ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Ο Ερίκ Καντονά υποδύεται όπως έπαιζε ποδόσφαιρο

Ένας οργισμένος μεσήλικας που ξεσπά, χτυπάει, προσβάλλει, λέει ψέματα και ακολουθεί το δρόμο του κακού. Ο Ερίκ Καντόνα έχει στο 'Inhuman Recourses', που βλέπεις στο Netflix, τον πιο ταιριαστό ρόλο της δεύτερης καριέρας του.

Ο Ερίκ Καντονά υποδύεται όπως έπαιζε ποδόσφαιρο
Ο Ερίκ Καντονά, στην τελευταία κλήρωση για τους ομίλους του UEFA Champions League, στο Μονακό, τον Αύγουστο του 2019. AP Photo/Daniel Cole

Επί 25 χρόνια διευθυντής ανθρωπίνων πόρων ο Αλέν Ντελάμπρ, ζούσε με την άγνοια της απόγνωσης που προκαλεί η απειλή να χάσεις το σπίτι σου κι ενώ η τράπεζα σε ‘ξεζουμίζει’ επί 27 συνεχόμενα έτη. Απομένουν τρία για να αποπληρώσει το δάνειο, η κουζίνα του καταρρέει από τη μούχλα και την υγρασία, όμως με 585 ευρώ μεικτές αποδοχές από δουλειές του ποδαριού, περισσότερο οργίζεται, παρά κλείνει τρύπες.

Ο ρόλος τον οποίο υποδύεται ο Ερίκ Καντονά, στη γαλλική σειρά, με τίτλο ‘Dérapages’ (ελληνιστί ‘Ολίσθηση’ -διαθέσιμη στο Netflix με τον αγγλικό τίτλο ‘Inhuman Resources’), απέχει πολύ από εκείνον του ποδοσφαιρικού ‘Βασιλιά’ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Δεν είναι ο king Eric, παρά ένας δύστυχος κακομοίρης που πλησιάσει στα όρια της ανέχειας και των προσωπικών αντοχών. Όταν λοιπόν, ένας προϊστάμενος θα τον προσβάλει, ο Αλέν θα απαντήσει με τον ίδιο που ο ο Ερίκ αντέδρασε 25 χρόνια πριν, σε ένα παιχνίδι της Πρέμιερ Λιγκ, κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας.

Ο τότε υβριστής του Μάθιου Σίμονς, ο οποίος είχε κατέβει 11 σειρές καθισμάτων για να του επιτεθεί φραστικά, φωνάζοντάς του ‘γα…σου και γύρνα πίσω στη Γαλλία γαμ…ένε’, τον είδε να ίπταται πριν δεχθεί το εναέριο χτύπημα κουνγκ-φου και στη συνέχεια μερικές γροθιές, έτσι για το κατευόδιο. Μα πόσο πιο αμετανόητος Καντονά θα μπορούσε να είναι ο πρωταγωνιστής, αν μετά την κουτουλιά στον προϊστάμενο δεν έλεγε στη γυναίκα του ‘εντάξει δεν ήταν τίποτα, η μύτη του έσπασε, σε δύο ημέρες θα βγει από το νοσοκομείο. Του άξιζε’.

Ο Αλέν είναι ένας παντρεμένος μεσήλικας που προσπαθεί να σώσει το σπίτι του, την οικογένειά του, το γάμο του. Τα κάνει όλα με τον λάθος brutal τρόπο, γίνεται απότομος, αναιδής, βίαιος. Αλλά και ποιος είναι ο σωστός; Έχει ελαφρυντικά καθώς μετά από 25 χρόνια ηγεσίας στη διεύθυνση προσωπικού, βιώνει την ταπείνωση της ανεργίας και μαζί απάνθρωπες συμπεριφορές, αναζητά το μεροκάματο σε δουλειές που αποφεύγουν οι 20ρηδες, φορτώνει ράφια, μοιράζει φυλλάδια στη βροχή. Νιώθει παραπεταμένος και αναξιοπρεπής.

Βλέπεις ένα επεισόδιο από περιέργεια και ο Καντονά είναι εκεί για να σε κρατήσει, είναι ο ιδανικός για το ρόλο του απογοητευμένου θολωμένου από οργή άνδρα που βλέπει παντού εχθρούς και θα ξεπεράσει τις ηθικές αναστολές του, θα κάνει μακροβούτι στο κακό, θα πει ψέματα στη σύζυγό του, θα χτυπήσει τον γαμπρό του, θα προσβάλει τις κόρες του, μέχρι να βρει τη διαδρομή για να νιώσει ξανά ισχυρός. Το δρόμο του κακού.

Για μένα δεν είναι διαφορετικό το να είμαι ηθοποιός από το να παίζει ποδόσφαιρο. Είσαι μπροστά σε κοινό, είσαι μπροστά σε όλους και τα πάντα. Είναι δημόσια δουλειά κι έτσι πρέπει να την μοιραστείς με τους πάντες. Θέλει και ομαδικότητα επίσης. Πρέπει να δουλέψεις με τους ηθοποιούς, τον σκηνοθέτη κλπ. Στο ποδόσφαιρο έχεις προπονητή. Για μένα είναι αρκετά παρόμοια. Είναι ακόμη ένα παιχνίδι, οπότε δεν βαριέμαι να το κάνω” είχε δηλώσει για το ρόλο του στη ρομαντική κομεντί ‘You and the Night’ -όπου δεν είναι τόσο σκληρός.

Το ‘Inhuman Resources’ μοιάζει να είναι η προσγείωση του Ερίκ στην ισορροπία που αναζητά εδώ και δεκαετίες ως ηθοποιός. Ισως ο καλύτερος ρόλος που είχε ποτέ. Και η σειρά, έχει από μόνη της το ενδιαφέρον που απαιτείται από ένα δραματικό θρίλερ, είναι γρήγορη, ρεαλιστική, με καλή ηθοποιία και ανατροπές. Αλλά πάνω από όλα, τον Καντονά στα καλύτερά του.