Ο Ανδρούτσος διεκδικεί από τον Φαν’τ Σιπ το χρίσμα ενός ‘συμπαίκτη’ του

Στην Εθνική ομάδα απαντάται το εξής παράδοξο φαινόμενο: εν αντιθέσει με την πληθώρα επιλογών που προσφέρεται πλέον για το αριστερό άκρο της άμυνας (Τσιμίκας, Γιαννούλης, Κυριακόπουλος, Λυκογιάννης, Κούτρης), παρατηρείται ‘λειψανδρία’ στα δεξιά των εκάστοτε σχημάτων που χρησιμοποιεί ο Τζον Φαν’τ Σιπ. Τούτο είχε ως συνέπεια να έχει έρθει η στιγμή που ‘θυσιάστηκε’, επωμιζόμενος μια δουλειά που δεν του ταιριάζει, ο (μεταξύ των καλύτερων) στόπερ (της ολλανδική Eredivisie) Παντελής Χατζηδιάκος.

Ας προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε ορισμένες από τις εκδοχές για την πηγή του κακού:

• Ο Βασίλης Τοροσίδης έχει από καιρό σταματήσει.
• Τον Λάζαρο Ρότα της Φορτούνα Σιτάρντ ο Ολλανδός εκλέκτορας τον καλεί σταθερά, αλλά δεν του έχει δείξει εμπιστοσύνη.
• Ο αξιόπιστος αμυντικά Μιχάλης Μπακάκης (που έχασε τα προηγούμενα 6 ματς εξαιτίας τραυματισμού και κορονοϊού) δεν του προσφέρει όσα θα ήθελε στο επιθετικό κομμάτι.
• Του Χάρη Μαυρία δεν είναι η θέση που έμαθε να παίζει από μικρός, αλλά αναγκάστηκε να προσαρμοστεί, τη στιγμή μάλιστα από τις 26/11 δεν έχει αγωνιστεί λεπτό με την Ομόνοια.

Ο Μαρτίνς ‘προτείνει’ Ανδρούτσο

Υποχρεωτικά ο Φαν’τ Σιπ μελετά κάθε υπαρκτή εναλλακτική που δύναται να αποβεί ωφέλιμη. Εσχάτως, όπως διέρρευσε, άρχισε ν’ ασχολείται με τον Θανάση Ανδρούτσο του Ολυμπιακού, με την επέκταση της συνεργασίας των δύο πλευρών να επισημοποιείται το πρωί του Σαββάτου. Έχοντας κερδίσει τον Πέδρο Μαρτίνς με την αφοσίωσή του και αφού τα προηγούμενα χρόνια δοκιμάστηκε σε διάφορους ρόλους (κυρίως στον άξονα), ο 23χρονος πολυσύνθετος ποδοσφαιριστής μοιάζει να βρίσκει τη θέση του ως δεξιός αμυντικός. “Έχει δουλέψει και το αξίζει“, έλεγε ο Πορτογάλος προπονητής που δεν φημίζεται για φληναφήματα, αλλά ξέρει τι και πότε να πει κάτι.

Τα συνεπή ανεβάσματα, οι γρήγορες επιστροφές, οι ζυγισμένες σέντρες και η τόλμη στο μαρκάρισμα συνθέτουν μια εικόνα αρκούντως ικανοποιητική για να προσφέρει ο Ανδρούτσος έξτρα λύσεις σε μια ομάδα πρωταθλητισμού. Έστω κι ως εναλλατική λύση. Την εμπειρία του Ραφίνια δεν τη διαθέτει, ούτε την ποιότητα του Κέβιν Λαλά. Τη δουλειά του την κάνει ωστόσο. Κι αν στα 90λεπτα με Ατρόμητο, Απόλλωνα Σμύρνης (ασίστ) και ΟΦΗ για το πρωτάθλημα δεν δέχθηκε πίεση που θα τον έβγαζε από την comfort zone και θα δοκίμαζε όλες τις αντοχές του, έχει σημασία ότι τη θέση του την κράτησε με τρόπο που δεν προκάλεσε αμφιβολίες για την επάρκειά του. Την ώρα, που ούτως ή άλλως, ως άλλος Μανιάτης ξέρει να παίζει και ως χαφ.

Περιμένει τηλέφωνο ο Μασούρας

Δεχόμενοι ότι ο ομοσπονδιακός προπονητής καλοβλέπει την ιδέα της ενεργοποίησης του Ανδρούτσου στο εθνικό συγκρότημα ύστερα λίγο πριν συμπληρωθούν 3 χρόνια από τη μία και μοναδική διεθνή συμμετοχή του επί εποχής Σκίμπε (στο τελευταίο 20λεπτο του φιλικού 2-0 από τη Σ.Αραβία), είναι αναπόφευκτη η ‘σύγκρουση’ για το χρίσμα μ’ έναν δυνητικά συμπαίκτη του: τον Γιάννη Μασούρα που ανήκει στον Ολυμπιακό, αλλά αγωνίζεται δανεικός στην πολωνική Γκόρνικ Ζάμπρζε (παρέα με τον Ευαγγέλου).

Ο 24χρονος Πατρινός δεν έχει αγωνιστεί ποτέ με την Εθνική ομάδα των ανδρών, αλλά βάσει απόδοσης στην Ekstraklasa δεν μπορεί ν’ αφαιρεθεί από την εξίσωση των κύριων υποψηφίων για τη θέση. Συγκεντρώνει τις απαιτούμενες προδιαγραφές, καθώς εκτός του ότι είναι η μόνιμη επιλογή του Μάρτιν Μπροζ στην ενδεκάδα του κλαμπ, λογίζεται μεταξύ των κορυφαίων του πολωνικού πρωταθλήματος. Ξεχωρίζει ομολογουμένως για την ταχύτητά του ως άλλοτε αθλητής του στίβου, όντας μεταξύ των πιο γρήγορων παικτών της κατηγορίας (στο πρόσφατο 1-1 με τη Λεχ Πόζναν τα σπριντ του μετρήθηκαν 27 και η υψηλότερη ταχύτητά του τα 33.3 χλμ/ώρα), αλλά έχει προσθέσει στο παιχνίδι του τη δημιουργία και την απειλή με σουτ εκτός περιοχής (γκολ στο 1:25).

Σε αντίθεση μάλιστα με τη γενική εικόνα της Γκόρνικ, η οποία εμφανίστηκε επηρεασμένη από τη χειμερινή διακοπή χάνοντας έδαφος στο πρωτάθλημα (στο -10 από την κορυφή) και την πρόκριση στο κύπελλο (από τη Ρακόβ Τσεχόστοβα με 4-2), ο Μασούρας ήταν εκ των διακριθέντων. Το μόνο που συγκριτικά με οποιονδήποτε άλλον τον κρατά πίσω σε μια υποτιθέμενη ιεραρχία δεξιών μπακ είναι το γεγονός πως έχει μάθει να παίζει όλη την πλευρά στο 3-5-2 και να έχει την κάλυψη ενός στόπερ, αν τυχόν δεν προφτάσει να γυρίσει. Χωρίς αυτό ν’ αναιρεί την καταλληλόλητά του.

Φυσικά έως τις κλήσεις του Μαρτίου για τα διαδοχικά παιχνίδια που έχει να δώσει η Εθνική (Ισπανία, Ονδούρα, Γεωργία) μεσολαβεί τουλάχιστον ένας μήνας και πολλά μπορούν να συμβούν. Τουλάχιστον πάντως ο Φαν’τ Σιπ θα έχει να επιλέξει αυτόν που του αρέσει περισσότερο και φυσικά ταιριάζει για το σχέδιό του. Όχι κάποιον εξ ανάγκης.