Ο τίτλος της άτρωτης Σπόρτινγκ ήρθε την ημέρα των ανοιγμένων κεφαλιών
Προτού συμπληρωθεί τριετία από την επίθεση οπαδών στο προπονητικό κέντρο, ένας πρόεδρος-γιατρός βρήκε το κατάλληλο αντίδοτο προκειμένου η Σπόρτινγκ Λισαβόνας να επιστρέψει στην κορυφή του πορτογαλικού ποδοσφαίρου μετά το 2002.
Σειρήνες να βουίζουν εκκωφαντικά. Καπνοί να εμποδίζουν την αναπνοή και να θολώνουν την όραση. Αποδυτήρια που έχουν υποστεί ανελέητο βανδαλισμό. Ντουλάπια ξεχαρβαλωμένα, ρουχισμός σκισμένος, παπούτσια πεταμένα από ‘δω κι από ‘κει. Χτυπημένα κεφάλια με κηλίδες αίματος να ρέουν στα πρόσωπα. Φιγούρες και σκιές που περιφέρονται τρομοκρατημένες στο χώρο. Ένα αδιανόητο χάος.
Το απόγευμα της Τρίτης 15/5 του 2018 δεν ήταν άλλη μία ημέρα στη δουλειά για το τεχνικό επιτελείο, το υπόλοιπο σταφ και τους ποδοσφαιριστές της Σπόρτινγκ. Το προπονητικό κέντρο του πορτογαλικού κλαμπ στην περιοχή Αλκοτσέτε, 30 χλμ από το κέντρο της Λισαβόνας, είχε δεχθεί επιδρομή από κανονικούς βαρβάρους. Σαν εκείνες τις επιδρομές στις επικές ταινίες του Πίτερ Τζάκσον.
Από αυτούς εδώ.
Μια σκληροπυρηνική ομάδα εξαγριωμένων οπαδών είχε οργανώσει σχέδιο εισβολής στη φημισμένη Academia Sporting και το απόγευμα της ημέρας εκείνης προχώρησε στην εκτέλεσή του. Οι κουκουλοφόροι, με ρόπαλα κι άλλα παρόμοια δολοφονικά αντικείμενα στα χέρια, μπούκαραν στον ‘ιερό χώρο’, από τον οποίο έχουν αναδειχθεί παίκτες ο Φίγκο ή ο Κριστιάνο Ρονάλντο, και άρχισαν να καταστρέφουν με μανία ό,τι έβρισκαν στο διάβα τους.
Προπονητές και παίκτες κλειδώθηκαν στ’ αποδυτήρια για να γλιτώσουν από την οργή, αλλά οι μανιασμένοι χούλιγκανς κατάφεραν ν’ αποκτήσουν γρήγορα πρόσβαση και να χτυπήσουν κάποιους εξ αυτών. Σοβαρότερα απ’ όλους τον Γερμανό Μπας Ντοστ. Τον έστειλαν για ράμματα. Αλλά επίσης τον Γιόζιπ Μίσιτς (πρώην παίκτη του ΠΑΟΚ), τον Ροντρίγκο Μπατάγλια, τον Μάρκος Ακούνια, τον Ουίλιαμ Καρβάλιο, τον Ρουί Πατρίσιο και τον προπονητή Ζόρζε Ζεζούς.
Προ δύο ημερών, την Κυριακή 13/5, η Σπόρτινγκ είχε ηττηθεί 2-1 από τη Μαρίτιμο εκτός έδρας, ξοδεύοντας την τελευταία ευκαιρία εξασφάλισης του εισιτηρίου για τα προκριματικά του Champions League, καθώς είχε προηγηθεί το 0-0 με την Μπενφίκα, και οι δράστες έκριναν πως ήταν η κατάλληλη ώρα για να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους καταδικάζοντας σε ποινή ξυλοδαρμού τους υπεύθυνους της αποτυχίας. Χωρίς να τους ενδιαφέρει ότι ακολουθούσε ο τελικός του κυπέλλου με την Άβες (που αναπόφευκτα χάθηκε με 2-1).
Εκ των αυτοπτών μαρτύρων στο συμβάν ο Ντάνιελ Ποντένσε, ο οποίος -σοκαρισμένος από την τραυματική αυτή εμπειρία που είχε ζήσει- κινήθηκε νομικά προκειμένου να λύσει το συμβόλαιό του με τα ‘λιοντάρια’, καταλήγοντας εν τέλει στον Ολυμπιακό μ’ ένα ποσό πολύ μικρότερο της ρήτρας που προβλεπόταν από την αρχική συμφωνία. Το ίδιο ζήτησαν κι άλλοι ποδοσφαιριστές του ρόστερ, τρομοκρατημένοι και φοβούμενοι για τη σωματική ακεραιότητά τους. Οι 41 εξ αυτών ταυτοποιήθηκαν, πέρασαν από δίκη για τις πράξεις τους και κρίθηκαν ένοχοι.
Από τον Μπόλονι στον Αμορίμ
Λίγα 24ωρα από τη συμπλήρωση 3 ετών από τα αιματηρά γεγονότα του 2018 και χάρη στο 1-0 επί της Μποαβίστα στο ‘Ζοζέ Αλβαλάδε’ η Σπόρτινγκ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια για 19η φορά στην ιστορία της και πρώτη μετά το 2002, όταν μάλιστα στο τιμόνι της βρισκόταν ο Λάζλο Μπόλονι και στο ρόστερ ο Δημήτρης Ναλιτζής! Εκείνη τη χρονιά η ομάδα του νεότατου Ρουμάνου είχε φροντίσει να εκμεταλλευτεί τα αγωνιστικά ζητήματα που εμφάνισαν μέσα στη χρονιά η τρίτη Πόρτο και η τέταρτη Μπενφίκα, κόβοντας πρώτη το νήμα χάρη στα 42 γκολ του Μάριο Ζαρντέλ, που εν τω μεταξύ είχε επιστρέψει στην Πορτογαλία μετά το αποτυχημένο πέρασμά του από τη Γαλατάσαραϊ.
Εφέτος η Σπόρτινγκ πλασαρίστηκε στην κορυφή την 6η αγωνιστική και από τότε δεν έπεσε ποτέ, ολοκληρώνοντας μια αήττητη πορεία 32 παιχνιδιών ως τη μαθηματική εξασφάλιση κατάκτησης του τροπαίου, χωρίς να νοιάζεται για το τι θα συμβεί στις δύο αγωνιστικές που απομένουν. Ήταν η απόληξη μιας διοικητικής και αγωνιστικής αναδιάρθρωσης που άρχισε την ημέρα των ανοιγμένων κεφαλιών. Ο τότε πρόεδρος Μπρούνο ντε Καρβάλιο εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και προκηρύχθηκαν εκλογές για την ανάδειξη νέου προεδρείου από τα μέλη του συλλόγου. Στις διεργασίες που οργανώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2018 υπήρξε ρεκόρ συμμετοχής, μια και οι ψήφοι που καταμετρήθηκαν συνολικά, διότι δόθηκε η δυνατότητα επιστολικής ψήφου, ήταν περισσότερες από 22.000.
Η οριακή νίκη ανήκε στον Φρεντερίκο Βαράντας, έναν 39χρονο στρατιωτικό γιατρό από τη Λισαβόνα, ο οποίος είχε εμπλακεί ήδη με το ποδόσφαιρο μέσω της δουλειάς του, και θέλησε να διεκδικήσει την ηγεσία των ‘λιονταριών’, προσδοκώντας σε μια νέα εποχή. Χάρη στο 42.32% που εξασφάλισε μετά την καταμέτρηση, ανήλθε στον προεδρικό θώκο κι άρχισε να θέτει τα θεμέλια για μια Σπόρτινγκ που θα πρωταγωνιστήσει ξανά. Άπειρος ως ήταν, δοκίμασε διάφορα και απέτυχε σε κάμποσα. Αναζητούσε το τέλειο και δεν το έβρισκε. Δούλεψε με πέντε διαφορετικούς προπονητές (μόνιμους όπως ο Ζοζέ Πεσέιρο ή υπηρεσιακούς) σε λιγότερο από 2 χρόνια, προτού τον Μάρτη του 2020 αφήσει τα κλειδιά στα χέρια του νεόκοπου και ‘άγουρου’ προπονητικά, πλην φιλόδοξου και με φρέσκιες ιδέες Ρούμπεν Αμορίμ, του επί 9 χρόνια ποδοσφαιριστή της Μπενφίκα!
Σύντομα ο 36χρονος σήμερα κόουτς, ή αλλιώς ο ‘Miracle Maker’, τον έβγαλε ασπροπρόσωπο, επιβεβαιώνοντας όσες προβλέψεις τον περιέγραφαν ως τον τέλειο εκπρόσωπο της φρέσκιας γενιάς Πορτογάλων προπονητών, γεννημένων στα 80s. Είχε ήδη στο ενεργητικό του έναν τίτλο με την Μπράγκα (ως αντικαταστάτης του Ρικάρντο Σα Πίντο), αρπάζοντας μεμιάς τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονταν. Έτσι δεν πήγαν χαμένα τα περισσότερα από 10 εκατομμύρια που βγήκαν υποχρεωτικά από το ταμείο της Σπόρτινγκ για να εξασφαλιστεί η συναίνεση της ομάδας του στην ολοκλήρωση της περυσινής συμφωνίας.
Παρά τις απώλειες βασικών ποδοσφαιριστών, κυρίως του Φερνάντες αλλά και του Ουέντελ, η Σπόρτινγκ ενός μείγματος βετεράνων (Αντάν, Νέτο, Φεντάλ, Ζοάο Μάριο) και πιτσιρικάδων (Μέντες, Πόρο, Ινάσιο, Μπραγκάντσα, Τομάς), έχει παρουσιάσει ένα συμπαγές σύνολο με σφιχτό ροτέισον, ακατάβλητη αμυντική τακτική, στην οποία ξεχωρίζει η ηγετική μορφή τον Σεμπάστιαν Κοάτες, και επίθεση που εκμεταλλεύεται καίρια τις όποιες ευκαιρίες της. Δεν είναι συμπτωματικό ότι στον βαθμολογικό πίνακα εμφανίζει το κορυφαίο γκολ αβερέιτζ της κατηγορίας, αν και πρόκειται για την τρίτη πιο παραγωγική ομάδα της Primeira Liga. Η άμυνά της είναι ξεκάθαρα από ατσάλι, ως μάλιστα αυτή τη προσφέρει τις λιγότερες ευκαιρίες για γκολ στις αντιπάλους της μεταξύ όλων των ομάδων των έξι κορυφαίων πρωταθλημάτων της Ευρώπης! Ο Αμορίμ εφαρμόζει ένα σύγχρονο και άκρως αποδοτικό 3-4-3 που του εγγυάται την ισορροπία μεταξύ των γραμμών, δεν αφήνει κενά και κυρίως φέρνει αποτελέσματα. Οι δύο τίτλοι στην ίδια σεζόν το πιστοποιούν ξεκάθαρα, καθώς τον Γενάρη είχε προηγηθεί η κατάκτηση του λιγκ καπ, που διοργανώθηκε σε μορφή Final-4.
Τρία χρόνια μετά την αιματηρή εισβολή στο προπονητικό κέντρο οι οργανωμένοι (και όχι μόνο) οπαδοί μαζεύτηκαν για ν’ αποθεώσουν (και όχι να δείρουν) τους ποδοσφαιριστές. Ασχέτως αν, εκ των υστέρων, συγκρούστηκαν με αστυνομικές δυνάμεις. Η ημέρα των ανοιγμένων κεφαλιών θα είναι εσαεί ένα στίγμα στην ιστορία του κλαμπ, αλλά μαζί κι ένα σημείο αναφοράς. Ή αλλιώς η (άκυρη) εκκίνηση που έμελλε να έχει ως τελικό προορισμό το πρώτο πρωτάθλημα ύστερα από 19 χρόνια.
