Ο Λούκας Οκάμπος δεν μπορεί να χάσει άλλη ευκαιρία

Η La Liga, ως βιομηχανία της Ισπανίας, αντιστοιχεί στο 1.37% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Όπως είπε ο πρόεδρος της λίγκας, Χαβιέρ Τέμπας στο Sports Illustrated “έχουμε δημιουργήσει μεγάλο αριθμό εργασιών -περίπου 180.000 δουλειές. Η LaLiga είναι μέρος του ισπανικού brand και η κυβέρνηση ήθελε να κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να επιστρέψουμε, διασφαλίζοντας βέβαια την υγεία όσων μετέχουν στο παιχνίδι”.

Αν ακυρωνόταν η φετινή αγωνιστική περίοδος, η ‘ζημιά’ θα έφτανε το 1.000.000.000 ευρώ. Τώρα που αποφάσισαν να επιστρέψουν, oι απώλειες θα μειωθούν στα 300 εκατομμύρια ευρώ, με δεδομένο ότι τα ματς θα διεξαχθούν κεκλεισμένων των θυρών.

Αν και ο Τέμπας άφησε ένα ‘παραθυράκι’ επιστροφής ‘κάποιων φαν’ στις εξέδρες, μέσα στο καλοκαίρι. Παρεμπιπτόντως, ο αδελφός του προέδρου (Πάμπλο) είναι επιδημιολόγος στο University of Pennsylvania, με τη LaLiga να συνεργάζεται με 11 ξένα γραφεία και 40 χώρες, για να ‘χει πλήρη εικόνα. Θα ήθελα να ‘χεις υπ’ όψιν σου πως η LaLiga ‘χορηγεί’ και τις μικρότερες κατηγορίες, όπως και το ερασιτεχνικό. Με το restart ενημέρωσε πως την επόμενη τετραετία θα μπορέσει να δώσει προς αυτές τις κατευθύνσεις 200.000.000 ευρώ.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η ισπανική κυβέρνηση δεν δέχθηκε να συνταχθεί με το αίτημα του Προέδρου της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν προς τους ομολόγους του στις κυβερνήσεις των Big Five (Αγγλία, Ισπανίας, Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία): να ακολουθήσουν δηλαδή, το παράδειγμα των ‘τρικολόρ’ -που ακύρωσαν τη Ligue 1 και τη Ligue 2.

Ο επικεφαλής του τμήματος εσόδων, μάρκετινγκ και διεθνούς εξέλιξης της LaLiga, Όσκαρ Μάγιο πρόσθεσε ότι “το ποδόσφαιρο είναι πραγματικά λαϊκό εδώ και σε όλον τον κόσμο. Αυτό έχει τα καλά του, έχει όμως, και τα δύσκολα του. Έπρεπε να δείξουμε στην κοινότητα πως το ποδόσφαιρο επιστρέφει, γιατί καταφέραμε να κάνουμε όσα χρειάζονταν ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο το ρίσκο για τους παίκτες”.

Οι Ισπανοί συνέθεσαν το πιο αυστηρό πρωτόκολλο επιστροφής -που ‘πιάνει’ 50 σελίδες. “Δεν ήταν εύκολο να πείσουμε τους οργανισμούς υγείας και τον πρωθυπουργό. Χρειάστηκε να τους αποδείξουμε πως δουλέψαμε πραγματικά σκληρά για να προετοιμαστούμε”. Για να είναι σίγουροι, ανέθεσαν σε ειδικούς ανθρώπους τον έλεγχο -για το αν τηρούνται τα μέτρα- και σε περίπτωση παρατυπίας, ‘ανοίγεται’ επίσημη έρευνα, ενώ υπάρχει έλεγχος και όσων γράφουν τα μέλη της λίγκας στα social media “για να είμαστε σίγουροι πως ακολουθούν το πρωτόκολλο και στην προσωπική τους ζωή”.

Για την ιστορία, μια από τις βασικές οδηγίες προς τους παίκτες ήταν πως δεν θα φιλιούνται, πολλώ δε δεν θα αγκαλιάζονται σε γκολ και άλλες χαρούμενες στιγμές. Αυτό πήγε περίπατο, στο ματς που ανέλαβε το restart (δηλαδή, τις 39 συνεχόμενες μέρες δράσης) και ήταν το 2-0 της Σεβίλης επί της Μπέτις. Επίσης, 200 φαν είχαν συγκεντρωθεί έξω από το γήπεδο για να υποδεχθούν τα λεωφορεία των ομάδων. Το πλήθος διαλύθηκε ησύχως, από την αστυνομία. Υγεία να υπάρχει.

Το πρόσωπο του αγώνα ήταν ο Λούκας Οκάμπος (για την οικογένεια του ‘Luquito’), ο οποίος έβαλε το πρώτο γκολ της επανεκκίνησης (στο 56ο λεπτό με πέναλτι, για να φτάσει τα 11 φέτος), ενώ έδωσε στον Φερνάντο την πάσα για να διαμορφώσει το τελικό 2-0. Σκορ που κρατά τη Σεβίλη στην τρίτη θέση της βαθμολογίας. Να ασχοληθούμε όμως, και με τον Αργεντινό, ο οποίος ήταν μεταξύ των παικτών των Ανδαλουσιάνων (ντε Γιονγκ, Βάσκεθ και Μπανέγκα, μετά των συντρόφων τους) που ‘συνελήφθησαν’ να κάνουν μπάρμπεκιου, ενώ η Ισπανία ήταν σε lockdown -και απαγορεύονταν οι συγκεντρώσεις περισσότερων από 10 ανθρώπων. Προφανώς και τιμωρήθηκαν με πρόστιμα.

To Γενάρη του 2011 το όνομα του είχε αναφερθεί σε δημοσίευμα δίπλα σε εκείνα των Σαβιόλα, Ορτέγκα, Λαμέλα και Καβενάγκι, παίκτες που επίσης, είχαν ‘δημιουργηθεί’ στις ακαδημίες της Ρίβερ Πλέιτ. Ο Οκάμπος πήγε εκεί, αφότου έβαλε δυο γκολ στην ομάδα -ως παίκτης της Κιλμές που ήταν η ομάδα της γειτονιάς του-, με την U15. Τότε αγωνιζόταν ως επιθετικός και είχε σταθερή παραγωγή. Eύλογα απέκτησε και μια θέση στην U15 των ‘αλμπισελέστε’ (το 2009), όπως και μετά προχώρησε στην U17 ως ‘μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες της χώρας’.

O Mατίας Αλμέιδα ήταν αυτός που του έδωσε την ευκαιρία να προπονηθεί και να διεκδικήσει ό,τι άξιζε από την πρώτη ομάδα. Οι δυο τους γνωρίζονταν από το 2005. Τότε ο Αλμέιδα ήταν παίκτης της Κιλμές και ο δεύτερος μέλος της ακαδημίας. Όταν αντάμωσαν ξανά, ο προπονητής έβαλε τον παίκτη στα αριστερά -για να μάθει πώς να λειτουργεί στην άμυνα και να γίνει πιο ολοκληρωμένος παίκτης.

Το 2011 η Ρίβερ Πλέιτ υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της (σε 110 χρόνια) στη Nacional B. Ο Αλμέιδα ήταν ο αρχηγός της ομάδας που έζησε την πιο ντροπιαστική στιγμή στην ιστορία του οργανισμού. Έγινε κόουτς για να αναλάβει την επιστροφή. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας έκανε ντεμπούτο, στις 16/8, εναντίον της Τσακαρίτα Τζούνιορς. Ήταν 17 χρόνων. Στη δεύτερη συμμετοχή, ένα από τα τρία γκολ της παρέας του (3-1 επί της Ιντεπεντιέντε Ριβανταβία) ήταν δικό του. Συνέχισε να είναι αποτελεσματικός και κέρδισε μια θέση στην ενδεκάδα, στη διαδρομή της επιστροφής του συλλόγου στην Pimera Division. Είχε 38 συμμετοχές, 7 γκολ και 5 ασίστ και μια θέση στη λίστα της FIFA με τους πιο ταλαντούχους νέους της χρονιάς. Στην κορυφαία κατηγορία έκανε πρεμιέρα στην πρώτη αγωνιστική -με την Μπελγκρανο. Αυτή ήταν η τελευταία του συμμετοχή στη Ρίβερ Πλέιτ. Να εξηγηθώ.

Έγινε η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της Ligue 2

Όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, εντοπίστηκε από τους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Του τύπου της Μπάγερν, της Γιουβέντους, της Μίλαν, της Μπαρτσελόνα, της Τσέλσι, της Λίβερπουλ και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Υπήρχε ένα θεματάκι. Αφορούσε το πού άνηκε.

Η Κιλμές είχε κρατήσει ένα 15% όταν τον έδωσε στη Ρίβερ Πλέιτ που δεν είχε το 85%, αλλά το 55%, καθώς ένα 35% άνηκε σε επιχειρηματικό οργανισμό. Οι ‘εκατομμυριούχοι’ προφανώς και ήθελαν να αποκτήσουν το 100% του Οκάμπος. Και αυτός φέρεται να είναι ο λόγος που είχαν απορρίψει 18 εκατομμύρια που έδινε η Ίντερ για τον παίκτη. Έως ότου έφυγε από το Μπουένος Άιρες ο παίκτης, το καθεστώς του δεν άλλαξε.

Στις 6/12 του 2012 ο Ρώσος μεγιστάνας Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ είχε ‘κλείσει’ ενάμιση χρόνο ως ιδιοκτήτης της Μονακό. Την πήρε όταν βρέθηκε -για πρώτη φορά έπειτα από 35 χρόνια- στην Ligue 2. Άλλαξε προπονητή (τη θέση του Μάρκο Σιμόνε πήρε τον Κλαούντιο Ρανιέρι) και έδωσε 11.000.000 ευρώ (συν άλλα δυο εκατομμύρια, σε μπόνους) για τον Οκάμπος που τον είχε οραματιστεί να αναλαμβάνει την επίθεση. Ήταν η πιο ακριβή όλων των εποχών, στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία της Γαλλίας. Nα σου πω εν συντομία, αν προσαρμόστηκε.

Αυτό το γκολ ψηφίστηκε, από τους φαν της Μονακό, ως το καλύτερο του συλλόγου για τη σεζόν 2012-13. Το έβαλε στο κύπελλο, στο 4-2 επί της Βαλενσιέν. Στη χρονιά που οι Μονεγάσκοι επέστρεψαν στην ελίτ των κατηγοριών, είχε 29 συμμετοχές και 4 γκολ, με τον Οκάμπος να γίνεται ‘σίγουρος’ στο δεύτερο μισό της σεζόν. Είχε φανεί η δουλειά του στο να νικά τους αμυντικούς. Χρειαζόταν βελτιώσεις στα τελειώματα. Δηλαδή, χρειαζόταν λίγο ακόμα χρόνο.

Tότε τον σύγκριναν με τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Είχε για παρατσούκλι το ‘ο Πρίγκιπας του Μονακό’.

Το καλοκαίρι του 2013 ήταν αυτό που ο Ριμπολόβλεφ γιόρτασε τη συμμετοχή του (της ομάδας του) στη Ligue1 με μεταγραφές όπως αυτές των Τζέιμς Ροντρίγκεζ, Ρανταμελ Φαλκάο και Ζοάο Μουτίνιο -μεταξύ διαφόρων άλλων. Ο Οκάμπος πέρασε σε δεύτερη μοίρα και μετά στον πάγκο, με τη Μονακό να τερματίζει στη δεύτερη θέση, πίσω από την Παρί Σεν Ζερμέν. Ο Ρανιέρι είχε δώσει τη θέση του στον Λεονάρντο Ζαρντίμ. Παρ’ ό,τι είχε περιορισμένο χρόνο -και ρόλο- ο Οκάμπος ήταν μεταξύ των υποψηφίων για το βραβείο European Golden Boy, που κατέληξε τον Οκτώβρη του 2014 στον Ραχίμ Στέρλινγκ.

Επειδή έβλεπε πως δεν πήγαινε πουθενά η συνεργασία του με τη Μονακό, ζήτησε να δοθεί αλλού δανεικός. Τον έστειλαν στη Μαρσέιγ, το Φλεβάρη του 2015. Προπονητής της ομάδας ήταν ο συμπατριώτης του Οκάμπος, Μαρτσέλο Μπιέλσα. Ο -τότε- 21χρονος έκανε ντεμπούτο με γκολ (στο 1-1 με τη Ρεν), συνέχισε να αποδεικνύει πως μπορεί να προσφέρει και το καλοκαίρι αγοράστηκε -για 7.000.000 ευρώ.

Στην εκκίνηση της σεζόν 2015-16 ο Μπιέλσα παραιτήθηκε και ο Οκάμπος δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στα ‘θέλω’ του Μιτσελ. Ζήτησε και πάλι, να πάει αλλού. Έτσι, στις 29/6 έφυγε για τη Τζένοα -η οποία επίσης, είχε δικαίωμα αγοράς στο τέλος του δανεισμού που συμφωνήθηκε να είναι μια σεζόν. Στα μισά, πήγε στη Μίλαν για 500.000 ευρώ. Η Τζένοα δεν ‘έδωσε’ την option αγοράς. Οι ‘ροσονέρι’ πήραν τον Αργεντινό για να καλύψει το κενό του τραυματία ΕμΜπαγιέ Νιάνγκ -που είχε φύγει για την Ουότφορντ.

Ο πιο σύντομος τρόπος για να σου πω πώς εξελίχθηκε αυτή η συνεργασία είναι το γεγονός ότι το καλοκαίρι του 2017 ο παίκτες επέστρεψε στη Μαρσέιγ, που τον έβγαλε στην αγορά το Γενάρη του 2018. Δεν πήγε κάπου και στις 7/2 έκανε hat trick στο 9-0 του Κυπέλλου, εναντίον της Μπουρζ. Ήταν η μεγαλύτερη, σε έκταση, νίκη του οργανισμού σε 70 χρόνια. Έκτοτε εμφανιζόταν τακτικά και στα ματς του Europa League έως τον τελικό -και την ήττα από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Αυτό το παιχνίδι το είδε όλη του η οικογένεια στην Αργεντινή -τα δυο του αδέλφια, οι γονείς του, τα ανίψια του και η γιαγιά του που είχε ζητήσει να είναι εκεί κοντά ένα ασθενοφόρο. Με αυτά και αυτά, φτάσαμε στον Ιούλιο του 2019 που πήγε στη Σεβίλη, με πενταετές συμβόλαιο -και χρήματα που έφτασαν στα 15 εκατομμύρια. Δεν ξέρω αν θυμάσαι, αλλά η Μαρσέιγ υποχρεώθηκε να πουλήσει παίκτες, για να ‘συναντήσει’ τα κριτήρια του financial fair play και να μην τιμωρηθεί από την UEFA.

“Δεν είναι εύκολο να κάνεις αυτά που θέλει ο Μέσι”

Τρεις μήνες αργότερα, ο 24χρονος έκανε ντεμπούτο στην ‘αλμπισελέστε’, στο φιλικό με τη Γερμανία -ως αλλαγή του Κορέα. Ήταν αυτός που διαμόρφωσε το 2-2, για αποτέλεσμα. “Πριν το παιχνίδι, ο Μέσι με πλησίασε και μου είπε ‘είναι η ευκαιρία σου. Μη τη χάσεις’. Με εξέπληξε, ευχάριστα προφανώς. Δεν περίμενα πως θα ήταν ένα ακόμα από τα παιδιά της ομάδας. Δεν τον ήξερα και θεωρούσα δύσκολο να μιλήσουμε. Αλλά δεν ήταν έτσι”. Σε ραδιοφωνική συνέντευξη τον είχαν ρωτήσει αν είναι δύσκολο να είσαι συμπαίκτης του Μέσι. “Είναι αλήθεια και συμβαίνει γιατί είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από όλους. Αλλά δεν είναι σύνθετο να παίζεις μαζί του. Γίνεται, αν προσπαθήσεις να κάνεις τα πράγματα που θέλει. Για εμένα δεν ήταν τόσο δύσκολο, γιατί παίζω περισσότερο κάθετα και πάω προς τους κενούς χώρους. Είχε δει πού θα τρέξω πριν ξεκινήσω. Ειλικρινά θα πω ότι το διασκέδασα”. Γενικά, δείχνει να έχει βρει ξανά τη χαρά του.

Aν δεν είδες Σεβίλη-Μπέτις, ιδού τα highlights.