X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

Οι χειρότερες υποψηφιότητες για Χρυσή Μπάλα του FourFourTwo σηκώνουν συζήτηση

Το περιοδικό FourFourTwo θυμάται εκείνους τους παίκτες που λόγω μιας ευνοϊκής συγκυρίας, ενός θετικού timing, κατάφεραν να γίνουν υποψήφιοι για Χρυσή Μπάλα. Ατομικό ταλέντο σίγουρα υπήρξε, αλλά ποτέ δεν θα τους έφερνε το μεγάλο βραβείο.

Ο Τραιανός Δέλλας μόλις έχει σκοράρει κόντρα στην Τσεχία στον ημιτελικό του Euro 2004 AP/THOMAS KIETSCHLE

Πριν από περίπου δύο εβδομάδες έγιναν γνωστοί οι υποψήφιοι για τη Χρυσή Μπάλα. Μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου, όταν και θα γίνει γνωστό το όνομα του μεγάλου νικητή, ο Αντουάν Γκριεζμάν, ο Βίρτζιλ φαν Ντάικ, ο Λιονέλ Μέσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο θα βρίσκονται ανάμεσα σε έναν όμιλο 30 υποψηφίων, οι περισσότεροι εκ των οποίων αποτελούν ασφαλή αουτσάιντερ. Όμως, τουλάχιστον σε επίπεδο ατομικού ταλέντου, τα ονόματα της φετινής λίστας απέχουν έτη φωτός από αρκετούς υποψηφίους περασμένων ετών, που αν και καλοί παίκτες, ποτέ δεν θα μπορούσαν να διεκδικήσουν σοβαρά το βραβείο. Το αγγλικό περιοδικό 'FourFourTwo' συγκέντρωσε τις -κατά τη γνώμη του- πιο ηχηρές 'παραφωνίες' των υποψηφιοτήτων για την Χρυσή Μπάλα.

Άντριαν Μούτου (2003)

O Άντριαν Μούτου με τη φανέλα της Φιορεντίνα κοντρολάρει την μπάλα, ενώ ο Τζενάρο Γκατούζο της Μίλαν τον μαρκάρει στενά AP PHOTO/FABRIZIO GIOVANNOZZI

Έμοιαζε να έχει λογική αυτή η υποψηφιότητα, καθώς ο Ρουμάνος επιθετικός κατά τη διάρκεια τη θητείας του στην Πάρμα, μαζί με τον Αντριάνο συνέθεσε ένα εκρηκτικό επιθετικό δίδυμο. Παίζοντας με την Τσέλσι, ο Μούτου είχε 4 γκολ σε 3 ματς και η εξέλιξή του έμοιαζε ιδανική. Στη συνέχεια, όμως, βρέθηκε θετικός σε χρήση ναρκωτικών ουσιών, επάνδρωσε το ρόστερ δυο διαφορετικών ομάδων που είχαν εμπλακεί στο σκάνδαλο Calciopoli (Γιουβέντους, Φιορεντίνα) και έζησε μια ζωή σαν τραγούδι των Active Member, με την τύχη να τον έχει μονίμως άχτι.

Νέβιλ Σάουθολ (1988)

O Νέβιλ Σάουθολ με τα χρώματα της Ουαλίας δέχεται το 7ο γκολ από παίκτες της Ολλανδίας σε αγώνα που έληξε 7-1 AP PHOTO/ROEL DIJKSTRA

Τίμιος τερματοφύλακας, που δόξασε τη φανέλα της Έβερτον. Ο Ουαλός, μαζί με τους Βάλτερ Τζένγκα, Ρινάτ Ντασάγεφ και Μισέλ Πρεντόμ συνέθεσε έναν όμιλο τερματοφυλάκων που ονειρεύτηκε τη Χρυσή Μπάλα του 1988, με τον Μάρκο φαν Μπάστεν να προσγειώνει άπαντες στην πραγματικότητα.

Ιβάν Γκατούζο (2006)

Ο Τζενάρο Γκατούζο κοντρολάρει την μπάλα σε αγώνα μεταξύ Μίλαν και Μεσίνα AP PHOTO/FRANCESCO PECORARO

Πρώτος με την Ιταλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2006, πρώτος και με τη θρυλική Μίλαν των mid-00s σε Ιταλία και Ευρώπη, ο Γκατούζο ζούσε μια δοξασμένη ποδοσφαιρική νεότητα. Πέρα από τις ομαδικές διακρίσεις, αναζητείται κάποιος έξτρα λόγος για την υποψηφιότητά του για Χρυσή Μπάλα το 2006. Ο Γκατούζο ποτέ δεν προσέφερε θέαμα και show, μόνο σκληρό do-or-die παιχνίδι στη μεσαία γραμμή. Αυτό ίσως και να ήταν της μόδας το 2006.

Τόμας Μπρολίν (1994)

Ο Τόμας Μπρολίν της Λιντς (δεξιά) προσπαθεί να ξεπεράσει τον Πολ Ράινταουτ της Έβερτον, σε αγώνα που έγινε στο Goodison Park AP PHOTO/RICHARD WILLIAMS

Το όνομα του συντηρείται μέσα από λίστες των χειρότερων παικτών που πέρασαν ποτέ από την Premier League. Ο Σουηδός πέρασε από τη Λιντς το 1995, με τις κακές γλώσσες να κάνουν λόγο για διαρκείς καυγάδες με τους προπονητές Χάουαρντ Γουίλκινσον και Τζορτζ Γκράχαμ και για τα παραπανίσια κιλά που πήρε κατά τη διαμονή του στην Αγγλία. Προηγουμένως, βέβαια, η θητεία του Σουηδού μέσου στην Πάρμα ήταν εντυπωσιακή και επιβραβεύτηκε με την 4η θέση στην ψηφοφορία (68 ψήφους) για τη Χρυσή Μπάλα, αφήνοντας πίσω του παίκτες όπως ο Ερίκ Καντονά (3 ψήφοι), ο Γιούργκεν Κλίνσμαν (43 ψήφοι) και ο Φράνκο Μπαρέζι (7 ψήφοι). Το βραβείο εκείνης της χρονιάς κέρδισε ο Χρίστο Στόιτσκοφ. Η ενσάρκωση του ποδοσφαιρικού momentum που υπήρξε μια φορά και ποτέ ξανά.

Τζον Γένσεν (1992)

O Τζον Γένσεν της Άρσεναλ διεκδικεί την μπάλα από τον Πατρίκ Κολετέρ της Παρί Σεν Ζερμέν AP PHOTO/LIONEL CIRONNEAU

Ο Τζον Γένσεν ήταν ένα από τα δοξασμένα μέλη της εθνικής Δανίας που κατέκτησαν το Euro 1992 και στη συνέχεια εξαργύρωσαν αυτό το επίτευγμα με μια παρουσία στο ρόστερ ομάδας της Premier League. Ο Γένσεν βρέθηκε στην Άρσεναλ, όπου εκεί διάνυσε ένα σερί 98 αγώνων (!) μέχρι να καταφέρει να σκοράρει για πρώτη φορά. Κατάφερε παρ' όλα αυτά να πάρει 3 ψήφους για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.

Χάρι Κιούελ (2001)

Ο Χάρι Κιούελ της Λιντς διεκδικεί την μπάλα από τον Ντιμίτρι Μπουσμάνοφ της Σπαρτάκ Μόσχας AP PHOTO/DIMITAR DEINOV

Μηδέν ψήφους πήρε ο Αυστραλός επιθετικός της Λιντς στην ψηφοφορία για την Χρυσή Μπάλα του 2001, όπου βρέθηκε υποψήφιος μαζί με τον τότε συμπαίκτη του, Ρίο Φέρντιναντ. Η πορεία της Λιντς ως τα ημιτελικά του Champions League είχε συντελέσει προς αυτή την εξέλιξη. Στη συνέχεια, ο Κιούελ βρέθηκε στη Λίβερπουλ, όπου και πάλεψε με τους τραυματισμούς και τη διαρκή αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του. Ακόμα και ο πλάγιος μπακ Μπισέντε Λιζαραζού (10 ψήφοι), ακόμα και ο άχρωμος και άοσμος Γκάιθκα Μεντιέτα (2 ψήφοι) κατάφεραν να τον προσπεράσουν. Τι γύρευε ο Αυστραλός επιθετικός σε αυτήν την ψηφοφορία;

Τρίφον Ιβάνοφ (1996)

O Τρίφον Ιβάνοφ με τη φανέλα της Βουλγαρίας, διεκδικεί την μπάλα από τον Μιγκέλ Μπενίτεθ της Παραγουάης AP PHOTO/LIONEL CIRONEAU

Ο Wolverine των γηπέδων, ο αμυντικός με την 'ψαρωτική' φυσιογνωμία και την αρκετά αξιόλογη σέντρα, που δοξάστηκε με την παρουσία του στην Ραπίντ Βιέννης, κατάφερε να ξεπεράσει σε ψήφους wonderkids εκείνης της σεζόν όπως οι Λουίς Φίγκο, Ρουί Κόστα, Ζινεντίν Ζιντάν, αλλά ο Ματίας Ζάμερ της Ντόρτμουντ ήταν εκείνος που κατάφερε να κερδίσει το βραβείο εκείνης της χρονιάς.

Τραϊανός Δέλλας (2004)

O Τραιανός Δέλλας μαζί με τον Γιώργο Καραγκούνη πανηγυρίζουν τη νίκη της Εθνικής Ελλάδας κόντρα στην Πορτογαλία στον τελικό του Euro 2004 AP PHOTO/DUSAN VRANIC

"Είμαστε νικητές, μωρό μου κλάψε όσο θες!", έλεγε το τραγούδι του Νίκου Καρβέλα για την κατάκτηση του Euro 2004 από την Εθνική Ελλάδας. Και η ψηφοφορία για τη Χρυσή Μπάλα, είχε βαφτεί ξαφνικά γαλανόλευκη, με τους Άγγελο Χαριστέα, Αντώνη Νικοπολίδη, Θεόδωρο Ζαγοράκη και Τραϊανό Δέλλα να συμμετέχουν, μαζί με σταρ του ποδοσφαίρου όπως ο Ζιντάν και ο Φίγκο. Ο 'Κολοσσός' ισοψήφησε με τους Φερνάντο Μοριέντες και Φρανκ Λάμπαρντ με 2 ψήφους, ενώ ο Ζαγοράκης έκανε την έκπληξη καταλαμβάνοντας την 5η θέση με 20, αφήνοντας πίσω του ονόματα όπως ο Πάβελ Νέντβεντ, ο Γουέιν Ρούνεϊ, αλλά και έναν πρωτοεμφανιζόμενο, ονόματι Κριστιάνο Ρονάλντο...

Έχει ελπίδες ο Ολυμπιακός στο Λονδίνο; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο:

ΠΗΓΗ: 

FOURFOURTWO

24MEDIA NETWORK