Ο Τόμας Τούχελ έκανε copy paste την έξοδο από την Ντόρτμουντ σε αυτήν από την Παρί

Μέρα που είναι να ακούσουμε και ένα τραγούδι που ταιριάζει και με την περίσταση. Στην ερμηνεία είναι ο Μπάμπης Τσετίνης. Τη μουσική έγραψε ο Σπύρος Σκορδίλης και τους στίχους η Λένα Νταϊνά. Το ‘Ό,τι αρχίζει ωραίο’ κυκλοφόρησε το 1965.

Για να (ξανα)δεις πώς τα φέρνει καμια φορά η ζωή, στην ανανέωση συμβολαίου που είχε υπογράψει ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο με την Τότεναμ τον Μάιο του 2018 (έως το 2023, αλλά απολύθηκε στις 19/11 του 2019), υπήρχε ένας όρος που είχε ζητήσει ο ίδιος: να του επιτραπεί η έξοδος αν τον ζητήσει η Ρεάλ Μαδρίτης ή η Παρί Σεν Ζερμέν. Εν τέλει, δεν τέθηκε τέτοιο θέμα. Τότε. Γιατί τώρα όλα δείχνουν πως θα πάει στο Παρίσι, ως αντικαταστάτης του Τόμας Τούχελ -εξ ου και το παραπάνω άσμα.

Το 2011 ο τότε νέος ιδιοκτήτης της PSG, Νασέρ αλ-Κελαϊφί είχε πει πως σε πέντε χρόνια οι Γάλλοι θα κατακτήσουν την Ευρώπη. Στα οκτώ δεν είχαν καταφέρει να βρεθούν έστω στα ημιτελικά του UEFA Champions League. Στο μεσοδιάστημα ξόδεψαν 1.130.100.000 ευρώ σε μεταγραφές και άλλαξαν πέντε προπονητές: από τον Αντουάν Κομπουαρέ πήγαν στον Κάρλο Αντσελότι (το Δεκέμβριο του 2011), από τον Αντσελότι στον Λοράν Μπλαν (τον Ιούνιο του 2013), από τον Μπλαν στον Ουνάι Έμερι (τον Ιούνιο του 2016) και από τον Έμερι στον Τόμας Τούχελ (τον Ιούνιο του 2018). Η πρώτη κίνηση του Γερμανού ήταν να αγοράσει από τη Μονακό τον Κιλιάν ΕμΜπαμπέ, στο ποσό των 135.000.000 ευρώ. Θα θυμάσαι πως προέκυψε ένα θέμα με το Financial Fair Play, αλλά δεν έγινε τελικά και κάτι.

Τον περασμένο Αύγουστο έκαναν την έκπληξη, όταν ο παίκτης των μηδέν ευρώ τους πήγε στα ημιτελικά, από εκεί πέρασαν και στον τελικό και είδαν την Μπάγερν Μονάχου να σηκώνει το τρόπαιο.

Tέσσερις μήνες μετά, παραμονή των Χριστουγέννων και την επομένη του 4-0 επί της Στρασμπούρ η ομάδα ανακοίνωσε πως ο Τούχελ δεν είναι πια προπονητής της. Oι έχοντες γνώση αναφέρουν ως λόγο το ότι δεν θέλει να τον βλέπει ο αθλητικός διευθυντής της ομάδας, Λεονάρντο, πολύ περισσότερο μετά τη δήλωση που είχε κάνει ο κόουτς στα τέλη του Οκτώβρη, πριν την κλήρωση για τους ομίλους του UEFA Champions League για μεταγραφές που ήθελε (μετά την έξοδο των Σίλβα, Καβάνι και άλλων έξι παικτών), αλλά δεν του έκανε τη χάρη ο οργανισμός.

Eίχε αναφέρει όλες τις κινήσεις των Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Σίτι, Ατλέτικο Μαδρίτης και Ίντερ πριν καταλήξει στο ότι ‘”το ποδόσφαιρο όλα είναι πιθανά. Ξέρουμε πως για να κάνουμε ό,τι πέρυσι, θα χρειαστούμε τύχη στα ματς. Αν κρατήσουμε την ομάδα που έχουμε σήμερα, ειλικρινά δεν μπορούμε να ζητήσουμε το ίδιο αποτέλεσμα. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος σήμερα για το αν θα υπογράψουμε άλλους παίκτες. Πρέπει να περιμένουμε και να δούμε. Την ίδια ώρα, δεν θα σταματήσουμε να δίνουμε αυτοπεποίθηση στους παίκτες. Αυτήν την στιγμή όμως, δεν έχουμε την ίδια ποιότητα στην ομάδα, γιατί δεν έχουμε τους ίδιους παίκτες και αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν μείνουμε όπως έχουμε, δεν μπορούμε να έχουμε τους ίδιους στόχους γιατί είχαμε απώλειες, ενώ ο ανταγωνισμός ενισχύθηκε”.

Όταν ζήτησαν από τον Λεονάρντο ένα σχόλιο για την τοποθέτηση του προπονητή, είχε πει “δεν μου άρεσε η δήλωση του και δεν την καταλαβαίνω. Δεν άρεσε και στο club. Θα συζητήσουμε εσωτερικά για το ενδεχόμενο επιβολής ποινής. Αν κάποιος δεν είναι χαρούμενος, μπορούμε να μιλήσουμε. Αν αποφασίσει να μείνει, πρέπει να αποφασίσει και να σεβαστεί τις επιλογές της αθλητικής διεύθυνσης. Δεν είμαστε εδώ για να πάμε σε δίκη. Οφείλουμε όμως, να έχουμε το πνεύμα club που υποφέρει, το πνεύμα της θυσίας. Είναι σημαντικό. Δεν μας άρεσαν όσα είπε ο Τούχελ”.

Εξυπακούεται πως στους μήνες που ακολούθησαν δεν αποκαταστάθηκε η σχέση. Τουναντίον, επιδεινώθηκε, μέχρι το σημερινό ‘έως εδώ’. Οι πληροφορίες θέλουν τον Γερμανό να είναι φαβορί για τη θέση του Μικέλ Αρτέτα, στην Άρσεναλ.

Είχε ‘ξαναδουλέψει’ τον τρόπο που τελείωσε τη σχέση του με την Παρί

Το 1998 ο 47χρονος πρώην αμυντικός εγκατέλειψε τα γήπεδα, λόγω χρόνιου προβλήματος στο γόνατο. Πέρασε την επόμενη διετία σε σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων, ενώ τα βράδια δούλευε ως σερβιτόρος και ως μπάρμαν, σε μπαρ. Εννέα μήνες μετά πήρε τηλέφωνο τον Ραλφ Ράνγκνικ, με τον οποίον είχα βρεθεί στην Ουλμ όπου το 1997-98 ο μεν ήταν κόουτς και ο δε παίκτης. Όπως γράφει άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν 18 μήνες στην επίσημη ιστοσελίδα της Bundesliga ο Ράνγκνικ ήταν τότε στη Στουτγάρδη. Ο Τούχελ του ζήτησε να τον δοκιμάσει με τις ρεζέρβες. Αποδείχθηκε πως το γόνατο του δεν θα τον άφηνε σε ησυχία. Τότε ο προπονητής τον ρώτησε αν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του στον πάγκο της εφηβικής ομάδας. Ο Τούχελ δεν είχε κάτι να χάσει. Έγινε η σκιά των κόουτς των ακαδημιών για ένα και πλέον χρόνο και το 2000 ανέλαβε την U14. Ζήτησε από τον Χέρμαν Μπαντστούμπερ (πατέρα του αμυντικού της Στουτγάρδης, Χόλγκερ) να γίνει ο μέντορας του. Το 2004 έγινε βοηθός προπονητή στην U19 και ένας από τους λόγους που η ομάδα πήρε τον τίτλο τον επόμενο χρόνο.

Το 2006 γύρισε στο Άουγκσμπουργκ, όπου ξεκίνησε η διαδρομή του, πήρε τα διπλώματα που χρειαζόταν ως προπονητής και το 2009 πήγε στην U19 της Μάιντς, για να την κάνει πρωταθλήτρια. Δέχθηκε πρόταση για να αναλάβει πόστο στην εθνική U21. Δέχθηκε και μια άλλη, από τη Χόφενχαϊμ για τη θέση του head coach της πρώτης ομάδας.

Δεν χρειάστηκε να σκεφτεί για να αποφασίσει τι θα επιλέξει, αφού την ίδια περίοδο απολύθηκε ο Γιορν Άντερσεν από τη Μάιντς (μετά τον γρήγορο αποκλεισμό από το κύπελλο) και ανέλαβε εκείνος να την καθοδηγήσει στη δεύτερη σεζόν της στην Bundesliga. Στο τέλος της διαδρομής η παρέα του ήταν στην 9η θέση. Υπό τις οδηγίες του κατέκτησε την πρώτη πρόκριση της ιστορίας στο UEFA Europa League (2012, ως πέμπτη της γερμανικής λίγκας), ενώ ο Τούχελ είχε κερδίσει το χειροκρότημα ως ‘ο νεαρός κόουτς που άλλαζε τα δεδομένα της ομάδας του, ανάλογα με τις ανάγκες που προέκυπταν και την ομάδα που είχε απέναντι του’. Στήριζε τα πάντα στα βασικά. Αυτά ήταν ο ρυθμός όπως έβγαινε η ομάδα στην επίθεση και επιθετικογενές ποδόσφαιρο. Είχε γίνει γνωστός και για άλλα πράγματα: μετά τις ήττες δεν ‘έλιωνε’ τους παίκτες του στο video. Τους θύμιζε μια ατάκα του Μάικλ Τζόρνταν (‘απέτυχα ξανά και ξανά και ξανά στη ζωή μου. Και για αυτό πέτυχα’) και προχωρούσε. Προσέλαβε ως scout και υπεύθυνο για τις αναλύσεις των αντιπάλων έναν ερασιτέχνη, καθώς είχε ενθουσιαστεί με αυτά που είχε γράψει στο blog του. Ο 28χρονος σήμερα, Ρενέ Μάριτς είναι σήμερα στην Γκλάντμπαχ.

Στα χρόνια του στη Μάιντς ο Τούχελ κέρδισε τη φήμη ενός εκ των πιο καπάτσων σε επίπεδο τακτικής, νέων προπονητών του γερμανικού ποδοσφαίρου. Μέχρι σήμερα είναι ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία της Μάιντς με 1.41 πόντους ανά ματς. Ακολουθεί ο Γιούργκεν Κλοπ, με 1.13 πόντους σε κάθε αγώνα της περιόδου 2005-06.

Τα ονόματα τους βρέθηκαν μαζί στην ίδια πρόταση και το 2015, όταν ο Κλοπ κίνησε για αλλού και τη θέση του στην Ντόρτμουντ την πήρε ο Τούχελ -ο οποίος ήταν σε ‘άδεια’ ένα χρόνο, μετά την άρνηση της Μάιντς να τον αφήσει να πάει στη Σάλκε ή τη Λεβερκούζεν, την αδυναμία του συλλόγου να του παρέχει τους πόρους που θα τη διατηρούσαν ψηλά και το ‘καλύτερα να φύγω τώρα’. Σημειωτέων, έμεινε ένα χρόνο εκτός πάγκων και όταν έφυγε από το Westfalenstadion , το καλοκαίρι του 2017 -μέχρι να πάει στην Παρί.

Αλλά τι έκανε στη διετία του στην Ντόρτμουντ. Κατ’ αρχάς, είχε ποσοστό νικών στο 62.96%. Έγινε και ο πιο επιτυχημένος στην ιστορία του club, με 2.09 πόντους ανά αγώνα (ο Φαβρ τον πέρασε με 2.11). Στην πρώτη του χρονιά πήγε την ομάδα στη δεύτερη θέση, πίσω από την Μπάγερν του Γκουαρδιόλα -που πήρε και το κύπελλο στα πέναλτι. Ήταν αυτός που ανέδειξε τύπους όπως ο Κρίστιαν Πούλισιτς, ο Ουσμάν Ντεμπελέ, ο Πιερ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ και τα λοιπά και τα λοιπά και από τρόπαια πήρε ένα κύπελλο το 2017. Τρεις μέρες μετά απολύθηκε. Και τότε βγήκαν όλα στη φόρα. Πράγματα όπως ότι είχε διαπληκτιστεί με όσους ήταν στην ηγεσία και πρώτο και καλύτερο τον CEO Χανς Γιοακίμ Βάτσκε.

Είχε εκφράσει τη δυσαρέσκεια του για τις πωλήσεις παικτών όπως ο Χούμελς, Γκουντογκάν και ο Μεχιταριάν και τον εκνευρισμό του που οι ιθύνοντες έκαναν άλλα από αυτά που ζητούσε (σε επίπεδο διεκδίκησης παικτών). Οι ρεπόρτερ έλεγαν πως ‘έκαψε όλες τις γέφυρες στο σύλλογο και τελικά στράφηκαν εναντίον του η ηγεσία, οι παίκτες και όλοι οι εργαζόμενοι’. Είχε τσακωθεί και με τον επικεφαλής scout, Σβεν Μίσλιντατ, τύπο που είχε ‘βρει’ τους Λεβαντόφσκι και Ομπαμεγιάνγκ. Αφορμή ήταν ο Όλιβερ Τόρες (τον υπέγραψε ο σύλλογος πίσω από την πλάτη του κόουτς) και είχε ως συνέπεια να απαγορευτεί από τον ‘κατάσκοπο’ η είσοδος στις εγκαταστάσεις. Του καταλόγισαν πως δεν έκανε ποτέ το παραμικρό για να ‘δεθεί’ με τον οργανισμό. Βασικά, δεν έκανε κάτι που δεν ήθελε -πχ να πάει στις τελετές μεγάλων επετείων του οργανισμού. Του είχαν απομείνει για φίλοι οι νέοι παίκτες.

Όπως συνέβη και με την Παρί, άπαξ και ‘πάγωσε’ η σχέση που είχε με τον CEO, περιοδικά γινόταν χειρότερη με τον έναν να προκαλεί δημοσίως τον άλλον. Ώσπου ο Τούχελ δεν δίστασε να στείλει δημόσιο μήνυμα προειδοποίησης για τη δημοσίευση φράσης που είχε χρησιμοποιήσει εν οίκω –και είχε βγει εν δήμω-, μετά την επίθεση που είχε δεχθεί το λεωφορείο της ομάδας. Αν γίνεται κάτι κατανοητό για αυτόν τον άνθρωπο είναι πως έχει πολύ διακριτά όρια και δεν τον νοιάζει πώς λέγεται ή ποιος είναι όποιος τα ξεπεράσει.