Ο παίκτης-σύμβολο της Έβερτον σκόραρε μόνο μία φορά, σε φιλικό με την ΑΕΚ

Η Έβερτον σέρνει πίσω της 142 χρόνια ποδοσφαιρικής ιστορίας με 24 τίτλους και άλλες, πολλές, ένδοξες στιγμές. Στα χρόνια αυτά της ποδοσφαιρικής απεραντοσύνης της, εκατοντάδες ποδοσφαιριστών, Βρετανών ή μη στην καταγωγή, φόρεσαν τα μπλε των 'ζαχαρωτών' και σε μια υποθετική δημοσκόπηση για τον πιο δημοφιλή αυτών ο ένας θα ψήφιζε σίγουρα τον θρυλικό γκολκίπερ Νέβιλ Σάουθ(χ)ολ, άλλος -νεότερος πιθανόν- θα πήγαινε με κλειστά μάτια στον πιο προβεβλημένο Γουέιν Ρούνεϊ και ο τρίτος θα διάλεγε ενδεχομένως είτε στον (εν ενεργεία) Λέιτον Μπέινς είτε σε κάποιον εκ των Ντάνκαν Φέργκιουσον, Τιμ Κέιχιλ, Λίον Όσμαν ή (με λιγότερες πιθανότητες) Φιλ Τζαγκιέλκα.

Ο αγνός, ο ατόφιος, ο παραδοσιακός, ο ορθόδοξος φαν της Έβερτον θα έσβηνε όλα τα παραπάνω ονόματα. Χ και από την αρχή (κάνει και ρίμα). Θα 'ριχνε την ψήφο του στον (ένα και μοναδικό) Τόνι Χίμπερτ. Σήμερα 39 ετών ο γεννημένος την 20η του Φλεβάρη στο Λίβερπουλ αμυντικός, ήταν 'one of a kind' για τον δεύτερο ισχυρότερο πόλο του Μερσεϊσάιντ. Ό,τι ακριβώς ο Τζέιμι Κάραχερ για τον πρώτο.

Μια τέτοια περίπτωση ήταν ακριβώς. Οπαδός του εμβλήματος με τον 'Prince Rupert's Tower' απ' όταν θυμάται τον εαυτό του και παιδί των ακαδημιών από τα 10 του, ο Τόνι Χίμπερτ έγινε 'one club man', σαν τον Ράιαν Γκιγκς στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τον Φραντσέσκο Τότι στη Ρόμα και τον Πάολο Μαλντίνι στη Μίλαν, από τη στιγμή που στις 18 επαγγελματικές σεζόν της στράτας που βάδισε δεν άλλαξε ομάδα και φανέλα. Βέβαια ο Τόνι Χίμπερτ έχει ένα συγκριτικό μειονέκτημα απέναντι στους έτερους της λίστας. Ο παλαίμαχος Άγγλος, ως δεξιός μπακ κυρίως, δεν βρήκε ποτέ του δίχτυα σε παιχνίδι που είχε επίσημο χαρακτήρα.

Μας το υπενθύμισε η ισπανική ιστοσελίδα futbolretro.es, μαζί με άλλους έξι, αλλά εμείς πήγαμε λίγο παραπέρα.

Ομολογουμένως τα 326 παιχνίδια μοιάζουν λίγα για έναν παίκτη που στην Premier League πρωτοεμφανίστηκε στις 31 Μαρτίου του 2001, παίζοντας 90 λεπτά στο 2-0 επί της Γουέστ Χαμ, και η τελευταία (45λεπτη) συμμετοχή του καταγράφηκε στις 30 Απριλίου του 2016, 15 χρόνια και ένα μήνα αργότερα, σ' ένα νικηφόρο 2-1 επί της Μπόρνμουθ. Όλα αυτά τα χρόνια ο Χίμπερτ ταλαιπωρήθηκε πολύ από διάφορα θέματα υγείας. Πέραν των κάμποσων τραυματισμών που έβγαλε το κορμί του (από αυχένα ως γόνατα) ανά διαστήματα, εμφάνισε μέχρι και κρυπτοσποριδίωση, μια σπάνια λοίμωξη από παράσιτο που εξασθενεί τον οργανισμό και δεν του επέτρεψε να προπονείται. Εκτιμήθηκε τότε από τον γιατρό του αγγλικού κλαμπ που τον εξετάσει ότι πιθανόν είχε προσβληθεί από μολυσμένο νερό κατά τη διάρκεια των διακοπών του.

Ως πάντως ο 'καλύτερος δεξιός αμυντικός του αγγλικού πρωταθλήματος' τη σεζόν 2004-05 κι ένας ποδοσφαιριστής με τέτοιο αριθμό παρουσιών, βρήκε κάμποσες ευκαιρίες να διακόψει το αρνητικό σερί. Απλώς η δουλειά έμενε πάντα στη μέση. Το πανό με το σύνθημα "If Hibbert Scores, We Riot", που πρωτοεμφανίστηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου το 2009 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Γουέμπλεϊ (0-0 και πρόκριση για την Έβερτον με 4-2 στα πέναλτι - χωρίς εκτέλεση του Χίμπερτ), αναδείκνυε χιουμοριστικά, ταυτόχρονα όμως γλαφυρά, την παραδοξότητα μιας καταραμένης συνθήκης που στοίχειωνε τον πολύπειρο αμυντικό. Ξόρκι με δραστική δύναμη δεν βρέθηκε ποτέ. Όχι τουλάχιστον ως το τέλος της καριέρας του.

Βεβαίως τα λόγια του μηνύματος έλαβαν πραγματική διάσταση στις 8 Αυγούστου του 2012. Τότε η Έβερτον, σε παιχνίδι για τα 10χρονα του Χίμπερτ στην πρώτη ομάδα και test event για τη νέα σεζόν στην Αγγλία, υποδέχθηκε την ΑΕΚ (του Βαγγέλη Βλάχου) στο Λίβερπουλ και το υπέρ της 4-1 είχε μεν την υπογραφή του Γκάρι Νέισμιθ, αλλά διαμορφώθηκε από το πόδι του Τόνι Χίμπερτ. Με σουτ-φάουλ στο 54' ο Άγγλος έστειλε την μπάλα στη δεξιά γωνιά του Ντίμι Κωνσταντόπουλου (που δεν είχε καλή ορατότητα και καθυστέρησε να πέσει ευνοώντας την έκβαση της φάσης) και δεκάδες φανς των 'ζαχαρωτών' εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο αγκαλιάζοντας και αποθεώνοντας τον σκόρερ. Ο οποίος βγήκε από το γήπεδο στο 90' δίχως ν' αντικατασταθεί!

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου ήταν παρών όταν συνέβη και θυμάται ότι "μια καχυποψία της στιγμής γεννήθηκε στο μυαλό μου όταν ο Κωνσταντόπουλος άφησε μάλλον φθηνά τη μπάλα να περάσει κάτω από το σώμα του, σε ένα συρτό, όχι ιδιαίτερα δυνατό σουτ. Σκέφτηκα τότε ότι ίσως να ήταν και στο κόλπο η ΑΕΚ για το τιμώμενο πρόσωπο, ποιος ξέρει, αυτά συμβαίνουν σε φιλικά ματς που διεξάγονται για τέτοιους σκοπούς. Θα θυμάμαι πάντως με θαυμασμό και το καταπληκτικό γκολ του 16χρονου τότε Ταξιάρχη Φούντα, ένα σουτ στην κίνηση εκτός περιοχής, πριν η μπάλα σκάσει στο έδαφος, για το 1-1. Δοκάρι και μέσα. Είναι ο ίδιος Φούντας που στις μέρες μας εκτοξεύει την καριέρα του στην Αυστρία".