Οι εξτρέμ του Ολυμπιακού και η πρόκληση για τον Μαρτίνς

Με την απόκτηση των Χιλάλ Σουντανί και Μπρούνο Φελίπε, ο Ολυμπιακός έφτασε τις τρεις μεταγραφές για την ενίσχυση της επιθετικής του γραμμής στα άκρα. Πέρα από τα +/- που συνοδεύουν την απόκτηση του Αλγερινού διεθνή και μοιραία θα διαπιστωθούν μέσα στις γραμμές του γηπέδου, έχει ενδιαφέρον το γεγονός πως οι “ερυθρόλευκοι” διαθέτουν πλέον μια εξάδα παικτών που αγωνίζονται κατά βάση στα “φτερά” της επίθεσης. Ίσως φαντάζουν πολλοί, ίσως να είναι ο ιδανικός αριθμός ενόψει της νέας σεζόν (που “μεγαλώνει” σίγουρα από το +6 ματς στο πρωτάθλημα και ανάλογα με την ευρωπαϊκή προσπάθεια η οποία ξεκινά από τα τέλη Ιουλίου), ίσως όμως να είναι και λίγοι – αριθμητικά μιλάμε πάντα, αφού για τα υπόλοιπα θα είμαστε σίγουροι όταν έχουμε ένα ικανό αγωνιστικό δείγμα.

Το σίγουρο όμως είναι πως πρόκειται για μια πρόκληση που αφορά τον Πέδρο Μαρτίνς. Θεωρητικά μιλάμε για έξι παίκτες που καλύπτουν δύο θέσεις, έστω και αν ποδοσφαιριστές όπως οι Βαλμπουενά, Μπρούνο και Σουντανί μπορούν να δώσουν λύσεις σε παραπάνω από μια θέσεις στην ενδεκάδα.

Η άφιξη του Χιλάλ Σουντανί στο "Ελ. Βενιζέλος" για λογαριασμό του Ολυμπιακού (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI) Eurokinissi Sports

Και το στοίχημα για τον Πορτογάλο τεχνικό δεν είναι πώς θα μοιράσει τον χρόνο (άλλωστε ο Χριστοδουλόπουλος για παράδειγμα προέρχεται από σοβαρό τραυματισμό και είναι ένα ερώτημα πότε θα βρεθεί στο 100%, κάτι που ίσως ισχύει και για τον Σουντανί που πέρσι ταλαιπωρήθηκε επίσης από ένα πρόβλημα στο γόνατο), αλλά με ποιον τρόπο θα χρησιμοποιήσει τους συγκεκριμένους παίκτες ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας σε σχέση με τον αντίπαλο. Γιατί στο φινάλε, η κουβέντα αν οι έξι ακραίοι επιθετικοί είναι πολλοί, ιδανικοί ως αριθμός ή λίγοι (αν οι Χριστοδουλόπουλος και Σουντανί δεν βρεθούν στην ιδανική κατάσταση μιλάμε για -2 παίκτες), μάλλον υποσκελίζεται από το γεγονός πως στην ουσία μιλάμε για έξι παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους.

1. Ντανιέλ Ποντένσε

Ο Πορτογάλος ακραίος είχε προβλήματα αποτελεσματικότητας στο πρώτο μισό της περσινής σεζόν, όμως από τον Γενάρη και μετά ήταν καταπληκτικός, ολοκληρώνοντας την προσπάθεια του με 8 γκολ, 9 ασίστ και προσφορά στο δημιουργικό κομμάτι που δεν αποτυπώνεται στην στατιστική. Ο Ποντένσε ξεκινάει τις ενέργειες του από το πλάι του γηπέδου, σε έναν ρόλο που ουσιαστικά μεταφράζεται ως αυτός του προωθημένου δημιουργού. Ψάχνει τον χώρο που θα του επιτρέψει να δημιουργήσει για τον εαυτό του ή τους συμπαίκτες του, θέλει πολύ παιχνίδι με την μπάλα σαν ένας κλασικός playmaker και κινείται περισσότερο προς τον άξονα παρά τον ασβέστη, χώρο τον οποίο “αδειάζει” για τα overlap του fullback της πλευράς.

2. Γιώργος Μασούρας

Ο τρόπος παιχνιδιού του θυμίζει αυτόν του κλασικού out-and-out εξτρέμ. Κάνοντας παιχνίδι με την μπάλα, ξεκινάει τις προσπάθειες του κοντά στην γραμμή με σκοπό να τραβήξει τον πλάγιο μπακ μακριά από τους στόπερ και να πάει στο “1vs1”, δημιουργώντας ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα. Σε παιχνίδι χωρίς την μπάλα, κινείται διαγώνια στον χώρο για να πατήσει περιοχή και να βγει στην πλάτης της άμυνας, αποτελώντας ευθεία απειλή για την αντίπαλη εστία. Ο ρόλος του συνηγορεί σε έναν παίκτη εξαιρετικά επιμελή στα αμυντικά του καθήκοντα. Το πρώτο μισό της περσινής σεζόν ο Μασούρας έκανε θραύση στον Πανιώνιο και στο δεύτερο μισό, αποτέλεσε το αντίβαρο του Ποντένσε στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού. Ολοκλήρωσε την χρονιά με 11 γκολ και 2 ασίστ.

3. Ματιέ Βαλμπουενά

Ο ρόλος του trequartista συναντάται περισσότερο στους επιθετικούς ή τους παίκτες που κινούνται στην πλάτη τους κεντρικά, ωστόσο τα τελευταία χρόνια… φοριέται και στους ακραίους κυνηγούς. Ο Ματιέ Βαλμπουενά είναι μια τέτοια περίπτωση. Θεωρητικά τοποθετείται στην ενδεκάδα ως ακραίος κυνηγός, όμως συχνά αφήνει την θέση του για να “περιπλανηθεί” στο χορτάρι, ανιχνεύοντας τον χώρο ανάμεσα στις γραμμές άμυνας του αντιπάλου, που θα του επιτρέψει να γίνει επικίνδυνος δημιουργικά ή εκτελεστικά. Είναι ένας παίκτης που συχνά κατεβαίνει χαμηλά, σε πλάγια ή πιο κεντρική θέση, για να έρθει σε επαφή με τη μπάλα και να πυροδοτήσει επιθέσεις. Ανάλογα με το διάβασμα της φάσης, μπορεί να αποφασίσει να κινηθεί στην άκρη του γηπέδου προσπαθώντας να πλαγιοκοπήσει, ή να κινηθεί μετωπικά προς την περιοχή. Σε κάθε περίπτωση η ανασταλτική του προσφορά είναι περιορισμένη.

4. Μπρούνο Φελίπε

Δύναμη, ταχύτητα, καλή υποδοχή, πρώτη επαφή και κράτημα της μπάλας, υψηλή διορατικότητα, είναι τα δυνατά στοιχεία του Μπρούνο Φελίπε, που αυτομάτως τον καθιστούν ως μια… μυστήρια εκδοχή ακραίου κυνηγού. Τα προτερήματα που έχει ίσως “κολλάνε” περισσότερο σε άλλες θέσεις, όπως αυτή ενός box-to-box μέσου. Αν όμως επιμείνει κάποιος να τον εξετάσει ως ακραίο επιθετικό, τότε ο ρόλος του μοιάζει περισσότερο με αυτόν ενός target man της πλευράς. Το βασικό ζητούμενο από έναν τέτοιο παίκτη είναι να μένει χαμηλά στο γήπεδο προς την αντίπαλη περιοχή και κοντά στην γραμμή, με σκοπό να εκμεταλλευτεί τα φυσικά του προσόντα (δύναμη, ταχύτητα) σε μακρινές μεταβιβάσεις ή εναλλακτικά να κρατήσει τη μπάλα στην κατοχή του μέχρι οι συμπαίκτες του να κερδίσουν μέτρα προς την επίθεση.

Στην θητεία του στον Ατρόμητο, ως δανεικός από την αυστριακή ΛΑΣΚ, ο Μπρούνο είχε απολογισμό 4 γκολ και 7 ασίστ σε 45 παιχνίδια. Έχει ενδιαφέρον να δούμε με ποιον τρόπο θα τον χρησμοποιήσει ο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό, αφού η αλήθεια είναι πως τα στοιχεία του ως winger βολεύουν ομάδες με direct play και όχι τόσο possessional όπως των Πειραιωτών.

5. Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος

Ο μεγάλος άτυχος της περσινής σεζόν, την οποία δεν κατάφερε να ολοκληρώσει, καθώς υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού τον Φλεβάρη και η επάνοδος του στην δράση υπολογίζεται το φθινόπωρο. Τα νούμερα που έγραψε μέχρι τη στιγμή του τραυματισμού του ήταν 9 γκολ και 1 ασίστ, σε 1592 αγωνιστικά λεπτά. Ο Χριστοδουλόπουλος ουδέποτε υπήρξε κλασικός παίκτης γραμμής και τα τελευταία χρόνια έχει προσαρμόσει το παιχνίδι του αποκλειστικά επάνω στα προτερήματα του.

Χωρίς να είναι ιδιαίτερα δημιουργικός, αλλά χρησιμοποιώντας πολύ τα πνευματικά χαρακτηριστικά που διαθέτει σε εξαιρετικά υψηλό βαθμό, ο 32χρονος κυνηγός ξέρει να κινείται σωστά στα μικρά μεσοδιαστήματα της αντίπαλης άμυνας, περιμένοντας την στιγμή που θα απειλήσει με μια επαφή της μπάλας, διαθέτοντας ανεπτυγμένο το ένστικτο του σκόρερ. Με τη μπάλα ή χωρίς, προτιμά να περιμένει τη στιγμή του κινούμενος περισσότερο προς τον άξονα, παρά την πλάγια γραμμή. Ανασταλτικά συμμετέχει μόνο όταν υπάρχει δυνατότητα άμεσης ανάκτησης της μπάλας. Ο τρόπος που αγωνίζεται ο Λάζαρος παραπέμπει σε έναν “ελεγκτή χώρου” ή raumdeuter όπως το λένε οι Γερμανοί χάρη κυρίως στον Τόμας Μίλερ.

6. Χιλάλ Σουντανί

Το τελευταίο χρονικά μεταγραφικό απόκτημα των “ερυθρολεύκων”, μοιάζει με έναν σέντερ φορ εγκλωβισμένο σε θέση ακραίου επιθετικού. Τα νούμερα της καριέρας του μαρτυρούν έναν σεσημασμένο σκόρερ, κάτι που θα μπορούσε να ισχύει εξ ορισμού και σήμερα αν δεν υπήρχε το ερωτηματικό της φτωχής παρουσίας του παίκτη στη Νότιγχαμ πέρσι, εξαιτίας ενός σοβαρού προβλήματος στο γόνατο (το οποίο πρόβλημα παρεμπιπτόντως δεν διευκρινίζεται στα αγγλικά ή αφρικανικά ΜΜΕ). Με 135 γκολ και 59 ασίστ σε 307 επίσημα παιχνίδια της συλλογικής του καριέρας, συν ακόμη 22 γκολ σε 49 διεθνείς συμμετοχές με την εθνική Αλγερίας, ο Χιλάλ Σουντανί είναι αναμφίβολα ένας παίκτης που έχει στο ρεπερτόριο του το εύκολο γκολ.

Ουσιαστικά μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που έχτισε το όνομα του παίζοντας τον ρόλο του ακραίου επιθετικού ως inside forward. Συνήθως από δεξιά, πατώντας περιοχή και εκτελώντας με το καλό του πόδι – το αριστερό. Αρέσκεται στο παιχνίδι με την μπάλα στα πόδια και την εκδήλωση επίθεσης προς την περιοχή. Μένει κοντά στον αντίπαλο full back όταν θέλει να λειτουργήσει με λιγότερες επαφές της μπάλας ή ξεκινά από περισσότερο ανοικτά διαστήματα, επιχειρώντας να δημιουργήσει χάος ανάμεσα στους πλάγιους μπακ και τους στόπερ με διαγώνιες επελάσεις. Αν ο Σουντανί είναι υγιής, θα το δούμε να συμβαίνει αρκετές φορές στα γήπεδα της Super League. Ο Αλγερινός έχει την ικανότητα να παίξει και στην κορυφή της επίθεσης, με προσόν το τελείωμα των φάσεων, στην πραγματικότητα όμως αυτό ισχύει σε θεωρητικό επίπεδο, αφού στην πράξη δεν έχει συμβεί σε περισσότερες από 10-12 περιπτώσεις την τελευταία 5ετία…

Ασφαλώς η κουβέντα προϋποθέτει πολλά “αν”. Για παράδειγμα, εν μέσω μεταγραφικής περιόδου και προετοιμασίας ουδείς μπορεί να πει με σιγουριά ότι και οι έξι αυτοί παίκτες θα είναι στο ρόστερ μετά και τις 31 Αυγούστου. Εφόσον όμως τα καταφέρουν, έστω και οι πέντε από αυτούς, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τον τρόπο που θα επιχειρήσει ο Πέδρο Μαρτίνς να πάρει το καλύτερο από τον καθέναν, καθώς η σεζόν θα ξεδιπλώνεται σε Ελλάδα και Ευρώπη. Με τον Ολυμπιακό να αναζητά διακαώς την επιστροφή του στην κορυφή της Super League και την καλύτερη δυνατή πορεία στα ευρωπαϊκά Κύπελλα.