Παναθηναϊκός, μια πιστωτική που δεν ξεχρεώνει ποτέ

Ο περσινός Παναθηναϊκός του -6 και των πιτσιρικάδων στο ρόστερ ήταν από τα φαβορί για υποβιβασμό. Η πρωταθληματική πορεία που έκανε στο ξεκίνημα και η υγεία που έβγαζε ως ομάδα, με συσπειρωμένο (και εντυπωσιασμένο) τον κόσμο της, ήταν το παράδειγμα προς μίμηση για το μέλλον, για όλες τις ομάδες. Παρότι τερμάτισε σε θέση εκτός Ευρώπης (κυρίως λόγω της τιμωρίας για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό), ανακτήθηκε η εμπιστοσύνη του κόσμου, η αναγνώριση της δουλειάς του Γιώργου Δώνη και ‘άναψε’ ξανά η φλόγα. Ο Παναθηναϊκός είχε βάλει τις βάσεις για κάτι καλύτερο εφέτος και χωρίς το -6 να τον βαραίνει, ήρθαν και τα φιλικά με τα εντυπωσιακά αποτελέσματα και την ενθαρρυντική εικόνα, ήρθε και η (υπερβολική) αντίδραση από κόσμο και δημοσιογράφους και δημιουργήθηκε μία αίσθηση ότι οι ‘πράσινοι’ πηγαίνουν μόνο για την τρίτη θέση και ό,τι άλλο είναι αποτυχία.

Διαλύθηκε ο Παναθηναϊκός επειδή ‘έφαγε’ τρία από τον ΟΦΗ ή επειδή έχει 1 βαθμό σε δύο ματς; Προφανώς και όχι. Και προφανώς δεν είναι μία ομάδα που πρέπει να καταλήξει στα… σκουπίδια. Ο φόβος για κάθε φίλο των ‘πρασίνων’ είναι αυτά που θα έρθουν στην επιφάνεια μετά το 1-3 από τον ΟΦΗ. Αυτά που ζητήθηκαν και δεν έγιναν το καλοκαίρι, αυτά που έγιναν, αλλά δεν ήταν αρκετά, αυτά που κρύβονται πίσω από τη σχέση του Δώνη με τον Νταμπίζα και ίσως γιγαντώσουν τους τριγμούς σε ένα οικοδόμημα που έτσι κι αλλιώς, εκ διοικήσεως και αφεντικού της, βρίσκεται πάντα σε κίνδυνο να καταρρεύσει.

Ο Παναθηναϊκός είναι ένας σύλλογος που έμαθε να ζει χωρίς τη φυσική παρουσία του ιδιοκτήτη της. Ο Γιάννης Αλαφούζος είναι απλά ο άνθρωπος που βάζει τα λεφτά για να μη διαλυθεί τελείως η ομάδα, κάθεται πίσω στη σκιά χωρίς να επιδιώξει τη δημοσιότητα και ούτε επεδίωξε να παρουσιαστεί ως ο ήρωας που έμεινε τελευταίος και κρατά ζωντανό τον Παναθηναϊκό. Για τον Γιάννη Αλαφούζο Παναθηναϊκός δεν υπάρχει. Είναι απλά ένα ‘βαρίδι’, μία δόση στην πιστωτική κάρτα για τους κοινούς θνητούς. Βάζεις λεφτά να την ξεπληρώσεις μέχρι κάποτε να απαλλαγείς από αυτή. Για τον Αλαφούζο ο Παναθηναϊκός είναι η ‘πιστωτική κάρτα’ που δεν τελειώνει. Το μόνο που τον απασχολεί είναι τα λιγότερα δυνατά έξοδα, ένας Παναθηναϊκός που να μην τον βάζει σε (οικονομικούς και μη) μπελάδες. Ένας Παναθηναϊκός απλά να υπάρχει. Και με αυτή ακριβώς τη λογική ‘χτίστηκε’ εφέτος από τον Νίκο Νταμπίζα.

Τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν μετά την ήττα από τον ΟΦΗ και την εικόνα που έβγαλε στο χορτάρι η ομάδα του Δώνη είναι παραπάνω απ’ όσα μπορεί να αντέξει. Είπαμε, δεν ήρθε η διάλυση μετά από ένα στραβό αποτέλεσμα και μία κακή εικόνα, αλλά είναι η πρώτη φορά που Δώνης και Νταμπίζας αντιμετωπίζουν μία τόσο σοβαρή κρίση. Και αυτή τη φορά, σε σχέση με πέρυσι, δεν υπάρχουν ‘μαξιλαράκια’. Ουσιαστικά, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε σε εκείνη τη μέρα που ο Νταμπίζας κλήθηκε, μέσω συνέντευξης Τύπου, να δώσει εξηγήσεις για το περσινό 1-3. Η ιστορία επαναλαμβάνεται.