Ντάνιελ Πογιάτος: Το modus operandi του Ισπανού που αναλαμβάνει τον Παναθηναϊκό

Ο Ντάνιελ Πογιάτος Αλγκάμπα είναι το όνομα που βλέπεις παντού, τις τελευταίες ώρες, ως του προπονητή που κατά πάσα πιθανότητα θα καθίσει στον πάγκο του Παναθηναϊκού, μετά τα playoffs της Super League 1 και την έξοδο του Γιώργου Δώνη. Για παν ενδεχόμενο (για να είμαστε προετοιμασμένοι) ας δούμε τα σημεία γραφής του Καταλανού που δεν έχει αναλάβει, ποτέ στην καριέρα του (από το 2006 έως σήμερα) head coach σε πρώτη ομάδα οργανισμού.

Ο 46χρονος είχε δοκιμάσει να γίνει ποδοσφαιριστής. Στη Βαρκελώνη -όπου γεννήθηκε. Κατάλαβε πως δεν είχε ό,τι χρειαζόταν για να κάνει καριέρα στο κορυφαίο επίπεδο. Ήθελε όμως, να μείνει στο σπορ. Όταν λοιπόν, δημιουργήθηκε η Fundació Esportiva Grama, τον Ιούλιο του 2013 και παρουσιάστηκε η ευκαιρία να γίνει μέλος της, δέχθηκε πριν ολοκληρώσουν την πρόταση οι υπεύθυνοι. Δεν δίστασε να γίνει και μέλος της πρώτης ομάδας -ως παίκτης. Εστίασε στο ότι είχε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να κάνει το πέρασμα στην προπονητική.

Από εκεί πήγε στις ακαδημίες της Εσπανιόλ, το 2006. Το 2012 με την U19, πήρε πρωτάθλημα και κύπελλο, έφτασε έως τα ημιτελικά της UEFA Youth League και μετακόμισε στο Μπαχρέιν (2012-13), ως συνεργάτης του Φραν Σάντσες -έως τότε κόουτς των ακαδημιών της Μπαρτσελόνα- στην εθνική και υπεύθυνος της U16. Τον Ιούνιο του 2014 εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη, για την U18 της Ατλέτικο, ανέλαβε και την U18 της Καταλονίας, ως ασίσταντ του Τζουάν Καμπντεβίλα και έπειτα έγινε μέλος των ‘μερένγκες’. Είχε γίνει γνωστός ως ‘αυτός που κάνει τους νέους παίκτες καλύτερους’.

Είχε πρόταση να αναλάβει την Juvenil Β (U19) της Ρεάλ Μαδρίτης, ως αντικαταστάτης του Γκούτι, ο οποίος είχε προωθηθεί στη Juvenil A. Πήρε πρωτάθλημα και έφυγε τον Ιούλιο του 2017 για το Ισραήλ και τη δεύτερη καρέκλα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ, όπου αντιμετώπισε και τον Πανιώνιο στα προκριματικά του Europa League 2017-2018 -στην πρώτη καθόταν ο Τζόρντι Κρόιφ. Τον Ιούνιο του 2018 επέστρεψε στη Fábrica (ακαδημία της Ρεάλ), ώστε να καλύψει και πάλι το κενό που άφησε ο Γκούτι, ο οποίος περίμενε πως θα τον καλέσουν στην πρώτη ομάδα -ήταν τότε που υπήρξε το διαζύγιο με τον Ζινεντίν Ζιντάν-, αυτό δεν έγινε και έφυγε για την Τουρκία και την Μπεσίκτας -όπου έγινε βοηθός του Σενιόλ Γκιουνές. Aπό την πρώτη σεζόν, δεν προωθήθηκε κάποιος στην πρώτη ομάδα -τακτική που φαίνεται να ‘χει ξεχάσει τα τελευταία χρόνια η Ρεάλ. Από τη φετινή, θα χρειαστεί να περιμένουμε για να δούμε τι θα γίνει.

Όλες οι ομάδες του αντικατόπτριζαν τις αρχές του: δηλαδή το 4-3-3, που χρησιμοποιούσε με τα ‘πιόνια’ που είχε διαθέσιμα. Δηλαδή, δεν είχε εμμονές με πρόσωπα. Λειτουργούσε υπό την όποια συνθήκη, λύνοντας το όποιο πρόβλημα παρουσιαζόταν.

Τον Ιούλιο του 2016, όταν ταξίδεψε στην Κίνα για το Weifang Cup είχε πει στην Xinhua πως αυτό που είχε ως προτεραιότητα -για τις ομάδες του – ήταν να έχουν τη δυνατότητα να βελτιώνονται διαρκώς. “Η μεθοδολογία μου δίνει έμφαση στην καλλιέργεια της νοοτροπίας των αθλητών και της νοημοσύνης τους, επειδή αυτό που σκέφτονται οι παίκτες προηγείται αυτού που εκτελούν σωματικά. Επειδή το ποδόσφαιρο παίζεται πια, σε μικρούς χώρους και κάθε ομάδα μάχεται για την κατοχή της μπάλας, προπονώ τους παίκτες μου για να λειτουργούν καλά σε περιορισμένους χώρους. Να βρίσκουν λύσεις, πριν καν πάρουν την μπάλα”.

Αν σκέφτεσαι ότι διαχειριζόταν παιδιά και άρα αυτό ήταν πιο εύκολο, να σου προσθέσει ότι “η Ρεάλ είναι μια από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου, οπότε για τους παίκτες της δεν είναι εύκολο να μείνουν στον οργανισμό. Λειτουργούν καθημερινά υπό μεγάλη πίεση και προπονούνται από επαγγελματίες κόουτς και αναλυτές του ποδοσφαίρου”, όπως οι επαγγελματίες στην Ελλάδα.

Για μήνες τα ‘παιδιά’ του αγνοούσαν την ήττα. Την ίδια ώρα, κέρδιζαν το χειροκρότημα αυτών που εκτιμούν το διασκεδαστικό -και αποτελεσματικό- ποδόσφαιρο. Εκείνο δηλαδή, που δεν έχει πούλμαν στην άμυνα, ας πούμε. Το Madridsta Real είχε σημειώσει πως αν έλειπε κάτι από την Juvenil A, υπό τις οδηγίες του εν λόγω, ήταν η τύχη, συν κάποιες τακτικές. Όπως ότι οι παίκτες του ‘έριχναν’ ρυθμό, όταν κυριαρχούσαν σε σημαντικό παιχνίδι. Δηλαδή, στο σημείο το οποίο ένιωθαν σιγουριά για την υπεροχή τους, γίνονταν υπερόπτες. “Και αυτό κόστισε σε περιπτώσεις γκολ”.

Ένα άλλο στοιχείο ωστόσο, που έδωσαν στον Καταλανό ήταν πως ‘όλοι οι παίκτες ήταν εξίσου σημαντικοί για την ομάδα‘. Βλέπεις, η νοοτροπία του αφορά την ενεργή συμμετοχή όλων στο όποιο project, ώστε να μπορεί το σύνολο να είναι ανταγωνιστικό και να απολαύσει επιτυχίες. Δεν δέχεται από κάποιον να δίνει κάτι λιγότερο από αυτό που χρειάζεται η ομάδα. Στην τελευταία σεζόν -αυτή που διεκόπη λόγω κορονοϊού- διαχειρίστηκε 26 διαφορετικούς παίκτες, δέκα εκ των οποίων έφτασαν το 50% του χρόνου συμμετοχής -που υπήρχε διαθέσιμος. Και τερμάτισε πρώτος στο 5ο γκρουπ της División de Honor.

Όταν η ομάδα του έφτασε τα 100 γκολ, οι ειδικοί ενημέρωσαν πως είχαν σκοράρει 20 διαφορετικοί παίκτες. Στη λίστα ήταν και ο γιος του Ζινεντίν Ζιντάν, Τεό.