Παναθηναϊκός-Λάρισα 1-2

---

Η Λάρισα ζει μέρες '80! Στο κατάμεστο Πανθεσσαλικό, οι "βυσσινί" νίκησαν με 2-1 τον Παναθηναϊκό και 22 χρονιά μετά, κατέκτησαν πανάξια το δεύτερο κύπελλο της ιστορίας τους. Κόζλεϊ και Αντσουέ οι σκόρερς των θριαμβευτών. Για τους "πράσινους" είχε ισοφαρίσει προσωρινά ο Παπαδόπουλος. ΜVP του τελικού ο Νίκος Νταμπίζας.

---

Δεν είχε τη μεγάλη έκπληξη η ενδεκάδα της Λάρισας, εκτός της επιλογής του Δώνη να ξεκινήσει βασικό τον Κόζλεϊ, στη θέση του Αντσουέ. Στην αντίπερα όχθη, ο Βίκτορ Μουνιόθ έχασε τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη, ο οποίος έμεινε εκτός 18άδας αφού δεν ξεπέρασε τον τραυματισμό του. Κατά τα λοιπά, ο Ισπανός έβαλε στο αρχικό σχήμα τον Σωτήρη Νίνη αντί του Ρομέρο, ενώ μετά την αναγκαστική απουσία του Σαλπιγγίδη, το επιθετικό δίδυμο ήταν το αναμενόμενο: Μάντζιος και Παπαδόπουλος.

Ο τελικός άρχισε με τους καλύτερους οιωνούς για τη Λάρισα, αλλά και για όσους ήθελαν να παρακολουθήσουν ένα ωραίο παιχνίδι. Στην πρώτη φάση της αναμέτρησης, μόλις στο 3ο λεπτό, οι τυπικά φιλοξενούμενοι ευτύχησαν να προηγηθούν με κοντινή κεφαλιά του Κόζλεϊ, μετά από εκτέλεση φάουλ του Φωτάκη. Όπως ήταν αναμενόμενο, το γκολ αυτό έδωσε «αέρα» στα πόδια των Θεσσαλών και γέμισε με άγχος τους παίκτες του Παναθηναϊκού, οι οποίοι χρειάστηκαν αρκετό χρόνο για να μπουν στο κλίμα του αγώνα. Η ΑΕΛ κυριαρχούσε στον αγωνιστικό χώρο, κυκλοφορούσε με ψύχραιμες πάσες την μπάλα, σε αντίθεση με τους «πράσινους», οι οποίοι έψαχναν την ταυτότητά τους. Οσο περνούσε ο χρόνος, η ομάδα του Μουνιόθ άρχισε σιγά-σιγά να πατά καλύτερα και να βρίσκει διαδρόμους προς την εστία του Κοτσόλη. Με κορυφαίο παίκτη τον Νίλσον και τους Νίνη και Παπαδόπουλο να τον ακολουθούν, ο Παναθηναϊκός δημιούργησε την πρώτη καλή φάση στο 13’ μετά από κεφαλιά του Μάντζιου, ενώ ακούμπησε το γκολ είκοσι λεπτά αργότερα με τον ίδιο παίκτη. Το πλασέ, όμως, που επιχείρησε μετά από ωραία ατομική προσπάθεια του Νίλσον, ήταν αδύναμο και δεν ανησύχησε ιδιαίτερα τον Κοτσόλη.

Η Λάρισα πλέον είχε παθητικό ρόλο στο ματς και ήταν εμφανές πως είχε χάσει την αυτοσυγκέντρωσή της. Οσο πλησιάζαμε προς τη λήξη του ημιχρόνου, οι παίκτες του τριφυλλιού ανέβασαν αισθητά την απόδοσή τους και έψαχναν εναγωνίως το γκολ της ισοφάρισης. Μάντζιος, Νίνης, Παπαδόπουλος και Ιβανσιτς άλλαζαν συνεχώς θέσεις με στόχο να βγει η καλή μπαλιά που θα «τρυπήσει» την αντίπαλη άμυνα, αλλά το γκολ δεν ερχόταν. Στην αντίπερα όχθη, στη μοναδική φάση που η ΑΕΛ πήγε να απειλήσει την εστία του Εμπέντε, λίγο πριν το 40’, ο Γκούμας με τον Κόζλεϊ είχαν μία επαφή μέσα στην περιοχή που σηκώνει συζήτηση.

Λίγα λεπτά αργότερα και συγκεκριμένα στο 43’, οι «πράσινοι» βρήκαν την ευκαιρία να φτάσουν στο 1-1 μετά από πενατακάθαρο πέναλτι που κέρδισε ο Παπαδόπουλος από τον Φέρστερ. Την εσχάτη των ποινών ανέλαβε ο αρχηγός του Παναθηναϊκού, ο οποίος έφερε το ματς στα ίσια και έδωσε νέο ενδιαφέρον στο δεύτερο ημίχρονο.

Στην επανάληψη τα πράγματα δεν άλλαξαν ιδιαίτερα. Ο Παναθηναϊκός συνέχισε να διατηρεί την κατοχή της μπάλας και να δείχνει καλύτερος από τη Λάρισα, αλλά παρά τις προσπάθειες –κυρίως από τις πτέρυγες- το γκολ δεν ερχόταν. Οι «πράσινοι» άρχισαν το δεύτερο μέρος με μία καλή φάση στο 48’ με πρωταγωνιστή τον Παπαδόπουλο, ενώ αρκετά λεπτά αργότερα και συγκεκριμένα στο 71’ ο Νίλσον απώλεσε μια σπουδαία ευκαιρία να χριστεί σκόρερ και να συνδυάσει με γκολ την εξαιρετική του εμφάνιση.

Στο μεσοδιάστημα των δύο φάσεων δεν σημειώθηκε κάτι εξαιρετικό, αφού η Λάρισα προτίμησε να ρίξει το βάρος στην άμυνα και να χτυπήσει τον Παναθηναϊκό στις αντεπιθέσεις. Μουνιόθ και Δώνης άλλαξαν πρόσωπα στην ενδεκάδα, όχι όμως σχήματα, αφού ο Νίνης πήρε τη θέση του Ρομέρο και ο Αντσουέ αυτή του Κόζλεϊ.

Βέβαια, η αλλαγή του Δώνη ήταν «χρυσή», αφού ο στράικερ από την Γκαμπόν έμελλε να είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής του τελικού. Στο τελευταίο δεκάλεπτο του τελικού κι ενώ η ΑΕΛ είχε ανεβάσει αισθητά την αποδόσή της και πίεζε τους τυπικά γηπεδούχους, ο Αντσουέ «χτύπησε» τον αντίπαλο στην αντεπίθεση. Μετά από μια βαθιά μπαλιά του Φωτάκη, ο επιθετικός των «βυσσινί» άφησε πίσω του τους Γκούμα και Μόρις και με ωραίο σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Εμπέντε, δίνοντας και πάλι το προβάδισμα στην ομάδα του.

Όπως ήταν λογικό ο τελικός πήρε φωτιά. Ο Παναθηναϊκός έτρεχε να προλάβει το χρονόμετρο, αλλά το άγχος είχε κυριεύσει τα πόδια των παικτών. Η Λάρισα φρόντισε να αμυνθεί σωστά, να αποφύγει τα λάθη και να κρατήσει τη μπάλα τόσο όσο χρειαζόταν για να φτάσει στον στόχο της.

Στο τέταρτο λεπτό των καθυστερήσεων, οι «πράσινοι» έχασαν σπουδαία ευκαιρία να στείλουν το παιχνίδι στην παράταση, αλλά ο Μάντζιος κατάφερε –γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- να χάσει εξ’επαφής ένα σίγουρο γκολ. Δευτερόλεπτα αργότερα, ο Κύρος Βασσάρας έδωσε τέλος στη γιορτή και το έναυσμα για τα πανηγύρια των Θεσσαλών. Η Λάρισα έφτασε πανάξια στην κατάκτηση του τρίτου κυπέλλου στην ένδοξη ιστορίας της, 22 χρόνια μετά από τον τελικό κόντρα στον ΠΑΟΚ.

Οσον αφορά στον Παναθηναϊκό; Δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, έχασε την ευκαιρία να μετριάσει την πίκραμιας καταστροφικής χρονιάς και ετοιμάζεται πλέον να αντιμετωπίσει τις συνέπειες.

---

Διαιτητής: Κύρος Βασσάρας
Βοηθοί: Σαραϊδάρης, Μποζατζίδης
Κίτρινες: Ιβανσιτς, Λεοντίου, Σέριτς - Διγκόζης, Φέρστερ, Φωτάκης, Αντσουέ
Κόκκινες: -
Σκόρερς: 44' Παπαδόπουλος πεν. - 3' Κόζλεϊ, 82' Αντσουέ

Οι συνθέσεις:

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Εμπέντε, Νίλσον (84' Σέριτς), Βύντρα, Μόρις, Γκούμας, Λεοντίου, Τζιόλης (86' Μπίσκαν), Ιβανσιτς, Νίνης (72' Ρομέρο), Παπαδόπουλος, Μάντζιος.

ΛΑΡΙΣΑ: Κοτσόλης, Γκαλίτσιος, Βενετίδης, Φέρστερ, Νταμπίζας, Μπασιλά, Φωτάκης, Διγκόζης, Κλέιτον (86' Βάλλας), Αλωνεύτης (72' Καλατζής), Κόζλεϊ (60' Αντσουέ).

---