O Μαρκ Γουάιτ δεν παίζει Football Manager, το ζει
Όχι, αυτά δεν γίνονται μόνο στο Football Manager. Ο ιδρυτής, πρόεδρος και προπονητής της Ντόρκινγκ Γουόντερερς, με 11 ανόδους σε 19 χρόνια, είναι η απόδειξη πως στο ποδόσφαιρο τα όνειρα δεν απαγορεύονται.
Τον Σεπτέμβριο του 1999 η Γουίμπλεντον 'βούλιαζε' στα προβλήματα της και η κουβέντα για πιθανή μετεγκατάσταση της ομάδας ήταν στην ημερήσια διάταξη. Τότε ένας απογοητευμένος φίλος της ομάδας, ο Μαρκ Γουάιτ, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό με τα Σάββατα του. "Σκέφτηκα 'γιατί να μην αρχίσουμε κάτι με λίγους φίλους, να κάνουμε και την πλάκα μας';" Και με αυτή την σκέψη ιδρύθηκε η Ντόρκινγκ Γουόντερερς.
Η νεοσύστατη ομάδα μπήκε στην -ανενεργή σήμερα- Crawely & District League, παίζοντας τα εντός έδρας παιχνίδια στο Big Field, ένα δημοτικό στάδιο που κόστιζε 50 λίρες τον αγώνα για την ενοικίαση του. Οπαδοί φυσικά δεν υπήρχαν. "Ήμασταν 14 τύποι και τσοντάραμε από λίγες λίρες ο καθένας. Δεν υπάρχει χαμηλότερη κατηγορία στα παιχνίδια του Σαββάτου. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία", θυμάται ο Γουάιτ.
Μια 20ετία μετά, ο ιδιοκτήτης και προπονητής της Ντόρκινγκ Γουόντερερς, μπορεί να ποζάρει στην κεντρική θύρα του 'Meadowbank', του λαμπερού γηπέδου της ομάδας, που σήμερα βρίσκεται στην National League South, δύο ανόδους μακριά από την Football League! "Πετύχαμε 11 ανόδους σε 19 χρόνια", λέει ο Γουάιτ για την επίδοση που αποτελεί ρεκόρ στα χρονικά του ποδοσφαίρου της Βρετανίας. "Είναι σαν να βιώνεις το Football Manager στην πραγματική ζωή".
H Ντόρκινγκ Γουόντερερς συμμετείχε στην West Sussex League το 2000. Μέσα σε 5 χρόνια έφτασαν στην πρώτη κατηγορία και ήταν η στιγμή που αντιμετώπισαν τις πρώτες πραγματικές αγωνιστικές δυσκολίες. "Εκείνη την σεζόν χάσαμε και τα 7 πρώτα παιχνίδια. Βρεθήκαμε κολλημένοι στον πάτο του βαθμολογικού πίνακα και τότε συνειδητοποίησα πως δεν μπορούσα να συνεχίσω να παίζω. Την γλιτώσαμε εκείνη την σεζόν και την επόμενη κερδίσαμε το πρωτάθλημα. Τώρα έχουν τέσσερις προπονητές, τρεις φυσιοθεραπευτές και μια ομάδα σκάουτερ από πίσω μου...", εξομολογείται ο Γουάιτ.
"Η ομάδα έχει χτιστεί βήμα - βήμα, τούβλο - τούβλο. Όσο ανεβαίνεις κατηγορίες οφείλεις να χτίζεις υποδομές. Όλα ξεκίνησαν στο Big Field. Κερδίσαμε την άνοδο και έπρεπε να τοποθετήσουμε ένα σκοινί γύρω από τον αγωνιστικό χώρο! Το σκοινί αντικαταστάθηκε από κάγκελα, στη συνέχεια δημιουργήσαμε μονοπάτια, τοποθετήσαμε προβολείς και καθίσματα... σήμερα παίζουμε σε ένα στάδιο χωρητικότητας 3000 θέσεων. Στην αρχή ήταν απλά ένας αγωνιστικός χώρος. Δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τίποτα. Η ανάπτυξη του γηπέδου ήταν ένας εφιάλτης. Κάθε φράκτης, κάθε κάθισαμ έπρεπε να πάρει έγκριση. Πήγαινα σε συναντήσεις και υπήρχε θυμωμένος κόσμος. Ένας τύπος είπε πως οι προβολείς μας του χαλάνε την θέαση των αστεριών... Αλλά αυτά συμβαίνουν όταν διευθύνεις έναν non-league σύλλογο".
Προσπαθώντας να βρει έναν τρόπο να προχωρήσει τα σχέδια του, ο Γουάιτ στράφηκε σε κάποια διάσημα ονόματα για βοήθεια. "Είμαστε φίλοι με τον Κάλουμ Μπεστ και πήγαμε στο Old Trafford για το παιχνίδι με την Παρί Σεν Ζερμέν. Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ μόλις είχε αρχίσει την ενασχόληση του με την Σάλφορντ και πιάσαμε την κουβέντα. Μου είπε πως ο Γκάρι Νέβιλ είχε πολλά παρόμοια προβλήματα προσπαθώντας να φτιάξει ένα προπονητικό χώρο στο Στρέτφορντ".
Ο Γουάιτ εξηγεί πως χρησιμοποίησε το επιχειρηματικό του υπόβαθρο για να δημιουργήσει ένα εκτεταμένο δίκτυο τοπικών χορηγών, που είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν στην ομάδα.
"Ο πρώτος παίκτης για τον οποίο διαθέσαμε χρήματα ήταν ο Τζέισον Πράιορ από την Χάβαντ. Μας κόστισε 15.000 λίρες. Χρειαζόμασταν έναν παραγωγικό φορ, που να τελειώνει τις φάσεις - και αυτό ήταν που πλήρωσαν οι συνεργάτες μας. Αν τα άξιζε; Ναι, είναι απίστευτος", τόνισε ο Γουάιτ, ξεκαθαρίζοντας πως η οικονομική σταθερότητα για τον σύλλογο "είναι ενάρετος κύκλος. Αν κερδίζουμε, περισσότεροι άνθρωποι μας παρακολουθούν, γινόμαστε πιο ελκυστικοί εμπορικά, εισπράττουμε περισσότερα και επενδύουμε στο αγωνιστικό κομμάτι".
Την πρώτη σεζόν στο ανακαινισμένο στάδιο, η Ντόρκινγκ Γουόντερερς κατέκτησε την Isthmian Premier League, κερδίζοντας την 11η άνοδο της. Πλέον περισσότεροι από 1000 οπαδοί παρακολουθούν τα ματς της ομάδας.
"Όταν οδηγώ στο Ντόρκινγκ βλέπω πατεράδες με τους γιους τους να φορούν τις φανέλες της ομάδας. Έγινε πραγματική συνήθεια για την κοινότητα. Υπάρχουν 1150 παιδιά εγγεγραμμένα στα προγράμματα νεολαίας, ξεκινώντας από την ηλικία των 4 ετών. Παιδιά παλιών συμπαικτών του συμμετέχουν. Είμαστε περήφανοι γι' αυτό. Δεν πρέπει ποτέ να ξεπουληθούμε, να βάλουμε την επιτυχία πάνω από την σταθερότητα.
Μας έχουν προσφερθεί χρήματα με κάθε τρόπο, οι χορηγοί μας ρωτούν 'απλά πείτε μας ποιον θέλετε να υπογράψουμε'. Αλλά δεν θέλουμε να πιέσουμε καταστάσεις για να φτάσουμε την League Two και μετά να καταρρεύσουν όλα. Ο στόχος μας την φετινή σεζόν είναι να μείνουμε στην κατηγορία, αλλά το λέω αυτό από τη στιγμή που ιδρυθήκαμε! Για να παραμείνουμε σε αυτό το επίπεδο, πρέπει να χτίσουμε άλλη μια εξέδρα πίσω από την εστία. Αν φτάσουμε στα play offs πρέπει να προσθέσουμε κι άλλα καθίσματα".
Μια πιθανή άνοδος στην National League σημαίνει πως θα πρέπει να αλλάξει και το status του συλλόγου, από part time σε full time. "Αυτή θα ήταν η μεγαλύτερη αλλαγή από όλες. Αν το καταφέρουμε θα πρέπει να καταστρώσουμε ένα σχέδιο για να δούμε πώς θα πετύχουμε κάτι τέτοιο. Αυτή είναι μια πρόκληση που έχουμε αντιμετωπίσει πολλές φορές".
Αυτό που έχει καταφέρει ο Γουάιτ δεν έχει περάσει απαρατήρητο από μεγαλύτερα κλαμπ. "Υπήρξαν 2-3 ομάδες που με πλησίασαν, η μεγαλύτερη ήταν στην League Two. Θα ήθελα να φτάσω σε αυτό το επίπεδο, αλλά μόνο με την Ντόρκινγκ Γουόντερερς. Όλη αυτή η επιτυχία δεν οφείλεται σε εμένα. Αλλά είχε τεράστιο αντίκτυπο στην ζωή μου. Με κατακλύει. Η επιχείρηση μου θα πήγαινε πολύ καλύτερα αν δεν ήμουν όλη την ώρα εδώ. Όμως όλοι έχουν τα ενδιαφέροντα τους, τα πάθη τους. Αυτό είναι το δικό μου...".
Στο νέο επεισόδιο του Pod-όσφαιρο καλεσμένος είναι ο Αντρέα Παλομπαρίνι του Sport24 Radio 103,3 για έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό: να αποθεώσει το κάλτσιο. Επιλέγει την καλύτερη Ιταλία που έχει δει και δεν είναι εκείνη του 2006 και παίρνει σαφέστατη θέση στο δίλημμα Ρονάλντο - Ζιντάν. Oi Κώστας Μπράτσος και Λευτέρης Ελευθερίου σχολιάζουν τα 'κοψίματα' πρωτοκλασάτων παικτών από τον Γιον φαν'τ Σιπ στην Εθνική Ελλάδας, ενώ αποφαίνονται και στο ποιος εκ των Παναθηναϊκού ή Άρη θα μείνει εκτός playoffs.
