Ο Τζον Μπόστοκ αρνήθηκε στα 14 την Μπαρτσελόνα και το ‘πληρώνει’ ακόμα

Θα έχεις ακούσει/ζήσει πως είμαστε οι επιλογές μας. Μια που έκανε ο Τζον Μπόστοκ (για τον οποίο είχε γράψει σχετικά ο Γιώργος Περπερίδης, όταν ακουγόταν για τον Ολυμπιακό), όταν ήταν 14 χρόνων προσδιόρισε την καριέρα του μέχρι τη σήμερον ημέρα, που είναι 28. Ο μέσος που ανήκει στην Τουλούζ (αλλά δεν αγωνίζεται σε αυτήν, φέτος) έχει φορέσει 13 διαφορετικές φανέλες από το 2007 έως και την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Στο ίδιο διάστημα εξελίχθηκε και σε θρίαμβος του δανεικού παίκτη. Προφανώς και σκέφτηκε να εγκαταλείψει. Και ακόμα δεν έχει ξεπεράσει το γεγονός ότι η ιστορία θα μπορούσε να είναι άρδην διαφορετική. Βέβαια, από την άλλη όλα στη θεωρία είναι καλύτερα από ό,τι στην πράξη -και πάντα είναι πιο εξιδανικευμένο στο μυαλό μας, αυτό που δεν έχουμε ή δεν κάναμε.

H διαδρομή ξεκίνησε από την Αγγλία και την Κρίσταλ Πάλας, ομάδα που υποστήριζαν οι δικοί του. Όταν έγινε 7 χρόνων, έγινε και μέλος της ακαδημίας. Είχε τεχνική, ήταν αθλητικός και αριστεροπόδαρος. Όλα αυτά έγιναν λόγοι για να ‘ανεβαίνει’ τα ηλικιακά γκρουπ με άνεση και πριν την ώρα του. Κάποια στιγμή συνήθισε να παίζει με παιδιά, τουλάχιστον τρία χρόνια μεγαλύτερα του. Προφανώς και είχε το ‘wonderkid’ στην πλάτη.

“Όλα τα clubs ενδιαφέρονταν για εμένα. Η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Ίντερ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Τσέλσι, η Λίβερπουλ. Οι πάντες“, εξηγεί στο BBC. Στα 14 του ζήτησαν να αποφασίσει πού θα ήθελε να πάει. Επί της ουσίας, του ζήτησαν να πάρει μια απόφαση ζωής, ενώ ήταν ακόμα παιδί “ενώ ήμουν ακόμα πολύ μικρός για να χρησιμοποιώ τα ίδια αποδυτήρια με τους συμπαίκτες μου, αφού ήμουν ανήλικος“. Δεν σου είπα πως στα 15 έκανε ντεμπούτο στην ανδρική ομάδα της Πάλας, στο 0-2 από την Ουότφορντ, για τη Championship. Μέχρι σήμερα είναι ο νεαρότερος σε ηλικία παίκτης που έκανε πρεμιέρα στην Πάλας. “Θυμάμαι μπήκα για τα 20 τελευταία λεπτά. Σκεφτόμουν πως έως τότε έβλεπα αυτούς τους τύπους στην τηλεόραση ή από τις εξέδρες, με μια σακούλα με γλυκά στα χέρια. Ήταν σουρεάλ“. Στα 15 χρόνια και 295 ημέρες έγινε ο νεαρότερος που έγινε βασικός (6/11 του 2007, εναντίον της Κάρντιφ).

Απέρριψε την Μπαρτσελόνα και έγινε ο λόγος δικαστικής διαμάχης

Εκκρεμούσε το ‘πού θες να πας;’. Συζήτησε με την οικογένεια του και τον ατζέντη του (ναι, είχε εκπρόσωπο ως ανήλικος) και κατέληξαν στο ότι θα ήταν προτιμότερο να γίνει μέλος της Τότεναμ “όπου θα εξυπηρετούνταν περισσότερο ο στόχος της βελτίωσης μου“. Σήμερα ομολογεί ότι “στην ουσία δεν αποφάσισα εγώ. Αυτό που έγινε ήταν να μου παρουσιάσουν μια μέρα, ένα χαρτί και να μου πουν ‘υπόγραψε’. Ήξερα πως ό,τι και αν έκανα, θα επηρέαζε όχι μόνο εμένα, αλλά και την οικογένεια μου, αφού το ποδόσφαιρο είναι από τα σπορ που ένα συμβόλαιο αρκεί για να φτιάξει τη ζωή σου”. Όπως θα είδες και πιο πάνω, οι ‘μπλαουγκράνα’ είχαν ετοιμάσει προσφορά που έφτανε κοντά στα 1.7 εκατομμύρια και δέκα χρόνια συνεργασίας. Μεταξύ αυτών που έκανε για να τον δελεάσει “ήταν να μου στείλει υπογεγραμμένη τη φανέλα του ειδώλου μου, Ροναλντίνιο, με την αφιέρωση ‘για τον Τζον‘”.

Στις 30/5 του 2008 η Τότεναμ ανακοίνωσε την απόκτηση του, μέσω σχετικού post στην επίσημη ιστοσελίδα της. Υπήρχε ένα θέμα: δεν τα είχε ‘βρει’ με την Πάλας, στο buy out. Συνέχισαν να μη τα βρίσκουν για τους μήνες που ακολούθησαν και μοιραία οδηγήθηκαν στα δικαστήρια. Αυτά αποφάσισαν πως οι μεν έπρεπε να δώσουν στους δε 789.000 ευρώ (αντί για 2.3 εκατομμύρια που ζητούσε η ομάδα που είχε τα δικαιώματα του), με το deal να ξεπερνάει το εκατομμύριο και την Κρίσταλ Πάλας να λαμβάνει το 15% από μελλοντική πώληση του νεαρού. Σημείωσε και ότι κάπου εκεί έγινε αρχηγός της εθνικής Αγγλίας U17. Μπορούσε να παίξει με την Αγγλία, το Τρινιδάδ και τη Σκωτία. Διάλεξε το Τρινιδάδ και το highlight ήταν η συμμετοχή σε προκριματικά για το 2018 FIFA World Cup.

Σε περίπτωση που ‘χεις χάσει το μέτρημα, το 2008 ήταν 16 χρόνων και στο επίκεντρο της κόντρας των συλλόγων είχε τεθεί ο πατριός του Μπόστοκ, Mικ Μπράουν, τον οποίον αποκάλεσε ‘ψεύτη’ ο πρόεδρος της Πάλας, Σάιμον Τζόρνταν. Είχε πει -στην Guardian– και ότι “όλα αφορούν τα λεφτά, κάτι που είναι κρίμα όταν αφορούν έναν 16χρονο“.

Αυτό που είχε γίνει ήταν πως η Πάλας είχε προσφέρει στον παίκτη επαγγελματικό συμβόλαιο, με απολαβές που επρόκειτο να διαλύσουν ό,τι ίσχυε έως τότε για νέους παίκτες, στα εξ ων συνετέθησαν. Βλέπεις, ήθελαν να ‘χτίσουν’ πάνω του την ομάδα. Οι διοικούντες εν τω μεταξύ, είχαν αποφασίσει και να μην υπογράψουν άλλο -επαγγελματία, ξένο- μέσο, ώστε να μην έχει εμπόδιο στη διαδρομή του ο Μπόστοκ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των ανθρώπων της Πάλας, ο πατριός του εφήβου είχε διαβεβαιώσει πως το παιδί θα έμενε εκεί όπου ήταν. Αυτό που δεν τους είχε πει ήταν ότι ενόσω συζητούσε για το συμβόλαιο ο ατζέντης του παιδιού (Κόλιν Γκόρντον), παράλληλα είχε ‘βγει’ στην ‘αγορά’ να δει πόσα ‘πιάνει’. Έτσι προέκυψαν οι Τσέλσι, Άρσεναλ και Τότεναμ. Οι Σπερς ήταν αυτοί με την καλύτερη προσφορά.

Ο πρόεδρος της Πάλας είχε εξηγήσει πως αν τα γνώριζε όλα αυτά από την αρχή, δεν θα είχε το παραμικρό πρόβλημα. “Αλλά ο πατριός του, ο οποίος κάποια στιγμή ανέλαβε ο ίδιος τις συζητήσεις -παραγκωνίζοντας τον ατζέντη-, με κοίταξε στα μάτια, τρεις διαφορετικές φορές και με διαβεβαίωσε πως ο Τζον θα μείνει κοντά μας. Σαν να μην έφτανε αυτό, έλεγε ψέματα πως άνθρωποι του club δεν ήθελαν τον Τζον“. Είπε και ότι η Τότεναμ είχε φερθεί απρεπώς, καθώς έστειλε το έγγραφο ενδιαφέροντος ανήμερα του δεύτερου ημιτελικού των playoff με την Μπρίστολ Σίτι “ματς που χάσαμε“.

Οι φαν τον κατηγόρησαν για οπορτουνιστή και δεν ήταν λίγοι όσοι απηύθυναν απειλές για τη ζωή του. “Νιώθω ευγνώμων που είχα την οικογένεια μου, ανθρώπους στους οποίους μπορούσα να μιλήσω για τη ψυχολογική μου κατάσταση. Κάποιοι βλέπουν το ποδόσφαιρο ως παιχνίδι -που είναι. Αλλά πίσω από αυτό υπάρχουν ανθρώπινες ζωές, απαιτήσεις και πίεση. Εγώ ήμουν ένα νέο παιδί που ήθελε να διεκδικήσει τα όνειρα του“.

Έκανε ‘πρεμιέρα’ με την Τότεναμ στο UEFA Cup, εναντίον της Ντινάμο Ζάγκρεμπ, το 2008. Ήταν 16 χρόνων και 295. Έγινε ο νεαρότερος ‘Σπερ’ που έκανε ντεμπούτο. Σύντομα διαπίστωσε πως ο δρόμος για τη θέση στην πρώτη ομάδα δεν ήταν εύκολος. “Είχα μπροστά μου τους Λούκα Μόντριτς και Γκάρεθ Μπέιλ. Σε κάθε θέση υπήρχαν τουλάχιστον δύο διεθνείς“. Τον έστειλαν στην ομάδα των εφήβων, για να δουλέψει και να εξελιχθεί. Εκείνος ένιωσε πως είχε αποτύχει. “Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, ήθελα να γίνω ο καλύτερος παίκτης του κόσμου και να κατακτήσω τη ‘χρυσή μπάλα’. Έβλεπα τον Ροναλντίνιο να κατακτά τα πάντα και σκεφτόμουν πως ήμουν αυτός ο τύπος. Είχα πείσει τον εαυτό μου ότι αν δεν τα κατάφερνα, θα ήμουν αποτυχημένος. Άρχισα να αμφισβητώ τον εαυτό μου και να ‘βάζω’ μέσα μου την άποψη που είχαν για εμένα, άνθρωποι που δεν με ενδιέφεραν. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να αμφισβητείς τον εαυτό σου“.

Στα πέντε χρόνια που ήταν δηλωμένος παίκτης της Τότεναμ έπαιξε ως δανεικός στην Μπρέντφορντ (2009-10), στη Χαλ Σίτι (2010-11), στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ (2012), στη Σουίντον Τάουν (2012-13) και στην στην Τορόντο FC (2013 -πρόκανε να κάνει λίγες εμφανίσεις πριν τον αφήσουν ελεύθερο). Στις 7/6 του 2013 η Premier League επιβεβαίωσε πως ήταν ένας από τους πολλούς παίκτες που θα έμεναν ελεύθεροι από τους συλλόγους τους. Στις 10/6 το γεγονός αυτό επιβεβαιώθηκε και από την Τότεναμ. Στις 11/7 υπέγραψε στην Άντβερπ, ομάδα δεύτερης κατηγορίας του Βελγίου. Ήταν από τους λόγους που η ομάδα τερμάτισε στην 6η θέση και έτσι βρέθηκε στη Λέβεν (2014).

Έμεινε για δυο σεζόν, πριν μετακομίσει στη Ligue 2 της Γαλλίας, για τη Λεν. Υπέγραψε διετές συμβόλαιο. Στο τέλος της πρώτης σεζόν ήταν ‘ο παίκτης της χρονιάς’. Το Γενάρη του 2018 άλλαξε πάλι χώρα: πήγε στην Τουρκία για την Μπούρσασπορ, με την οποία ‘δέθηκε’ για 2 1/2 χρόνια. Έξι μήνες μετά επέστρεψε στη Γαλλία για την Τουλούζ. Τον είχε καλέσει εκεί ο Αλέν Καζανόβα, προπονητής που είχε στη Λεν. Ένα χρόνο μετά τον έστειλε στη Νότιγχαμ Φόρεστ (Championship).

Τον Απρίλιο του 2019 είχε απασχολήσει και τον Ολυμπιακό, με πληροφορία από τη Γαλλία να αναφέρει ότι ήταν στη λίστα των ‘ερυθρόλευκων’ για την ενίσχυση στο κέντρο. Η σκέψη δεν έγινε πράξη.

Στα 28 δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τις 60 συμμετοχές, με την ίδια φανέλα. Έγινε η επιτομή του ‘γυρολόγου’. Πάντα σκέφτεται τι θα γινόταν, αν είχε πάει στην Μπαρτσελόνα. “Η σύζυγος μου έχει γίνει εξπέρ στις μετακομίσεις. Είμαστε παντρεμένοι 10 χρόνια. Είναι η καλύτερη φίλη μου, το στήριγμα μου, η πρωταθλήτρια μου. Πίστευε σε εμένα, όταν δεν πίστευα εγώ“. Το ζευγάρι έχει ένα γιο. Η οικογένεια ζει πια, στην Αγγλία όπου και θέλει να μείνει. “Αν μετανιώνω για κάτι; Ναι, με πρώτο ότι δεν έμεινα στην Πάλας -όχι ότι δεν πήγα στην Μπαρτσελόνα. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Τότε δεν ήμουν σε θέση να πάρω τόσο σημαντική απόφαση. Είχα ανθρώπους που αποφάσιζαν για εμένα. Ξέρω πως είχαν το δικό μου συμφέρον ως προτεραιότητα. Δεν ήταν άνετο το ταξίδι, αλλά δεν θα το άλλαζα“. Κυρίως γιατί δεν έχει αυτήν τη δυνατότητα. Όπως και δεν έχει νόημα να ‘χαλάει’ τη ψυχή του με τα what if.