Ο 'Δαρβίνος' Αρσέν Βενγκέρ αναλύει τη θεωρία περί εξέλιξης ποδοσφαιριστών

'L' esprit conquérant' είναι το βιβλίο που ο Αρσέν Βενγκέρ εξέδωσε το 1997 αποκλειστικά και μόνο στην ιαπωνική αγορά. Ένα σύγγραμα προπονητικής που είχε αρχίσει να συντάσσει απ' όταν εργαζόταν στην ντόπια Ναγκόγια (σεζόν 1995-96) και εξέδωσε αφότου ανέλαβε την τεχνική καθοδήγηση της Άρσεναλ φτάνοντας να γίνει ο μακροβιότερος προπονητής της ιστορίας της καθοδηγώντας την συνολικά σε 1.235 παιχνίδια από την 1η Οκτωβρίου του 1996 ως την 13η Μαΐου του 2018.

Ο, γεννηθείς στις 22 Οκτωβρίου του '49, Αλσατός την μπάλα την κλώτσησε ελάχιστα - σε λιγότερα από 70 παιχνίδια (Μιλούζ, Στρασβούργο). Σπουδάζοντας όμως παράλληλα (Οικονομικές Επιστήμες) και δουλεύοντας δίπλα σε θεωρητικούς του σπορ, κατάλαβε ότι ο δρόμος του ήταν συγκεκριμένος: η προπονητική.

Ανέπτυξε το δικό του σύστημα ποδοσφαιρικών αξιών και ιδανικών. Ένα σύστημα που είχε -τουλάχιστον σ' εκείνο το χρονικό σημείο- συμπυκνωθεί στις σελίδες του βιβλίου του, αλλά διογκώθηκε σταδιακά όσο ο ίδιος εξελισσόταν ως φιγούρα των πάγκων, όσο "ρουφούσε" στάλα-στάλα τις εμπειρίες που συνέλεγε από γήπεδο σε γήπεδο. Κάθε ημέρα στη δουλειά και μια νέα ποδοσφαιρική οπτική, μια νέα προσέγγιση των πραγμάτων.

Στο πέρασμα των ετών και ανοίγοντας τους ορίζοντές του πέρα από 'κει που έφτανε το μάτι του, δούλεψε τη φιλοσοφία του, παγίωσε τις ιδέες του και καταστάλαξε στο δικό του τέλειο.

Η Διάπλασις των Παίδων

Του άρεσε πάντα να καταπιάνεται με νεαρούς ποδοσφαιριστές και τη μετάλλαξή τους σε άνδρες. Να σπέρνει, να ποτίζει, να θερίζει τους καρπούς και να γεύεται το αποτέλεσμα.

Όταν το 2008 βρέθηκε στο πλατό τηλεοπτικής είχε ήδη κατακτήσει τρία πρωταθλήματα Αγγλίας (1998, 2002, 2004), τέσσερα κύπελλα (1998, 2002, 2005), τέσσερα σούπερ καπ (1998, 1999, 2002, 2004), είχε αναδειχθεί τρεις φορές προπονητής της σεζόν στην Premier League (1998, 2002, 2004), είχε να περηφανεύεται για την άτρωτη Άρσεναλ των 49 αγώνων χωρίς ήττα. Φτασμένος!

Με τον 21χρονο τότε Φάμπρεγας (παιδί της Μπαρτσελόνα, στην Άρσεναλ από το 2003) κεντρικό πρωταγωνιστή στο ίδιο στούντιο, κλήθηκε ν' αναπτύξει το μοντέλο εξέλιξης ενός ποδοσφαιριστή. Ο ίδιος έπαιζε μπάλα από τα 6 του και είχε γρήγορα συμβιβαστεί με την ιδέα ότι δεν έχει το "όλον" του ιδανικού. Προφανώς αυτός ήταν ο λόγος που συνέθεσε τις εμπνεύσεις του.

Σ' εκείνη την αγγλική τηλεοπτική εκπομπή των Ρικ Έντουαρντς / Άντι Γκολντστάιν είχε παρομοιάσει τον ποδοσφαιριστή με ένα τριώροφο, καλοσχεδιασμένο και καλόγουστο, κτίριο. Με ακλόνητες βάσεις και γερό σκυρόδεμα που δεν το φόβιζε ο δυνατότερος σεισμός.

" Είναι πολύ απλό", έλεγε σ' εκείνη την εκπομπή κληθείς ν' αναπτύξει όλο το σκεπτικό του.

Άκουσε τον:

Αν όχι, διάβασε και κόπιαρε τη συνταγή:

" Χτίζεις έναν ποδοσφαιριστή, όπως χτίζεις ένα σπίτι.

Το υπόγειο ενός παίκτη, τα θεμέλια, είναι η τεχνική. Την αποκτάς μεταξύ 7 και 14 ετών. Αν δεν έχεις τεχνική κατάρτιση στα 14, ξέχασέ το, δεν θα γίνεις ποτέ ποδοσφαιριστής.

Το δεύτερο σκέλος, ο πρώτος όροφος, είναι η φυσική κατάσταση. Δυστυχώς αυτό καθορίζεται μεταξύ 14 και 17 ετών, όταν διαπιστώνεις πως αν (ο παίκτης) είναι αρκετά γρήγορος, αρκετά δυνατός.

Κατόπιν ο δεύτερος όροφος είναι η τακτική προσέγγιση. Αν αντιλαμβάνεται το παιχνίδι. Πώς μπορώ να σου μεταδώσω, αν έχεις την μπάλα, για να καταλάβεις που πρέπει να πας.

Το τελευταίο μέρος, στα 18-19 χρόνια, αφορά το πόσο πολύ θέλω να πετύχω. Είμαι έτοιμος να μην πάω στην ντίσκο το βράδυ της Παρασκευής, επειδή το Σάββατο θέλω να αποδώσω καλά;".