Ο βετεράνος των Ρόκετς που έκανε την πιο καίρια ερώτηση για το Last Dance

Το φινάλε του Last Dance άφησε ορισμένα αναπάντητα ερωτήματα που, ενισχύοντας το μύθο όλη της παραγωγής, δεν θ' απαντηθούν ποτέ. Σκηνοθετική άποψη στο τελικό μοντάζ που ιντριγκάρει το κοινό, επιλογή των όσων (δεν) συμμετείχαν σε αυτό το νοσταλγικό κόνσεπτ του ESPN ή αδυναμία των συντελεστών να εκμαιεύσουν επιπλέον πληροφορίες, τα κενά στο στόρι των δέκα επεισοδίων που προβλήθηκαν εβδομαδιαίως από την πλατφόρμα του Netfix ήταν τρανταχτά.

Από τη μία είναι κοινώς αποδεκτό ότι δεν είδαμε απλώς μια καλογυρισμένη 'αγιογραφία' της αεροσύνης που περιέβαλε τον Μάικλ Τζόρνταν ως το έσχατο χειροκρότημα. Από την άλλη σ' ένα ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε σχεδόν όλο πάνω του (συμμετέχοντας μέσω εταιρίας του στην παραγωγή) ήταν ολότελα προβλεπόμενο πως δεν θα φωτιστεί κάθε πτυχή, μικρή ή μεγαλύτερη, των γεγονότων. Ειδάλλως δεν θα 'χε νόημα να παρέμβουν -εκ των υστέρων- ο Χόρας Γκραντ, ο Γκρεγκ Χότζες και ο Αϊζάια Τόμας επιχειρώντας ν' αποκαταστήσουν τη φήμη τους.

Υποτίθεται ότι το Last Dance θα ήταν η αποτύπωση επί της οθόνης της τελευταίας χρονιάς μιας αυτοκρατορίας που προαποφασισμένα θα έπεφτε εκ των έσω. Προτού φτάσουμε εκεί, είδαμε ένα-ένα τα στάδια της ελεγκτικής διαδικασίας των Σικάγο Μπουλς μέσα στο χρόνο προτού καταλήξουν με τον έκτο τίτλο σε οκτώ σεζόν. Μεταξύ των δύο three-peat (1991-93, 1996-98) βέβαια μεσολάβησε ένα διάλειμμα δύο ετών, το οποίο σαν να μην υπήρξε ποτέ. Ήταν αυτό ακριβώς αυτό ανέδειξε το στοχευμένο tweet του Βέρνον Μάξουελ. "Τι σκεφτήκατε παιδιά για το πώς στο Last Dance αγνόησαν τα δύο χρόνια που οι Ρόκετς νίκησαν σαν να μην συνέβησαν;", αναρωτήθηκε ρητορικά.

Ενδεχομένως το όνομα του 54χρονου βετεράνου των παρκέ να προκαλεί ένα ξύσιμο του κεφαλιού για ώρα. Ποιος είναι ο τύπος που κάνει αίτηση ένταξης στο κλαμπ των 'haters', ως μια νέα φωνή αντίδρασης; Ας δούμε. Γεννημένος στο Γκέινσβιλ της Φλόριντα ο Μάξουελ, έπαιξε πέντε σεζόν στους Γκέιτορς ως leading scorer, προτού το 1988 γίνει draft στο #47 - τρεις θέσεις πριν από τον Στιβ Κερ. Την πρώτη 1.5 σεζόν της επαγγελματικής σταδιοδρομίας του ανήκε στους Σαν Αντόνιο Σπερς (από ανταλλαγή με τους Νάγκετς για μελλοντικό pick) και έδειξε εξ αρχής ότι έχει τα στοιχεία να ξεχωρίσει.

Η καριέρα του ωστόσο απογειώθηκε αφότου το Γενάρη του 1990 το συμβόλαιό του πωλήθηκε στους Χιούστον Ρόκετς έναντι 50.000 δολαρίων. Τις επόμενες δύο σεζόν ήταν ο παίκτης με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα στο πρωτάθλημα (172 και 162 αντίστοιχα), με ποσοστό που ξεπερνούσε ή άγγιζε το 50% και εξελίχθηκε σ' έναν από τους clutch players των αρχών των 90s στο ΝΒΑ με usage% στην επίθεση να ξεπερνά σταθερά το 21%. Είχε έρθει να κουμπώσει ιδανικά δίπλα στον Κένι Σμιθ (που αποκτήθηκε λίγους μήνες αργότερα από τους Ατλάντα Χοκς) και μαζί με τον Σαμ Κασέλ, τον Μάριο Έλι, τον Ρόμπερτ Χόρι και ακολούθως τον Κλάιντ Ντρέξλερ να συνθέσουν μια πληρέστατη περιφερειακή γραμμή σε αρμονία, η οποία εμφάνιζε κάθε αναγκαίο στοιχείο για να εκπληρωθεί το σχέδιο του Ρούντι Τομγιάνοβιτς.

Τι κατάφεραν οι Ρόκετς στ' αυτά τα δύο χρόνια; Να μετρήσουν 105 νίκες στα 164 παιχνίδια κανονικής περιόδου, αλλά και να κυριαρχήσουν στην postseason κάθε χρονιάς, με τον Χακίμ Ολάζουον ν' αναδεικνύεται δύο φορές το ο πολυτιμότερος παίκτης των τελικών με Νικς και Μάτζικ αντίστοιχα. Άξιζαν, πιθανόν, μιας αναφοράς από τη στιγμή που ήταν η ομάδα που πριν και μετά το 'I'm Back' έκοψε στη μέση τα δύο σερί.

Ο Μάξουελ είχε παίξει κομβικό ρόλο μονάχα στην πορεία ως το πρώτο δαχτυλίδι, μετρώντας 13.8 πόντους και 4.2 ασίστ ανά αγώνα. Τη δεύτερη χρονιά, όταν το Χιούστον άρχισε από την έκτη θέση της Δύσης, εμφανίστηκε μόνο σ' ένα παιχνίδι των playoffs. Επισήμως δηλώθηκε τραυματίας. Η πιθανότερη εκδοχή της απουσίας του (που δεν απέχει από την αλήθεια) τον ήθελε να λείπει από μια προπόνηση επειδή πονούσε από τράβηγμα, να τσακώνεται με τον Τομγιάνοβιτς που θεωρούσε ότι λουφάρει, κατόπιν να μην απαντά στις κλήσεις που του έγιναν από τον οργανισμό και να τελεί υπό σιωπηρή τιμωρία ως τη λήξη της σεζόν, όταν έφυγε για τους Σίξερς. Προτού συνεχίσει σε Σπερς (δεύτερη θητεία), Μάτζικ, Χόρνετς, Κινγκς, Σόνικς και Μάβερικς.

Ο Μάξουελ είχε δημοσίως εκδηλώσει τη δυσαρέσκειά του για τη συμφωνία που έφερε στο Χιούστον τον Κλάιντ Ντρέξλερ, υποστηρίζοντας πως "δεν φαντάζομαι τον εαυτό μου ως έναν παίκτη που θα έρχεται από τον πάγκο. Έχω δουλέψει σκληρά για να φτάσω εδώ που είμαι", καθώς κάλυπταν τον ίδιο χώρο και ο χρόνος του θα μειωνόταν. Αφού δεν κρατούσε τότε το στόμα του κλειστό, θα το έκανε τώρα;