Όταν οι Led Zeppelin τρύπωσαν στα όνειρα του Νεϊμάρ

Από τη στιγμή που ξεκίνησε να κλωτσάει τη μπάλα σε παιδική ηλικία, ήταν ξεκάθαρο πως η φύση ήταν εξαιρετικά γενναιόδωρη μαζί του. Το ταλέντο του ήταν τόσο αβίαστο και πλήρες, που αρχικά ξεδιπλωνόταν σε γήπεδα… μπάσκετ. Το Futsal βοήθησε τον Νεϊμάρ να εξελίξει το παιχνίδι του από πολύ νωρίς, όταν άλλα παιδιά της ηλικίας του μαθαίνουν ακόμη τα βασικά του ποδοσφαίρου. Το κακό για τον Βραζιλιάνο ήταν πως δεν του αρκούσε το “too much, too young, too fast” όσον αφορά τα μυστικά του αθλήματος. Αλλά βιαζόταν γενικώς, παίρνοντας επιπόλαιες αποφάσεις. Το γεγονός ότι έγινε πατέρας όντας ακόμη σε εφηβική ηλικία, δεν ήταν μια από αυτές.

Μοιραία τα ‘μαγικά του’ με την μπάλα έφεραν στο διάβα του τα τμήματα υποδομής μια εκ των κορυφαίων ομάδων της Βραζιλίας. Στη Σάντος έγινε επαγγελματίας, εκεί έκανε και το πρώτο “χοντρό” του πέσιμο σε προπονητή. Όταν ο Ντοριβάλ Ζούνιορ έδωσε εντολή να εκτελέσει ένα πέναλτι ο Μαρσέλ και όχι ο Νεϊμάρ, ο τελευταίος αντέδρασε τόσο έντονα που χρειάστηκε να επέμβει ο… επόπτης για να μην ξεφύγει η κατάσταση. Ο προπονητής της Σάντος ‘χαιρέτησε’ λίγες μέρες μετά.

Κανείς δεν έμαθε ποτέ πόσα ακριβώς χρήματα ακούμπησε η Μπαρτσελόνα για να τον αποκτήσει από την Σάντος, αφού μερίδιο είχαν οι γονείς του, η ομάδα, κάτι εταιρίες και κάτι… απίθανοι που ξεφύτρωναν από παντού ζητώντας κομμάτι από την ‘πίτα’. Η Marca έκανε λόγο για 103 εκατ. ευρώ, αλλά μικρή σημασία έχει. Με 105 γκολ και 76 σε 186 ματς με τους “μπλαουγκράνα”, ουδείς μπορεί να πει πως απέτυχε. Αντιθέτως.

Ήταν όμως ανησυχητικό ότι το παρατσούκλι του ήταν το ‘Lord of the Night’. Όχι γιατί έκρυβε κάποιον υπερήρωα μέσα του, αλλά γιατί του άρεσαν οι απολαύσεις της ζωής, ιδίως της νυχτερινής και ειδικά όταν έμπλεκε με τους “Toiss” – τέσσερις επιστήθιους φίλους του που φρόντιζαν καθημερινά για όσα εξωαγωνιστικά αφορούσαν την καριέρα του Βραζιλιάνου.

Ανησυχητικό ήταν και το γεγονός πως θέλησε να φύγει από την Μπαρτσελόνα για να πάει στην Παρί Σεν Ζερμέν στα 25 του χρόνια. Δεν ‘άντεχε’ να είναι στην σκιά του Λιονέλ Μέσι, ήθελε και περισσότερα χρήματα. Καμία ποδοσφαιρική λογική στην απόφαση του. Εγωϊσμός, δίψα για δημοσιότητα και μανία για λεφτά, είναι ένας κακός συνδυασμός που μπορεί να οδηγήσει μόνος σε λάθος επιλογές. Από τέτοιες είχε μπόλικες και στην Παρί Σεν Ζερμέν, παρά τα 51 γκολ και 29 ασίστ σε 58 παιχνίδια.

Έκανε την κλίκα του με τους συμπατριώτες του (Ντάνι Άλβες, Μαρκίνιος, Τιάγκο Σίλβα, Λούκας Μόουρα), τσακώθηκε με τον Έντινσον Καβάνι, τον Γιούλιαν Ντράξλερ και φυσικά τον Ουνάι Έμερι, θέλοντας να γίνει αφεντικό των αποδυτηρίων. Συνέχισε αυτή την παράδοση που τον θέλει κάθε χρόνο να είναι ‘τραυματίας’ ή… τιμωρημένος στα γενέθλια της αδερφής του. Στο ρεπερτόριο έβαλε και τους υπερβολικούς θεατρινισμούς -δείγμα της ανασφάλειας που τον είχε κατακλύσει αγωνιστικά- ενώ η χαλαρότητα στον τρόπο ζωής του έφερε και τους συχνούς τραυματισμούς.

Δεν δίστασε να επιτεθεί σε φίλαθλο στα επίσημα, μετά την αποτυχία στον τελικό του Κυπέλλου απέναντι στη Ρεν! Δεν ενόχλησε καν τη συνείδηση του που πήγε στα δικαστήρια με την Μπαρτσελόνα για ένα loyalty bonus 26 εκατ. ευρώ, που προφανώς και δεν δικαιούταν από τη στιγμή που έφυγε.

Ώσπου έφτασε η μέρα της μετάνοιας. Λες και οι Led Zeppelin βρήκαν τρόπο να παρεισφρήσουν στα όνειρα του 27χρονου Βραζιλιάνου, τραγουδώντας του στίχους από το Stairway to Heaven. “Ναι, είναι δύο τα μονοπάτια που μπορείς να διαβείς, αλλά μακροπρόθεσμα υπάρχει ακόμη χρόνος για να αλλάξεις τον δρόμο πάνω στον οποίο βρίσκεσαι“, είναι η καλλιτεχνική προτροπή του Robert Plant που θα μπορούσε να αποτελέσει καμπανάκι αλλαγής για τον κακομαθημένο Βραζιλιάνο. Κάπως έτσι απευθύνθηκε στον Νασέρ Αλ Κελαϊφί ζητώντας να γυρίσει στην Βαρκελώνη.

“Δεν θέλω να παίξω άλλο στην Παρί Σεν Ζερμέν. Θέλω να επιστρέψω στο σπίτι μου, από όπου δεν θα έπρεπε να έχω φύγει“. Μετά από χρόνια, ο Νεϊμάρ μοιάζει να παίρνει μια ώριμη απόφαση. Χωρίς να τοποθετεί την λογική κάτω από τον εγωισμό του ή τα χρήματα (δέχτηκε μείωση πάνω από 30% σε σχέση με όσα παίρνει ετησίως από την γαλλική ομάδα), βάζοντας το ποδόσφαιρο σε πρώτο πλάνο. Αν είναι αργά ή όχι για τον ίδιο, θα φανεί επί σκηνής. Εν προκειμένω, στο χορτάρι. Αν πάντως ντρίμπλαρε τον θάνατο σε ηλικία 4 μηνών, τότε μπορεί να ντριμπλάρει και τον κακό του εαυτό.