Η πιο όμορφη Παναθηναϊκή ιστορία

Το καλοκαίρι που μας πέρασε αν ρωτούσες δέκα φίλους του Παναθηναϊκού να σου πουν 11 παίκτες από το εφετινό ρόστερ της ομάδας, μετά βίας θα σου έλεγαν 5-6. Τους γνωστούς που έμειναν από πέρυσι, άντε και κανά πιτσιρικά όπως τον Χατζηγιοβάνη και τέλος.

Αυτός ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, που στην παρουσίαση των νέων εμφανίσεων πολλοί τρόλαραν τους ‘άγνωστους’ παίκτες που τις φορούσαν, έχει καταφέρει να γίνει γνωστός σε χρόνο-ρεκόρ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά έχει καταφέρει να βγάζει στην παναθηναϊκή επικαιρότητα συνεχώς νέα ονόματα που αποτελούν το next big thing της ομάδας.

Και πού στην ευχή θα χάσει; Ε, λογικά στην Τρίπολη. Αυτά τα λόγια ακούστηκαν από την πλειοψηφία του κόσμου τις προηγούμενες μέρες. Οι ‘πράσινοι’ έπαιζαν σε μία έδρα όπου σε 11 παιχνίδια πρωταθλήματος είχαν 4 νίκες, 4 ισοπαλίες και 3 ήττες. Ε, δεν το λες και εύκολη έδρα για τον Παναθηναϊκό που έχει δεινοπαθήσει αρκετές φορές.

Η ομάδα του Δώνη, λοιπόν, πήγε στην Τρίπολη για να βάλει δύσκολα στον εαυτό της. Το επόμενο κίνητρο, η επόμενη πρόκληση, το κάτι παραπάνω. Μέχρι τώρα οι ‘πράσινοι’ είχαν απαντήσει σε όλα τα δύσκολα ‘ερωτήματα’. Κάλυψαν σε δύο αγώνες το -6, πέρασαν από τις έδρες της Ξάνθης και της Λάρισας, γύρισαν τούμπα παιχνίδι που έχαναν απαντώντας και σε αυτό στους δύσπιστους, τους είχε μείνει η Τρίπολη. Ο Αστέρας με το δύσκολο πρόγραμμα και τις τρεις διαδοχικές ήττες από ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Ολυμπιακός, ο Αστέρας που δεν τα έχει καλά με την τύχη και βρίσκεται χαμηλότερα των δυνατοτήτων του.

Ο Παναθηναϊκός πήγε με 3-5-2 στην Τρίπολη και με τον Μπουζούκη στον πάγκο. Και τα βρήκε σκούρα. Οχι τόσο ως προς την πίεση όσο ως προς τη δική του αγωνιστική συμπεριφορά. Ο Αστέρας του έβαλε δύσκολα στα πρώτα λεπτά με τις δύο χαμένες ευκαιρίες και στη συνέχεια είχε μόνο την κατοχή. Οι ‘πράσινοι’ στη χειρότερη εμφάνισή του στη μεσαία γραμμή αδυνατούσαν να βρουν την ταυτότητά τους στο ματς και το μόνο που άφηνε μία αχτίδα αισιοδοξίας ήταν η είσοδος του Μπουζούκη στο 24′ στη θέση του τραυματία Στάικου.

Το 0-0 έδινε άλλο ενδιαφέρον στο δεύτερο ημίχρονο ειδικά όταν στα πρώτα του λεπτά ο Μανιάς άνοιξε το σκορ στην ασταθή απόκρουση του Διούδη που έδωσε έξτρα ευκαιρία στην αρκαδική ομάδα. Ε, αυτό ήταν. Βάσει εικόνας η λογική έδειχνε πρώτη ήττα για τους ‘μπέμπηδες’ του Δώνη. Από τη δική του την πλευρά ο Έλληνας τεχνικός έκανε ό,τι μπορούσε για να διαφοροποιήσει την κατάσταση. Το γύρισε σε 3-4-3, προσπάθησε να γεμίσει την επίθεση, έβαλε τον Παναθηναϊκό να παίζει από τις πτέρυγες, έψαχνε τη φάση και τελικά το γκολ του ήρθε ουρανοκατέβατο από το πέναλτι του Κυριακόπουλου.

Ο Μακέντα, ο… αθεόφοβος που έχει σκοράρει με ΠΑΣ, Παναιτωλικό και τώρα στην Τρίπολη, έδωσε την… ιταλική φινέτσα στο πέναλτι, έσκαψε την μπάλα και διαμόρφωσε το τελικό 1-1, το οποίο υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες αποτελεί κάτι σαν… γκέλα για το τριφύλλι.

Είπαμε, εφέτος γράφεται η πιο όμορφη Παναθηναϊκή ιστορία που έχει γραφτεί ποτέ. Με τον Δώνη πρωτεργάτη μίας τρομερής συσπείρωσης (δείγμα της ατμόσφαιρας που επικράτησε στις εξέδρες του γηπέδου της Τρίπολης από τους -πάνω από- 2.500 φίλους της ομάδας), αλλά και δείγμα της καθολικής αναγνώρισης.

Στο τέλος της χρονιάς, στον επίλογο, στον απολογισμό, η ουσία δεν θα είναι τι θα έχει κερδίσει το γήπεδο και τι συγκομιδή θα έχει κάνει στη βαθμολογία, αλλά η πορεία, ο δρόμος προς την ποδοσφαιρική Ιθάκη, αυτή η διαδρομή που μοιάζει με σχολική εκδρομή.

Σημειώσεις

> Πάνε χρόνια που ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι τόσο συσπειρωμένος και τόσο κοντά στην ομάδα. Στο 1-0 του Μανιά και την ώρα που το… σύννεφο πέφτει βαρύ στις τάξεις του Παναθηναϊκού, οι φίλαθλοι που κατέκλυσαν το γήπεδο του Αστέρα έκαναν τις φλέβες τους να πεταχτούν από το λαιμό σε ένα δείγμα ποδοσφαιρικής αφοσίωσης και πάθους.

> Στη Νέα Σμύρνης ο Άρης προσπάθησε να επιστρέψει στις εκτός έδρας νίκες, αλλά δεν τα κατάφερε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Ο Πανιώνιος, ο οποίος δείχνει ανεβασμένος και φαίνεται να έχει μπει στις σωστές ράγες, πλέον, πήρε τη δεύτερη νίκη του στο εφετινό πρωτάθλημα και βελτίωσε τη βαθμολογική του θέση σε αντίθεση με τους Θεσσαλονικείς που πρέπει να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους μακριά από το ‘Βικελίδης’ για να μην έχουν ‘κρύο-ζέστη’ τον κόσμο τους. Πάντως, έχουν κάθε δικαίωμα να ‘φωνάζουν’ για τη διαιτησία για ένα πέναλτι που δεν είδε ποτέ ο διαιτητής.

> Τη δεύτερη νίκη του πέτυχε και ο Παναιτωλικός απέναντι στον δυσκολοκατάβλητο Λεβαδειακό. Για ακόμα μία φορά ο Λεβαδειακός έχασε αν και άξιζε κάτι καλύτερο, με τον Παναιτωλικό να αναζητά σταθερότητα ώστε να τα πάει καλύτερα στη συνέχεια. Το αποτέλεσμα αυτό, πάντως, θα παίξει ρόλο στο ταμείο στο τέλος, αφού μιλάμε για δύο ομάδες με κοινούς στόχους.

Photo credits: Eurokinissi