Η Βραζιλία συνεχίζει να ζει με τους εφιάλτες της
Το πρώτο μας της Βραζιλίας με τη Βολιβία για το Copa America, συνοδεύτηκε από αποδοκιμασίες. Το εφιαλτικό παρελθόν δεν έχει σβήσει ακόμα.
Η Βραζιλία κατάφερε να νικήσει στην πρεμιέρα του Copa America την Βολιβία με 3-0, πιο δύσκολα απ’ όσο μαρτυρά το τελικό σκορ. Η ομάδα του Τίτε, φορώντας μετά από αρκετό καιρό εμφανίσεις σε λευκό- μπλε κατάφερε να κάμψει την αντίσταση της Βολιβίας για πρώτη φορά στο 50′ με πέναλτι του Φελίπε Κουτίνιο, για να ‘χτυπήσει’ ξανά ο ίδιος τρία λεπτά αργότερα. Η συζήτηση για το κατά πόσο η απουσία του Νειμάρ λόγω τραυματισμού θα επηρέαζε την ομάδα μάλλον αποδείχθηκε άνευ σημασίας, διότι η παρουσία του Φιρμίνιο στη βασική ενδεκάδα έδωσε θετικό πρόσημο στην επιθετική ανάπτυξη, ενώ και ο φορμαρισμένος Φερναντίνιο είχε καθοριστική παρουσία στη μεσαία γραμμή της ομάδας, ως ένα ψύχραιμος ‘playmaker’.
Η Βραζιλία παίζει στην έδρα της και έχει την παράδοση με το μέρος της. Κάθε φορά που διοργάνωσε το Copa America, το έργο είχε χάπι εντ και η ομάδα σήκωσε το τρόπαιο στον ουρανό της πρωτεύουσας της Βραζιλίας. Μα γιατί όμως το τραγούδι αυτό συνεχίζει να είναι λυπητερό και η ομάδα δέχεται αποδοκιμασίες από τους φιλάθλους της, στην έδρα της;
Ο Τίτε αναφέρθηκε στις -πολλές- στιγμές που η ομάδα του αποδοκιμάστηκε, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο, κάνοντας μια ρεαλιστική παραδοχή ως προς το όχι και τόσο ικανοποιητικό θέαμα που χάριζε η ομάδα του. “Το νιώσαμε. Τα παιδιά το νιώθουν, ο προπονητής το αντιλαμβάνεται. Αν παίζουμε επιθετικά και δημιουργούμε ευκαιρίες, θα μας χειροκροτούν. ‘Έχω δουλέψει σε μεγάλες ομάδες και αντιλαμβάνομαι πως όταν δεν δημιουργείς, δεν μπορείς να περιμένεις από τους fans να καταλάβουν, θα σε γιουχάρουν. Όταν πασάρεις τη μπάλα από τους πλάγιους μπακ στους κεντρικούς αμυντικούς και ύστερα στον τερματοφύλακα, το πρώτο πράγμα που ακούς είναι αποδοκιμασίες”.
Πριν από δυόμιση χρόνια, ο Ρισάρλισον και ο Νέρες ως μέλη της ομάδας U20 αποτύγχαναν να προκριθούν στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων. Οι δυο παίκτες έδωσαν το παρόν στη χθεσινή ενδεκάδα θέτοντας ξεκάθαρα το αφήγημα αυτής της ομάδας: Η νέα εποχή της Εθνικής Βραζιλίας πρέπει να ξεκινήσει, τα φαντάσματα των αποκλεισμών σε παρελθόντα έτη, η ντροπιαστική ήττα των Ανδρών από το Βέλγιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, η σύνδεση των λέξεων ‘Γερμανία’ και ‘gang bang’ σε ένα ντροπιαστικό βράδυ, όλα τα σκοτάδια πρέπει να κλειστούν στο σεντούκι του Χθες.
Μέσα στον αγωνιστικό χώρο έβλεπες το δίδυμο Κασεμίρο-Φερναντίνιο να οργώνει τη μεσαία γραμμή και να κατευθύνει την ανάπτυξη της ομάδας με τη ψυχραιμία μαέστρου. Ριτσάρλισον και Έβερτον πρόσθεσαν νέα πνοή και ‘πνευμόνια’, ενάντια σε μια ομάδα σκληροτράχηλη, έτοιμη να ζήσει και να πεθάνει από την άμυνα της, ενώ ο Φελίπε Κουτίνιο δηλώνει παρόν, έτοιμος να διεκδικήσει το ρόλο του αφεντικού, σε μια ομάδα που αναζητά χημεία, αναζητά να βγάλει την ‘I Love this game’ στάση ζωής που έχει καθορίσει το παιχνίδι της εδώ και δεκαετίες. Η Βραζιλία του Τίτε θα παλέψει κόντρα στα φαντάσματα του παρελθόντος και είναι υποχρεωμένη να νικήσει. Μπορεί όμως;
