Ο ΠΑΟΚ μπορεί και χωρίς τον Πρίγιοβιτς

Ο ΠΑΟΚ έπαιξε το πρώτο του ματς χωρίς τον Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς. Στην Πάτρα με την Παναχαϊκή για το κύπελλο δεν πιάνεται. Ο Καρέλης θα έπαιζε έτσι κι αλλιώς βασικός και ο Σέρβος θα ήταν στον πάγκο για ανάσες. Η πρώτη πρόκληση ήταν η Τρίπολη για τη Super League.

Ο Λουτσέσκου δεν έκανε την έκπληξη και ο Άκπομ έπαιξε φουνταριστός. Μόνο που η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με την εποχή... Πρίγιοβιτς είχε να κάνει με τους πίσω από τον Άγγλο και τη δημιουργία από τον άξονα. Πέλκας, Ζαμπά, Μπίσεσβαρ και από πίσω ο Βιεϊρίνια να ανεβαίνει δημιουργώντας υπεραριθμία στις επιθέσεις του Δικεφάλου. Ο ΠΑΟΚ έπαιζε πιο ορθολογικά χωρίς τον Σέρβο επιθετικό και έμοιαζε πιο επικίνδυνος.

Λογικό από τη στιγμή που η απουσία του Σέρβου διαφοροποιούσε τα πλάνα. Με τον Πρίγιοβιτς στα Εμιράτα και τον ΠΑΟΚ να αναζητά τον αντικαταστάτη του, προσπαθώντας να φέρει του ίδιου στιλ παίκτη (δηλαδή Μπεργκ), ο Λουτσέσκου για πρώτη φορά στον εφετινό ΠΑΟΚ τόλμησε και ο Δικέφαλος έπαιξε μπάλα. Απλώθηκε στο χορτάρι η ποιότητα στα χαφ που έχει και ο Άκπομ... δεν χρειάστηκε να κάνει τη μεγάλη προσπάθεια για να μοιάσει με τον πρώην συμπαίκτη του. Όλη τη δουλειά την έκαναν οι υπόλοιποι, αυτός αναζητούσε την κατάλληλη ευκαιρία για να βρεθεί φάτσα με το τέρμα.

Όπως αυτή του Μπίσεσβαρ στο πρώτο μέρος που ορθά 'φωνάζει' ο ΠΑΟΚ. Ο Ολλανδός καλυπτόταν, αν δεν σφυριζόταν το οφσάιντ θα βρισκόταν σε θέση... Πρίγιοβιτς και ίσως ο Δικέφαλος να είχε καθαρίσει το ματς από το πρώτο μέρος. Τελικά χρειάστηκε το φάουλ του Βιεϊρίνια. Όπως στον περσινό τελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ. Ο Πορτογάλος το έβαλε, ο ΠΑΟΚ πήρε το προβάδισμα και όλα έδειχναν την τελική επικράτηση.

Δεν χρειάστηκε να φτάσουμε στις καθυστερήσεις όπως πέρυσι με την ΑΕΚ για να το 'καθαρίσει' ο Πέλκας. Το έκανε νωρίτερα ο Μαουρίσιο. Στο 69', μόλις τέσσερα λεπτά μετά το 0-1. Ο Δικέφαλος είχε το μομέντουμ. Μαουρίσιο, Πέλκας, Άκπομ, Μπίσεσβαρ. Οι πρωταγωνιστές στη δημιουργία της φάσης, εκτελεστής ο πρώτος με ωραίο τελείωμα. Το τρίτο γκολ ήρθε από αυτογκόλ, μικρή σημασία έχει. Οι Θεσσαλονικείς είχαν πάρει... τριπλή νίκη στην Τρίπολη. Η πρώτη, η... κανονική, τους διατηρεί αήττητους, στο +8 από τον Ολυμπιακό. Η δεύτερη αυτή επί του Πρίγιοβιτς και όσων ζουν στη μεμψιμοιρία τη φυγής του Σέρβου. Η τρίτη για τη διαιτησία και την κουβέντα που θα ακολουθήσει. Σε πείσμα πολλών, ο ΠΑΟΚ έκανε ομάδα για να κερδίζει και τη διαιτησία.

Ο Παναθηναϊκός έχει πολλά χιλιόμετρα να διανύσει μέχρι να φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Με την Ξάνθη, όμως, υπήρχε αισθητή βελτίωση και κυριαρχία στο δεύτερο μέρος. Η απειρία του Μαυρομάτη, όμως, έφερε τον Κάστρο στο σημείο του πέναλτι και το 2-2 έγραψε ένα τρομερό ρεκόρ της ακριτικής ομάδας.

Η τελευταία εντός έδρας νίκη του τριφυλλιού επί της Ξάνθης ήταν τον Απρίλιο του 2015 στο γήπεδο της Λεωφόρου (2-0). Με Αναστασίου στον πάγκο και Χρήστο Δώνη στην ενδεκάδα. Ο τελευταίος ο μοναδικός συνδετικός κρίκος του τότε με το τώρα. Σχεδόν 4 χρόνια και τρεις ήττες μετά, ο Παναθηναϊκός του πατέρα Δώνη πάλι δεν καταφέρνει να κερδίσει την Ξάνθη στην έδρα του με τα κλάματα του Χατζηγιοβάνη να γράφουν το δραματικό φινάλε της αναμέτρησης, αλλά και την ιδιαιτερότητα του εφετινού Παναθηναϊκού. Ακόμα και στα συναισθήματα.

Photo credits: Eurokinissi