Ο Στέφαν Σβαμπ δεν φέρνει στον ΠΑΟΚ μόνο το ‘worst ever’ τάκλιν

Στις 27/9 του τρέχοντος έτους ο Αυστριακός Στέφαν Σβαμπ, από το Ζαλφέλντεν των 16.000 κατοίκων, θα κλείσει τα 30 του. Για τον μία φορά διεθνή κεντρικό χαφ ο ΠΑΟΚ θα είναι ο πέμπτος κρίκος στην αλυσίδα των επαγγελματικών ομάδων που θα έχει αγωνιστεί ως σήμερα. Αν δεν έμαθες τα μαντάτα, η απόκτησή του ανακοινώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου.

Είχαν προηγηθεί η Λουστενάου, η Ζάλτσμπουργκ (δεύτερη ομάδα), η Αντμίρα Βάκερ και φυσικά η Ραπίντ Βιέννης. Στην οποία διετέλεσε αρχηγός επί μία 3ετία και την αφήνει ύστερα από 6 χρόνια. Διότι -όπως μετέφερε οι αθλητικός διευθυντής του κλαμπ Ζόραν Μπάρισιτς- “κάναμε οικονομικά ό,τι ήταν δυνατόν για να τον κρατήσουμε“, αλλά “οι διαπραγματεύσεις έφτασαν στο τέλος τους“. Σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο τού προτάθηκε μείωση αποδοχών, ως αποτέλεσμα των αναπροσαρμογών εξαιτίας του κορονοϊού. Ο ίδιος αποχαιρέτησε το Χίτελντορφ “με βαριά καρδιά“, καθώς ήταν “απίστευτα όμορφα και αξέχαστα χρόνια“. Η ανάρτησή του ξεχείλιζε από το συναίσθημα και μια πανηγυρική φωτογραφία. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα ‘λεγες ότι διαφέρει πολύ από την περίπτωση του Βιεϊρίνια. Του αρχηγού που δεν βρίσκει σημείο επαφής με τ’ αφεντικά.

Όλες οι παραπάνω πληροφορίες από τη μία του βίου και από την άλλη της ποδοσφαιρικής καριέρας του Σβαμπ είναι οι πρώτες-πρώτες που συναντά κανείς σε μια πρόχειρη αναζήτηση πληκτρολογώντας στη μηχανή αναζήτησης το ονοματεπώνυμό του. Σ’ ένα δεύτερο επίπεδο ανοίγονται μπροστά παράθυρα με διάφορα από λίστες των πιο σκληρών μαρκαρισμάτων που έχουν συμβεί ποτέ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ναι μεν ο Αυστριακός μέσος χρωστά ένα μεγάλο μέρος της φήμης του στη δυνατότητά του να κινείται άριστα στο χώρο και είτε να φτιάχνει παιχνίδι είτε να σκοράρει με το αριστερό πόδι. Μόνο με τη Ραπίντ μέτρησε 51 γκολ (8 εφέτος) και 51 ασίστ σε 241 συμμετοχές, ενώ οι συνολικοί αριθμοί του ήταν 83 και 75 σε 410 παιχνίδια, κατ’ αντιστοιχία.

Χαρακτηριστική περίπτωση αυτό το σουτ στο βιενέζικο ντέρμπι με την Αούστρια.

Τα εκτεταμένα στιγμιότυπα, δε, ενισχύουν τις θετικές απόψεις για την αρεστή δουλειά και τη χρησιμότητά του στον άξονα.

Μολαταύτα ο ντελικάτος Αυστριακός δεν στερείται, σε καμία περίπτωση, δυναμισμού και σκληράδας. Σε βαθμό τιμωρίας, μάλιστα. Οι 79 κίτρινες κυρίως και οι 2 αποβολές δεν κρύβουν τον τρόπο που πηγαίνει στις μονομαχίες και προϊδεάζουν για έναν ποδοσφαιριστή που δεν προσέχει, όσο ίσως θα έπρεπε, τα μαρκαρίσματά του. Διαφορετικά δεν θα κουβαλούσε το σημάδι του The ‘worst tackle ever’ που είχε κάνει με τα δύο πόδια στον Χάιρο Ριέντεβαλντ του Άγιαξ πριν από 5 χρόνια. Πιο βίαιο από του Ρόι Κιν στον πατέρα Χάλαντ!

Τέτοια εποχή ήταν περίπου, στις αρχές της ευρωσεζόν 2015-16, όταν στον γ’ προκριματικό γύρο του Champions League η Ραπίντ είχε κληρωθεί ν’ αντιμετωπίσει (και ν’ αποκλείσει εκ των υστέρων) την ολλανδική ομάδα με διπλό 3-2 που πανηγύρισε στο Άμστερνταμ. Ο πρώτος αγώνας στο ‘Ερνστ Χάπελ’ βρήκε τον ‘Αίαντα’ να προηγείται 2-0 στο πρώτο μισό και τη Ραπίντ να μειώνει στο 48′ με τον Κάιντζ. Δέκα λεπτά αργότερα και πριν από την ισοφάριση του Μπέριτς στο 76′ η μπάλα ήταν διεκδικούμενη και ο (24χρονος τότε) Σβαμπ, χωρίς πολλές πιθανότητες να την προλάβει, ένωσε τα πόδια, πήρε τη μορφή ενός δρεπανηφόρου άρματος που ενεργοποιεί τα μαχαίρια του και έπεσε με μανία στα πόδια του Ολλανδού Ριέντεβαλντ. Η σκηνή παραμένει αναλλοίωτα τρομακτική ως σήμερα, καθώς θέτει αν μη τι άλλο σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα του νυν αμυντικού της Κρίσταλ Πάλας. Ενός ταλαντούχου παιδιού που στα 18 του έβλεπε από τις σκισμένες κάλτσες του να τρέχει μπόλικο αίμα. Ασχέτως αν τα τραύματα αποδείχθηκαν επιπόλαια και συνέχισε χωρίς φόβο, ούτε καν δισταγμό.

Τα πιο ήπια σχόλια της εποχής αφορούσαν την άτσαλοσύνη μια ενέργειας που δεν δικαιολογούσε με τίποτα την αγριότητά της από τη στιγμή που, δίχως εμφανές κίνητρο, έλαβε χώρα στη μεσαία γραμμή. Η πλειονότητα των όσων έτυχε να δουν τη φάση διάλεξε τη λέξη ‘δολοφόνος’ για να περιγράψει την ωμότητα της φάσης, υποστηρίζοντας πως η κόκκινη κάρτα που αντίκρισε, άνευ δεύτερης σκέψης, ο Σβαμπ από το διαιτητή του αγώνα δεν αρκούσε ως ποινή. Άλλοι μιλούσαν υποτιμητικά για τη νοημοσύνη του.

“Θα μπορούσε να είχε καταστρέψει την καριέρα του Χάιρο“, έλεγε στο στην εφημερίδα De Telegraaf ο Φρανκ ντε Μπερ, απορώντας “γιατί το έκανε“. Μάλιστα κατά τον ίδιο η πιο ταιριαστή τιμωρία θα ήταν η επιβολή αποκλεισμού “για τουλάχιστον οκτώ αγώνες“. Δεν επαληθεύτηκε, διότι ακολούθησε εν τέλει αποκλεισμός δύο αγώνων, με συνέπεια ο Σβαμπ να χάσει τόσο το δεύτερο ματς στην Ολλανδία όσο και το πρώτο των πλέι οφ με τη Σαχτάρ (που απέκλεισε τη Ραπίντ στην πορεία σε δύο ματς).

Το μαρκάρισμα είχε υποχρεώσει τους ίδιους τους ανθρώπους της Ραπίντ να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη, διότι κατά τον Μπάρισιτς “δεν αντιπροσωπεύει την κουλτούρα μας“, ούτε φυσικά “ήταν απαραίτητο να συμβεί“. Το στέλεχος του κλαμπ μάλιστα είχε προαναγήλλει μαζί την τιμωρία του ποδοσφαιριστή με βάση τα όσα προέβλεπε ο εσωτερικός κανονισμός για αντιεπαγγελματική συμπεριφορά. “Ήταν μια ανόητη ενέργεια“. Ο Ριέντεβαλντ, το ‘θύμα’, προσπάθησε να μπει στη θέση του Αυστριακού, λέγοντας πως “έχουμε να κάνουμε μ’ ένα ανδρικό άθλημα και όλο αυτό είναι κομμάτι του“. “Ομολογουμένως ήταν πολύ άγριο“, ομολόγησε, ωστόσο “θα την εκτιμούσα μια συγγνώμη“. Κάποια χρόνια μετά θα συμπλήρωνε ότι “είχα έντονο πόνο και χαίρομαι που τελείωσε έτσι. Δεν το σκέφτομαι πλέον“.

Ο Σβαμπ, από την πλευρά του, είχε εμφανιστεί μετανιωμένος κατά την απολογία του στην πειθαρχική επιτροπή της UEFA. “Παρασύρθηκα“, είχε ισχυριστεί. “Έκρινα λανθασμένα την κατάσταση, σκέφτηκα πως μπορούσα να προλάβω την μπάλα και μπήκα 100% σε αυτήν. Ευτυχώς δεν έγινε κάποιο κακό“, είχε συμπληρώσει ενώπιον όσων τον έκριναν (με σχετική επιείκεια). Ήταν εμφανές πως ήθελε να ξεχάσει γρήγορα. Ξέχασε. Μόνο που τα πειστήρια θα τον ακολουθούν ως τη Θεσσαλονίκη.