πάλι θα πω όχι από όλους τους ποδοσφαιριστές. Υπήρχε σεβασμός, ένας αλληλοσεβασμός από τους παίκτες προς τους διαιτητές και το αντίστροφο” τονίζει χαρακτηριστικά.

Τώρα αυτός ο σεβασμός δεν υπάρχει;

«Τελευταία έχει χαθεί. Τα τελευταία χρόνια έχει χαθεί…».

Γιατί θεωρείτε ότι έγινε αυτό;

«Πολύ φιλία, έχουν μειωθεί οι αποστάσεις. Εντάξει έχουν αλλάξει οι καιροί δεν λέω, αλλά όμως πρέπει να ξέρει ο παίκτης ότι υπάρχει ο διαιτητής και να μην τον αντιμετωπίζει σαν φίλο, ας πούμε. Άλλο φίλος, άλλο διαιτητής».

Δεν υπάρχει δηλαδή σεβασμός προς τους διαιτητές.

«Δεν υπάρχει τόσο σεβασμός όχι. Δεν υπάρχει… Ευτυχώς όμως, οι παίκτες είναι πολύ πιο επαγγελματίες από παλιά και κάπου ισοφαρίζεται αυτή η απόσταση. Γιατί και οι διαιτητές δεν είναι τόσο εντάξει, για μένα. Δίνουν αφορμές στους παίκτες για να μην τους υπολογίζουν. Όταν ο άλλος ξέρει ότι δεν θα τιμωρηθεί για κάτι, δεν θα σε λάβει υπόψη του…»

Στην εποχή σας, δεν ήσασταν φίλοι με τους ποδοσφαιριστές;

«Ήμασταν κι εμείς φίλοι με τους παίκτες. Ξέραμε από πριν, δηλαδή, ήταν κάποιοι παίκτες, έπαιζες ξέρω εγώ έναν ποδοσφαιριστή που ήταν πολύ σκληρός. Του λέγαμε από την αρχή, «κοίταξε να δεις Αλέξη μου, να ξέρεις ότι αν θα ακολουθήσεις σήμερα την τακτική σου, την κάρτα στην έχω βγάλει από τώρα»».

Σαν προειδοποίηση δηλαδή…

«Το κάναμε και στην πλάκα αλλά όμως ο ποδοσφαιριστής ήξερε όμως ότι αν θα την κάνει, θα την πάρει την κάρτα. Και το καλό ήταν ότι υπήρχε ένας σεβασμός από τους παίκτες. Εγώ τουλάχιστον αυτό εισέπραττα και τους έδινα όμως κι εγώ αντίστοιχα απόλυτο σεβασμό. Απόλυτο σεβασμό προς τους παίκτες και εννοείται και στις ομάδες…»

«ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΠΟΛΛΕΣ ΒΟΥΤΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ…»

Θυμάστε κάποιοι περιστατικό; Εσείς για παράδειγμα τι λέγατε στους ποδοσφαιριστές;

«Εγώ όταν τους τα έλεγα αυτά γελούσαμε. Όταν έπεφταν τους έλεγα «δεν θέλω πολλές βουτιές σήμερα, δεν περνάνε οι βουτιές». Δεν θέλω να πω ονόματα. Τότε δεν υπήρχε και ο κανονισμός να τιμωρηθεί το θέατρο με κίτρινη κάρτα αλλά είχε τύχει και είχα πει σε παίκτη «μην το ξανακάνεις, δεν πρόκειται να πάρεις πέναλτι από μένα με τον τρόπο που παίζεις». Και το κακό ποιο είναι, να σου τύχει πέναλτι και να το χάσεις, να μην του το δώσει γιατί ήξερες ότι ο τάδε παίκτης ήταν επιρρεπής στις πτώσεις. Είχα πει ναι, δεν θέλω να πω ονόματα. Γελούσε, δενθέλω να πω ονόματα, είμαστε και φίλοι τώρα…».

Το έπαιρνε υπόψη του όμως…

«Ναι, ναι, ναι, ναι ναι. Σεβότανε και έλεγε ας πούμε «εντάξει θα προσπαθήσω να είμαι πιο αυτό αλλά να ξέρεις ότι πάνω στο παιχνίδι εγώ είμαι λίγο σκληρός». Όταν γινότανε μετά το δεχότανε., σήκωνε το χέρι του όταν δεχόταν την κάρτα. Υπήρχε ένας κώδικας επικοινωνίας και σεβασμού μεταξύ διαιτητών και παικτών».

Υπάρχει ακόμη αυτός ο κώδικας;

«Όχι έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια. Τον χάλασαν οι διαιτητές και οι παίκτες μετά πήραν ας πούμε επάνω τους. Θα πρέπει να καταλάβει ο παίκτης ότι μέσα στο γήπεδο υπάρχει ένας διαιτητήςκαι θα πρέπει ο διαιτητής να νιώθει ότι οποιοδήποτε λάθος κάνει, έτυχε και το έκανε…»

«ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ»

Κύριε Βασιλάκη, τι πρέπει να προσέχει ένας διαιτητής πριν από τα ντέρμπι;

«Πρέπει να είναι ήρεμος, να μην έχει άλλα προβλήματα, να μην τον βασανίζει τίποτα άλλο αλλά να μην τον βασανίζει και το ντέρμπι. Να μην εστιάζει το μυαλό του στο ντέρμπι όλη την εβδομάδα και να αρχίζει να τον πιάνει το άγχος. Να έχει την ίδια καθημερινότητα με αυτήν που είχε πριν οριστεί. Τώρα κατά κάποιον τρόπο τους ψιλορωτάνε κιόλας. «Ξέρεις την Κυριακή θα παίξεις εκεί…» Είναι ορισμός, παλιά ήταν κλήρωση, ήθελες δεν ήθελες πήγαινες εκεί. Έχω καταλάβει ότι πρέπει να τους ρωτάνε. «Είσαι έτοιμος να παίξεις;» Μπορεί να μην είναι απόλυτο αυτό που λέω αλλά μέσες άκρες πιστεύω ότι έτσι πρέπει να γίνεται. Στον ορισμό ελέγχεται η κατάσταση ενώ στην κλήρωση όχι, έβαζες το χέρι και έβγαζες κάποιον»

Η προετοιμασία του διαιτητή πριν από ένα ντέρμπι πως πρέπει να είναι;

«Ο διαιτητής πρέπει να ακολουθήσει την ίδια ζωή που έκανε και πριν τον ορισμό απλώς χρειάζεται περισσότερη προσοχή».

Εκτός από την αγωνιστική προετοιμασία;

«Θα πρέπει να διαβάζει το παιχνίδι από πριν. Να ξέρει τις ομάδες, τα χούγια των παικτών. Να είναι διαβασμένοςαπό τις ομάδες δηλαδή, γιατί διαβασμένος από τους κανονισμούς δεν το συζητάμε ότι θα είναι. Όμως, όπως είδες πάσχουμε κι εκεί. Οι διαιτητές τώρα δεν ξέρουν και τους κανονισμούς, τους νέους κανονισμούς ιδιαίτερα».

«ΟΙ ΒΟΗΘΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ»

Για την συνεργασία του διαιτητή με τους βοηθούς;

«Ο διαιτητής πρέπει να προσέχει με τους βοηθούς του, να τους δώσει να καταλάβουν ότι αυτός είναι ο διαιτητής και αυτοί είναι οι βοηθοί. Τελευταία έχουμε διαπιστώσει ότι οι βοηθοί έγιναν διαιτητές και οι διαιτητές βοηθοί των βοηθών».

Τι ακριβώς εννοείτε;

«Ο διαιτητής πρέπει να δείχνει μία προσωπικότητα, να μην περιμένει τι θα του πουν οι άλλοι. Υπάρχει ενδοσυνεννόηση αλλά δεν χρειάζεται τόσο πολύ ρε παιδιά να πούμε. Πάρε την ευθύνη πάνω σου. Αυτό βέβαια, πρέπει να το έχει συζητήσει με τους βοηθούς. Αν μια φάση είναι στα τρία μέτρα από μένα και στα 53 από σένα, δεν μπορώ να περιμένω τον επόπτη τι θα μου δείξει. Τελευταία οι βοηθοί έχουν πάρει τους διαιτητές στον λαιμό τους. Και οι επιπρόσθετοι…»

Τον ορισμό του Γιώργου Κομίνη στο ντέρμπι, πως τον σχολιάζετε;

«Το είχα προβλέψει τηνπροηγούμενη εβδομάδα. Άλλες εποχές τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονταν ένας διαιτητής ήταν διαφορετικά. Τώρα όμως, δεν κοιτάζουν ας πούμε, τι θα τους πει κάποιος. Πιστεύω σκέφτονται τι θα κάνουν από μόνοι τους, η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας, έτσι το βλέπω εγώ. Είναι πιο ελεύθεροι ας πούμε…»

Πριν δεν ήταν ελεύθερη;

«Τώρα είναι. Προηγούμενα, κακά τα ψέματα ήταν σε όλους γνωστό ότι η Επιτροπή Διαιτησίας δεν λειτουργούσε αυτόνομη. Θέλω να πω δηλαδή ότι κάπου το σκεφτόταν. Τώρα θεωρώ ότι είναι πιο ελεύθεροι. Και οι διαιτητές είναι πιο ελεύθεροι…»