O ‘φλεγόμενος αγκώνας’: Τα 20 χειρότερα ψευδώνυμα ποδοσφαιριστών

Το ψευδώνυμο είναι μια όμορφη εξέλιξη της γηπεδικής καζούρας, του πειράγματος ανάμεσα στην εξέδρα και τους αθλητές της εκάστοτε ομάδας, που γίνεται για λόγους ψυχαγωγίας και δεν έχει καμία σχέση με καταστάσεις παρωδίας και στημένων αγώνων.

Το top 20 που θα δείτε παρακάτω, περιέχει μόνο ονόματα ποδοσφαιριστών από την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο, γιατί στο χορτάρι η έμπνευση έχει κάνει πάρτι παγκόσμιο, με το τρολάρισμα προς Έλληνες και ξένους παίκτες να έχει φέρει εντελώς WTF αποτελέσματα. Ας ξεκινήσουμε:

Ο Χοντρός

Ο Γκερντ Μιούλερ είναι ένας από τους καλύτερους επιθετικούς στην ιστορία του γερμανικού ποδοσφαίρου. Υπήρξε μέλος της εθνικής Δυτικής Γερμανίας και στο χειρότερο ματς της ιστορίας της, αλλά και σε πολλά ακόμα πραγματικά δοξασμένα. Τα πιο γνωστά του ψευδώνυμα ήταν το ‘bomber’ για την ικανότητα του στο σκοράρισμα και το ‘χοντρός’, γιατί είχε τα παραπανίσια κιλάκια του…

Ο Γαϊδαράκος

Ο Αριελ Ορτέγκα έγινε θρύλος με τη Ριβερ Πλειτ, σποθεώθηκε από Ισπανούς και Ιταλούς φιλάθλους παίζοντας για τις Βαλένθια και Σαμπντόρια – Πάρμα αντίστοιχα, σε κάθε περίπτωση όμως, κανείς δεν ξεχνούσε το παρατσούκλι ‘Μπουρίτο΄ ή ‘Γαιδαράκος’ που τον συνόδευε από τα εφηβικά του χρόνια. Φανταστείτε στη δική μας ποδοσφαιρική πραγματικότητα των 90`s, να αποκαλούσε κάποιος τον Βασίλη Καραπιάλη πχ, ‘Το Σουβλάκι’.

O Γάιδαρος νο.2

Τόνι Άνταμς: Ο άνθρωπος που ενσαρκώνει όλη τη -δύσκολη- δεκαετία του 90` για την Άρσεναλ, ο Βρετανός Γιάννης Καλλιτζάκης, δεχόταν συχνά τα πυρά της εξέδρας για τον άτεχνο τρόπο παιχνιδιού του και το ψευδώνυμο ‘γαίδαρος’ ήταν από τα πιο soft που του είχαν δοθεί.

Ο Συνδετήρας

Ο Ολλανδός Έρνεστ Φάμπερ έχτισε το όνομα του στην Αιντχόφεν, καταγράφοντας αρκετές συμμετοχές τόσο στο Ολλανδικό πρωτάθλημα όσο και στο Τσάμπιονς Λίγκ. Ο εκρηκτικός σέντερ μπακ αποσύρθηκε στα μισά της περασμένης δεκαετίας και ποτέ δεν δόθηκε μια χειροπιαστή εξήγηση στο γιατί τελικά το ψευδώνυμο του ήταν ‘συνδετήρας’.

Ο Σρεκ (;)

Έφταιγαν τα πεταχτά του αυτιά και το σχεδόν ΄κωνοειδές’ σχήμα του κεφαλιού του και το ψευδώνυμο ΄Σρεκ’ είναι σχεδόν δικαιολογημένο. Και τόσο διαδεδομένο το συγκεκριμένο ψευδώνυμο, που κανείς σήμερα δεν θυμάται ότι αυτό το ‘κτήνος’ από τη Δανία, αποκαλούνταν για ένα φεγγάρι ‘Mad Dog’ και ‘Grave digger’.

To Γουρούνι

Ποτέ δεν πέρασε ρόδινες μέρες με τους Βρετανούς οπαδούς ο Γουέιν Ρούνεϊ. Όσο κι αν προσπάθησε να βελτιώσει την εκτελεστική του ικανότητα και να γίνει πιο αθλητικός, πάντα θα είναι ‘Το Γουρούνι’ (The Hog)

Ο Σημαδεμένος

Αυτό το λες και λογικό nickname, καθώς ο Φρανκ Ριμπερί κινείται στο γήπεδο με την μπάλα όπως ένας μαφιόζος επιτίθεται σε άλλο μαφιόζο παρέα με τη συμμορία του.

Ο Φλεγόμενος Αγκώνας

Παίκτης μέλος της ιστορικής Κροατίας του 1998, με περάσματα από το αγγλικό ποδόσφαιρο (Ντέρμπι Κάουντι) αλλά και από την Ελλάδα με τον Παναθηναικό, ο Αλιόσα είχε ένα χαρακτηριστικό στυλ τρεξίματος με παρατεταμένους τους αγκώνες, γι` αυτό και ονομάστηκε ‘Vatreni Lakat’, που σήμαινε σε ελεύθερη μετάφραση ‘ο φλεγόμενος αγκώνας’.

Ντόπια έμπνευση

Στη δεκαετία του ’70 αλλά και σε μεγάλο μέρος των 80s, η καζούρα των οπαδών κινήθηκε σε πλαίσια σεμνότητας. Ο ‘Γάτος’ Βασίλης Κωσταντίνου, ο ‘Κούνελος’ Ανδρέας Παπαεμμανουήλ και ο ‘Λαγός’ Βελιμιρ Ζάετς, είναι δείγματα μιας σχετικά αγνής εποχής, ως προς το οπαδικό χιούμορ.

Ο ‘Κόναν’ Θανάσης Κολιτσιδάκης, ο ‘Γύφτος’ Παύλος Παπαιωάννου και το ‘Καγκουρό’ Κρις Καλατζής ήταν σημάδια πως από τα τέλη της δεκαετίας, το τρολάρισμα των οπαδών είχε αρχίσει να ανεβάζει στροφές, βάζοντας μέσα μπόλικη αθυροστομία. Υπήρχαν όμως και κάποιες δυνατές ‘υπογραφές’.

Ο Νίντζα

Ο Γιάννης Καλλιτζάκης ήταν ένας αμυντικός που αντιλαμβανόταν με απλότητα τη λογική της θέσης του: Έκοβε τον αντίπαλο με κάθε τρόπο, χρησιμοποιώντας ακόμα και τεχνικές που θύμιζαν νίντζα!

Το Κουτάλι

Ο Νίκος Τσιαντάκης ήταν ένα ακούραστο μοτέρ στη μηχανή του Ολυμπιακού, από την παράξενη εποχή του Κοσκωτά, μέχρι και το 1995, όταν έφυγε από την ομάδα και φόρεσε τα κιτρινόμαυρα του Άρη. Ο τρόπος που έτρεχε, με το σώμα του να γέρνει προς τα εμπρός, θύμιζε σε πολλούς κουτάλι. Το ψευδώνυμο ήρθε εύκολα και αβιάστα.

Ο Καρολάιν

Ο Χρήστος Πολύζος κερδίζει με το σπαθί του τον τίτλο του καλύτερου nickname, λόγω της κόμμωσης του, που παρέπεμπε στους χαρακτήρες της σειράς ‘Τόλμη και Γοητεία’.

Οι μεταγραφές και τα ‘παλτά’

Οι παίκτες που ήρθαν από το εξωτερικό συνήθως χωρίς σαφείς συστάσεις και κέρδισαν το κοινό για όλους τους μη ποδοσφαιρικούς λόγους.

Ο Ταύρος της Καντούνα

…δηλαδή ο Ρασίντ Γιεκινί, η μουντιαλική μεταγραφή αεροδρομίου του Ολυμπιακού, ο οποίος με προπονητή τον Νίκο Αλέφαντο, περπάτησε σε μερικά ματς Ελλάδας και Ευρώπης το χειμώνα του 1994, δείχνοντας πολύ κουρασμένος για Ταύρος. Και μάλλον αρκετά χρόνια μεγαλύτερος απ`όσα δήλωνε.

Η Κόμπρα της Ερήμου και το Ζαρκάδι

Δηλαδή οι Φέλιξ Μπόρχα και Φέλιξ Αμποάγκουε, μεταγραφές που ήρθαν κυριολεκτικά από την άλλη άκρη του κόσμου ως μεταγραφές αεροδρομίου για τον Ολυμπιακό, χωρίς ποτέ να αποδώσουν τα αναμενόμενα. Τουλάχιστον χάρισαν λίγο γέλιο στον κόσμο που ερχόταν στο γήπεδο για να τους δει.

Μπέντζαμιν Ονουάτσι – Μπάρμαν

Γιατί όπως κάθε λαικό παιδί που πρέπει να δουλέψει για να ζήσει, ο Ονουάτσι ανάμεσα στις δυο θητείες του στον Ιωνικό, δούλεψε μπάρμαν στο Βέλγιο.

Έκτακτη συμμετοχή: Χόρχε ‘Μαλάκα’ Μαρτίνεζ

Ο Ουρουγουανός Χόρχε Αντρές Μαρτίνεζ είχε την τύχη να ζήσει την ελληνική καφρίλα, αν και δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του στη χώρα μας. Ο Χόρχε προπονήθηκε για αρκετό καιρό με τον πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, Χόρχε Μπάριος. Αυτός αστειευόμενος – ελπίζουμε- τον έλεγε συνέχεια «μαλάκα». Η δύναμη της συνήθειας ήταν τόσο μεγάλη, που ο Χόρχε Μαρτίνεζ έκανε το ‘μαλάκα’ μεσαίο του όνομα.

Η περίπτωση Λούις Ομάρ Τάπια

Ο Λατινοαμερικάνος εκφωνητής του ESPN είναι υπεύθυνος για μερικά από τα καλύτερα ψευδώνυμα στην ιστορία του ποδοσφαίρου, βουτηγμένα όλα τους σε αναφορές pop κουλτούρας:

Πάτρικ Σουέιζι – Πάβελ Νέντβεντ

Shaggy – Γκούτι

Χαιλάντερ- Πάολο Μαλτίνι

Το Λιοντάρι της MGM – Φάμπιο Κολοτσίνι

Φωτογραφίες: AP/Eurokinissi