Ο Χριστογεώργος είναι το εισιτήριο επιβίωσης του Παναθηναϊκού

Κοτσόλης, Τζόρβας, Καπίνο. Και τώρα Νίκος Χριστογεώργος. Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να αποτελεί ‘δεξαμενή’ στους Έλληνες γκολκίπερ, κάτι που έχει καταγραφεί ιστορικά. Ο μόλις 20 ετών τερματοφύλακας των ‘πρασίνων’, που για όσους γνωρίζουν ήταν σίγουρο ότι θα βρεθεί στην πρώτη ομάδα, κέρδισε το απόγευμα της Τετάρτης πολλά περισσότερα λεπτά δημοσιότητας από τα περίφημα 15 του Ουόρχολ.

Δούλεψε με βάση τα πρότυπα της Γιουβέντους, η οποία συνεργάζεται στην Ελλάδα με ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. Και δούλεψε όχι μόνο για να γίνει καλύτερος τερματοφύλακας, αλλά για να αποκτήσει την ωριμότητα ώστε να κάνει καριέρα πάνω σε αυτό.

Με ίνδαλμα τον Φαν ντε Σάαρ και με κορμοστασιά σαν τον παλαίμαχο Ολλανδό γκολκίπερ, ο Χριστογεώργος είναι το next big thing του Παναθηναϊκού για το τέρμα, αλλά έχει μπροστά του το εμπόδιο του Σωκράτη Διούδη. Και σε αυτές τις περιπτώσεις τα πράγματα έχουν δύο δρόμους: αυτόν της υπομονής ή αυτόν της αποχώρησης.

Ο Αντώνης Νικοπολίδης διάλεξε τον πρώτο. Ήταν στη σκιά του Βάντσικ, έπρεπε να περιμένει επί σειρά ετών για να πάρει την ευκαιρία του και να κερδίσει θέση βασικού στην Εθνική ομάδα. Θα μπορούσε να μείνει στάσιμος, να φύγει με την πρώτη ευκαιρία, να μην έχει την υπομονή πότε θα αποσυρθεί το ‘βουνό’ του Παναθηναϊκού για να πάρει τη θέση του.

Αυτή ήταν η εξαίρεση. Οι κανόνες είναι διαφορετικοί. Ο Βαγιαννίδης είναι το πρόσφατο παράδειγμα, άρπαξε τη δυνατότητα να αποχωρήσει για το εξωτερικό και να δοκιμάσει για το μεγάλο βήμα. Ο Χριστογεώργος προς το παρόν δεν θέλει αυτό, προτιμά το μεγάλο βήμα που να αφορά τον Παναθηναϊκό. Με αργά και σταθερά βήματα, δείχνει διατεθειμένος να φορέσει τα γάντια του βασικού όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή.

Προς το παρόν θα περιμένει την επόμενη ευκαιρία στα πλέι οφ. Μπροστά του είναι το (ανυπέρβλητο όπως μοιάζει τη δεδομένη χρονική στιγμή) εμπόδιο του Σωκράτη Διούδη. Ο Παναθηναϊκός είναι στην ευχάριστη θέση να έχει δύο καλούς τερματοφύλακες για τη θέση ‘1’. Ο πρώτος έχει αποδείξει τι αξίζει και συνεχίζει το ίδιο δυναμικά στα πλέι οφ. Ο δεύτερος γνωρίστηκε στο ελληνικό κοινό στην αναμέτρηση της Τετάρτης κόντρα στον Άρη και ξεχώρισε για την ωριμότητά του. Σαν έτοιμος από καιρό.

Το ευχάριστο για τους ‘πράσινους’ και για το μέλλον που έρχεται, βάσει του restart που επιχειρείται, είναι ότι έχει ‘προϊόντα’ προς πώληση. Η ‘δεξαμενή’ δεν στέρεψε και συνεχίζει να βγάζει ταλέντα. Και ο Κότσαρης ήταν τέτοιο προτού τον ξεπεράσει ο Νίκος Χριστογεώργος. Αυτή τη στιγμή ο δεύτερος έχει το προβάδισμα να γίνει το ‘νο2’, αλλά Νικοπολίδης δεν πρόκειται να γίνει. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει, τα ‘μάτια’ των ‘κατασκόπων’ είναι παντού, ο Χριστογεώργος μπορεί να ανεβάσει τις μετοχές του και να γίνει ο επόμενος Βαγιαννίδης.

Σε τούτο τον Παναθηναϊκό το κέρδος είναι ακριβώς αυτό. Τα ταλέντα που έρχονται και πρέπει να αξιοποιηθούν. Και τα ταλέντα φέρνουν ανταγωνισμό και ο ανταγωνισμός ανεβάζει το επίπεδο και τον πήχη και ο οργανισμός του Παναθηναϊκού λειτουργεί σαν κανονική ομάδα. Γιατί κοντεύαμε να το ξεχάσουμε.

Στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα. Ο Παναθηναϊκός έχει μέλλον, έχει αύριο και μπορεί να προσαρμοστεί στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Πρέπει να προσαρμοστεί στο σύγχρονο ποδόσφαιρο για να γίνει selling club. Έτσι θα επιβιώσει. Για να ‘βγάλει’ κι άλλους Χριστογεώργους.