Ήρθε η ώρα να μάθουμε τι είναι αυτό το Europa Conference League

Η ετυμηγορία που εκδόθηκε το βράδυ της Πέμπτης για το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν μεν αδυσώπητα κυνική, αλλά αναπόδραστη και πλήρως συμβατή με την πραγματικότητα: το Europa League αποτελεί μια ακριβή και εξεζητημένη πολυτέλεια πλέον, λαμβάνοντας υπ’ όψιν πως μία αγωνιστική πριν από το φινάλε των ομίλων ο ΠΑΟΚ (που έπεσε θύμα εκφοβισμού στην Κύπρο) και η ΑΕΚ (της οποίας τα μεταξωτά συμβόλαια θέλουν και επιδέξιες εμφανίσεις) ξέμειναν από πιθανότητες πρόκρισης στα νοκ άουτ, ενώ οι έτεροι δύο εκπρόσωποι στη διοργάνωση, ο Άρης και ο ΟΦΗ, είχαν αποκλειστεί στο β’ προκριματικό γύρο κόντρα στο αβαντάζ των εντός έδρας αγώνων που είχαν να δώσουν, αποτυγχάνοντας τρανταχτά στις αποστολές του.

Μοιραία ο (ήδη προκαθορισμένος) ‘υποβιβασμός’ των τριών -πλην της πρωταθλήτριας- ομάδας που θα εξασφαλίσουν τα υπόλοιπα τρία ευρωπαϊκά εισιτήρια (από το κύπελλο ή το πρωτάθλημα) στο Europa Conference League μοιάζει λυτρωτικός. Σε ποιο βαθμό όμως; Είναι τόσο ευκολοδιάβατος ο δρόμος στη νεοσύστατη, τρίτη τη τάξει, διοργάνωση της UEFA που οι νίκες, οι προκρίσεις και η βαθμοθηρία για τη θέση στην ευρωπαϊκή κατάταξη είναι εγγυημένες; Σε καμία περίπτωση, προειδοποιούμε, ασχέτως αν στα μάτια των πολλών φαντάζει ένα τουρνουά τρίτης ταχύτητας που μετά από 22 χρόνια θα καλύψει το κενό που είχε αφήσει το 1999 το Κύπελλο Κυπελλούχων. Το τελευταίο τρόπαιο του οποίου είχε κατακτήσει η Λάτσιο (αποκλείοντας ως τρίτο στη σειρά τον Πανιώνιο).

Το γεγονός πως ο τελικός ορίστηκε να φιλοξενηθεί στις 22/5 του 2022 στην ‘Arena Kombetare’ των Τιράνων (ύστερα από την απόσυρση του ελληνικού φακέλου υποψηφιότητας, που ήταν το φαβορί), το πιο σύγχρονο ποδοσφαιρικό γήπεδο επί αλβανικού εδάφους, λειτουργεί ως ένα επιπλέον, κολοσσιαίο, κίνητρο. Βεβαίως η απόσταση όμως που χωρίζει την αφετηρία καθεμιάς εκ των τριών ομάδων που επιβιβαστούν στο συρμό ως τον τερματικό σταθμό είναι όση αυτή που διανύει ο Υπερσιβηρικός. Κι ας μην χρειάζεται να καλυφθούν τα 9.288 χιλιόμετρα της διαδρομής του από τη Μόσχα ως το Βλαδιβοστόκ! Τα πράγματα δεν είναι όσο άκοπα ακούγονται, διότι επί της ουσίας πρόκειται για τη διοργάνωση της ‘δεύτερης ευκαιρίας’, η οποία θα λειτουργεί σαν το καταφύγιο όσων δεν κατόρθωσαν να προχωρήσουν στο Champions League ή στο Europa League.

Όχι, δεν παίζουν μόνο ομάδες από την Ανδόρα

Σχεδιαστικά, το Europa Conference League θα χωρίζεται σε τέσσερις προκριματικούς γύρους, μία φάση ομίλων, μία ενδιάμεση φάση πρόκρισης, τρεις νοκ άουτ γύρους και φυσικά τον μονό τελικό. Συνολικά δικαίωμα συμμετοχής διατηρούν αρχικά 138 ομάδες, ανάλογα με τη θέση της χώρας τους στην κατάταξη της UEFA. Φερ’ ειπείν οι πέντε πρώτες (Ισπανία, Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία) θα στέλνουν μόνο μία ομάδα στη διοργάνωση. Για τις πρώτες τέσσερις (που στέλνουν και 4 ομάδες στους ομίλους του Champions League) θα είναι η ομάδα που τερμάτισε 6η στο πρωτάθλημα και για την εναπομείνασα αυτή που τερμάτισε 5η.

Αντιθέτως η Ελλάδα, η οποία καταλάμβανε τη 18η θέση στο φινάλε της ποδοσφαιρικής σεζόν 2019-20 και άλλες 33 χώρες (από το 16 ως το 50, πλην του Λιχτενστάιν που εκπροσωπείται από μία ομάδα γιατί δεν διατηρεί εθνική λίγκα) θα πάρουν από τρία εισιτήρια, διότι ταυτόχρονα μειώνονται οι θέσεις τους στο Europa League. Στη νεοσύσταση διοργάνωση θα συμμετάσχουν ο δευτεραθλητής, η ομάδα που τερμάτισε στην 3η θέση της Super League Interwetten και ο κυπελλούχος. Από δύο ομάδες, τέλος, θα έχουν οι χώρες που κατετάγησαν μεταξύ της 6ης και της 15ης θέσης, όπως επίσης οι τελευταίες πέντε της λίστας.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι πολύ πιθανό στο ίδιο μετερίζι να βρεθούν κλαμπς όπως η Γουλβς ή η Έβερτον από την Αγγλία, η Βιγιαρεάλ ή Αθλέτικ Μπιλμπάο από την Ισπανία και η Τορίνο από την Ιταλία. Ή η Γκλάνταμπαχ από τη Γερμανία και η Σεντ Ετιέν από τη Γαλλία. Παρέα με την πορτογαλική Σπόρτινγκ Λισαβόνας, τη ρωσική Σπαρτάκ Μόσχας, την ολλανδική Άλκμααρ και τη βελγική Σταντάρ Λιέγης. Δηλαδή, παραδοσιακές δυνάμεις με παρελθόν στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Τα παραδείγματα αλιεύθηκαν από την τωρινή κατάταξη των εγχώριων λιγκών. Από τη στιγμή μάλιστα που καμία εξ όσων συμμετέχουν δεν έχει εξασφαλισμένη θέση στους οκτώ ομίλους των τεσσάρων, ο πήχης ανεβαίνει αυτομάτως για τις ελληνικές ομάδες γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως η βαθμολογική συγκομιδή τους δεν ευνοεί ιδιαίτερα τις κληρώσεις τους.

Το σύστημα διεξαγωγής

Τα προκριματικά του Europa Conference League θα είναι χωρισμένα σε δύο μονοπάτια: το ‘main’ με τις ομάδες της διοργάνωσης καθαυτής και το ‘champions’ μ’ εκείνες που θα έχουν αποκλειστεί από τις άλλες δύο διοργανώσεις της UEFA (Champions League και Europa League). Οι τρεις του ελληνικού ποδοσφαίρου θ’ ανήκουν φυσικά στη βασική διαδρομή και όλες ανεξαιρέτως θα ξεκινήσουν από το β’ προκριματικό γύρο. Μαζί τους θα έχουν 35 ομάδες που εξασφάλισαν την πρόκρισή τους από τον α’ προκριματικό, 15 κυπελλούχους (εφόσον υπάρχουν) των χωρών από τη 16η ως την 31η θέση, 13 δευτεραθλητές από τις ίδιες χώρες, 14 τριταθλητές από τις θέσεις 14-29, τις 9 τέταρτες των 7-15 και την πέμπτη ομάδα του πορτογαλικού πρωταθλήματος. Στο σύνολό τους δηλαδή 70 ομάδες. Οι άλλες 20 για τις 90 του αθροίσματος θα προκύψουν από τους πρώτους δύο γύρους των προκριματικών του CL.

Από το κύριο μονοπάτι θα περάσουν 45 ομάδες. Εφόσον κάποια, δύο ή όλες οι ελληνικές συνεχίσουν στον γ’ προκριματικό, θα μπουν στη δεξαμενή με τις 7 τρίτες των πρωταθλημάτων 7-13. Εκεί δηλαδή που βρίσκονται η Ρωσία, το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Τουρκία μεταξύ άλλων. Όλες μαζί 52. Αυτές οι 52 θα σχηματίσουν 26 ζευγάρια με βάση φυσικά τη βαθμολογία τους. Άρα θα προκύψουν ισάριθμοι νικητές που θα πλασαριστούν στα πλέι οφ. Στην αισιόδοξη περίπτωση που εξακολουθούμε να έχουμε εκπρόσωπο έως τότε, ο βαθμός δυσκολίας θ’ ανέβει αναπόφευκτα. Διότι θα πέσουν στη μάχη 4 έκτες των ισχυρών λιγκών, η πέμπτη ομάδα της Γαλλίας και η τέταρτη της Πορτογαλίας!

Γίνεται οπότε αντιληπτό πως η είσοδος στους ομίλους δεν είναι εύκολα προσβάσιμη. Τουναντίον. Πόσο μάλλον η έξοδος απ’ αυτούς και η παρουσία στα νοκ άουτ, καθώς οι 22 νικητές των πλέι οφ θα ‘μπλεχτούν’ με τις 10 ομάδες που ‘επιβίωσαν’ από το champions path. Την απευθείας πρόκριση στη φάση των 16 κερδίζουν μονάχα οι 8 πρώτοι κάθε γκρουπ. Αντιθέτως οι δεύτεροι μπαίνουν εκ νέου σε διαδικασία πρόκρισης παράλληλα με τις 8 τρίτες των ομίλων του Europa League. Με μια Νις ή μια Φέγενορντ από νωπά παραδείγματα. Γι’ αυτό και όποιος υποτιμήσει τη διοργάνωση, πιθανότατα θα ταπεινωθεί. Και, για το ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν θα ‘ναι η πρώτη φορά. Εκτός κι αν η σοβαρότητα αντικαταστήσει την έπαρση.

Καλή τύχη, διότι από επιτυχία δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά!