Ο Χάλαντ δεν ήξερε πώς θα ήταν ένας πρέπων πανηγυρισμός
Σαν να μην πέρασε μια μέρα για τον Έρικ Χάλαντ. Μόνο που η στιγμή του πανηγυρισμού για το γκολ απέναντι στη Σάλκε ήταν από πιο πιο 'ξένες' στον αγώνα. Περισσότερο από την αντιτουριστική εικόνα των κενών θέσεων.
Από τις 18/1 που πρωτόπαιξε για την Ντόρτμουντ και ως την παύση της δράσης στις 11/3, ο Έρλινγκ Χάλαντ είχε ήδη πετύχει πολλά. Γνωρίζαμε ήδη ότι είναι ο καλύτερος 19χρονος της Ευρώπης. Αυτό που δεν είχαμε υπ' όψιν ήταν πως στο κορμί των 194 εκατοστών συνυπάρχουν τρεις διαφορετικοί αθλητές, όντας ο κάτοχος ένα σπάνιου παγκόσμιου ρεκόρ.
Δεν θα 'ταν καθόλου παράξενο, αν το δίμηνο της διακοπής ο Νορβηγός φορ, που είχε ήδη ξεπεράσει τον πατέρα του, εμφανιζόταν ασύμβατος με τα προ-κορονοϊού δεδομένα. Μακριά από τις ομαδικές προπονήσεις για εβδομάδες και άνευ σταθερής επαφής με την μπάλα. Παρακάμπτοντας ενδεχομένως την αμείλικτη διατροφή του Κριστιάνο Ρονάλντο που τον είχε κάνει άτρωτο. Εικασίες.
Η πραγματικότητα του ντέρμπι με τη Σάλκε στο απόκοσμα άδειο Βεστφάλεν των 81.000 κατά μέσο όρο διέψευσε την όποια αμφιβολία θα μπορούσε να γεννηθεί. Μετά την καταπληκτική συνεργασία των Μπραντ και Αζάρ στο 29', ο Χάλαντ έγινε ο σκόρερ του πρώτου γκολ που επιτεύχθηκε στο μεγάλο πείραμα της επανεκκίνησης στην Bundesliga, φτάνοντας τα δέκα προσωπικά στο πρωτάθλημα - όσα ο Κόρντομπα της Κολονίας σε 21 παιχνίδια. Συμπεριλαμβανομένων των άλλων τερμάτων σε Champions League και Ζάλτσμπουργκ, βρίσκει δίχτυα ανά 59 λεπτά!
Ο θηριώδης στράικερ κινήθηκε υπέροχα στην πλάτη του Σανέ κι όταν ο Βέλγος έκανε τη σέντρα από τα δεξιά ήταν στο ιδεατό σημείο για να στείλει μ' ένα απλό άγγιγμα την μπάλα στο τέρμα ου γκολκίπερ Μάρκους Σούμπερτ. Όλα τριγύρω είχαν αλλάξει, αλλά ο Χάλαντ ήταν φωτοτυπία του εαυτού του. Τι ξέχασε μονάχα όλο αυτό το διάστημα; Να πανηγυρίζει. Ή πιο σωστά δεν γνώριζε τι επιτρέπεται και τι όχι. Τι ορίζει το πρωτόκολλο για να μην μπει σε καραντίνα για κάποιον αστείο λόγο. Αρχικά ύψωσε το χέρι. Μετά έτρεξε προς το κόρνερ. Στο τέλος χόρεψε. Λίγο απ' όλα. Μια άβολη αν μη τι άλλο στιγμή που αποτυπωνόταν στο ελαφρύ χαμόγελό του. Ένα μειδίαμα - σημείο των καιρών. Σε απόσταση πάντα από τους συμπαίκτες του.