Ολυμπιακός-ΑΕΚ: Ο Ελ Αραμπί ήταν η παραφωνία στη μελωδία της ησυχίας

Στο ντέρμπι της 14ης αγωνιστικής στην Super League Interwetten, ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε την ΑΕΚ στο ήσυχο -ελέω της απουσίας οπαδών- ‘Γεώργιος Καραϊσκάκης’. Ησυχία είχε προηγηθεί και όλες τις μέρες που μεσολάβησαν ως το ματς. Το γιορτινό κλίμα, η απουσία απρόοπτων στο ‘ερυθρόλευκο’ στρατόπεδο και το γεγονός πως στο αντίστοιχο ‘κιτρινόμαυρο’ το όποιο ενδιαφέρον αφορούσε την αλλαγή σκυτάλης στην τεχνική ηγεσία, είχαν κάνει πέρα τις επικοινωνιακές κορώνες που πολλές φορές συντροφεύουν τέτοιες αναμετρήσεις.

Ήσυχο ήταν και το παιχνίδι αυτό καθεαυτό. Χωρίς σκληρά μαρκαρίσματα, χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις, πέραν από αυτές που θεωρούνται φυσιολογικές και έρχονται μέσα από τους παλμούς των παικτών όταν είναι στα ύψη. Βοήθησε σημαντικά και η διαιτησία του Μάκελι, που είχε κάποια λάθη αλλά όχι από αυτά που διαμορφώνουν αποτελέσματα. Ήσυχα το πήγε ο Ολλανδός, σφύριξε με την ίδια λογική στις φάσεις εκατέρωθεν και έβγαλε μετρημένα τις κάρτες.

Ο Ολυμπιακός είχε το πάνω χέρι στην αναμέτρηση από το ξεκίνημα. Ήθελε να επιβάλλει τον ρυθμό του, τα κατάφερε, αλλά χωρίς να το… φωνάζει. Κυκλοφορούσε τη μπάλα, διατηρούσε την κατοχή και πόνταρε στην ανωτερότητα. Ήρεμα, με την ησυχία του και δίχως να παίρνει αλόγιστα ρίσκα, γνώριζε πως θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που αργά ή γρήγορα θα έβρισκε στο ματς. Σοβαρότητα και συγκέντρωση ζητούσε πρωτίστως ο Πέδρο Μαρτίνς από τους παίκτες του, με την βεβαιότητα πως τα υπόλοιπα θα έρθουν ως φυσιολογική συνέπεια στο ντέρμπι.

Ήσυχα το πήγε και ο Μανόλο Χιμένεθ. Ήξερε πως αν υπήρχε ένας τρόπος να μείνει στην διεκδίκηση ενός θετικού αποτελέσματος, ήταν αυτός. Ένα παιχνίδι γρήγορου ρυθμού ευνοούσε τους αντιπάλους του. Αν κατάφερνε να τους κοιμίσει, θα είχε μια τύχη. Εξάλλου δεν είχε χρόνο ούτε πράγματα να αλλάξει, ούτε ρίσκα να πάρει, αλλά ούτε και να ‘διαβάσει’ την αύρα των αποδυτηρίων για να δοκιμάσει κάποιες εκπλήξεις.

Η εξέλιξη της αναμέτρησης στο Φάληρο δεν εμπεριείχε κάτι ασυνήθιστο. Σα να διαβάζεις βουλωμένο γράμμα. Δεν υπήρχε αμφιβολία για το φαβορί, ούτε για το γεγονός πως προφανώς και η ΑΕΚ δεν θα μπορούσε να βρίσκεται στον απαιτούμενο βαθμό ετοιμότητας για να ματσάρει τον σαφώς πιο… ετοιμοπόλεμο αντίπαλο της. Το προσπάθησε, είχε δύο στιγμές που θα μπορούσε να αλλάξει την ιστορία του ντέρμπι, αλλά δεν τα κατάφερε.

Μόλις στο 13′, ο Ελ Αραμπί ‘έπιασε’ την ανάποδη κίνηση του Τσιντώτα στα πόδια και με το κεφάλι έστειλε τη μπάλα εκεί που δεν προλάβαινε, με βάση την φυσιολογία του ανθρώπινου σώματος, να φτάσει ο γκολκίπερ της ΑΕΚ. Ο Ολυμπιακός πήρε νωρίς το προβάδισμα και… ησύχασε. Δεν ‘τρελάθηκε’ να βρει άμεσα δεύτερο τέρμα, συνέχισε να διατηρεί τον έλεγχο. Κάτι που βέβαια μπορούσε και να του γυρίσει μπούμερανγκ αν επαναπαυόταν. Η απόφαση του Χιμένεθ να ρίξει κι άλλον χαφ στο ματς, θυσιάζοντας έναν κλασικό εξτρέμ (Γαλανόπουλος αντί Γκαρσία), με την έναρξη του δεύτερου μέρους έδωσε μεγαλύτερη ισορροπία στην ΑΕΚ. Που σε δύο περιπτώσεις απείλησε με την ισοφάριση. Ο Σιμόες δεν βρήκε στόχο, ο Μάνταλος στο 67′ πρώτα νικήθηκε από τον Σα και εν συνεχεία σημάδεψε το δοκάρι.

Στο αμέσως επόμενο λεπτό, ο Ελ Αραμπί βρήκε το δεύτερο γκολ του στο ντέρμπι. Σε μια φαινομενικά ήσυχη φάση, οι Κρίστιτσιτς, Νεντελτσεάρου και Τσιντώτας έπεσαν μαζί στη μπάλα. Κανείς δεν κατάφερε να τη διώξει και ο Μαροκινός φορ είχε εύκολη δουλειά για το 2-0. Υπό νορμάλ συνθήκες, ήσυχα θα έπρεπε να τελειώσει η άμυνα της ΑΕΚ την προσπάθεια του Βαλμπουενά στις καθυστερήσεις, που βρέθηκε σταματημένος ανάμεσα σε δύο αντιπάλους να κοιτάζει τη γραμμή του άουτ. Η κλάση του Γάλλου ωστόσο οδήγησε τον Σιμόες σε παράβαση εντός περιοχής, με τον παθών να εκτελεί εύστοχα από τα 11 βήματα για το τελικό 3-0 στο Φάληρο.

Μια μελωδία της ησυχίας που έμελλε να διαταράξει ο… παράφωνος Ελ Αραμπί, που προτίμησε να συνεχίσει το δικό του σολάρισμα στην κορυφή των σκόρερ της διοργάνωσης. Φτάνοντας αισίως τα 13 γκολ σε 12 παιχνίδια που έχει αγωνιστεί στο φετινό πρωτάθλημα, με συνέπεια ο Ολυμπιακός να βρίσκεται στο +11 από την ΑΕΚ, το +7 από τον ΠΑΟΚ και για τουλάχιστον ένα βράδυ στο +6 από τον δεύτερο της κατάταξης, Άρη.