Ουνιόν-Χέρτα: το παιχνίδι που ενώνει μια πόλη και την Ιστορία

Το Βερολίνο είναι πόλη που εκτείνεται σε 891.1 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σε αυτά ζουν 3.748.148 άνθρωποι. Προφανώς και υπάρχουν περισσότεροι από ένας σύλλογοι ποδοσφαίρου. Για την ακρίβεια, υπάρχουν 39. Mόνο δυο έχουν ομάδα στην Bundesliga. Αυτές θα συναντηθούν το Σάββατο 2/11, στις 19.30 για πρώτη φορά στην ιστορία τους, για την ελίτ των γερμανικών πρωταθλημάτων!

Η Ουνιόν είναι η πρώτη εκπρόσωπος του πρώην Ανατολικού Βερολίνου που πάτησε -φέτος- το πόδι της στην Bundesliga -λίγκα που υπάρχει από το 1963. Για την 10η αγωνιστική θα υποδεχθεί -για πρώτη φορά στην ιστορία- εκπρόσωπο του πρώην Δυτικού Βερολίνου. Δηλαδή, τη Χέρτα. Και κάπως έτσι ο ποδοσφαιρικός πλανήτης θα ζήσει το πρώτο ντέρμπι Βερολίνου, μεταξύ Ανατολικών και Δυτικών, για την πρώτη τη τάξει κατηγορία της χώρας.

Ένα σύντομο -και απαραίτητο- μάθημα ιστορίας

Μετά την παράδοση της Γερμανίας και το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι συμμαχικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Σοβιετική Ένωση) ‘έσπασαν’ τη Γερμανία σε τέσσερις ζώνες, ώστε να πάρει η κάθε μία, από μία. Κάτι αντίστοιχο ίσχυσε και για την πρωτεύουσα της χώρας -έδρα του Γ’ Ράιχ και εκ των μεγαλύτερων διακυβευμένων του ‘ψυχρού πολέμου’-, το Βερολίνο. Οι Σοβιετικοί που είχαν αρχικά την πλήρη κατοχή της πόλης, έδωσαν στους Δυτικούς τις δυτικές συνοικίες. Σύντομα η συμμαχία έγινε μια ευχάριστη ανάμνηση, προέκυψε ένταση, εμπάργκο και η απόφαση των Σοβιετικών να χωρίσουν τις δυο πλευρές. Αρχικά με συρματοπλέγματα και μετά με ένα τσιμεντένιο τείχος που άρχισε να ‘σηκώνεται’ τα πρώτα λεπτά της 13ης Αυγούστου του 1961.

Το τείχος -έφτασε συνολικά τα 155 χιλιόμετρα και ‘έκλεινε’ μέσα του το Δυτικό Βερολίνο, ώστε να το απομονώσει από την ανατολική Γερμανία- έκοψε κάθε επικοινωνία μεταξύ των δυο πλευρών (φυσική, τηλεφωνική ή με μέσα μεταφοράς). Το ρεύμα φυγής από το (περιορισμένης οικονομικής δύναμης και ακόμα πιο περιορισμένων ελευθεριών) Ανατολικό στο (‘καπιταλιστικό’, ελεύθερο) Δυτικό Βερολίνο αναχαιτίστηκε με περιπολίες αστυνομικών, παρατηρητήρια, συστήματα συναγερμού, 12.000 φύλακες (2 στρατιωτικοί βρίσκονταν ανά 200 μέτρα, σε επίγεια και υπερυψωμένα φυλάκια και δυνατότητα επικοινωνίας) και εκατοντάδες σκύλους γύρω από το τοίχος. Μέσα σε αυτό υπήρχε ‘νεκρή’ ζώνη, με ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα και σειρές καρφιών. Όσοι -παρ’ όλα αυτά- διεκδικούσαν το δικαίωμα στην αλλαγή, πυροβολούνταν. Περί τους 136 ανθρώπους έχασαν κατ’ αυτόν τον τρόπο τη ζωή τους. Υπήρχαν συγκεκριμένα σημεία ελέγχων, για τους επισήμους και όσους είχαν εξασφαλίσει άδεια. Υπήρχε και μια εκκλησία στη μέση, την οποία κατεδάφισαν οι Ανατολικοί το 1989 -γιατί περιόριζε τον έλεγχο της περιοχής.

Το ‘τείχος της ντροπής’ έπεσε στις 9 Νοεμβρίου του 1989. Προηγήθηκε η αποδυνάμωση της Σοβιετικής Ένωσης και η Περεστρόικα του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο οποίος μίλησε στο Reuters την περασμένη Πέμπτη (31/10), με αφορμή την επερχόμενη επέτειο από την πτώση του τείχους.

Θύμισε πως είχε ανακοινώσει  την αποχώρηση των σοβιετικών στρατευμάτων από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, όπου η Μόσχα κυριαρχούσε επί δεκαετίες. Είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα επέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις της τότε Λαοκρατικής Δημοκρατικής Γερμανίας (Ανατολικής Γερμανίας), εγγυήθηκε ότι τα σοβιετικά στρατεύματα που βρίσκονταν στην Ανατολική Γερμανία θα παρέμεναν στους στρατώνες και εν συνεχεία, συμφώνησε στην επανένωση της Γερμανίας -με τους Ανατολικογερμανούς μεθοριακούς φρουρούς να ανοίγουν τα σημεία ελέγχου το βράδυ της 9ης του Νοέμβρη.

Μεταξύ άλλων είπε πως η ταχύτητα των εξελίξεων είχε εκπλήξει και τον ίδιο.”Η ίδια η ιστορία, αίφνης κινήθηκε προς τα εμπρός με απίστευτη επιτάχυνση. Στις πόλεις της Ανατολικής Γερμανίας μάζες ανθρώπων βγήκαν στις πλατείες και διατράνωναν τη θέληση τους. Είχε γίνει σαφές ότι όλα βαίνουν προς την επανένωση πολύ πιο γρήγορα απ όσο περίμενε κανείς. Στην επικράτεια της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας υπήρχαν, εκείνη την περίοδο 380.000 δικοί μας στρατιώτες. Πήραν εντολή να παραμείνουν στους στρατώνες. Μια εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία ολοκληρώθηκε χωρίς αιματοχυσία, ολοκληρώθηκε ειρηνικά. Νομίζω ότι σ’ αυτό συνίσταται και η δική μου συνεισφορά”.

Ας γυρίσουμε τώρα, στα αθλητικά. Πριν να εμφανιστεί το τείχος οι ομάδες της πόλης έπαιζαν μεταξύ τους, με το DW να παίρνει την ασίστ από το ματς της Union Berlin με τη Herta, για να θυμίσει τι είχε προηγηθεί.

➔ Το μόνο ‘ντέρμπι Βερολίνου’ που έγινε για την Bundesliga έως σήμερα ήταν μεταξύ της Χέρτα και της Τένις Μπορούσια. Αμφότερες είχαν έδρα στο Δυτικό Βερολίνο και βρέθηκαν στο ίδιο γήπεδο τις σεζόν 1974-75 και 1976-77. Τελευταία φορά τα ‘είπαν’ στις 16/4 του 1977, όταν η Χέρτα νίκησε 2-0 στο Ολυμπιακό Στάδιο της πόλης.

➔ Δυο μήνες μετά την πτώση του τείχους η Χέρτα (εκπρόσωπος της δυτικής πλευράς) και η Ουνιόν (εκπρόσωπος της ανατολικής) έδωσαν φιλικό αγώνα, για να γιορτάσουν την επανένωση της πόλης. Οι φαν κρατούσαν πανό τα οποία έγραφαν ‘όταν παίζει η Χέρτα με τη Ουνιόν γιορτάζει όλη η Γερμανία’. Η Χέρτα νίκησε 2-1.

➔ Τη σεζόν 1992-93 η Ουνιόν συνάντησε την Τένις Μπορούσια. Ήταν και οι δυο πρωταθλήτριες των ομίλων τους, στην τρίτη κατηγορία και βρέθηκαν για τα playoffs ανόδου. Η Ουνιόν ήταν η νικήτρια της διαδικασίας. Μετά αποδείχθηκε πως η τραπεζική επιταγή που ‘χε δοθεί ως προαπαιτούμενο για την άδεια συμμετοχής στην DFB ήταν πλαστή και ο σύλλογος έμεινε εκεί όπου ήταν.

➔ Η Ουνιόν άνηκε στο ίδιο πρωτάθλημα (DDR Oberliga) με την BFC Ντιναμό, που είχε την εύνοια της Stasi και δέκα συνεχόμενα πρωταθλήματα (1979 έως 1988). Μετά την επανένωση, οι ομάδες βρέθηκαν στον ίδιο αγωνιστικό χώρο στις 13/5 του 2006 και έγινε ο κακός χαμός, με την έφοδο οπαδών. Ο αγώνες δεν τελείωσε ποτέ.

➔ Η Ουνιόν έπαιξε τελευταία φορά με τη Χέρτα, στις 11/2 του 2013 για την 2. Bundesliga. Η γηπεδούχος ήταν η Χέρτα που έκανε το 0-2 σε 2-2, παρουσία 74.244 φαν. Το τελευταίο ματς στην έδρα της Ουνιόν ήταν στις 3/9 του 2012. Νίκησε η Χέρτα (1-2).

➔ Η πρώτη φορά που βρέθηκαν ως αντίπαλοι ήταν στις 17/9 του 2010, για την 4η αγωνιστική της 2. Bundesliga, στην έδρα της Ουνιόν. Το ματς τελείωσε 1-1. Για την 21η αγωνιστική, η Ουνιόν έφυγε με το 1-2 από το ‘σπίτι’ της Χέρτα.

Το ματς του Σαββάτου (2/11) θα γίνει στο Stadion An der Alten Forsterei, χωρητικότητας 22.000 θεατών. Έχει υπερυψωμένες εξέδρες στις τρεις πλευρές. Το 2008 υπήρχαν θέματα με τη σταθερότητα τους και λίγο έλειψε να χάσει την άδεια συμμετοχής στα πρωταθλήματα η ομάδα. Τη λύση έδωσαν οπαδοί: 2.500 φαν δούλεψαν για 14.000 ώρες -συνολικά-, ώστε να διορθώσουν τα προβλήματα. Εθελοντικά. Αγόρασαν οι ίδιοι τα υλικά και ‘έβαλαν’ και τη δουλειά. “Στο φιλικό με τη Χέρτα, δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην κλαίει”, εξήγησε Γερμανός δημοσιογράφος που έζησε τις στιγμές στο BBC, ο οποίος αποκάλυψε πως οι φίλαθλοι έσωσαν και άλλες φορές το σύλλογο -όταν τα οικονομικά προβλήματα τον απειλούσαν με διάλυση-, όπως έσωσαν και συνανθρώπους με εθελοντική αιμοδοσία. Υπάρχει καμπάνια, με τίτλο “Bleed for Union”, τον οποίον εμπνεύστηκαν οι φαν, οι οποίοι στην πρεμιέρα της ομάδας στη Bundesliga κρατούσαν φωτογραφίες 500 οπαδών που πέθαναν και δεν πρόλαβαν να ζήσουν τη μεγάλη στιγμή.

Θα ξεπεράσει τα 50 γκολ φέτος ο Ρόμπερτ Λεβαντόβσκι; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: