Ο Μαρτίνς δεν θα έπρεπε να είναι ακόμη στον Ολυμπιακό

Ο Ολυμπιακός διανύει το πλέον απαιτητικό, κρίσιμο, κομβικό κομμάτι της σεζόν, έχοντας αγωνιστικές υποχρεώσεις ανά τρεις μέρες από τις 5 Ιανουαρίου μέχρι και την 1η Μαρτίου. Σε ένα δίμηνο που θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό τους στόχους της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου και το ‘ταμείο’ που θα γίνει τον Μάιο. Παιχνίδια στο πρωτάθλημα, παιχνίδια στο Κύπελλο και τώρα μια εβδομάδα – φωτιά, όπου θα κληθεί κατά σειρά να μετρήσει το μπόι του με Άρσεναλ – ΠΑΟΚ – Άρσεναλ από τις 20 ως τις 27 Φλεβάρη, μπαίνοντας και στη μάχη της Ευρώπης με ένα αντίπαλο… έξω από τα κυβικά του.

Πώς ξεκίνησε η σεζόν για τους ‘ερυθρόλευκους’; Με μια σειρά από πολύ σοβαρά εμπόδια. Τέτοια που μπορούν ακόμη και να θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρη σεζόν. Η προετοιμασία ξεκίνησε με απώλειες καθώς οι Μεριά, Σισέ και Καμαρά έχασαν σημαντικό κομμάτι αυτής, έχοντας υποχρεώσεις στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής. Ο Χριστοδουλόπουλος ήταν ήδη ‘off’, σε διαδικασία αποκατάστασης της ρήξης χιαστού. Δέκα μέρες πριν ο Ολυμπιακός μπει στην μάχη των προκριματικών του Champions League, ο Πέδρο Μαρτίνς είδε τον εφιαλτή να ζωντανεύει στον σοβαρό τραυματισμό του Κώστα Φορτούνη. Του παίκτη πάνω στον οποίο στηριζόταν ολόκληρο το οικοδόμημα της μεσοεπιθετικής λειτουργίας των Πειραιωτών. Το σοκ γρήγορα έδωσε τη θέση του στις ‘κραυγές’ για μεταγραφή που θα κάλυπτε το κενό. Μια λογική σχεδόν… μπακαλίστικη. Πολύ δύσκολα θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να βρει παίκτη μέσα στα δικά του οικονομικά πλαίσια που θα ερχόταν στην Ελλάδα και εν μια νυκτί θα έμπαινε στα παπούτσια του Φορτούνη. Δηλαδή ενός παίκτη που ‘διοικούσε’ το σύνολο από τη μέση και μπροστά, όλοι κινούνταν στις δικές του προσταγές και είχαν μάθει να λειτουργούν γύρω του. Ο Μαρτίνς λοιπόν αδιαφόρησε. Έδωσε τα κλειδιά στον Βαλμπουενά -η απόκτηση του οποίου είχε αντιμετωπιστεί με προβληματισμό από τον κόσμο εξαιτίας της ηλικίας του- και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Η πρώτη πρόκληση για τον Μαρτίνς ήταν να αντιμετωπίσει επιτυχώς τα παραπάνω προβλήματα, παρουσιάζοντας μια ομάδα έτοιμη να κάνει αυτό που καμία ελληνική δεν είχε καταφέρει πριν: να πάρει το εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League μέσα από το μονοπάτι των μη πρωταθλητών. Αντιμετωπίζοντας κατά σειρά της Βικτόρια Πλζεν, Μπασακσεχίρ και Κράσνονταρ, οι ‘ερυθρόλευκοι’ πέτυχαν 5 νίκες και 1 ισοπαλία, ανοίγοντας την πόρτα στο αγωνιστικό, επικοινωνιακό και οικονομικό ‘χρυσάφι’ των ομίλων της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς είχε ήδη στην τσέπη δύο υπερβάσεις: η μια αφορούσε την απόλυτα επιτυχημένη μετάβαση ‘απεγκλωβισμού’ από τα ικανά πόδια του τραυματία Φορτούνη – και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ. Η άλλη φυσικά ήταν αυτή που πανηγυρίστηκε το βράδυ της 27ης Αυγούστου στο ‘Stadion Krasnodar’.

Ο Μαρτίνς ωστόσο δεν θα μπορούσε να βρει ησυχία. Πάνω που άρχισε να βάζει στο κόλπο τον Σουντανί -έναν παίκτη που είχε επιστρέψει από ρήξη χιαστού- έχασε τον Σισέ. Το πρόβλημα υγείας του Σενεγαλέζου στόπερ ήταν σοβαρό και τον έθεσε εκτός μάχης για μήνες. Ο τεχνικός του Ολυμπιακού δεν είχε πια την πολυτέλεια του ροτέισον ανάμεσα στους Σεμέδο-Μεριά-Σισέ και οι εναλλακτικές λύσεις ήταν ο παντελώς άπειρος Μπα και ο βετεράνος Παπαδόπουλος. Ο Μαρτίνς θα μπορούσε να νιώθει και… τυχερός όταν ένας τραυματισμός του Σεμέδο στα τέλη Αυγούστου κράτησε τον Πορτογάλο εκτός δράσης μόλις για 15-20 μέρες, εν μέσω διακοπής του πρωταθλήματος. Ωστόσο δεν άργησε να έρθει η σειρά του Βαλμπουενά. Ο Γάλλος τραυματίστηκε στα μέσα Οκτώβρη, έκανε 4 ολιγόλεπτες συμμετοχές τον Νοέμβρη (19′ με Μπάγερν, 16′ με Τότεναμ, 8′ με Ξάνθη, 45′ με Πανιώνιο) και ξεκίνησε βασικός στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ την 1η του Δεκέμβρη, μόνο για να τεθεί εκ νέου νοκ-άουτ με τραυματισμό. Έτσι ο Μαρτίνς μετά τον Φορτούνη, είχε χάσει και τον αντικαταστάτη του μέσα σε μια σειρά πολύ απαιτητικών αναμετρήσεων, φτάνοντας ως τον ‘τελικό’ με τον Ερυθρό Αστέρα στο Φάληρο όπου ο Ολυμπιακός έπαιζε το ευρωπαϊκό του μέλλον – και το κέρδισε. Με τους τραυματισμούς του Βαλμπουενά, ο Πορτογάλος τεχνικός έβλεπε να ‘καταρρέει’ και το δεύτερο αγωνιστικό του πλάνο, αφού το πρώτο είχε πάει ήδη στα σκουπίδια μετά το σοκ με τον Φορτούνη. Ο Μαρτίνς χρησιμοποίησε και το 4-3-3, με Γκιλιέρμε – Μπουχαλάκη – Καμαρά, αλλά και το 4-4-2 με τον Σουντανί στην ενδεκάδα για να ξεπεράσει αυτόν τον σκόπελο.

Κάπου εδώ πρέπει να θυμηθούμε δύο βασικά σημεία: σε όλο αυτό το διάστημα -μέχρι και σήμερα- σύμφωνα πάντα με όσα υποστήριζε επίσημα η ΠΑΕ Ολυμπιακός, σε συνδυασμό με τις νομικές εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων, οι ‘ερυθρόλευκοι’ αντιμετώπιζαν πρόβλημα και με τις διαιτητικές αποφάσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που άνθρωποι της διοίκησης του Ολυμπιακού έχουν υποστηρίξει πως η διαφορά στην βαθμολογία είναι πλασματική και θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη υπέρ των Πειραιωτών. Επομένως, ο Μαρτίνς μέσα σε όλα τα προβλήματα που προέκυπταν αγωνιστικά από τους τραυματισμούς βασικών παικτών και το γεγονός πως ο Ολυμπιακός ήταν η μοναδική ελληνική ομάδα που έδινε μάχες και στην Ευρώπη, είχε να αντιμετωπίσει και ένα έξτρα πρόβλημα το οποίο ουδόλως αποτελούσε δική του ευθύνη ως προς την επίλυση του. Την ίδια στιγμή, ως προπονητής σε μια ομάδα που η λέξη ‘ήττα’ μοιάζει με το τέλος του κόσμου, ήταν υποχρεωμένος να οδηγεί τον Ολυμπιακό σε επιτυχημένα αποτελέσματα (που πολλές φορές δεν γίνονταν δεκτά αν δεν συνοδεύονταν από… συντριβή του αντιπάλου) και παράλληλα να δουλέψει ταλέντα όπως οι Λοβέρα, Μπα, Ραντζέλοβιτς που στην καριέρα τους δεν είχαν πάρει μυρωδιά από το τι σημαίνει η ανάγκη να λειτουργείς πρωταγωνιστικά υπό αφόρητη πίεση σε μια ομάδα πρωταθλητισμού.

Σε κάθε περίπτωση, η δουλειά του Πέδρο Μαρτίνς δεν έλεγε να γίνει ευκολότερη. Στα μέσα Δεκέμβρη ο προπονητής του Ολυμπιακού είδε τον παίκτη που συνδέει αρμονικά τις γραμμές της ομάδας του να τίθεται νοκ-άουτ μετά από ένα εγκληματικό τάκλιν. Ο Γκιλιέρμε επέστρεψε δειλά δειλά από τα μέσα Γενάρη αλλά είναι ξεκάθαρα επηρεασμένος από την αποχή του. Στη λήξη της μεταγραφικής περιόδου ο Ποντένσε πήρε τον δρόμο της Premier League, έτσι ο Μαρτίνς είδε τον κορυφαίο του ακραίο, τον πλέον απρόβλεπτο παίκτη του ρόστερ, να αποχωρεί. Αντί αυτού αποκτήθηκε ο Μορ: ένα ατόφιο ποδοσφαιρικό ταλέντο αλλά με σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς, αδυναμία ομαλής ένταξης στο σύνολο, με σκάρτα 30 ματς την τελευταία διετία χωρίς γκολ. Ο Τούρκος μπορεί να αποδειχθεί σπουδαία κίνηση, έχει όλο το ποδοσφαιρικό πακέτο, ωστόσο σε μια περίοδο όπου κάθε τρεις μέρες ο Ολυμπιακός δίνει αγώνα… επιβίωσης, δεν είναι απλό να μπει ο Μορ άμεσα και να λειτουργήσει αρμονικά με το σύνολο.

Τα εμπόδια για τον Μαρτίνς δεν τελείωσαν στην πώληση του Ποντένσε. Συνεχίστηκαν και μάλιστα με σκληρό τρόπο. Ο Σουντανί στις 9/2 υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού και χάνει τη σεζόν. Ο Αλγερινός ήταν ο κύριος εκφραστής του εναλλακτικού πλάνου με το 4-4-2, όπως άλλωστε μαρτυρούν τα 7 γκολ και οι 5 ασίστ σε μόλις 1076 λεπτά συμμετοχής στην Super League… Μόλις είχε κερδίσει τη θέση του στην ευρωπαϊκή λίστα, κάτι που σημαίνει πως ο Ολυμπιακός θα πάει στα ματς με την Άρσεναλ δίχως τον παίκτη ‘2 σε 1’. Αυτόν που λογιζόταν ως back up λύση του Ελ Αραμπί στη θέση του φορ, αλλά και εναλλακτική για τα άκρα. Παρένθεση: ο Ολυμπιακός έχει χάσει με τραυματισμό από τα τέλη Δεκέμβρη και τον Μπρούνο, πάνω που ο Βραζιλιάνος είχε αρχίσει να έχει ρόλο στο ροτέισον.

Ας βάλουμε μια άνω τελεία για μια ανακεφαλαίωση. Ο Μαρτίνς έκανε το μεγαλύτερο κομμάτι της βασικής του προετοιμασίας χωρίς τους Καμαρά, Σισέ, Μεριά. Έχασε τον Φορτούνη δέκα μέρες πριν τα προκριματικά του Champions League. Βρήκε άμεσα το plan b με τον Βαλμπουενά. Έχασε τον Βαλμπουενά στο συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι των αγώνων μεταξύ Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου. Έχασε τον Σισέ για 4 μήνες. Είχε τον Λάζαρο σε διαδικασία επανένταξης από σοβαρό τραυματισμό, η οποία πήγε πίσω εξαιτίας μυϊκών ενοχλήσεων. Έχασε για ένα μήνα τον Γκιλιέρμε. Έχασε τον Ποντένσε. Έχασε τον Σουντανί. Αναγκάστηκε να αλλάξει ποδοσφαιρικό σχέδιο 4(!) φορές σε 6 μήνες. Έδωσε χρόνο συμμετοχής σε project όπως οι Μπα, Ραντζέλοβιτς, Λοβέρα. Σύμφωνα με την διοίκηση της ομάδας του, είχε να αντιμετωπίσει και εξωγενείς παράγοντες που δυσχέραιναν το έργο του στο χορτάρι.

Μέσα από όλες αυτές τις αντιξοότητες, ο Πέδρο Μαρτίνς κρατά Φλεβάρη μήνα τον Ολυμπιακό στην πρώτη θέση της Super League (ένα χρόνο αήττητος στο πρωτάθλημα), στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας και στους ’32’ του Europa League. Δεν έχει λογική. Με βάση τα παραπάνω, κανονικά ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να έχει αποτύχει. Και ο Πορτογάλος να βρισκόταν ήδη αλλού. Μακριά από τη χώρα μας, με τη στάμπα του ‘λίγου’. Χάνοντας με… γεωμετρική πρόοδο τη μια σταθερά πίσω από την άλλη στο βασικό ή εναλλακτικό σου πλάνο, κάπου ‘πρέπει’ να ‘αδειάσεις’. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για μια ελληνική ομάδα. Αυτό δεν συνέβη, όμως ο Πορτογάλος τεχνικός εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται με δυσπιστία. Και όχι μόνο από μερίδα του κόσμου ή του Τύπου. Μοιάζει σαν να μην του αναγωρίζεται τίποτα από αυτά. Όπως όλοι οι προπονητές στον κόσμο, έτσι και αυτός έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Τα δεύτερα είναι αυτά που… ιντριγκάρουν. Χαρακτηριστική περίπτωση ο Χασάν. Ο Μαρτίνς αντιμετώπισε έντονη γκρίνια γιατί επέλεξε να αντικαταστήσει έναν φορ με 16 γκολ σε 3544 λεπτά συμμετοχής με τη φανέλα του Ολυμπιακού, με έναν που μετρά 18 γκολ σε 1980 αγωνιστικά λεπτά με τα ερυθρόλευκα. Δικαιώνεται… σιωπηλά. Στο 4-0 του Σαββάτου επί του Πανιωνίου, αφού στέρεψε κάθε άλλη πιθανή αφορμή για γκρίνια, έμεινε αυτή του Μορ. Γιατί δεν έπαιξε ο Τούρκος. Αυτό ήταν το πρόβλημα. Ο Πορτογάλος τεχνικός -σε πείσμα πολλών- λειτουργεί με επιτυχία σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται τοξικό. Όχι μόνο στο σύνολο του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά και όσον αφορά μια μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού.

Κανονικά, με όσα έχουν προηγηθεί από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο, ο Ολυμπιακός δεν θα έπρεπε την εβδομάδα που έρχεται να δίνει ευρωπαϊκό ματς με την Άρσεναλ και να διεκδικεί στην Τούμπα την παραμονή του στην κορυφή της βαθμολογίας στην κανονική διάρκεια της Super League. Αυτή την πολυτέλεια θα έπρεπε να την έχει ξεχάσει, με βάση τη λογική. Χάρη και στον προπονητή του όμως, προσφέρει τη δυνατότητα για αφ’ υψηλού κριτική σε μια τέτοια περίσταση. Και η κατάληξη είναι τόσο προβλέψιμη. Αποθέωση σε περίπτωση αποκλεισμού της Άρσεναλ και θετικού αποτελέσματος στην Τούμπα. Απαξίωση αν μείνει εκτός Ευρώπης και ηττηθεί από τον ΠΑΟΚ. Μια κατάσταση 50/50 αν πέσει μαχόμενος κόντρα στους Λονδρέζους και μείνει όρθιος στη Θεσσαλονίκη. Σα να μην έχει προηγηθεί τίποτα από τον περασμένο Ιούλη μέχρι σήμερα. Τρία σενάρια που κάτω από νορμάλ συνθήκες δεν θα υπήρχαν ως πιθανή εξέλιξη. Ο Ολυμπιακός δεν θα έπρεπε να είναι σήμερα εδώ. Ούτε και ο Μαρτίνς.

Ποια ομάδα θα κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδας; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: