Ολυμπιακός: Ο Πέπε είναι ο ‘χαφ που θα κάνει πάντα το σωστό’

Η προσκόλληση στο παρελθόν, όσο νωπό κι αν είναι αυτό, δεν εξυπηρετεί τα σχέδια του Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος απόλυτα συνειδητοποιημένος για την αδυναμία του Ολυμπιακού να κρατήσει τον (θαμπωμένο από την πρόταση της Αλ Σαντ) Γκιγιέρμε, έθεσε εξ αρχής τις προτεραιότητές του. Άνευ χρονοκαθυστέρησης ο Πέδρο Φιλίπε Φιγκεϊρέδο Ροντρίγκες, κεντρικός χαφ της Βιτόρια Γκιμαράες, έγινε η προτεραιότητά του Πορτογάλου προπονητή των πρωταθλητών. Σχεδόν τελειωμένη παρουσιάζεται πλέον η δουλειά με τον Πέπε, όπως τον προσφωνούσαν από τα πρώτα χρόνια του στο Σατάο, ένα δήμο 12.000 κατοίκων στην ευρύτερη περιοχή Βισέου της ενδοχώρας, στα μητρώα του οποίου καταγράφηκε η γέννησή του στις 20 Μαΐου του 1997.

Ένα δήμο όπου είτε στα τμήματα υποδομής της Φερέιρα ντε Άβες είτε της Ακαντέμικο Βισέου ξόδευε κάποιες από τις εκτός σχολείου ώρες του. Όσο τριβόταν με το αντικείμενο, το ποδόσφαιρο του άρεσε όλο και περισσότερο. Μέχρι που τον ανακάλυψε η Μπενφίκα και τον ενέταξε πρώτα στο προπαρασκευαστικό πρόγραμμά της (Κάζα ντο Μπενφίκα Βισέου), κατόπιν δε, από τα 12 του, στις κύριες ακαδημίες της. Το προπονητικό κέντρο του ιστορικού κλαμπ της Λισαβόνας έγινε το δεύτερο σπίτι του και η εξελικτική διαδικασία ο δρόμος έως ότου καταστεί επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

Με την πρώτη ομάδα επίσημη συμμετοχή δεν κατέγραψε, μόνο με τη δεύτερη για δύο χρόνια (2015-17), αλλά μόνιμα διεθνής από την Κ15 ως το τελευταίο κλιμάκιο των μικρών εθνικών ήταν ένα παιδί που ποτέ δεν απογοήτευσε όσους δούλευαν μαζί του. Τον εαυτό του περισσότερο, όταν ήταν εξ αυτών, των τριών, που έχασαν πέναλτι στον προημιτελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου U20 στην Κορέα, με συνέπεια η Πορτογαλία (από τα φαβορί για τον τίτλο) ν’ αποκλειστεί από την Ουρουγουάη με 5-4 στη διαδικασία που προέκυψε αναπόφευκτα ως αποτέλεσμα του 2-2 στα 120 λεπτά κανονικής διάρκειας και παράσταση. Παρεμπιπτόντως η ‘σελέστε’ έχασε έκτοτε δύο φορές με τον ίδιο τρόπο (από Βενεζουέλα, Ιταλία) και κατέληξε τέταρτη. Τότε ήταν συμπαίκτης με τον Ρούμπεν Ντίας, βασικό μπακ της Μπενφίκα, και τον Ντιόγκο Ντάλο (που από το 2018 ανήκει της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ).

Αφού η αποστολή πέρασε ξανά τα σύνορα, ο Πέπε εντάχθηκε στην Εστορίλ. Ο δανεισμός του δεν ήταν προγραμματισμένος, διότι -όπως διαβάσαμε σε άρθρο εκείνης της εποχής- οι συχνοί τραυματισμοί του Φέισα και ο (για άγνωστο λόγο εύθραυστος) χαρακτήρας του Σάμαρη ίσως δημιουργούσαν χώρο στο ρόστερ του Ρουί Βιτόρια. Προτιμήθηκε ωστόσο η εναλλακτική προκειμένου να βολευτούν όλοι. Κυρίως δε ο ίδιος για “να παίξει πιο πολύ“, καθώς σε διαφορετική περίπτωση, όπως έγραφε τότε μια άλλη ιστοσελίδα αφιερωμένη στα νέα της Μπενφίκα, “δεν θα είχε τα λεπτά που χρειάζεται το επίπεδο εξέλιξής του“. Λεπτά που ήταν απαραίτητα για να δοκιμαστεί στο ανώτερο επίπεδο.

Πού ξεχωρίζει και πού υστερεί

Στο ίδιο άρθρο ο 20χρονος μέσος περιγραφόταν ως “ένας μέσος που γεμίζει ελπίδες στους οπαδούς της Μπενφίκα. Γνωρίζει πώς να χειρίζεται την μπάλα και πάντα προσπαθεί να παρέχει λύσεις στην κυκλοφορία, βγαίνοντας και ζητώντας μονίμως την κατοχή“. Διότι συν τοις άλλοις τον διακρίνει η ικανότητα “τη στιγμή που έχει την μπάλα να τη μεταβιβάζει πάντα στον συμπαίκτη του υπό τις καλύτερες συνθήκες“, κυνηγώντας διαρκώς το απόλυτο. Εμφανιζόταν ακόμη ως αυτός που “σκέφτεται πάντα μερικά δευτερόλεπτα μπροστά από τους άλλους“. Συνολικά δε “είναι ένας χαφ που κόντρα σε αυτούς που προσπαθούν να κάνουν τα πράγματα γρήγορα, να ‘επιταχύνουν τις διαδικασίες’ και να αυξήσουν την ένταση, ο Πέπε αναζητά πάντα την καλύτερη λύση αντί για την ταχύτερη ή την πιο εύκολη“. Ένα σύγχρονο 6άρι, ήταν το συμπέρασμα της ανάλυσης.

Επικουρικά το whoscored, ιστοσελίδα αξιολόγησης ατομικής απόδοσης ποδοσφαιριστών από τα κορυφαία πρωταθλήματα, επιβεβαιώνει τα παραπάνω, ξεχωρίζοντας ως αβαντάζ τη δεξιότητά του με την μπάλα στα πόδια και στις μεταβιβάσεις, είτε κοντινές είτε μακρινές, έχοντας εμπιστοσύνη στο σημάδι του. Το ποσοστό ευστοχίας του στο 85%, τη στιγμή αντίθετα που αποφεύγει να ντριμπλάρει. Σουτάρει πολύ όμως. Δεν μοιάζει από την άλλη να είναι από τους χαφ που θα πέσουν πάνω στην μπάλα. Έχει λίγα τάκλιν αναλογικά με τη θέση του και ακόμη λιγότερα κλεψίματα, υστερώντας στις μονομαχίες ‘ένας μ’ έναν’, χαμηλά ή ψηλά.

Οι δανεισμοί που έφεραν μονιμοποίηση

Αφήνοντας κατά μέρος τα στατιστικά και επιστρέφοντας στα πεπραγμένα του, με τη μορφή ετήσιου δανείου στα ‘καναρίνια’ του Εστορίλ, ως συμπαίκτης μάλιστα του Βραζιλιάνου Λούκας Εβανζελίστα αφού είχε φύγει από τον Παναθηναϊκό, ο Πορτογάλος χαφ αγωνίστηκε κυρίως στο β’ μισό της σεζόν (2017-18). Διάστημα κατά το οποίο καταγράφηκαν οι 18/23 συμμετοχές του. Στο 3-0 επί της Τοντέλα πέτυχε το ένα και μοναδικό γκολ του, ανοίγοντας το σκορ, προτού λίγες εβδομάδες μετά φτιάξει με εκτέλεση το 1-0 στην έδρα της Πορτιμονένσε. Τα επιτεύγματά του δεν αρκούσαν για να σωθεί η Εστορίλ.

Παρέμενε ή όχι βέβαια η ομάδα στην ελίτ, ο Πέπε δεν θα συνέχιζε. Η Γκιμαράες είχε φροντίσει να ‘πλευρίσει’ την Μπενφίκα για την περίπτωσή του και η συμφωνία έκλεισε πολύ γρήγορα. Πριν καν βγει ο Ιούνιος του 2018. Δανεικός ξανά, αλλά σε ομάδα με διαφορετικές απαιτήσεις και προοπτικές εξέλιξης. Κατά τον πρώτο χρόνο του στην ομάδα του πορτογαλικού βορρά ήταν κυρίως μια λύση από τον πάγκο (20 ματς στη σούμα). Σχεδόν 48 λεπτά έπαιζε ανά αγώνα στο πρωτάθλημα, στο φινάλε του οποίου η Βιτόρια εξασφάλισε την πέμπτη θέση και μαζί το εισιτήριο για την Ευρώπη, έναντι της Μορεϊρένσε. Την τελευταία την νίκησε 3-1 εκτός έδρας στο τελευταίο 90λεπτο της σεζόν, την έπιασε στην κατάταξη και είχε το αβαντάζ στην ισοβαθμία. Ο Πέπε είχε αγωνιστεί σε όλο το ματς και με το δικό του χτύπημα φάουλ ο Οσόριο έκανε το 2-1, πριν διαμορφωθεί το τελικό αποτέλεσμα.

Η προσαρμοστικότητα και σταδιακή βελτίωσή του δούλεψαν υπέρ του και αφού βρέθηκε η κατάλληλη φόρμουλα μετακίνησης (η Μπενφίκα κράτησε υψηλό ποσοστό μεταπώλησης χωρίς αποζημίωση) ο Πέπε μονιμοποιήθηκε στη Βιτόρια μ’ ένα συμβόλαιο 5ετούς διάρκειας, ανάλογο της εμπιστοσύνης που έδειχναν στις ικανότητές του οι άνθρωποι της νέας ομάδας του. Ο Πέπε δεν τους απογοήτευσε στο ελάχιστο. Ήταν καθοριστικός στο δρόμο για τους ομίλους του Europa League (δύο γκολ με τη Βέντσπιλς και 1 ασίστ με τη Ζενές Εσ) και με 5 νίκες σε 6 ματς η Γκιμαράες βρέθηκε ν’ ανταγωνίζεται την Άρσεναλ, την Άιντραχτ και τη Σταντάρ Λιέγης ως ισότιμη αντίπαλος, ανεξάρτητα από το γεγονός πως τερμάτισε τελευταία.

Ο αδερφός είναι και νοσοκόμος

Με μια μόνιμη συνήθεια ν’ ανεβάζει την απόδοσή του στο δεύτερο μισό της κάθε σεζόν ο Πέπε αγωνίστηκε στα περισσότερα παιχνίδια που είχε συμμετάσχει ποτέ σε μια χρονιά (46 όλα μαζί) και τέλειωσε με 5 γκολ – 3 ασίστ, αφού ήδη τα σενάρια για μια μεταγραφή του σε ομάδα εκτός Πορτογαλίας φούντωναν. Φερ’ ειπείν το ενδιαφέρον της γαλλικής Μπορντό, με προπονητή τον Πάουλο Σόουζα, ήταν υπαρκτό. Αλλά η Γκιμαράες έκλεισε την πόρτα.

Την περίοδο της τρίμηνης διακοπής βέβαια οι περισσότεροι ασχολούνταν με τον αδερφό του Ζεζίτο. Που εκτός από ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής παρέχει υπηρεσίες νοσηλευτή σε κλινική ψυχικών νοσημάτων και στη διάρκεια της πανδημίας ήταν στην πρώτη γραμμή της ψυχολογικής υποστήριξης όσων είχαν ανάγκη. Εξαιτίας των συνθηκών και της απόστασης, τα δύο αδέρφια δεν βλέπονταν, αλλά μιλούσαν συχνά. Ο Πέπε ήταν εσώκλειστος. Σπιτόγατος “δεν του αρέσει να βγαίνει έξω και ακολουθεί κατά γράμμα το πρόγραμμα της Γκιμαράες“, έλεγε ο Ζεζίτο στη συνέντευξή του.

Ήθελε να ‘ναι πανέτοιμος. Με την επιστροφή στη δράση έδωσε γκολ στο 1-1 με τη Μορεϊρένσε και τα μέσα ενημέρωσης στράφηκαν ξανά πάνω του. Ο 23χρονος δεν συνέχισε στο ίδιο τέμπο και αγωνίστηκε ελάχιστα (23 λεπτά στο σύνολο) στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια του Ιούλη. Σαν να τον έκρυβαν τεχνηέντως για να μην προσελκύσει τα βλέμματα, αλλά ο Μαρτίνς τον ξετρύπωσε αφότου παρουσιάστηκε η ανάγκη. Το ερυθρόλευκο ’88’, μια κάθετη απεικόνιση του άπειρου και αγαπημένο νούμερο του Πέπε από τα μικράτα του, φαίνεται ότι θα βρει σύντομα κάτοχο.