Όταν οι σπίκερ μπέρδεψαν τον Γεωργάτο με τον Ρονάλντο

Όταν ο Γρηγόρης Γεωργάτος βρέθηκε στον Ολυμπιακό, η ομάδα μετρούσε μήνες πριν από την αναγέννηση και την επιστροφή στους τίτλους, με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Από τους μήνες της θλίψης και της υπομονής, ο Γεωργάτος βρέθηκε στον Ολυμπιακό των πρωταθλημάτων και της εκτόξευσης στην Ευρώπη και ύστερα στην Ίντερ, του Ρονάλντο, του Κριστιάν Βιέρι, του Τζιανλούκα Παλιούκα, του Ντιέγκο Σιμεόνε, του Ιβάν Ζαμοράνο, σε μια ομάδα με ένα εκρηκτικό χαρμάνι νέων ταλέντων, θρυλικών βετεράνων και μεγάλων ερωτημάτων απόδοσης και ηλικίας (enter Ταρίμπο Γουέστ).

Σε συνέντευξη του στο Passioninter.com, γύρισε πίσω σ’ εκείνη την εποχή, σε μια αναδρομή που κατέληξε στο Τώρα του ελληνικού ποδοσφαίρου, στο Next Best Thing, που κατά τον ίδιο, ακούει στο όνομα ‘Κωνσταντίνος Τσιμίκας‘.

Όταν πήγα στην Ίντερ ένιωσα μαγεία! Λες κι έπαιζα ξαφνικά με τη Μικτή Κόσμου. Οι καλύτεροι παίκτες έπαιζαν στην καλύτερη ομάδα. Προσπάθησα να αντλήσω ό,τι καλύτερο μπορούσα από αυτές τις εμπειρίες. Από την άλλη, θυμάμαι πως μου έλειπε πάρα πολύ το σπίτι μου κι οι δικοί μου άνθρωποι. Προσπαθούσα μέσα από τους αγώνες και μέσα από τις προπονήσεις, να πείσω τον εαυτό μου ότι η Ελλάδα δεν έχει φύγει, είναι εκεί και με περιμένει”.

“Με τους παίκτες χτίσαμε αμέσως χημεία, ενώ με αρκετά παιδιά δημιουργήσαμε και φιλίες. Με τον Βιέρι εντός κι εκτός γηπέδου ήμασταν αρκετά κοντά, βρισκόμασταν μαζί σε γενέθλια, όπως εκείνα στο σπίτι του Ρονάλντο και επίσης δεν θα ξεχάσω ένα επικό βράδυ που ο Γουέστ μας τραγούδησε!

Στην πρώτη σεζόν στην Ίντερ δεν κερδίσαμε τίποτα, γιατί τραυματίστηκε ο Ρονάλντο. Αυτός ήταν ο κυριότερος λόγος. Αυτό μας σόκαρε όλους. Ήταν ένα γεγονός που επηρέασε όλη την ομάδα κι η απόδοσή μας έπεσε κατακόρυφα. Ο Ρονάλντο ήταν ένα φαινόμενο της φύσης, ένας παίκτης που ό,τι κι αν σκεφτόσουν για να τον σταματήσεις, εκείνος πάντα θα έκανε κάτι διαφορετικό. Στο Appiano ήμασταν συγκάτοικοι, μιλούσαμε συχνά”.

“Για την αποχώρηση του Ρονάλντο από την Ίντερ, όχι, δεν γνώριζα κάτι. Θυμάμαι όμως ένα αστείο περιστατικό από εκείνη την εποχή. Παίζαμε φιλικό στη Ζυρίχη, με τη Γκρασχόπερς. Σε εκείνο το παιχνίδι είχαμε νικήσει άνετα με 5-3 και είχα σημειώσει κι εγώ ένα ωραίο γκολ, έχοντας περάσει 3 παίκτες. Ο εκφωνητής τρελάθηκε κι άρχισε να φωνάζει ‘γκολ για την Ίντερ! Με σκόρερ τον Ρονάλντο’. Ήμασταν αρκετοί καραφλοί μέσα στην ομάδα τότε, εγώ, ο Λουίτζι Ντι Μπιάτζιο, ο Ρονάλντο, λογικό να μας μπερδέψουν. Όταν μπήκαμε στο πούλμαν, ο Ρονάλντο μου είπε ‘ήταν τόσο ωραίο το γκολ σου, που ο εκφωνητής νόμιζε πώς ήμουν εσύ!’

Για τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ, το μόνο που ήθελα να πω είναι πως υπήρξε σπουδαίος επαγγελματίας, αν και μαζί του δεν είχα τη φιλική σχέση που είχα με άλλους προπονητές.

Ο Τσιμίκας είναι ένας παίκτης που γνωρίζω καλά. Εγώ είχα ζητήσει επιτακτικά να παίξει στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού. Είναι ένας παίκτης που δούλεψε κατά τη διάρκεια του δανεισμού του και συνεχίζει να δουλεύει και να βελτιώνεται. Μπορεί τόσο να πρεσάρει ψηλά στην επίθεση, όσο και να αμυνθεί σωστά. Είμαι απόλυτα βέβαιος πως μπορεί να αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο και να φύγει στο εξωτερικό, για μια ομάδα όπως η Ίντερ, που έχει και ιστορία σε Έλληνες full back”.

Είναι ο Τσιμίκας ο νέος Γεωργάτος; Μήπως θα καταφέρει να τον ξεπεράσει αγωνιστικά; Σε περίπτωση που πάρει μεταγραφή στην Ιταλία, θα γίνει το γούρι του ένα κόντρα ξύρισμα κεφαλής α λα Γεωργάτος; Είμαστε πιο κοντά από ποτέ σε άμεσες απαντήσεις και για τα δυο ερωτήματα.