Ο Νταβίντ Σιμάο έγινε καλύτερος παίκτης από τον αδερφό του

Ο Νταβίντ και ο Μπρούνο Σιμάο είναι δύο αδέρφια από τ’ αμέτρητα που παίζουν ταυτόχρονα ποδόσφαιρο. Από το Σάββατο ο πρώτος, ο μικρός της οικογένειας, ανήκει στην ΑΕΚ. Υπέγραψε συμβόλαιο για τρία χρόνια κατ’ εισήγηση του Μιγκέλ Καρντόσο. Ο έτερος και πρεσβύτερος είναι μέλος της λουζιτάνικης Κάζα Πία, ομάδας της β’ κατηγορίας του πορτογαλικού ποδοσφαίρου.

Τα δύο αδέρφια ήρθαν στη ζωή με διαφορά 5 ετών και 10 ημερών. Ο Μπρούνο γεννήθηκε στη Λισαβόνα στις 10 Μαΐου του 1985 και ο Νταβίντ στις Βερσαλίες στις 15 Μαΐου του 1990, καθώς η οικογένεια είχε μεταναστεύσει 1.732 χλμ. από τη βάση της για επαγγελματικούς σκοπούς. Παρά τα χρόνια που τους χώριζαν, οι δυο τους ήταν σχεδόν αχώριστα. Ό,τι έκανε ο ένας το συνέχιζε ο άλλος. Μπάλα άρχισε ο ένας, μπάλα κι άλλος όταν έφτασε στην κατάλληλη ηλικία. Στις ακαδημίες της Μπενφίκα αμφότεροι μάλιστα, αφού ενδιάμεσα μεσολάβησε ο επαναπατρισμός στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας.

Οπαδοί των ‘αετών’ από πιτσιρίκια, ονειρεύονταν καριέρα στο μεγάλο κλαμπ της Λισαβόνας. Έφτασαν να ενταχθούν στην πρώτη ομάδα, ο μικρός όταν ήταν εκεί ο Κώστας Κατσουράνης, συμμετοχή πάντως δεν κατέγραψαν, ψάχνοντας αλλού την ποδοσφαιρική τύχη τους. Εντός ή εκτός συνόρων, χωρίς να διστάσουν ποτέ τους.

Αν και, λένε πως, τα δεύτερα παιδιά είναι τ’ ατίθασα και πιο αντιδραστικά, μεταξύ τους ίσχυε τ’ αντίθετο. Ο αριστερός μπακ Μπρούνο υπήρξε από μικρός πιο ανήσυχο πνεύμα, ποτέ του δεν έμεινε σ’ έναν τόπο περισσότερο από μια σεζόν, ταξίδεψε σ’ όλη την Ευρώπη ζώντας σαν νομάδας του ποδοσφαίρου. Του άρεσε να γυρίζει, να ξοδεύει όσα έβγαζε, να περνάει καλά. Μετά την Μπαρεϊρένσε, έφυγε για Ρουμανία, έπαιξε στη Σλοβακία (αντίπαλος του Ολυμπιακού με τη Σλόβαν στα προκριματικά του Champions League), συνέχισε στο Αζερμπαϊτζάν και στη Μολδαβία και πέρασε από την Κύπρο, προτού το 2014 επιστρέψει στη μαμά πατρίδα για να συνεχίσει την εσωτερική ‘περιοδεία’ του.

Την ίδια περίοδο ο Νταβίντ είχε ήδη ‘φτιάξει’ το όνομά του παίζοντας δανεικός σε Φατίμα, Πάσος Φερέιρα, Ακαντέμικα και Μαρίτιμο, ενώ για μια τριετία κατέληξε βασικός στέλεχος της Αρόουκα. Είχε ωριμάσει πολύ πιο νωρίς, έμοιαζε να νοιάζεται περισσότερο για μια συμβατή, στις ανάγκες του επαγγελματισμού, πορεία. Κεντρικός χαφ με σίγουρη μεταβίβαση, δυνατά πόδια και έφεση στην εκτέλεση στημένων φάσεων, που υστερούσε όμως στις εναέριες μονομαχίες.

Αφού μαζί είχαν δει την Μπενφίκα να νικά 2-1 την Πόρτο στο ‘Ντραγκάο’, τον μικρό ο δρόμος τον έβγαλε σε Σόφια και Αμβέρσα, μ’ ενδιάμεσο σταθμό το Πόρτο, υπηρετώντας για δυο σεζόν την Μποαβίστα (45 συμμετοχές, 3 γκολ, 6 ασίστ).

Ήταν απόγευμα της 24ης Ιανουαρίου του 2018, όταν ο Μπρούνο, που ανήκε στην Πιναλνοβένσε της γ’ κατηγορίας, έπαιξε μπάλα με το θάνατο, ένας μ’ έναν, ύστερα από τροχαίο που είχε με τη μοτοσικλέτα του. “Μετά την προπόνηση, πήγα σπίτι και έπρεπε ν’ ασχοληθώ με κάποια επείγοντα ζητήματα. Δεν είχα αυτοκίνητο, ήμουν μηχανή. Αντάλλαξα κάποια μηνύματα. Μετά δεν θυμάμαι τίποτα“, ανέφερε καιρό μετά ο ποδοσφαιριστής, ο οποίος διεκομίσθη στο νοσοκομείο και εισήχθη διασωληνωμένος στην εντατική νοσοκομείου με σπασμένα πλευρά, κάταγμα στην ωμοπλάτη και διάτρηση του πνεύμονα. Τις τρεις πρώτες ημέρες οι γιατροί τον είχαν σε επαγόμενο κώμα (βαθιά, τεχνητή καταστολή που βοηθάει τον ασθενή), διότι η κατάστασή του ήταν πολύ σοβαρή.

Ήταν η περίοδος που ο Νταβίντ ανήκε στην Μποαβίστα. Τα κακά μαντάτα κυκλοφόρησαν γρήγορα, ήταν φυσικά από τους πρώτους που ειδοποιήθηκαν, και κατευθείαν βρέθηκε στο πλευρό του. Υπέφερε πολύ έως ότου ο Μπρούνο ξυπνήσει και ανακτήσει την επαφή του με το περιβάλλον, αναπνέοντας χωρίς μηχανική υποστήριξη. Όταν άνοιξε τα μάτια, ο μικρός αδερφός του ήταν φυσικά εκεί. Στις 31 του μηνός ο Νταβίντ αγωνίστηκε 90λεπτα στο παιχνίδι με τη Μαρίτιμο στο ‘Μπέσα’. Η Μποαβίστα νίκησε 2-1 κάνοντας την ανατροπή, με τον Σιμάο να δίνει την ασίστ στον Ενζί στο νικητήριο γκολ του 80′, παίρνοντας ‘ρεβάνς’ από τον εαυτό του για το χαμένο πέναλτι στο 43′, παρόλο που στην εξέλιξη της φάσης ο Ματέους είχε ισοφαρίσει. Στο φινάλε βρέθηκε ενώπιον των δημοσιογράφων και δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά του. “Ήταν μια πολύ δύσκολη εβδομάδα για μένα και τον αδερφό μου. Ήθελα να του αφιερώσω αυτό το γκολ, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα“, ανέφερε φορτισμένος.

Μετά από 20 ημέρες νοσηλείας ο Μπρούνο έλαβε εξιτήριο από την κλινική, αρχίζοντας σταδιακά την αποθεραπεία του. Ήταν μια εξίσου επίπονη διαδικασία. “Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα μόνος μου“, έχει ομολογήσει. Είχε χάσει 14 κιλά σε τρεις εβδομάδες και θα έπρεπε να δουλέψει με υπομονή και μεθοδικότητα για να επανέλθει σωματικά στο επίπεδο που ήταν πριν. Πίστεψε σε κάποια στιγμή πως θα πρέπει να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο.

Τη δαπάνη για την αποκατάσταση ανέλαβε εξ ολοκλήρου η Ένωση Ποδοσφαιριστών, ανακουφίζοντας την οικογένειας. Όλα πήγαν καλά, εφέτος εμφανίστηκε σε 6 παιχνίδια της Κάζα Πία (570 λεπτά). Της ομάδας του ξαδέρφου του Ρούμπεν Αμορίμ, του άλλοτε χαφ της Μπενφίκα που πλέον εργάζεται ως προπονητής. Τον περασμένο Σεπτέμβριο έγραφε “όταν ο έρωτας βγάζει νόημα“, συστήνοντας το νέο αμόρε του, μια διάσημη Πορτογαλία dj.

Ο Νταβίντ μπορεί να είναι ήσυχος στην Ελλάδα. Ο μεγάλος ζει ξανά τη ζωή που θέλει να έχει.