Ο Αλέγκρι έγινε το επόμενο θύμα του Ρονάλντο στη Γιουβέντους

Μπουκάλια, πέτρες και κάθε λογής αντικείμενο προσγειωνόταν στο δεξί φτερό του πολυτελούς αυτοκινήτου του προέδρου της Γιουβέντους, Αντρέα Ανιέλι. Ο προπονητής που είχε δίπλα του ήταν αποσβολωμένος, όμως δεν μετάνιωσε στιγμή την απόφασή του να πει το “ναι” σε αυτήν την πρόκληση.

Ήταν Ιούλιος του 2014, δύο ημέρες μετά από την έναρξη της θερινής προετοιμασίας για την πρωταθλήτρια Γιουβέντους, όταν ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι έφτανε στο Βινόβο για να υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας με τους ‘μπιανκονέρι’. Στο προπονητικό κέντρο υπήρχαν μόνο οι συνεργάτες του Αντόνιο Κόντε, αφού εκείνος είχε παραιτηθεί ξαφνικά.

Πέντε χρόνια μετά, ήταν η σειρά του Αλέγκρι να πει “αντίο” σε αυτήν την ομάδα ως πρωταθλητής Ιταλίας. Δεν γνώρισε ποτέ άλλη ιδιότητα πέραν αυτής στις σεζόν που κάθισε στον πάγκο των ‘μπιανκονέρι’ κι όμως το τέλος του έμοιαζε προδιαγεγραμμένο, πολύ πριν από τον Μάρτιο και εκείνο το… προφητικό ντέρμπι τίτλου με τη Νάπολι.

Ο εκκαθαριστής της Μίλαν

Η απόφαση του Κόντε να αποχωρήσει, αντιδρώντας στην πίεση που δέχθηκε από τη διοίκηση των ‘μπιανκονέρι’, που πλέον κυνηγούσε υψηλότερους στόχους χωρίς να αυξήσει ιδιαίτερα το μπάτζετ, έπιασε εξαπίνης τον Ανιέλι. Για καλή τύχη του, ο Αλέγκρι είχε απολυθεί από τη Μίλαν τον Ιανουάριο του 2014 και ήταν διαθέσιμος.

Ο προπονητής από το Λιβόρνο είχε αναδειχθεί κορυφαίος τεχνικός της σεζόν το 2008-2009 στον πάγκο της Κάλιαρι και είχε το ιδανικό προφίλ για να αναλάβει τη Μίλαν το 2010. Ήταν νέος, άφθαρτος, ο κατάλληλος άνθρωπος για τη ‘βρώμικη δουλειά’, το ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ.

Ο εκκαθαριστής Αλέγκρι φρόντισε με τον τρόπο του να οδηγήσει εκτός ομάδας παίκτες όπως ο Αλεσάντρο Νέστα, ο Αντρέα Πίρλο, ο Κλάρενς Ζέεντορφ και άλλοι που είχαν ξεπεράσει τα 30 και η απόδοσή τους ήταν φθίνουσα. Κατά τη διαδικασία, όμως, κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα με την πρώτη σεζόν του στην ομάδα, εκτοξεύοντας τις μετοχές του.

Όταν ολοκληρώθηκε το πρώτο σκέλος της πραγματικής αποστολής που του ανέθεσε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, είχε έρθει η ώρα για το δεύτερο, στο οποίο έπρεπε να συμβάλει και ο Ιταλός μεγιστάνας. Αυτό δεν συνέβη ποτέ, με τον ‘Καβαλιέρε’ να μην διαθέτει τα ποσά για την αναπλήρωση των τεράστιων κενών.

Οι ‘ροσονέρι’ έπεσαν πολλά επίπεδα και πλέον σταμάτησαν να αποτελούν ομάδα πρωταθλητισμού, με συνέπεια ο Αλέγκρι να μετράει αντίστροφα, μέχρι την αποπομπή του στις αρχές του 2014.

Έπιασε ‘ταβάνι’ πιο κάτω από όσο ήθελε

Η κατάσταση θυμίζει σε πολλά πράγματα τη θητεία του στον πάγκο της Γιουβέντους. Με την πρώτη σεζόν οδήγησε τους ‘μπιανκονέρι’ στην κατάκτηση του σκουντέτο, έχοντας παραλάβει ένα έτοιμο ρόστερ

Το ρόστερ αυτό περιελάμβανε έναν παίκτη όπως ο Πίρλο, με τον οποίο οι σχέσεις παρέμειναν ‘ψυχρές’, ωστόσο η προσωπικότητα και των δύο ήταν τέτοια ώστε να μην προκληθεί κάποια όχληση στον σύλλογο.

Αν το πρωτάθλημα του 2014-2015 έμοιαζε… τυπική υπόθεση, με τη δεύτερη Ρόμα να τερματίζει 17 βαθμούς πιο πίσω και τις Ίντερ και Μίλαν εκτός 7άδας, η πραγματική έκπληξη ήταν η πορεία στο Champions League, που έφερε τους ‘μπιανκονέρι’ στον τελικό της διοργάνωσης για πρώτη φορά από το 2003.

Η αντίσταση στην Μπαρτσελόνα των Λιονέλ Μέσι, Νεϊμάρ και Λουίς Σουάρες ήταν αδύνατη, ωστόσο οι ‘μπιανκονέρι’ συνέχισαν να προσπαθούν, την ώρα που παράλληλα έκαμπταν διαρκώς τον εγχώριο ανταγωνισμό.

Αυτό συνέβη παρότι ο Αλέγκρι έχασε (για διάφορους λόγους) διαδοχικά παίκτες όπως ο Πίρλο, ο Αρτούρο Βιδάλ, ο Άλβαρο Μοράτα, ο Πολ Πογκμπά, ο Κάρλος Τέβες, ο Λεονάρντο Μπονούτσι κι ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν.

Η ανοικοδόμηση ήταν συνεχής, έστω κι αν τα υλικά αμφιβόλου ποιότητας. Τα χρήματα που δαπανήθηκαν για εγγυημένου αποτελέσματος επιλογές δεν ήταν αντάξια του ονόματος του συλλόγου και του στόχου που είχε θέσει, της επιστροφής στην ελίτ της Ευρώπης, σε μία περίοδο οικονομικής έκρηξης.

Για κάθε Πάουλο Ντιμπάλα αγοραζόταν κι ένας Ρομπέρτο Περέιρα, ένας Μαριό Λεμινά, ένας Σάμι Κεντίρα, για κάθε Άλεξ Σάντρο, ακολουθούσε ένας Σιμόνε Τζάτζα, ένας Μάρκο Πιάτσα, ένας Ματία ντε Σίλιο, για κάθε Ντόουγκλας Κόστα, υπήρχε ένας Λούκα Μαρόνε, ένας Μπένεντικτ Χέβεντες, ένας Ερνάνες.

Η παρουσία σε δεύτερο τελικό Champions League αλλά και ο επιβλητικός τρόπος με τον οποίο ηττήθηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης το 2016-2017 έστειλε το μήνυμα στον Ανιέλι και στον Αλέγκρι.

Ο Ρονάλντο έφερε την αρχή του τέλους

Η ομάδα των Μάριο Μάντζουκιτς, Χουάν Κουαδράδο, Μίραλεμ Πιάνιτς και των λοιπόν μεταγραφικών αποκτημάτων που έμοιαζαν από το πάνω ράφι, χρειαζόταν περαιτέρω ενίσχυση ανωτάτου επιπέδου. Το καλοκαίρι που η Παρί Σεν Ζερμέν αγόραζε τον Νεϊμάρ για 222.000.000 ευρώ, οι πιο ακριβές μεταγραφές της Γιουβέντους ήταν ένας φέρελπις εξτρέμ της Φιορεντίνα, ο Φεντερίκο Μπερναρντέσκι για 40.000.000 ευρώ, και ο… περιττός μέσος της Παρί, Μπλεζ Ματουιντί, για 25.000.000 ευρώ.

Ούτε αυτό το πρότζεκτ της ομάδας έφερε αποτελέσματα. Την ώρα που ο ανταγωνισμός με τη Νάπολι για τον τίτλο μαινόταν, το 0-3 μέσα στο Τορίνο από τη Ρεάλ έφερνε τη Γιουβέντους εκτός Champions League από τα προημιτελικά. Η συγκλονιστική ρεβάνς στη Μαδρίτη παραλίγο να οδηγήσει το ζευγάρι στην παράταση, ωστόσο το πέναλτι του Κριστιάνο Ρονάλντο στο 8ο λεπτό των καθυστερήσεων ‘σφράγισε’ το τέλος.

Η απόφαση ελήφθη ουσιαστικά όταν ο Πορτογάλος σταρ ύψωνε το πόδι του στα ουράνια για να πιάσει αυτό το ‘ψαλίδι’ που ανάγκασε το κοινό του ‘Γιουβέντους Στέιντιουμ’ να τον χειροκροτήσει. Ο Αλέγκρι πλέον θα έπρεπε να διαχειριστεί ποδοσφαιριστές που ήταν μεγαλύτερα ονόματα από τον ίδιο, ακόμα κι αν είχε κατακτήσει τίτλους ή είχε πλησιάσει τόσο κοντά στην πηγή της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Το καλοκαίρι του 2018 είχε έρθει η ώρα της δοκιμασίας. Ο ‘αρχιτέκτονας’ της Γιουβέντους, Μπέπε Μαρότα, εξωθήθηκε εκτός συλλόγου, με το δεξί χέρι του, Φάμπιο Παράτιτσι, να είναι αυτός που ουσιαστικά οριστικοποιούσε τη μεταγραφή του Ρονάλντο, σε ένα resort στην Καλαμάτα.

Η άφιξη του κατόχου της Χρυσής Μπάλας, του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων, του Champions League και του Euro 2016, του κορυφαίου εν ενεργεία σκόρερ του ποδοσφαίρου, του ανθρώπου που οδήγησε τη Ρεάλ Μαδρίτης σε μία 9ετία τεράστιων επιτυχιών, ήταν το statement που έψαχνε ο Ανιέλι για να πετύχει τον στόχο του.

Ταυτόχρονα, ήταν αυτό που εκκινούσε την αντίστροφη μέτρηση για τον Αλέγκρι. Ο Ιταλός τεχνικός ήταν διάσημος για την προσαρμοστικότητά του και την έλλειψη δογματισμού στην τακτική του, ωστόσο αυτό που κλήθηκε να κάνει, αποδείχθηκε αδύνατο.

Το Champions League επιτάχυνε τις εξελίξεις

Δεν γινόταν να χωρέσει στην ενδεκάδα τον Ρονάλντο, να του δώσει τον ρόλο που ήθελε και να μην δυσαρεστήσει κάποιον εκ των Ντιμπάλα, Μάντζουκιτς, Κόστα, Κουαδράδο και Μπερναρντέσκι. Ακόμα και ο Μόιζε Κεν ήταν έτοιμος να φύγει μεσούσης της σεζόν για να βρει χρόνο συμμετοχής.

Σε αντίθεση με την περσινή σεζόν, φέτος η Γιουβέντους έκανε ‘περίπατο’ στο πρωτάθλημα, ωστόσο το κλίμα στα αποδυτήρια ήταν άσχημο. Η επιστροφή του Μπονούτσι, ενός παίκτη που ουσιαστικά έφυγε από την ομάδα μετά από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του εξαιτίας της κόντρας του με τον Αλέγκρι δεν βοήθησε την κατάσταση.

Οι δηλώσεις του αδερφού του Ντιμπάλα, Γκουστάβο, μόλις την Πέμπτη, ότι ο διεθνής Αργεντινός μέσος ενδέχεται να φύγει από τους ‘μπιανκονέρι’ επειδή είναι απογοητευμένος, όπως “κι άλλοι παίκτες της ομάδας”, αποτυπώνει την πραγματικότητα στα αποδυτήρια.

Η προσθήκη του Ρονάλντο στην ομάδα ουσιαστικά ήταν η ενεργοποίηση μιας ‘πυρηνικής βόμβας’. Ο Αλέγκρι δεν γνώριζε πώς λειτουργούσε και εξερράγη στα χέρια του. Η κατάκτηση του Champions League, ο μοναδικός λόγος που η Γιουβέντους έδωσε εννιαψήφιο ποσό στη Ρεάλ και προσέφερε συμβόλαιο 30.000.000 ευρώ στον παίκτη, έμοιαζε με τη μοναδική ‘σωτηρία’.

Ο Πορτογάλος απέδωσε στα νοκ άουτ, αφού έκανε μόνος του την ανατροπή κόντρα στην Ατλέτικο στη φάση των 16 και πέτυχε τα δύο γκολ της ιταλικής ομάδας κόντρα στον Άγιαξ. Όλα τα γκολ των ‘μπιανκονέρι’ στα νοκ άουτ ήρθαν από τον Ρονάλντο. Μόνο που δεν ήταν αρκετά.

Η Ατλέτικο είχε σμπαραλιάσει τη Γιουβέντους στο πρώτο παιχνίδι και η άμυνα που δεν τη διαπερνούσε τίποτα, απουσίαζε από πλευράς ‘μπιανκονέρι’. Οι πολλοί τραυματισμοί επηρέασαν τον ρυθμό και ο Αλέγκρι δεν βρήκε λύσεις για να στηρίξει ό,τι συνέβαινε στην εμπροσθοφυλακή.

Ο Άγιαξ ήταν εξίσου καταιγιστικός στο Τορίνο και έφυγε με το διπλό πρόκρισης. Ήταν η στιγμή που ουσιαστικά επικυρώθηκε το μέλλον του Αλέγκρι. Δεν ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για να χειριστεί μια τέτοια πρόκληση, όπως τη δημιούργησε η διοίκηση.

Αποχωρεί ως ο καλύτερος

Παράτιτσι και Πάβελ Νέντβεντ, ο αντιπρόεδρος που αποτελεί μέλος του κύκλου που αποφασίζει τα πάντα για τη Γιουβέντους, ήταν υπέρ της αλλαγής ‘σελίδας’. Ο Ανιέλι ήταν αυτός που επέμενε για την παραμονή του Αλέγκρι και μετέθετε τα επαγγελματικά ραντεβού του για να συναντηθεί με τον Ιταλό τεχνικό, πριν από ένα ντέρμπι τίτλου κόντρα στη Νάπολι.

Ο Αλέγκρι εμφανιζόταν έτοιμος να παραιτηθεί, διαισθανόμενος ότι δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο την επόμενη χρονιά, έχοντας εναντίον του τα αποδυτήρια και εξέχοντα μέλη της διοίκησης.

Παρότι διέψευσε τους δημοσιογράφους και υποστήριζε ότι τον “διασκεδάζουν” οι φήμες περί αποχώρησης, στις 17 Μαΐου ήρθε η ώρα της αλήθειας. Ο αγώνας κόντρα στην Αταλάντα την Κυριακή θα είναι ο τελευταίος του Αλέγκρι μπροστά στο κοινό της ομάδας, τουλάχιστον γι’ αυτήν τη θητεία του.

Μετά από 269 αγώνες και 191 νίκες, μετά από 510 γκολ, η Γιουβέντους ενημέρωσε στα social media ότι πριν από τον αγώνα με τη φετινή έκπληξη της Serie A, Αλέγκρι και Ανιέλι θα παραχωρήσουν κοινή συνέντευξη Τύπου για να εξηγήσουν αυτήν την απόφαση.

Με 142 νίκες σε 188 αγώνες πρωταθλήματος, ο Αλέγκρι είναι ο προπονητής με το καλύτερο ποσοστό νικών (75,5%) στην ιστορία της ‘γηραιάς κυρίας’. Την Παρασκευή που η Ίντερ συμπλήρωνε 2.909 ημέρες δίχως τρόπαιο, η Γιουβέντους ανακοίνωνε το τέλος του προπονητή που σε 5 σεζόν κατέκτησε 5 πρωταθλήματα, 4 κύπελλα, 2 Supercoppa και οδήγησε την ομάδα σε 2 τελικούς Champions League.

Η διαδοχή, ο Ζιντάν και η… Μάντσεστερ Σίτι

Η Μοίρα έπαιξε περίεργο παιχνίδι σε όλους τους εμπλεκομένους, αφού το περασμένο καλοκαίρι ο Αλέγκρι απέρριψε πρόταση της Ρεάλ και έχασε την ευκαιρία να εργαστεί σε ένα περιβάλλον που τότε ουδείς το φανταζόταν χωρίς τον Ρονάλντο. Αντιθέτως, έμεινε στη Γιουβέντους και συνέβη το αδιανόητο, ο Ρονάλντο άφησε τη Ρεάλ και πήγε στην Ιταλία, ουσιαστικά εκκινώντας τις διαδικασίες για το τέλος του Αλέγκρι.

Ομοίως, η Γιουβέντους επέλεξε να στοιχηματίσει με το δίδυμο Αλέγκρι – Ρονάλντο και δεν κέρδισε πολλά πράγματα, αφήνοντας την ευκαιρία του Ζινεντίν Ζιντάν να περάσει ανεκμετάλλευτη το καλοκαίρι του 2018, όταν ο Γάλλος τεχνικός ήταν ελεύθερος και δεν είχε πιο ταιριαστό προορισμό από ακόμα μία πρώην ομάδα όπου μεγαλούργησε.

Η μάχη της διαδοχής φέρνει πολλά ονόματα στο τραπέζι, με εκείνα των Κόντε, Ντιντιέ Ντεσάμπ και Σιμόνε Ιντζάγκι να προηγούνται στην κούρσα (Μαουρίτσιο Σάρι, Ζοζέ Μουρίνιο και… Πεπ Γκουαρδιόλα υπάρχουν επίσης στη συζήτηση).

Το βέβαιο είναι ότι μετά από μία 5ετία με 11 τρόπαια και δύο τελικούς Champions League, ο ‘πυροτεχνουργός’ που καλείται να διαχειριστεί τη ‘βόμβα’ των αποδυτηρίων που μυρίζουν ‘μπαρούτι’, του 35χρονου Ρονάλντο, των απαιτήσεων της διοίκησης και των προσδοκιών του κόσμου, θα βρει τον Αλέγκρι αρκετά μακριά. Ήδη, το γεύμα με τον πρόεδρο της Μάντσεστερ Σίτι, Χαλντούν αλ Μουμπάρακ, έχει γίνει σε πολύ καλό κλίμα…

Photo credits: AP Photo/Luca Bruno