Ολυμπιακός-Παναιτωλικός: Ο Ελ Αραμπί δεν είναι ποτέ μόνος

Δύο γκολ σε 3 αγώνες, δύο γκολ σε 168 λεπτά (συν τις όποιες καθυστερήσεις). Ιδανικός απολογισμός για τον Γιουσέφ ελ Αραμπί, ειδικά όταν το ‘παρθενικό’ τέρμα του για το 2020-2021 ήταν απέναντι στην Ομόνοια για τα playoffs του Champions League και το δεύτερο άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη 2-0 στον Ολυμπιακό επί του Παναιτωλικού για την 3η αγωνιστική της Super League Interwetten στο ‘Γεώργιος Καραϊσκάκης’.

Ο Μαροκινός επιθετικός απλά συνεχίζει αυτό που άρχισε πέρυσι στους νταμπλούχους Ελλάδας, όσον αφορά στο σκοράρισμα, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο στέλνει την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα. Δεν χρειάζεται πολλές προσπάθειες και κυρίως δεν χρειάζεται πολλές μακρινές προσπάθειες, όπως ανέλυσε ο Θέμης Καίσαρης στο podcast Ζοζιμάρ. Όπως έκανε όλη την προηγούμενη χρονιά, ο 33χρονος επιθετικός εκτελεί μόνο όταν βρίσκεται μέσα στη μεγάλη περιοχή, αυξάνοντας τις πιθανότητες να σκοράρει. Μία κεφαλιά από αυτό το σημείο στο 43′ οδήγησε σε εκπληκτική επέμβαση του Κρίστοφερ Κνετ, δύο απανωτές προσπάθειες από τη μικρή περιοχή στο 2ο ημίχρονο δεν κατέληξαν σε γκολ κι ένα πλασέ στην κίνηση από κοντά έγραψε το 1-0 στο 48′. Ο Ελ Αραμπί, όμως, δεν έκανε τίποτα παραπάνω από αυτό που επιβάλλει η κλάση του, από αυτό που μας έχει συνηθίσει. Δηλαδή, δεν έκανε κάτι εκτός πραγματικότητας και γι’ αυτό δεν ήταν αρκετός.

Πολλές φορές, έστω κι αν δεν φαίνεται, χρειάζεται να γίνονται αρκετές ενέργειες γύρω του, ώστε στο τέλος να βρεθεί σε θέση να εκτελέσει. Δουλειές που αρχίζουν από τον τερματοφύλακα. Αν δεν υπήρχε ο Ζοζέ Σα να αποκρούσει το πλασέ του Φράνκο Μάσουρεκ έξω από τη μικρή περιοχή στο 14′, ίσως ο αγώνας να μην έφτανε στο γκολ του Ελ Αραμπί. Αν δεν έμπαινε στο 46′ ο Ματιέ Βαλμπουενά στη θέση του (άφαντου) Ούγκο Κάιπερς, τότε δεν θα υπήρχε παίκτης να δώσει πάσες που θα απειλούσαν την άμυνα του αντιπάλου. Ο Γάλλος έδωσε 7 επιτυχημένες πάσες στην αντίπαλη περιοχή μέσα σε ένα ημίχρονο, ο καλύτερος συμπαίκτης του 4 σε ολόκληρο το παιχνίδι. Αν δεν υπήρχε ο Λάζαρ Ραντζέλοβιτς για να κάνει την κούρσα από δεξιά και να πιάσει την εκπληκτική μπαλιά του Βαλμπουενά στην πλάτη της άμυνας των Αγρινιωτών στο 48′, δεν θα έβγαινε η ασίστ του Σέρβου εξτρέμ για το γκολ του Ελ Αραμπί.

Αν δεν υπήρχε ο Μαντί Καμαρά να ‘καταπιεί’ το γήπεδο για ακόμα ένα παιχνίδι και να προσφέρει αμυντικά και επιθετικά, τότε μπορεί να μην υπήρχε η πλατφόρμα για το γκολ του Ελ Αραμπί και αντίστοιχα το ίδιο αν δεν υπήρχε ο Γιαν Εμβιλά για να απελευθερώσει τον Καμαρά. Και σίγουρα, αν δεν υπήρχε ο Αχμέντ Χασάν που αντικατέστησε τον Ελ Αραμπί να κλέψει και να δώσει έτοιμο γκολ στο 86′ στον Καφού για το 2-0, θα συνέχιζαν οι δύσκολες στιγμές στην άμυνα των γηπεδούχων στα τελευταία λεπτά, με τις απανωτές μπαλιές στην περιοχή του Σα να περνούν ανεκμετάλλευτες από πλευράς φιλοξενουμένων.

Ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός και τα πολλά πρόσωπα του Παναιτωλικού πίσω από την μπάλα (έπαιζε με 5 αμυντικούς ούτως ή άλλως) έπαιξαν μεγάλο ρόλο. Δίχως παίκτη να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα για μισό παιχνίδι, αφού ο Κώστας Φορτούνης υπέστη κάκωση στην ποδοκνημική και ο Βαλμπουενά προφυλάχθηκε από τον αρχικό σχήμα ενόψει ρεβάνς με Ομόνοια, ο Καμαρά ανέλαβε ρόλο οργανωτή, αλλά δεν είχε στη ‘φαρέτρα’ του τις επικίνδυνες μεταβιβάσεις. Ο Γάλλος τις είχε και με την είσοδό του ‘έδεσαν’ τα πάντα, ώστε ο Ολυμπιακός να βρει το γκολ του Ελ Αραμπί και ο αγώνας να πάρει τον δρόμο του. Το γκολ του Ελ Αραμπί ήταν σαφώς σημαντικό, αλλά οι αλυσιδωτές αντιδράσεις από τις ενέργειες των συμπαικτών του δεν πρέπει να παραλείπονται.