Ο πανηγυρισμός του Φαν Ντάικ ήταν η εκδίκηση στην Άστον Βίλα

Το χθεσινό 1-2 της Λίβερπουλ με την Άστον Βίλα ήταν άλλο ένα μικρό θαύμα της ομάδας του Γιούργκεν Κλοπ, που αρχίζει να ‘αντιγράφει’ με τον δικό της τρόπο, την ‘refuse to lose’ νοοτροπία που είχε πέρυσι η Μάντσεστερ Σιτι. Χρειάστηκαν μόλις επτά λεπτά και δυο γκολ από τον Άντι Ρόμπερτσον και τον Σαντιό Μανέ για να φτάσει η ομάδα του Άνφιλντ στη νίκη.

Αν υπάρχει όμως ένα ενσταντανέ από το χθεσινό ματς, πέρα από τις κλωτσιές(!) που δεχόταν ο Σαντιό Μανέ που τελικά περισσότερο χαλύβδωσαν το ηθικό του παρά τον ‘έριξαν’, ήταν ο πανηγυρισμός του Βίρτζιλ Φαν Ντάικ, του ανθρώπου που ποτέ δεν θα δεχτεί να αναγραφεί το επώνυμο του στην φανέλα που φορά.

Ο Φαν Ντάικ, ακούγοντας ένα ολόκληρο γήπεδο να τον βρίζει εν χορώ και να του λέει μεταξύ άλλων ‘Είσαι μια σκ***α εκδοχή του Τάιρον Μινγκς’ τρελάθηκε και όταν επετεύχθη το δεύτερο γκολ της ομάδας του, με το χέρι στο δεξί αυτί και βγάζοντας γλώσσα, πέρασε από τις κερκίδες των φανατικών οπαδών της Βίλα, σαν να ήθελε να τους πει “Ποιος είναι σκ**ά τώρα;’.

Κάπου εδώ αξίζει να ανοίξουμε μια παρένθεση και να θυμίσουμε ότι ο Τάιρον Μινγκς αγωνίζεται ως σέντερ μπακ για την Άστον Βίλα και στο παρελθόν έζησε μεγάλο μέρος της παιδικής του ηλικίας στη φτώχεια, περνώντας κι από καταφύγια αστέγων. Στη συνέχεια ξεκίνησε να δουλεύει σε παμπ, παίζοντας παράλληλα ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικές ομάδες όπως η Γέιτς Τάουν και η Τσίπεναμ, για να καταφέρει να τραβήξει το ενδιαφέρον της Ίπσουιτς, ύστερα από τέσσερα χρόνια γεμάτα άκαρπες δοκιμές σε ομάδες της Τσάμπιονσιπ, ενώ στο μεταξύ είχε κερδίσει μια υποτροφία σε ιδιωτικό σχολείο του Σόμερσετ.

Οι οπαδοί της Βίλα φωνάζοντας ‘shitty Tyrone Mings’ τον Φαν Ντάικ, θέλησαν να αναδείξουν ότι η παρόμοια ιστορία της ενηλικίωσης του Ολλανδού αμυντικού σε ένα διαλυμένο σπίτι, δεν ήταν τόσο ‘ζόρικη’ όσο ο ίδιος την παρουσιάζει. Όμως ο Φαν Ντάικ είχε και πάλι, την τελευταία λέξη.