Ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ δεν χρειάζεται να ρωτήσει τη μαμά του για τον Ολυμπιακό
Δύο παράγοντες έχουν επηρεάσει όσο τίποτα άλλο την έως τώρα πορεία του Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ στο ποδόσφαιρο: η οικονομική κρίση στη Ρωσία το '98 και η πολυαγαπημένη μητέρα του Ναταλία. Τον Μολδαβό αριστερό μπακ ο Πέδρο Μαρτίνς τον θέλει για το αριστερό άκρο της άμυνας του Ολυμπιακού.
Η Μολδαβία είναι, το 2020, η ‘φτωχότερη’ χώρα της Ευρώπης. Τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου συμφωνούν πως το κατά κεφαλήν εισόδημα ίσα που ξεπερνά τα 5.500 δολάρια, καθώς ο μέσος μισθός ούτε που φτάνει τα 300. Όχι πολύ πίσω, το 2006 το 34% του πληθυσμού ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας και πάλευε να επιβιώσει με 1.7 ευρώ ημερησίως. Μόλις το 2002 τα 30 ευρώ ήταν το ανώτερο μηνιάτικο που είχε την ευκαιρία να βρει ένας εργαζόμενος. Ήταν τότε που κάθε νέος ή μεγαλύτερος Μολδαβός ονειρευόταν να εγκαταλείψει την πατρίδα του.
Όλα τούτα ως τραγική συνέπεια της ανηλεούς χρηματοπιστωτικής κρίσης του Αύγουστου του 1998 στη Ρωσία. Η Μολδαβία είχε κηρύξει την ανεξαρτησία της από την ΕΣΣΔ το 1991, αλλά δεν ήταν κρατικό μυστικό πως για τα επόμενα 6-7 χρόνια ζούσε ξεκάθαρα από το ρούβλι, καθώς τουλάχιστον το 50% της παραγωγής είχε ως προορισμό τη ρωσική αγορά. Η κατάρρευση της οικονομίας στη ‘μαμά’ Ρωσία είχε προκαλέσει αλυσιδωτές υποτιμήσεις του εγχώριου νομίσματος και αναπόφευκτα υπερπληθωρισμό που έφερε τη φτωχοποίηση του πληθυσμού.
Ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ, ο αριστερός μπακ που έχει επιλέξει ο Πέδρο Μαρτίνς ως αντικαταστάτη του Βινάγκρε, ήταν 8 μηνών όταν η οικονομική δίνη ‘ρουφούσε’ την πατρίδα του και είναι φύσιν αδύνατο να θυμάται οτιδήποτε μεγαλώνοντας τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην πόλη Ιαλοβένι, 10 χλμ έξω από την πρωτεύουσα Κισινάου. Από τα 3 του, άλλωστε, ήταν ήδη ένας οικονομικός μετανάστης. Ο Ιβάν και η Ναταλία Ρέαμπτσιουκ ήταν από εκείνα τα ζευγάρια που, δίχως άλλη επιλογή, θέλησαν να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους και χωρίς χαρτιά έφτασαν ως την Πορτογαλία. Σήμερα, άλλωστε, εκτιμάται πως το 1/3 του καταγεγραμμένου πληθυσμού της Μολδαβίας κατοικεί στο εξωτερικό στέλνοντας πίσω συνάλλαγμα.
Για τον πρώτο χρόνο ο μικρός Όλεγκ και η 5χρονη αδερφή του Σαμπίνα ζούσαν με τον θείο τους, αδερφό του πατέρα τους, στη γειτονική Ουκρανία. Μόλις οι γονείς τους εξασφάλισαν τα απαιτούμενα έγγραφα μόνιμης εγκατάστασης στη χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου τα δύο παιδιά ταξίδεψαν στην πόλη Ρίο Μαϊόρ και η οικογένεια επανασυνδέθηκε.
Σ’ αυτό το νέο περιβάλλον ο ‘βενιαμίμ’ της φαμίλιας άρχισε ν’ αναπτύσσει τα αθλητικά ένστικτά του. Ασχολήθηκε με τάε κβον ντο, πέρασε από το κολύμπι και το μπάσκετ, έπαιξε τένις. Από τα 11 του, ωστόσο, αφοσιώθηκε στο ποδόσφαιρο. “Πρώτα παίζοντας με τα μεγαλύτερα αγόρια της γειτονιάς“, όπως είχε μνημονεύσει, και κατόπιν στα τμήματα υποδομής της τοπικής ομάδας. Έως ότου τον ανακάλυψαν οι άνθρωποι της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, γυρνώντας όλη την επικράτεια προς αναζήτηση ταλαντούχων παικτών.
Για την ένταξή του στο μεγάλο κλαμπ της πρωτεύουσας ο Ρέαμπτσιουκ όφειλε να έχει τη συγκατάθεση των γονιών του. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η μητέρα του κατείχε το ρόλο του οδηγού. Πυξίδα με την κυριολεκτική έννοια του όρου, διότι, αφότου η πρόταση έγινε δεκτή, “για ένα χρόνο οδηγούσα 80 χλμ. καθημερινά“, όπως είχε θυμηθεί η Ναταλία Ρέαμπτσιουκ. Μόνο το πήγαινε ήταν τόσο. Άλλα 80 ήταν το γύρνα. Για μία προπόνηση και μόνο, παράλληλα με τους αγώνες. Προφανώς όλο αυτό “ήταν πολύ κουραστικό“, αλλά βλέποντας τον μικρό “πολύ ενθουσιασμένο” με ό,τι είχε ξημερώσει στη ζωή του κατάπινε την αδιάκοπη ταλαιπωρία. Δεν ήθελε, βλέπετε, να τον κακοκαρδίσει. Ώσπου “τον έπεισα ότι έπρεπε να σταματήσουμε“, προκειμένου “να θέσει σε προτεραιότητα το σχολείο του“.
Ο Όλεγκ στεναχωρήθηκε αναπόφευκτα, γιατί η πρώτη απόπειρά του στο ποδόσφαιρο θα διακοπτόταν απότομα, αλλά κατάλαβε την αξία των λόγων της μητέρας του και συμφώνησε να παίξει ξανά για την τοπική ομάδα. Προς όφελός του, όπως αποδείχθηκε καρμικά, μια και ως έφηβος κατέκτησε τον εθνικό τίτλο στην Πορτογαλία, δείχνοντας σε πιο ευρύ φάσμα το τι μπορεί να καταφέρει στ’ αριστερά, είτε της άμυνας είτε της επίθεσης, καθώς η αρχική θέση του ήταν εξτρέμ, προτού οπισθοχωρήσει σταδιακά.
Από το καλοκαίρι του 2015, στα 17,5 του δηλαδή, ανήκε πλέον στην Μπελενένσες ως “ένας ευπροσάρμοστος νεαρός που μπορεί να παίξει στο άκρο, καθώς διακρίνεται για την ταχύτητα, την τεχνική και τις ατομικές πρωτοβουλίες του“, ενώ ένα χρόνο αργότερα ήταν ήδη μέλος της Πόρτο ως μια προσθήκη για το μέλλον. “Όταν με ζήτησαν δεν μπορούσα να το πιστέψω. Το είπα στους γονείς μου και ήταν πολύ χαρούμενοι για μένα“, έλεγε στη διήγησή του.
Το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιό του ήταν διάρκειας 4 ετών, έως το καλοκαίρι του 2021. Ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο τού εξήγησε πώς είχε η κατάσταση στην πρώτη ομάδα και μολονότι τού έδειξε ότι τον εμπιστεύεται τού ζήτησε να εξελιχθεί μέσα από τη συμμετοχή του στους αγώνες της β’ ομάδα. Υπό τον Αντόνιο Φόλια και ταλαντούχους συμπαίκτες όπως ο Ντιόγκο Νταλότ (νυν Μίλαν) και ο Γκαλένο (Μπράγκα). Συνέβη ακριβώς αυτό, μια και μέτρησε 47 συμμετοχές στις εγχώριες διοργανώσεις (4 γκολ, 3 ασίστ) και άλλες 8 στο UEFA Youth League.
Προτού αναβαθμιστεί, η Πόρτο έλαβε προτάσεις δανεισμού του, αλλά εν τέλει ενέδωσε το καλοκαίρι του 2019. Ο Ρέμπτσιουκ ήταν ήδη μέλος των εθνικών ομάδων της πατρίδας (που δεν γνώρισε) και φάνταζε ‘κελεπούρι’ για ομάδες της μεσαίας τάξης στη Liga NOS. Για να χριστεί, βέβαια, διεθνής έπρεπε να εκδώσει χαρτιά (ταυτότητα, δελτίο) που δεν είχε στην κατοχή του. Έπρεπε επίσης να εκπαιδευτεί καλύτερα στα ρουμάνικα, διότι όταν είδε ένα μήνυμα στο κινητό του για το αν ενδιαφέρεται να παίξει στην Εθνική U19 δεν είχε ιδέα περί τίνος πρόκειται και ζήτησε για άλλη μία φορά τη βοήθεια της μητέρας του. “Της έστειλα το μήνυμα και μου απάντησε πίσω“, είχε εκμυστηρευτεί. Αφού ο Όλεγκ απάντησε καταφατικά, “τα έγγραφα εκδόθηκαν σε χρόνο ρεκόρ“.
Η κλήση για την ανδρών ήρθε σχετικά σύντομα, μέσα στη 2ετία. Προτού υπογράψει την απόφαση που θα όριζε το μέλλον του, διότι αν αγωνιστεί σε οποιαδήποτε ομάδα των ανδρών χάνει το δικαίωμα να επιλέξει ποδοσφαιρική υπηκοότητα, ο Ρέαμπτσιουκ θεώρησε ότι έχει την υποχρέωση να μιλήσει ξανά με τους γονείς του. “Του συμβουλεύτηκα και δεν μετανιώνω καθόλου γι’ αυτό που αποφάσισα τότε“. Άλλωστε είχε ήδη λάβει τις εγγυήσεις που ήθελε από την Ομοσπονδία, ο αντιπρόεδρος της οποίας Ντράγκος Χίνκου “είχε ξοδέψει πολλά χρήματα στο τηλέφωνο για να πείσει τον Όλεγκ“, όπως αποκάλυπτε η μητέρα του. Σήμερα, σε λιγότερα από 3 χρόνια, έχει ήδη μετρήσει 24 διεθνείς συμμετοχές, καλύπτοντας ως επί το πλείστον τη θέση του αριστερού μπακ. Θα τον θυμάστε ενδεχομένως από τα δύο πρόσφατα ματς με την Εθνική Ελλάδας. Ενίοτε παίζει ως εξτρέμ ή ως αριστερός στόπερ (λόγω της ‘δεμένης’ σωματοδομής του).
Στην Πάσος Φερέιρα οδεύει αισίως για τις 50 συμμετοχές σε διάστημα μικρότερο των δύο σεζόν. Στο τρέχον πρωτάθλημα μετρά δέκα 90λεπτα ήδη με 2 γκολ και 1 ασίστ. Το ένα εξ αυτών στην πρόσφατη ήττα από την Μπενφίκα, τραντάζοντας τα δίχτυα του Οδυσσέα Βλαχοδήμου.
Ο Ολυμπιακός εκτιμάται από πορτογαλικές πηγές ότι καλύπτει ποσό 3 εκατομμυρίων ευρώ προκειμένου να κλείσει την τρύπα στ’ αριστερά της άμυνας, μια και ο Ρούμπεν Βινάγκρε αποδείχθηκε λύση με πολύ σύντομη ημερομηνία λήξεως. Μάλλον το ποσό δεν απέχει από την πραγματικότητα, δεδομένου ότι το καλοκαίρι το πορτογαλικό κλαμπ είχε προσφορά 2 εκατομμυρίων από τη γαλλική Ναντ, η οποία απορρίφθηκε. Διότι ένα μέρος του συνολικού ποσού θα έπρεπε ν’ αποδοθεί στους ‘δράκους’ που είχαν κρατήσει ένα ποσοστό, όταν τον παραχωρούσε. Σ’ αυτήν την περίπτωση ο Ρέαμπτσιουκ δεν χρειάζεται να ρωτήσει τη μητέρα του. Ξέρει ακριβώς τι τον συμφέρει και τι όχι.
